DE PREDIKING, WAT IS DAT EIGENLIJK?

Jullie gaan elke zondag naar de kerk.

Eén keer, twee keer, drie keer, of geen één keer.

Misschien ben je 's zaterdagsavonds zo druk geweest, dat je 's zondagsmorgens met geen mogelijkheid uit bed te krijgen bent, zodat je de morgendienst in ieder geval verzuimt.

Wat doe je dan eigenlijk?

Wat mis je eigenlijk als jouw plaats in de kerk leeg is?

En wat ontvang je eigenlijk als jouw plaats niet leeg is in de kerk? Wat doe je in de kerk? Waarom ga je naar de kerk?

Een openbare afkondiging

Natuurlijk ga je naar de kerk. Zo kun je ook redeneren. Maar heb je je wel eens afgevraagd wat je er gaat doen? In de kerk wordt gepreekt. Wordt uit de Bijbel gepreekt.

Wat is dat eigenlijk, een preek uitspreken, een preek beluisteren? In de kerk, jongens en meisjes wordt geen verhaaltje verteld, wordt geen beschrijving van iets gegeven.

De prediking is een proklamatie, een openbare afkondiging, een bekendmaking. Het is het uitroepen van de wil van de Heere.

Paulus zegt: „Zo zijn wij dan gezanten van Christuswege, alsof God door ons bade laat u met God verzoenen".

Ik denk aan iets dat ik in mijn jonge jaren zo dikwijls gehoord heb.

In de oorlogsjaren toen ik in Moerkapelle woonde, ging van tijd tot tijd de dorpsomroeper door de straten met zijn prachtige koperen bord en zijn houten klepel. Al voortgaande sloeg hij daarop. Op bepaalde punten bleef hij stilstaan. Dan bracht hij een boodschap namens het gemeentebestuur.

Vooral in het laatste jaar van de oorlog betrof die bekendmaking altijd dat er eten gehaald kon worden.

Het was dus een openbare bekendmaking van de burgemeester door middel van deze ambtenaar.

Iedereen hoorde die boodschap.

Iedereen was gerechtigd vanwege het horen van die boodschap om naar de aangewezen plaats te komen en dat eten op te halen.

Iedereen die dat deed, ontving het, maar iedereen die het niet deed, ontving het niet. Wie dat slaan op dat koperen bord een akelig gehoor vond, stopte zijn oren dicht, of ging naar achter als hij die man aan de voorkant hoorde.

Maar de boodschap werd gebracht. Het eten werd aangeboden en wie daar op uitging, ontving het, wie er niet op uitging ontving het niet.

Jongens en meisjes, zo is de prediking een openbare afkondiging van Gods geopenbaarde wil. Die wil des Heeren, die niet aan het menselijke denken ontspruit, maar de wil des Heeren die in Zijn Woord geopenbaard is.

In dat Woord van God lezen we wie wij zijn, hoe wij zijn voortgekomen uit de hand van God. Dat Woord van God zegt ons wie wij geworden zijn door de zonde.

Dat Woord wijst ons ook het middel ter verlossing aan. Dat Woord wijst ons het bloed

der verzoening aan, dat door Christus Jezus, de Middelaar Gods en der mensen, gestort is op Golgotha.

Dat wordt gepredikt. Dat is het doel. Dat is de inhoud van de prediking, waarvan Paulus zegt, dat hij niets anders heeft willen weten, dan Jezus Christus en Dien gekruisigd.

Dat evangelie des Koninkrijks wordt nu van zondag tot zondag aan de deur van ons hart gelegd.

Ook tot jonge mensen, tot kinderen van jullie leeftijd en tot oude mensen komt de boodschap: „Keert weder, gij afkerige kinderen".

Daar wordt in de naam van de Heere Jezus Christus genade verkondigd.

Daar wordt vergeving door het bloed van de Heere Jezus Christus bekend gemaakt. Daar wordt door middel van de gezanten van Christus' wege, in de prediking van het Woord de spiegel van Gods heilige Wet ons voorgehouden. Daar wordt ons het bloed der verzoening gepredikt in Hem, Die dood geweest is en leeft tot in alle eeuwigheid.

De sleutelmacht

De Heere heeft in Zijn grote wijsheid en goedheid dienaren aangesteld. In hun hand heeft Hij de bediening van de sleutelmacht gegeven.

De Heere Jezus zegt tegen Zijn discipelen en in hen tegen de gemeente Gods op aarde: „Zo wat gij binden zult op de aarde, dat zal in de hemel gebonden zijn en zo wat Gij zult ontbinden op de aarde, dat zal in de hemel ontbonden zijn."

Niet omgekeerd. In de prediking wordt niet gezegt: Jij bent een uitverkorene en jij bent een verworpene. Nee, in de prediking wordt jullie openlijk verkondigd, dat als je in je zonde voortleeft, je buiten het Koninkrijk der hemelen gesloten wordt. Dat wordt je verkondigd in de Naam des Heeren.

Voel je jongens en meisjes, welk een ernstige zaak de prediking is. Welk een ontzaglijke verantwoordelijkheid er op je ligt, als je je plaats in Gods huis leeg laat staan.

De preek is voor iedereen

In de kerk wordt ook voor jonge mensen gepreekt.

Tot allen komt dezelfde boodschap, tot je ouders, tot je grootouders, tot jou, ook tot je kleinere broertje of zusje.

Voor alle ongelovigen wordt het Koninkrijk der hemelen gesloten.

Alle gelovigen, of je nu 5 jaar bent, of 20 jaar, of 13, of 14, of 50, of 80, wordt het Koninkrijk der hemelen geopend. Wat zij op aarde binden, zal in de hemel gebonden zijn en wat op aarde zal worden ontbonden, dat zal in de hemel ontbonden zijn.

O, jongens en meisjes, wat zou dat een wonder zijn, als jullie ook zo de kerkgang zagen. Ach laten we maar eerlijk zijn.

Vervelen jullie je wel eens in de kerk?

Hoe vaak kijk je op je horloge?

En wat onthoud je nog van de preek?

En al die negatieve zaken.

Ach, misschien zeg je: „Het is te warm", of „Het is te koud".

Jongens en meisjes, laten we proberen onze kerkgang te zien, zoals die waarlijk is, namelijk de gang naar Gods huis, waar God Zich openbaart in Christus Jezus.

Nee, het is geen toespraak, het is geen verhandeling, het is geen rede, maar verkondiging, de openlijke bekendmaking, nodiging tot het heil in Christus. Niet enkel dat dit en dat gekend moet worden, ook wat er gekend moet worden.

Jongens en meisjes, ben je er wel eens echt buitengezet in de preek, want dat moet je horen, dat moet je opmerken, dat wordt ook tot jullie gepreekt. Ben je wel eens zo de kerk uitgegaan, dat je zegt: „Heere, nou heb ik van U gehoord, dat ik er buiten sta, dat ik onbekeerd ben, diep ongelukkig". Dat je voor de Heere hebt uitgeroepen:

„Heere, mijn schuld is zwaar, ik heb Uw wet geschonden".

Nee, dan zie je niet de dominee, dan zie je niet een ouderling, die een preek leest, maar dan heb je Gods stem gehoord. Want in de kerk, jongens en meisjes, spreekt God.

Ben je er wel eens in gepreekt? Dat het Koninkrijk Gods je geopend werd? Dat je hart schreeuwde van liefde tot de Heere?

Jullie kennen dat wel, dat psalmversje uit Ps. 84: „Hoe branden mijn genegenheên, om 's Heeren voorhof in te treên".

Dan heb je het 's zaterdagsavonds ook niet zo druk met de dingen van de wereld, maar dan hebt je 's zaterdagsavonds ook tijd voor de voorbereiding op de zondag. Dan ligt er een gebed in ons hart: „Heere, mag ik Uw stem nog eens horen, mag ik U nog eens ontmoeten in Uw huis".

Jongens en meisjes, Ik vraag het jullie eerlijk op de man af: ga je zo wel eens naar de kerk? Het Woord van God komt tot je: „Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop".

Is die deur wel eens opengegaan? Je zegt misschien: „Ja, maar dat kan ik toch niet? "

Nee, dat is zo. We hebben geen macht tot het goede, we zijn geestelijk onmachtig tot het goede en onze kracht besteden we tot het kwade. Dat is onze natuur.

Weet je dat het hart gesloten is? Geef je erom?

Dan zul je vragen: „Heere, open mijn hart".

Dan wordt dat gesloten hart, door Woord en Geest geopend.

Dan ga je horen wat de Heere tot jou zegt. En dan zal de Heilige Geest dat Woord ook toepassen. Dan zal de Heilige Geest Christus verheerlijken.

Als jullie dan niet weten, waar je met je zonden en je schuld naar toe moet. Als jullie dan geen weg zien, om ooit met God verzoend te worden, om ooit gelukkig te worden, dan zal je in de Naam des Heeren gepredikt worden: vergeving der zonden door het bloed van Christus. Dan mag je de hand van het geloof leggen op dat offer van de Heere Jezus Christus. Dat is de prediking, een openlijke en openbare afkondiging van Gods genade in Christus Jezus. Wat wordt onze kerkgang dan rijk, zinvol, aan de ene zijde tot vernedering en bekering, maar ook anderzijds, jongelui, dan ga je ook nooit de kerk uit zoals je erin gekomen bent. Je kunt wel eens zeggen: „Het deed me niks vanmorgen of vanmiddag; ik ben eruit gekomen, zoals ik erin gekomen ben".

Dat is niet waar. Je komt nooit uit de kerk, zoals je er ingekomen bent. Altijd is je hart, öf verbroken, öf harder geworden. Laten we voor niets meer vrezen, dan dat ons hart steeds harder wordt. We lezen in Gods Woord van een toegeschroeide consciëntie.

Dus, jongens en meisjes, laten we zo zoeken naar Gods huis te gaan, laten we zo de prediking mogen zien.

Dan valt de dienaar weg, dat is een instrument. Paulus plant, Apollos maakt nat, maar het is God Die de wasdom geeft.

Die wasdom komt tot uitdrukking in de vrucht des geestes.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen