HULP AAN CHRISTENEN IN OOST-EUROPA

Het is van de nederlandse grens 'slechts vier uur rijden met de auto tot aan het IJzeren Gordijn. Wie in de vakantie wel eens bij deze grens gestaan heeft., kreeg misschien v/el het gevoel dat de onvrijheid je aangrijnsde. Voor ons gevoel is er achter de prikkeldraadversperring een heel andere wereld, waar we maar weinig van af weten. Lang is het IJzeren Gordijn hermetisch gesloten geweest. De berichten die we kregen, v; aren afkomstig van de door de staat gecensureerde nieuwsdienst.

Toen aan het einde van de zestiger jaren de politieke wind veranderde — de koudeoorlog politiek maakte plaats voor het streven naar ontspanning — begon het IJzeren Gordijn ook enigszins heen en weer te waaien. Daardoor ontstonden soms openingen, waardoor we iets konden waarnemen van wat zich in Oost-Europa afspeelde. We hoorden van dissidenten, die tot die tijd onbekend gebleven waren. Joodse en duitse emigranten mochten naar hun vaderland terugkeren. Toeristen konden gemakkelijker naar landen van het Oostblok gaan.

Pas toen kwamen we ook meer te weten over de situatie van de christenen in de kommunistische wereld, hoewel daarvoor al op beperkte schaal hulp geboden werd. Na die tijd zijn er verschillende hulpverleningsorganisaties ontstaan die de nood van de christenen achter het IJzeren Gordijn trachten t.e lenigen. Ze proberen elk een. aandeel te leveren aan een bepaald aspekt van de hulpverlening.

Om je enig wegwijs te maken, noemen we een paar van die stichtingen.

Kruistochten

Deze stichting beweegt zich vooral in de vrije groepen en wordt geleid door Anne van der Bijl. In 1955 is hij begonnen met het smokkelen van Bijbels. Daarna is zijn eenmansaktie uitgegroeid tot een internationale organisatie die in Nederland bekend is onder de naam „Kruistochten". „Kruistochten" werkt in landen die officieel voor het evangelie gesloten zijn of waar christenen ernstige belemmeringen ontmoeten. Honderden mensen reizen ieder jaar naar landen als Polen, Rusland, Roemenië, Bulgarije en China.

Licht in het Oosten

De internationale zendingsbond „Licht in het Oosten" werd in 1920 opgericht. Iiet doel was de slavische volken in het. russische rijk te voorzien van de Bijbel.

Na de eerste wereldoorlog moesten duizenden russische krijgsgevangenen in duitse kampen blijven. Terugkeer naar Rusland was niet mogelijk door de daar heersende chaos tengevolge van de revolutie. In de kampen ontstonden geestelijke opwekkingen. „Licht in het Oosten" opende toen een bijbedschool voor russische krijgsgevangenen. Veel Russen hebben van deze school gebruik gemaakt en hebben later met veel zegen hun landgenoten kunnen dienen. Later werden op grote schaal Bijbels en bijbelse literatuur naar Rusland gezonden. In 1924 werd een russische konkordantie samengesteld op de bestaande bijbelvertaling die te vergelijken is met onze Statenvertaling. Deze vertaling wordt zowel door russisch-orthodoxen als door protestanten gebruikt. Bij gebrek aan predikanten moeten in het algemeen de ouderlingen preken, zonder een theologische opleiding t.e hebben gehad. Behalve de Bijbel hebben deze mensen minstens een konkordantie nodig en een „sprawotsjnik", een naslagwerk op de begrippen die in de Bijbel voorkomen. Op deze manier tracht „Licht in het Oosten " het ontstaan en het funktioneren van gemeenten, die soms onder zware druk komen te staan, te stimuleren, daarbij beseffende dat alles afhankelijk is van het werk van de Heilige Geest. Na de tweede wereldoorlog werd het werk uitgebreid tot de andere landen van het Oostblok.

Er worden naast Bijbel en bijbelse literatuur ook kinderbijbels en verweerschriften tegen sekten in allerlei talen verspreid. Als in een bepaald land of een bepaalde streek

een honger is naar Gods Woord, ziet „Licht in het Oosten" dit als een goddelijke vingerwijzing oni allereerst deze geestelijke honger te stillen.

Een van de laatste projekten van „Licht in het Oosten" is de uitgave van het Nieuwe Testament met kanttekeningen die speciaal bestemd is voor de dertig tot veertig miljoen „praktizerende" leden van de Russisch-Orthodoxe Kerk, voor wie het lezen van de Heilige Schrift zonder enige verklaring te moeilijk blijkt te zijn. Ook in deze kerk is met name onder jongeren een grote honger naar het Woord van God.

„Licht in het Oosten" is een orthodox-reformatorische interkerkelijke organisatie.

Kom over en help

Een vertegenwoordiger van de stichting deelde ons desgevraagd mee, dat „Kom over en help" zich baseert op Gods Woord overeenkomstig reformatorisch belijden. Ze weet zich door ditzelfde Woord geroepen hulp te bieden aan vervolgde christenen in alle landen achter het IJzeren Gordijn en elder's. De stichting wordt begunstigd door giften en koliekten uit de Gereformeerde Gemeenten, de Gereformeerde Gemeenten in Nederland, de Christelijk Gereformeerde Kerken en de Oud Gereformeerde Gemeenten. Ons Deputaatschap Hulpverlening in Bijzondere Noden en het Deputaatschap Bijbelverspreiding steunen het werk van deze stichting ook, In het kommittee van aanbeveling hebben predikanten uit de vier bovengenoemde kerken zitting.

De stichting verleent hulp die onder beding van Gods onmisbare zegen bijdraagt tot de openbare en persoonlijke dienst des Heeren, waarbij het in de eerste plaats gaat om de verbreiding van Gods Woord. Daarnaast zorgt de stichting voor psalmboeken, catechismussen, kinderbijbels en kindermateriaal al naar gelang de vraag in verschillende Oostbloklanden. Ook wordt zorggedragen voor het vertalen van boeken van Spurgeon, Bunyan, J. C. Ryle en ds. F. Bakker.

Deze zomer hebben meer dan 150 mensen in biddend opzien tot God van Wie alle hulp moet komen een risikovolle reis gemaakt naar een van de landen, achter het IJzeren Gordijn. De Heere heeft alles tot nu toe welgemaakt.

Ongeveer 35.000 Bijbels, psalmboeken en andere boeken zijn er afgeleverd. Verder ontvangen veel noodlijdende christelijke gezinnen periodieke ondersteuning.

De afgelopen zomer hebben twaalf bouwvakkers uit een vermaard vissersdorp hun vakantie opgeofferd om in een van de Oostbloklanden een bouwvallige pastorie bewoonbaar te maken.

Daarnaast hebben 50 gezinnen in Rusland een pakket ter waarde van ƒ 1000, — ontvangen voor vader, kind of soms zelfs moeder die in gevangenis of werkkamp verkeert vanwege het geloof.

„Kom over en help" heeft regionale afdelingen in Kampen en Urk.

Friedensstimme

De stichting „Priedensstimme Nederland" is de nederlandse „tak" van „Missionswerk Friedensstimme der Vereinigung Heimgekehrter Evangelischer Baptisten-Brüdergemeinden" in Duitsland.

De duitse vereniging bestaat uitsluitend uit russische christenen die voornamelijk in de loop van de jaren zeventig de Sowjet-Unie hebben kunnen verlaten. Door familie-en vriendschapsbanden bestaat er een nauwe relatie met de vervolgde gemeenten in Rusland. Veel van deze gemeenten ontvangen geen enkele hulp en aandacht. Bewogenheid met de nood van deze niet-geregistreerde baptisten heeft geleid tot de oprichting van de stichting „Friedensstjmme Nederland”.

Deze stichting richt zich vooral op het vragen van aandacht voor de grote nood waarin de russische christenen verkeren. Daarbij wil zij in alles laten doorklinken de grote trouv/ waarmee de HEERE Zijn vervolgde gemeente draagt en bewaart.

Het is het hartelijk verlangen van Friedensstimme om een middel in Gods hand te mogen zijn om de vervolgde gemeente in Rusland te dienen. Zij wil vooral luiste-

ren naar wat de kerk in de verdrukking vraagt en dat zijn soms heel andere dingen dan wij, westerlingen, zouden willen geven. Daarom wordt veel nadruk gelegd op verbondenheid en medeleven. Daarnaast is er de materiële hulpverlening, zoals bijbelverspreiding onder het russische volk, het steunen van de ondergrondse drukkerijen die in belangrijke mate afhankelijk zijn van materiaal uit het westen.

Verder is er de grote zorg voor het toenemend aantal gezinnen die zonder inkomen zijn omdat de vader ontbreekt. Tenslotte wil „Friedensstimme" ook oproepen tot waakzaamheid. Aan welke kant staan wij als in Nederland de rollen omkeren? Wat zou ons antwoord zijn als we als twintigjarige moesten knielen voor de rode vlag? „Zijt dan nuchter en waakt; want uw tegenpartij, de duivel, gaat om als een briesende leeuw, zoekende wie hij zou mogen verslinden.”

De bestuursleden van Friedensstimme komen uit de Gereformeerde Gemeenten, de Christelijk Gereformeerde Kerk en de Nederlands Hervormde Kerk (Gereformeerde Bond).

Andere stichtingen

Met de genoemde organisaties is de reeks nog niet uitgeput. Bekend is de „Ondergrondse Kerk" van ds. Richard Wurmbrand, de predikant die een belangrijke aanzet gegeven heeft tot de hulp aan christenen achter het IJzeren Gordijn. Daarnaast zijn de stichtingen „Woord op weg" en „Vervolgd Christendom". Het werk van partikulieren, zoals bijvoorbeeld de bijbeltransporten van ds. Van Rootselaar, kunnen hier ook niet onvermeld blijven.

De meeste van deze stichtingen worden ook gesteund vanuit de kring van onze gemeenten, onder andere door partikuliere giften en koliekten.

Ook ons Deputaatschap tot Hulpverlening in Bijzondere Noden wil in samenwerking, met andere stichtingen steun verlenen aan Christenen achter het IJzeren Gordijn.

Wordt er genoeg gedaan?

Het grote aantal organisaties zou misschien de gedachte kunnen oproepen dat er nu wel genoeg gedaan wordt.

Maar niets is minder waar. De nood in de Oostbloklanden is onstellend-groot. Rusland is het grootste land ter wereld en heeft, een bevolking van meer dan 260 miljoen zielen. Het is een onmetelijk land met diverse volken en talen. En daarbij komen dan nog de andere Oostbloklanden.

Slechts ongeveer twintig organisaties werken in een gebied dat vele malen groter is dan West-Europa.

Wel is het belangrijk dat de organisaties in ons land elkaar niet als „konkurrenten" zien. Betere samenwerking en onderlinge taakafbakening zou een goede zaak zijn. Mogelijk vraagt iemand hoe je nu uiting kunt geven aan je verbondenheid en medeleven. Laat de mensen in Rusland merken dat je aan ze denkt. Dat kan door het sturen van een eenvoudige brief of kaart. Er zitten op dit moment ook veel jongens en meisjes' van 19 jaar of ouder gevangen om de belijdenis van Gods naam. Ook jouw 'steun is dringend nodig. Steun die je niet alleen kunt verlenen door het overmaken van een gift — hoewel geld niet. onbelangrijk is — maar vooral door meeleven en gebed.

De meeste organisaties hebben voorlichtingsmateriaal. Het zou goed zijn om eens op een verenigings-of gemeenteavond aandacht te besteden aan de christenen achter het IJzeren Gordijn en het werk dat voor hen gedaan wordt. Wie daarover meer wil weten kan kontakt opnemen met het bondscentrum.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen