HOE OUD IS DE AARDE?

„In de Verenigde Staten zijn een aantal nog in gave toestand verkerende eieren gevonden van dinosaurussen (reuzenreptielen). De afmetingen van de eieren zijn ongeveer 10 x 15 cm. Waarschijnlijk zijn in de eieren versteende embryo's van dinosaurussen aanwezig. De ouderdom van deze eieren wordt geschat op 80 miljoen jaar".

(nieuwsbericht)

Tachtig miljoen jaar geleden verkeerde de aarde volgens de geologen in de krijtperiode, waarin veel reuzenreptielen op aarde geleefd moeten hebben.

Hoewel wordt gezegd dat de ouderdom van fossielen (overblijfselen van wezens die eens geleefd hebben) geschat is, wordt toch met grote stelligheid beweerd dat de werkelijke' ouderdom er niet ver naast kan liggen. Het mag dan een aantal miljoenen jaren verschillen, vast staat wel dat we moeten denken aan tientallen miljoenen jaren.

Volgens deze geologische deskundigen moeten de eerste levende wezens minstens Va miljard (= 500 miljoen!) jaar geleden geleefd hebben.

Waarschijnlijk zelfs wel 2 a 3 miljard jaar geleden. Daarvóór bestond de aarde ook al enkele miljarden jaren, zonder dat er van leven op aarde sprake was.

Tegenstelling Bijbel - wetenschap?

Wat moet je nu aan met zulke getallen? Het lijkt belachelijk om tegenover deze door de „wetenschap" vastgestelde ouderdom nog vast te houden aan een ouderdom van „slechts" enkele duizenden jaren. Toch wordt dat door ons op grond van bijbelse gegevens gedaan.

Er lijkt hier duidelijk een kloof te bestaan tussen wat de Bijbel zegt en wat de wetenschap beweert.

Vaak wordt deze hoge ouderdom aangevoerd als één van de argumenten om toch de eerste bijbelhoofdstukken niet „letterlijk" en niet „historisch juist" op te vatten. Daarom is het goed na te gaan of het hier inderdaad zo is dat de „werken van Gods Hand" (de natuur) én de „werken van Gods Mond" (de Bijbel) met elkaar in tegenspraak zijn. Het was reeds de grote geleerde Galileï die stellig beweerde dat dit niet waar kon zijn. Vooraf moeten we stellen; dat, als er een tegenstelling blijkt te bestaan tussen wat wij mensen met ons verduisterd verstand in de natuur menen te ontdekken én wat God geopenbaard heeft, het dan duidelijk moet zijn welke van die twee fout is.

Maar nu het eigenlijke punt: is die tegenstelling er eigenlijk wel?

Er zijn namelijk nogal wat vraagtekens te plaatsen bij deze beweerde ouderdom.

In de eerste plaats: waar haalt men deze getallen vandaan? Ze worden verkregen met een bepaalde manier van ouderdomsbepaling van fossielen.

Er zijn hiervoor diverse methoden bij de wetenschap in gebruik. Het opvallende

is nu dat er ook een aantal methoden zijn die op een' veel lagere ouderdom uitkomen. Er zijn methodes die inplaats van miljoenen jaren, niet veel verder komen dan enkele tienduizenden jaren of zelfs nog minder. Op zich zijn deze methoden niet beter of slechter dan de methoden die met erg hoge getallen uit de bus komen. Wel is het opvallend dat we van de methoden die op een lagere ouderdom uitkomen, meestal weinig horen. Waarschijnlijk omdat deze minder goed passen in de theorieën die er zijn over het ontstaan van de aarde en van het leven erop.

In de tweede plaats moeten we bedenken (en dat wordt maar al te vaak vergeten) dat de uitkomsten van deze methoden alleen" theoretische uitkomsten zijn. Iedere methode van ouderdomsbepaling geldt namelijk alleen ondier bepaalde vóóronderstellingen. En als de vóóronderstellingen niet bewezen zijn, zijn de uitkomsten dat. ook niet. Zeker als de vóóronderstellingen nogal aanvechtbaar zijn, moet men erg voorzichtig zijn met de uitkomsten. Laten we eens zo'n ouderdomsbepaling-methode onder de loep nemen.

Vooronderstellingen

Eén van de bekendste en meest gebruikte methoden is de Uranium-Lood methode. Deze methode geeft als resultaat vaak een zeer hoge ouderdom; zoals bijvoorbeeld voor reuzenreptielen:80 miljoen jaar.

Uranium kan overgaan in lood onder •het uitzenden van radioaktieve straling. Iioe langer het geleden is dat een organisme heeft geleefd: , des te meer uranium is er in lood overgegaan. Men heeft gemeten hoe snel uranium nu in lood overgaat. Als het percentage lood en uranium in het fossiel bekend is, berekent men hieruit hoe lang het geleden is dat het organisme dood ging.

De vraag die we hierbij moeten stellen is: als je weet hoe snel uranium nu overgaat in lood weet je dan ook hoe snel dat 1000 jaar of nog veel langer geleden ging? De omstandigheden kunnen immers in die tijden op aarde heel anders geweest zijn! Daarom is het onwaarschijnlijk dat deze snelheid altijd konstant is geweest. Toch is het een vóóronder stelling van deze methode dat het wel zo is. Het is toch eigenlijk vreemd dat de evolutionist, die gelooft in sterk veranderende omstandigheden in het verleden, gelooft in een konstante „vervalsnelheiid".

Verder zouden we nog als kritische vragen bij deze ouderdomsbepaling-methode kunnen stellen: Weten wij ds „beginsituatie": was dat 100% uranium en 0% lood? En: is al het aanwezige lood afkomstig van uranium, of zijn er ook andere „loodbronnen"?

Dit lijkt waarschijnlijk allemaal nogal ingewikkeld. Er is een eenvoudig voorbeeld waarmee het probleem vaak verduidelijkt wordt: Er stroomt water met een bepaalde snelheid uit. een kraan in een emmer. Kan ik n.u uit de hoeveelheid water in de emmer berekenen hoe lang het geleden is dat iemand de kraan heeft opengezet?

Dit kan alleen als ik zeker ben van een aantal vooronderstellingen:

— de emmer was leeg toen de kraan werd aangezet;

— het water stroomde voortdurend met dezelfde snelheid uit de kraan;

— er is geen andere watertoevoer naar de emmer dan via deze kraan;

— er is ook geen water uit de emmer verdwenen (gelekt, verdampt enz.).

Als ik van deze vooronderstellingen niet zeker ben, kan ik ook niet met zekerheid zeggen hoe lang het water al uit de kraan stroomt. Tot zover het voorbeeld.

De vooronderstellingen van de uraniumlood methode zijn nooit te bewijzen. De wetenschap kan namelijk niet nagaan hoe een bepaald proces in het verleden heeft plaatsgevonden, als men dit proces niet nu onder precies dezelfde omstandigheden kan herhalen. En de omstandigheden van toen, daar kunnen we niets met zekerheid over zeggen.

Evolutiegeloof - Scheppingsgeloof

De hoge ouderdom van fossielen wordt toch erg fel verdedigd. Dit vinden we vaak terug bij allerlei theorieën over het ontstaan van het leven en het ontstaan van de aarde. Het komt in feite in de hele evolutietheorie voor. Dat wijst er mijns inziens op dat we eerder met een evolutie-geloof te maken hebben dan met evolutie-ioetenschap. Welnu, lijnrecht tegenover dat evolutiegeloof staait het scheppingsgeloof. Velen bedrijven wetenschap met het evolutiegeloof als achtergrond. Gelukkig zijn er daartegenover ook mensen die wetenschappelijk bezig willen zijn, ook met

het onderzoek van de aarde en de levendde natuur, en zich daarbij niet schamen voor hun scheppings geloof, maar zich daardoor juist willen laten leiden. We noemen dit wel het kreationisme (kreatie = schepping), als tegenhanger van het evolutionisme.

De kreationisten leveren fundamentele kritiek op allerlei theorieën van het evolutionisme, Zij pogen het onhoudbare, ook wetenschappelijk gezien van de evolutietheorie aan te tonen.

Ook de kreationisten doen onderzoek naar het ontstaan van de aarde; ook zij maken gebruik van ouderdomsbepalingmethoden. Zij komen tot een lage ouderdom voor de aarde van 6000 tot 10000 jaar.

Het gevaar waar we dan voor op moeten passen is dat we niet moeten doen alsof de resultaten van ons wetenschappelijk onderzoek zó belangrijk zijn dat we daarmee zouden kunnen aantonen dat de Bijbel toch gelijk heeft, Alsof de waarheid van de Bijbel daarvan af zou hangen!

Hoe oud is de aarde?

De wetenschap zal het nooit precies kunnen bepalen. In de Bijbel vinden we wel duidelijke aanwijzingen. Daaruit weten we dat de aarde nog „jong" is. Ik meen dat er geen enkele reden is om af te wijken van een leeftijd van ongeveer 6000 jaar. Voor de theorie van heel lange tijdperken geeft de Bijbel geen enkele aanleiding. Ook niet voor de theorie dat de zes dagen uit Genesis 1 opgevat moeten worden als lange tijdperken.

Belangrijker dan de vraag wanneer en hoe alles precies geschapen is, is het feit dat God d'e Schepper is van hemel en aarde, en van alles wat daarop leeft, èn dat wij Hem als Schepper moeten erkennen en eren. En als wei het wonder (dat blijft het) van de scheppende daden van God vatten willen, dient ons redeneren op te houden; dan moet ons verstand vol eerbied stil staan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen