SCHEPPING EN HERSCHEPPING

„God staat aan het begin en Hij komt aan liet einde.. ”

In den beginne schiep God de hemel en de aarde ....

Dat zijn indrukwekkende woorden! Je kunt ze vinden, als je de Bijbel openslaat en op de eerste bladzijde begint te lezen. Direkt aan het begin van de Bijbel wordt aan ons verkondigd dat God aan het begin staat van onze geschiedenis.

Op de eerste dag... schiep God het licht. Op de tweede dag... schiep Hij het uitspansel. Op de derde dag... maakte Hij scheiding tussen de wateren boven en beneden het uitspansel en tussen het vaste land en de oceanen.

Op de vierde dag... schiep God zon, maan en sterren. Op de vijfde dag... schiep God vissen en vogels. Op de zesde dag... schiep Hij de dieren en de mensen.

God staat aan het begin. In zes dagen schiep Hij alles wat wij met onze ogen kunnen zien. Wij z'ien het... maar begrijpen kunnen we het niet.

Deze beschrijving van de openbaring van God als Schepper van alle dingen gaat radikaal in tegen onze opvattingen.

De mens van vandaag — en jij ontmoet deze mens vast wel in je omgeving •— gaat schouderophalend aan dit scheppingsgebeuren voorbij. Aan die sprookjesachtige wonderverhalen in Genesis kun je: , gezien de wetenschappelijke informatie die wij hebben, toch niet meer geloven? Zo hebben de mensen het vroeger gezien en geloofd, zegt men. Maar wij leven in een andere tijd. Wij hebben nu andere inzichten. En jij? Is het jouw belijdenis: „ik geloof in God de Vader, de Almachtige, Schepper des hemels en der aarde”?

Laten we intussen ook vaststellen dat de ontkenning van God. als Schepper van alle dingen niet alleen iets is uit onze tijd. Ook in de oudheid en bij de heidenen vinden we deze ontkenning. Denk aan, de oude godsdiensten en aan het animisme, waarin de zon en de maan en andere elementen als „goden" worden vereerd. Het scheppingsverhaal moeten we daarom niet vanuit de gedachten van de mens benaderen, maar vanuit het geloof in de betrouwbaarheid van het Woord van God, . En dat Woord komt tot ons door de Bijbel.

De Bijbel zegt dat zon en maan en sterren door God geschapen zijn. Genesis 1 is één loflied op Gods heerlijkheid. De gehele schepping is er tot eer en heerlijkheid van God. In Genesis 1 : 31 kun je lezen:

„En God zag alles wat Hij gemaakt had, en

ziet, het was zeer goed. God beoordeelt Zijn eigen. werk. Wie 1 zou het anders kunnen? Wij mensen beoordelen immers altijd verkeerd.

Al onze waarderingsoordelen over Gods schepping, buiten God en zonder het ware geloof, deugen niet.

Van goed tot kwaad

Hoe groot is onze ellende vanwege de zondeval? Zo groot, dat.wij geen goed oordeel meer kunnen geven over Gods schepping. En dat, terwijl God ons geschapen heeft om als rentmeester zijn goede schepping te beheren en te bewaren.

Ja, zelfs met de bedoeling dat wij Zijn werken zouden loven. Zo diep is de mens gevallen, dat wij nooit meer in staat zijn om God te loven.

En door onze zonden is Gods mooie schepping ontluisterd. Toen de zonde er nog niet was, toen was er in de schepping immers geen sprake van dood, verderf en oordeel. Het was een wereld zonder bloeddorst en geweld. Maar door de mens is de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood. (Rom. 6 : 23a).

Van toenaf zijn ook de planten en de dieren aan de ontluistering en de dood onderworpen. En inplaats van rentmeester te zijn, hebben wij de schepping zodanig ontwricht dat er sprake is van voedseltekort, milieuvervuiling, energieproblemen en andere rampen.

Zo drukt de zonde als een zware last op de gehele schepping. Daarom zucht de gehele schepping als in barensnood en ziet als het ware uit naar de dag van de verlossing (Rom. 8 : 22).

En toch... Toch juicht de gehele schepping. De dichter van Psalm 145 zingt ervan: „Al uw werken zullen U, o Heere, loven!" Is dat niet onbegrijpelijk? Ja, als de Heere slechts 1 op jou en mij zou letten, dan is het onverklaarbaar....

Dat juichen is alleen te verklaren vanuit de goedertierenheid van de Heere!

Het keerpunt

God heeft gezien naar de aarde of er één mens goed, dat is rechtvaardig en verstandig was. Maar er was er niet één. En toen Hij niemand zag, heeft Hij gezien naar Zijn Zoon. Deze is Mijn geliefde Zoon, in welke Ik al Mijn welbehagen heb! Christus kwam in de plaats van de eerste Adam. Deze tweede Adam kon als de Rechtvaardige, Gods scheppingswerk prijzen! Hij is goed en Zijn werken zijn goed. Hij is in alles gehoorzaam geweest, tot op het kruis van Golgotha.

Zijn komst in de wereld vormt het keerpunt in de wereldgeschiedenis. Door Hem kon wat kwaad geworden was weer goed worden! In Hem kunnen verloren mensen weer aan hun oorspronkelijke bestemming beantwoorden. In Christus is het mogelijk dat zondige schepselen Gods werken kunnen loven. Is het geen wonder dat de I-Ieere zegt: Ik zie geen zonden in Jacob en geen overtreding in Israël?

Alleen door een waar geloof kunnen wij voor God bestaan. Heb jij daar wel eens bij stilgestaan? Dat je dan pas de Heere om Zijn scheppingswerk kunt, loven, als je niet meer jezelf toebehoort, maar het eigendom van Christus bent?

Die wetenschap zal ook voor ons een persoonlijke wetenschap moeten zijn. Jij en ik, wij leven in de genadetijd. In de tijd: tussen Christus' hemelvaart en wederkomst. In de tijd van het alreeds en nog niet. Christus was er reeds en met Hem de tekenen van het Koninkrijk van God, Maar, Hij is: tevens de nog niet gekomene.

In zondag 19 van de Heidelbergse Catechismus kun je lezen dat Hij Die komt, even Dezelfde is, die Zich tevoren voor het gericht Gods gesteld heeft. De nieuwe bedeling is met Zijn komst aangevangen, terwijl de oude wereld nog niet ten einde is. In Johannes lezen we over „in de wereld, maar niet van de wereld" zijn. (Joh. 17 : 11).

Dat is de situatie van alle kinderen Gods tót Christus' komst. Paulus noemt hen „gasten en vreemdelingen op de aarde" (I-Iebr. 11 : 13). Deze levenshouding is vrucht van het werk van de Heilige Geest. Wij hebben nog pas kort geleden stil gestaan bij het Pinksterfeest. Ongetwijfeld heb je toen gehoord dat „zovelen als er door de Geest Gods geleid worden kinderen Gods zijn" (Rom, 8 : 14). En indien wij kinderen zijn, zegt Paulus, zo zijn wij ook erfgenamen.

En toch Toch horen we Paulus ook zeggen: „Wij, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven., zeg ik, zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing onzes lichaams".

Want wij zijn in hope zalig geworden..." (Rom. 8 : 23-24). Dat kenmerkt het leven van alle gelovigen. En een ieder die deze hoop op Hem heeft, zegt Johannes,

reinigt zichzelf gelijk Hij rein is. Is dat ook het kenmerk van jouw leven?

Zie ik maak alle dingen nieuw

Intussen blijft: de vraag over' wat er van deze wereld terecht zal komen. Soms als je om je heen kijkt en ziet wat er in de wereld aan die hand; is, kun je bang worden en wanhopig. Waar moet het allemaal op uitlopen? Soms als je ziet hoe groot de macht van het kwaad is, , vraag je je misschien wel af: zal het nog ooit goed komen met Gods schepping? Soms kan moedeloosheid en ongeloof zelfs Gods kinderen zo bezetten, dat ze er zelfs aan twijfelen of God Zijn gemeente nog wel zal bewaren. Ook op deze vragen vinden we in de Bijbel echter een antwoord. We horen Job uitroepen: „Want ik weet: mijn Verlosser leeft, en Hij zal ten laatste over het stof opstaan"! En in Openbaring 21 horen we de Heere tot Johannes zeggen: „Ziet, Ik maak alle dingen nieuw. Deze woorden zijn getrouw en waarachtig "

Dat houdt ook in, dat het m.et de schepping van God goed komt.

Hoe? Daarover zijn in de loop van de eeuwen vele theorieën geweest. Sommigen zeggen dat deze wereld aan de totale vernietiging zal worden overgegeven en dat er een totaal nieuwe schepping van God komt. Anderen zeggen — vooral in onze tijd — dat we langzamerhand toegroeien naar een nieuwe wereld, en er een dag zal komen, waarop de mensen verbaasd tot de ontdekking komen dat Ohristus gekomen is.

Deze laatste visie moeten we op grond van de Schrift afwijzen. Duidelijk staat er: en de elementen zullen branden en vergaan en de aarde en de werken die daarin zijn, zullen vergaan" (2 Petrus 3 : 10). De gereformeerde theologie! heeft altijd gesproken over herschepping (recreatio). Als Petrus spreekt over vuur dan moeten we: it zien als een loutering van het bestaande. Er is enerzijds sprake van een samenhang met het geschapene. Van een herstelde harmonie tussen God en Zijn wereld, waarin de verlosten het middelpunt zullen zijn. Prof. Wisse noemt in zijn boek „de dood en het hiernamaals" de schepping: ompositie; de dood dekompositie en het eeuwige leven: ekomposdtie'. Alle krachten d'ie nu nog sluimeren in, de schepping zullen door het gericht, heen in ongekende schoonheid en in alle volmaakt-; heid tot uiting komen. Hoewel er dus enerzijds sprake is van een samenhang, is er anderzijds ook een breuklijn tussen deze en de toekomende wereld.

Oordeel, troost en verwachting

De Bijbel spreekt over ontzaglijke gebeurtenissen die de wederkomst van Christus zullen vergezellen. Voor iedereen die niet gereinigd is in het bloed van Christus moet de gedachte aan deze gebeurtenissen wel beangstigend zijn. De dichter Marsman drukt deze angst uit in zijn gedicht „De overtocht" met de woorden: In de nooit aflatende angst dat de dood het einde is..." We lezen in Openbaring 6 : 16: En zij zeiden tot de bergen en tot d: steenrotsen: alt op ons en verbergt ons 1 voor het aangezicht van Degene, Die op de troon zit en van de toorn van het Lam”.

Denk jij er weieens aan dat de prediking van het gericht steeds weer een roepstem is tot bekering? Denk slechts aan die prediking van Paulus op de Areopagus: „God dan de tijden der onwetendheid overzien hebbende, verkondigt nu alle mensen alom-, dat zij zich bekeren. Daarom dat Hij een dag gesteld heeft, op welken Hij de aardbodem rechtvaard'iglijk zal oordelen door een Man, Dien Hij daartoe geordineerd heeft.

Toch, heeft de gemeente de wederkomst van Christus vooral als een zaak van troost en vreugde te verstaan. Voor de gelovigen zal deze wederkomst ook zo zijn. Voor de ongelovigen zal het een openbaring van Gods toorn betekenen, maar Gods Kerk mag het van de wederkomst zeggen: „Daarom verwachten wij die dag met groot verlangen, om ten volle té genieten de beloften Gods, in Christus Jezus, onzen Heere-" (Ned. Geloof sbelijidenis art. 37). Is dat ook jouw verwachting? Dan verwacht je niet in de eerste plaats „iets", maar Iemand.

Dát is de kern van de bijbelse toekomstverwachting. Psalm 25 zegt: „U verwacht ik de ganse dag". Ditzelfde lezen we ook in Openbaring 22: „Ja kom, Heere Jezus". De Heere vertraagt, de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), zegt Petrus.

God staat aan het begin., en Hij komt aan het einde... Begint de Bijbel met een loflied op de schepping, het laatste Bijbelboek mondit uit in een loflied op de herschepping. Er zal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zijn.

„En de wolf zal met het lam verkeren,

en die luipaard' Bij de geitebok nederliggen; en het kalf, en de jonge leeuw, en het mestvee tezamen, en een klein jongske zal ze drijven Men zal nergens leed doen noch verderven op de ganse berg Mijner heiligheid; want de aarde zal vol van de kennis des HEE-REN zijn, gelijk de wateren de bodem der zee bedekken.". En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet. Amen. Ja, kom Heere Jezus!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen