WAT BETEKENT DE KERK VOOR JOU?
Wat betekent d; e kerk vandaag nog? Dat is een vraag die je binnen en buiten de kerk nogal eens hoort. Het schijnt zelfs „in" te zijn om de kerk ter discussie te stellen. Ongetwijfeld heb jij die vraag ook wel eens gehoord! Omdat de Heere jou geboren liet worden in een christelijk gezin behoor je tot de gemeente. Je bent door je doop zelfs (doop)lid van de gemeente. En als je daar voor uitkomt op school of op je werk, dan zal zeker aa, n jou de vraag weieens gesteld worden wat jij van de kerk vindt. Dat oudere mensen, zoals je vader en moeder, nog naar de kerk gaan, nou ja, daar zullen ze wel een reden voor hebben.
Maar, dat jonge mensen nog naar de kerk gaan, dat kunnen veel buitenkerkelijke jongeren nauwelijks begrijpen.
Je moet eens kijken wat er in de kerk allemaal aan de hand' is. In de krant kun je lezen hoeveel onenigheid er is, . Kijk eens naar de R.K.-kerk, de bisschoppen worden niet voor niets op het matje geroepen. Kijk eens naar de protestantse kerken, hoeveel verschil van mening is er niet over allerlei onderwerpen. Om van de „zware" kerken maar niet te spreken. Daar zeggen ze allerlei dingen die je vandaag niet meer kunt begrijpen, waarvan de wetenschap allang heeft aangetoond dat ze achterhaald zijn. Denk maar eens aan het scheppingsverhaal of aan abortus en homofilie. Je moet maar geloven wat de kerk zegt en instemmen met allerlei verouderde dogma's en ideëen. Hoe jongeren dat nog. volhouden?
En niet alleen buiten de kerk wordt ongeveer op deze wijze gedacht en geschreven. Ook binnen de kerken zijn er mensen die 1 menen dat. de kerk — als ze zo spreekt — de jongeren in de kou laat staan. Lees in dit verband het hoofdartikel in dit nummer van „Daniël" n.a.v. het boekje van G. C. de Haas, getiteld: „De vaderen zijn niet meer" maar eens.
Als je al deze kritiek op de kerk.hoort, kun je natuurlijk je hoofd: schudden over zoveel onbegrip en verzaking van Gods Woord. Je kunt ook van je afbijten omdat je je gegriefd voelt, als je zulke dingen te horen krijgt. En toch Toch blijft dan de vraag overeind: wat betekent d, e kerk voor jou?
Als iemand je deze vraag zou stellen, welk antwoord zou jij dan geven? Heeft de kerk voor jonge mensen van de Gereformeerde Gemeenten nog betekenis? De: ze vraag heb ik aan een vijftal jongelui van onze gemeenten voorgelegd. Je begrijpt dat het moeilijk is om op deze vraag een heel persoonlijk antwoord te geven, vooral als je weet dat je antwoord in „Daniël" gepubliceerd gaat worden. Toch mag ik: de volgende „flitsen" aan jou en andere jongeren doorgeven.
Een moeilijke vraag
Wat betekent de kerk voor jou?
Wanneer deze vraag aan mij gesteld zou worden, en ik daarop direkt zou moeten antwoorden, zou ik er grote moeite mee hebben. Maar bij een nadere beschouwing, waarbij ik aan mezelf de vraag heb gesteld: zou ik kunnen leven zonder de kerk, geloof ik toch dat. ik het zo kan en m.ag stellen, dat het behoren tot de kerk een noodzakelijk deel van mijn leven is. Of anders gezegd: het moet in ons leven zo zijn, dat de kerk een belangrijke plaats inneemt. Volgens mij is het leven zonder de kerk, misschien mag ik heit hier wel zeggen het leven zonder Gods Woord en Wet, een leven zonder enig houvast. Ik moet zelf bekennen, dat naast de kerkdiensten door mij tot op heden de jeugdvereniging wordt beschouwd als de belangrijkste binding met de kerk. Daarbij moet ik wel opmerken, dat het mogelijk moet zijn om jezelf aan te kunnen sluiten bij een jeugdvereniging, waarbij je jezelf het meest thuisvoelt. Tevens ben ik ervan overtuigd, dat de catechisatie noodzakelijk is om kennis te verkrijgen in de geschriften die nodig zijn tot zaligheid.
Hans Heikoop
Als je nat wilt worden . . .
Deze vraag, die op het eerste gezicht erg simpel lijkt, is, als je er een poosje over nadenkt, best nog moeilijk. Want dat de kerk iets voor me betekent is duidelijk; probeer de kerk maar eens weg te denken, dat gaat gewoon niet!
Ze zeggen wel eens: „Als je nat wilt worden, moet je in de regen gaan staan". Wel, als ik een kind van God wil worden, moet ik naar de plaatsen gaan, waar God Zich openbaart en dat is onder andere in de kerk. Natuurlijk is dat ook het geval als ik zelf in mijn bijbel lees, maar in de kerk wordt het Woord door Gods knecht aan mij verkondigd en uitgelegd.
Ook tijdens de catechisatie en de jeugdvereniging komt God tot mij, de ene keer ervaar je dat wel niet zo ais de andere keer, maar 't is wel zo! Als het gaat om de onderlinge band met andere mensen uit de kerk, dan is het vooral de vereniging, waardoor ik contact heb met anderen. Want 's zondags ga je naar de kerk, je zit stil te luisteren en je gaat weer naar huis, maar op de vereniging kun je veel met elkaar praten, zodat je daar het meest kontakt hebt.
Nelleke Hartog
De kerk en haar werk
„Wat is het toch altijd druk bij jullie kerk. Wat is er toch allemaal te doen? "
„Ja, heel wat. Maandag zang; kinder-, gemengd-en mannenkoor. Op woensdag meisjes-en vrouwenvereniging. Op donderdag mannenvereniging en vrijdag de catechisaties, 's Zondags de prediking van Gods Woord en de knapen-en j eugdvereniging".
„Nou zeg, dat is allemaal wel gezellig, (waarop ik interrumpeerde dat het in eerste instantie niet om de gezelligheid gaat) Waar is dat allemaal voor? "
„Het gaat in het kerkelijk werk in de eerste plaats om het onderzoek van Gods Woord".
„Is dat op den duur niet saai of gaat het niet over in sleur of iets van dien aard? "
„Ja, dat is een gevaar, maar diverse verenigingen vergaderen
daarom ook maar om de veertien dagen. En als er behoefte is aan het onderzoek van de Bijbel, zou dat in sleur over kunnen gaan? Ik ben heel dankbaar dat we de gelegenheid hebben om dit alles te doen en tevens verstevigd, het. de band in de gemeente. Hoe wordt er vaak niet langs elkaar heen geleefd? " „Nou, ik moet er weinig van hebben, 't Zal er besti gezellig zijn, maar die verenigingen, vaak lijkt het op een huwelijksburo",
„Dat begrijp ik niet, wat kan er nu mooier zijn dan een levensgezellin) te vinden van je eigen kerk? En vergeet niet: het bezig zijn rond Gods Woord kan onder Gods' zegen zeer zeker iemand tot een ander leven leiden. Ik meen dat juist dit hét doel van ons hele leven op aarde is."
Kees Kooiman
Allereerst de prediking
Wanneer ik het woordje „kerk" hoor noemen, denk ik allereerst aan de prediking. De prediking, vind ik het belangrijkste.
In de prediking komt Goid tot je' en roept. Hij je tot bekering. Het is voor mij elke keer weer een wonder, dat God iedere zondag zondaren nodigt om tot Hem te komen. Ik geloof, dat de kerk onverbrekelijk verbonden is met God. Wanneer er een verlangen is om God te dienen kan het niet anders, of er is ook een verlangen om Gods Woord te horen. Je zit ook niet als toeschouwer in de kerk, want God heeft je door de .doop al aan Zich en aan de kerk verbonden. En Hij roept ons om door onze belijdenis, ons leven, een antwoord te geven. Daarom vind ik de catechisatie ook erg belangrijk. Het is een voorbereiding, ook al voel je dat in het begin niet zo, op je openbare' belijdenis. Dit geldt natuurlijk vooral voor de belijdeniscatechisatie. Je voelt dan een band met de anderen die ook belijdenis gaan doen^ je kunt met elkaar over de problemen praten, die er liggen. Op de je!U.gdvereniging kan dit ook heel goed. Je merkt dan, dat de anderen dezelfde problemen kunnen hebben als jezelf, of juist andere, waarvoor je samen een oplossing probeert te zoeken, aan de hand van de Bijbel.
Tenslotte geloof ik, dat de betrokkenheid van je ouders, kennissen, e.d. bij de kerk héél belangrijk is. Wanneer je voelt dat het behoren tot de gemeente van hen geen gewoonte is, maar dat ze werkelijk de Heere vrezen en graag naar 'de kerk gaan, word je door hun voorbeeld getrokken en krijg je het verlangen om ook die God te mogen kennen.
Hanneke Baaijens
Veel steun van de kerk
De vraag: „Wat betekent de kerk voor jou? " betekende voor mij even een bezinning. Ja, wat betekent de kerk voor mij? Wel heel veel. Allereerst heb ik in mijn beroep al ziekenverzorgster veel steun van de kerk en aan mijn geloof. Vooral als er gesproken wordt over euithanasie, crematie, het humanisme e.d. Je merkt ook dat als b.v, bezoekers weten dat je in God gelooft, ze eerder naar je toe komen om te praten over de dood, het geloof en het eeuwige leven.
Door mijn ongeregelde diensten kan ik soms m.aar één keer of helemaal niet naar de kerk. Het is dan eigenlijk geen zondag, je mist de kerkgang en de prediking en dat geeft een onbevredigend gevoel. Momenteel ben ik op de belijdeniscatechisatie, je hebt daarvoor gekozen, de verantwoordelijk-
hei'd voor je leven voel je nu veel groter worden. Andere aktiviteiten waardoor ik me bij de gemeente betrokken voel zijn: de jeugdvereniging en de zangvereniging. Ik denk ook aan de bejaardenmiddag, die door de jeugdvereniging georganiseerd wordt. Alle bejaarden worden dan uitgenodigd voor een gezamenlijke middag met een korte meditatie, zang van het kinderkoor, samenzang, som: s 'n gedicht en gezellig samenzijn.
De middag wordt besloten met een broodmaaltijd. Vooral de eenzamen en alleenwonenden vinden zo'n middag reuze gezellig! Dat blijkt wel uit alle bedankjes die we krijgen.
Kortom, je voelt, je thuis, veilig bij je gemeente. Het geeft je steun en houvast, en dat is zeker in deze wereld erg belangrijk.
Evelyne Spies
En jij?
De hierboven weergegeven reakties op de vraag: wat betekent de kerk voor jou, maken duidelijk dat de Gereformeerde Gemeenten, óók voor jonge mensen in deze tijd, nog volop betekenis hebben. In mijn kontakten met jongeren van onze gemeenten kom ik diat gelukkig no, g vaak tegen! Wat is dat verblijdend dat er nog jongeren zijn dit — in dit opzicht — tegen de stroom inroeien. De Heere gaf' jou een plaats in Zijn gemeente. Hij leidde het zo, dat je gedoopt werd en dat je met de kerk en met Gods Woord in aanraking mag komen. Dat is aan de ene kant een onschatbare zegen, maar aan de andere kant ook een geweldige verantwoordelijkheid.. Want dian kom ik bij een andere vraag: heeft Gods Woord ook in jou leven een plaats gekregen? Misschien een plaatsje ergens aan de rand van je leven, waaraan je alleen 's zondags denkt, omdat allerlei andere zaken, zoals je werk, je studie, je vereniging of vriend(in), je leven in beslag nemen? Dan heeft de kerk niet echt betekenis voor je. Je verkeert dan in een levensgevaarlijke situatie, ook al ben je (doop)lid van die kerk.
Misschien begrijp je nu ook dat velen zeggen: zie je wel dat de kerk geen betekenis meer heeft! Ook voor jongeren van de kerk zijn er veel dingen die veel belangrijker zijn dan de kerk en de Bijbel
Of is het anders in jouw leven? Ik begrijp dat het moeilijk is om dat zomaar tegen andere mensen te zeggen. Maar toch... Toch blijft dat niet verborgen in je omgeving. Zelfs niet voor mensen die niets van de kerk moeten hebben.
Ze merken het aan je levenshouding, ze voelen dat er iets is, dat ze geen naam kunnen geven. Ben jij zo'n jongen of meisje., dat in het verborgene de Heere zoekt? Want dat blijft niet verborgen!
Dan krijgt Gods Woord waarde in je leven.
Want: uit al de schat van 't grote wereldrond is nooit die vreugd in mijn gemoed gerezen, die 'k steedis in Uw getuigenissen vond, , door mij beitracht, en and'ren aangewezen
Dan heeft ook de kerk betekenis gekregen in je leven. Omdat je de Heere en Zijn dienst hebt liefgekregen!
J. H. Mauritz
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 februari 1980
Daniel | 28 Pagina's