Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VREDE OP AARDE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VREDE OP AARDE

8 minuten leestijd

Vrede.

Wat een woord in een wereld vol haat en nijd en oorlog. Daar barst de vijandschap van de wereld over uit in schampere hoon. En niet alleen van de brute wereld, maar wie ooit in eigen hart leerde kijken, weet daar van mee te praten.

En toch: r was eens vrede. „En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed" (Gen. 1 : 31). Dat zegt de Schrift na de zesde scheppingsdag, nadat er al vijf keer gezegd was: En God zag dat het goed was." De harmonie was volkomen. Geen wanklank werd gehoord: En zij waren beiden naakt, Adam en zijn vrouw, en zij schaam.den zich niet" (Gen. 2 : 25).

Geen vrede meer

Dan komt de grote verstoring. De satan weet Eva en Adam te verleiden, om het gebod der liefde te veronachtzamen en te eten van de verboden vrucht. En als ze dan de Heere God horen, wandelende in de hof, aan de wind des daags, dan blijkt het dat de vrede verstoord is, dat Adam. en Eva de Heere niet meer onder de ogen durven te komen, want „toen verborg zich Adam en zijn vrouw voor het aangezicht van de Heere God in het midden van het geboomte des hofs" (Gen. 3:8).

Die verstoring werkte en werkt door, tot nu toe. Al de eeuwen vanaf Adam leggen er getuigenis van af, dat de mens in oorlog is getreden met God, zijn Schepper. De Bijbel staat er vol van, van Genesis 3 tot Openbaring 22 toe. Nooit zal één mens Gods eer meer bedoelen en daar was hij voor bestemd; nooit zal één mens de vrede met God nog beogen en dat zou zijn heil toch bewerken. Lees er de Schrift maar op na. Zoek in de geschiedenis van alle eeuwen. Zie om je heen over de gehele aarde en vergeet vooral je eigen hart niet. „Het bedenken des vleses is vijandschap tegen Go.d", schrijft Paulus in Romeinen 8 : 7, en hij voegt er aan toe: want het onderwerpt zich aan de wet Gods niet, want het kan ook niet." Vijandschap tegen God, dat is oorlog met God, dat is het absolute tegendeel van vrede.

Deze vijandschap uit zich ook in de innerlijke onvrede, in het onverenig, d zijn van de mens met het bestaan dat God hem toeschikt. Hij heeft geen vrede met zijn beroep, zijn baan, zijn zwakke gezondheid, en wat er al niet meer kan zijn. De wil, de begeerten, de hartstochten, alles is gericht op het eigen ik. Vooral als we menen dat het anderen beter gaat dan ons, dan komt de nijd boven. Asaf belijdt het voor de Heere, hoe hij was, toen zijn voeten bijna

waren uitgeweken, doordat hij nijdig was op de dwazen, ziende der goddelozen vrede (Psalm 73).

De vijandschap uit zich ook in de strijd tussen de mensen onderling. Tussen man en vrouw, tussen ouders en kinderen, in de families, in de kerken, tussen werkgevers en werknemers, tussen politieke groeperingen, tussen de verschillende rassen en tussen de volken. Kortom, de aarde is vol van wrevel. Lees er de krant maar op na en zie naar allerlei belangentegenstellingen in allerlei groeperingen.

Toch vrede

Hebben de engelen zich dan vergist, toen ze zongen van „vrede op aarde", als er toch niets van te zien is? Wees voorzichtig. Er was en is wat te zien. Voor wie door een geloofsoog mag zien. Zo'n oog ziet scherp. Dat ziet een bewijs van zaken die men niet ziet. Dat ziet de Onzienlijke. Simeon zag in de tempel, wat zelfs de priesters niet zagen. Het Kind waarvan de engelen zingen in Bethlehems velden komt toch om de vrede te brengen. Hij is de Vredevorst (Jes. 9 : 5). Er is eer voor God in de hemel en vrede voor mensen in wie God een welbehagen heeft op aarde. Niet de zaken losmaken, die bij elkaar horen.

De vrede kan en zal alleen gestalte krijgen waar God de eer weer krijgt, maar daar zal hij dan ook gestalte krijgen.

Daarvan zingen de engelen. God heeft aan vrede gedacht. God wil in dit Kind, dat Zijn geliefde Zoon is, vrede maken. Het gaat van God uit, van Hem alleen. De liefde van de Drie-enige God is de drijfveer. Alzo lief heeft God de wereld gehad, De vrede komt in de weg van vernedering voor die Zoon tot in de dood. Aktief gehoorzamend en passief lijdend verwerft Hij die. In Hem was God de wereld met Zichzelf verzoenend (2 Kor. 5 : 19). Die verzoening is verworven en wordt door de Heilige Geest toegepast in het hart van de kinderen Gods. Dat werkt daar vrede uit. En van die vrede zingen de engelen: rede op aarde in de mensen van het welbehagen. Dat kan een lange weg zijn, daar is de Heere vrij in. Ook in de mate waarin Hij die vrede leert ervaren. Maar ieder die de Heere kent, leert er iets van. Als het geloof funktioneert dan wordt het, in welke maat dan ook, waar wat onze Nederlandse Geloofsbelijdenis zo schoon verwoordt in artikel 23: ... de gehoorzaamheid 1 van de gekruisigde Christus, dewelke onze is, wanneer wij in Hem geloven. Die is genoegzaam, om al onze ongerechtigheden te bedekken, en ons vrijmoedigheid te geven, de consciëntie vrij te maken van vrees, verbaasdheid en verschrikking om tot God te gaan, zonder te doen gelijk onze eerste vader Adam, dewelke al bevende zich met vijgebladeren bedekken wilde." Als dat geen vrede is!

Laat het maar eens op je inwerken. De vrede die dan in het hart daalt is niet te beschrijven. De blijdschap in een kinderhart als moeder het weer goed heeft gemaakt, nadat het kind het zo verbruid had, is er een zwak beeld van. De engelenzang van vrede op aarde

krijgt zo zijn allerdiepste dimensie. Het werd in de weg: an recht mogelijk. De straf die ons de vrede aanbrengt begon toen op I-Iem te komen. Hij werd het Zoenoffer. En de kerk stemt in met de profeet van het Oude Verbond: En Deze zal Vrede zijn" (Micha 5 : 4).

Vredestichters

De vrede tussen God en mens, uitgewerkt in het hart van mensen van het welbehagen, heeft ook gevolgen. Hij brengt ook vrede tussen mens en mens. Wie uit de vergeving mag leven in een

levend besef daarvan, die weet ook van vergeven. Genade maakt anders. Vroeger (? ) sprak men van een „veranderde" man of vrouw. Paulus zet in Galaten 5 tegenover elkaar de werken van het „vlees" en de vrucht des Geestes, die is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.

Dan wordt de verzoening effektief. De vervreemding van het hart en de hardheid van de zelfhandhaving verdwijnen dan. Waar het spreken over verzoening en de vrede niet slechts een zaak van lippentaal is, kan dat niet uitblijven. In de intermenselijke verhoudingen zal de verzoening zich ook niet kunnen beperken tot het uitsluitend verbaal „ik vergeef je", maar het zal moeten leiden tot een werkelijk herstel van de relatie.

In de samenleving

Ook voor de samenleving heeft het leven uit de verzoening gevolgen. Ik wil geen revolutionair evangelie bepleiten. Maar in beginsel kan de bediening der verzoening zich niet beperken tot het innerlijke en het partikuliere, maar zij heeft ook een plaats in onze maatschappij. De profeten riepen niet alleen op tot verlaten van de afgoden, maar ook van de sociale ongerechtigheden. Niet dat we ons illusies moeten maken over een heilstaat die hier op aarde bereikt zal worden. We leven in een wereld die in het boze ligt. Maar in die wereld heeft d'e kerk een lichtend licht te zijn. En dat zal voor die wereld, en voor haar niet alleen, ten oordeel of ten voordeel zijn.

Eenmaal volmaakt

De vrede zal eens ten volle zijn, als „de koninkrijken der wereld zijn geworden van onze Heere en van Zijn Christus en Hij als Koning zal heersen in alle eeuwigheid" (Openb. 11 : 15). Dan geen verstoring meer door het „ten dele". Niet meer verstoord door de zonde, door de satan,

Dan zullen niet alleen de engelen, maar ook en vooral de gezaligden zingen, dat de eer en de heerlijkheid voor God was en is en zijn zal. Dan zullen de nieuvv^e hemel en de niewve aarde vervuld zijn van gerechtigheid en zal er vrede zijn en „des vredes zal geen einde zijn" (Jes. 9 : 6).

Ten laatste

De Heere vraagt de wapens in te leveren. Hij heeft vrede op billijke voorwaarden. Neem daarom onderstaande regels van wijlen ds, L. G, C. Ledeboer maar eens mee:

Is 't Jezus, de Heer, die uw ziele ontvliedt? 't Is Jezus, die alles om niet aan u biedt, 't Is Jezus, de Heiland! En leen aan Die enige Zijn dood is uw leven. Geef, zondaar, gehoor! uw hart en uw oor. Zijn bloed, uw behoud, Wanneer gij op Hem met uw harte vertrouwt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 december 1980

Daniel | 28 Pagina's

VREDE OP AARDE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 26 december 1980

Daniel | 28 Pagina's