Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

WEGWIJS ’84

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

WEGWIJS ’84

impressies van een bezoekje aan de gezinsbeurs

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Leest u „Daniël" al? Anders zal ik u een proefnummer meegeven".

De meisjes bij de stand van de Jeugdbond deden goed hun best. Zelfs aan een redaktielid van „Daniël" werd deze vraag gesteld....

Wegwijs '84:

- plastic tassen vol foldermateriaal en gekochte boeken, platen en kassettebandjes;

- een wat lichtere portemonnee;

- benen „van lood";

- hoofdpijn van de temperatuur en de vele mensen en indrukken;

- bij dit alles een voldaan gevoel.

Dat was zo ongeveer het resultaat van een halve dag rondneuzen op de gezinsbeurs voor d? , gereformeerde gezindte in de Marijkehal in Utrecht.

Wegwijs '84. 'k Was, toen ik de eerste aankondigingen las, nogal kritisch.

Waarom moet dat? Waarom zo'n beurs speciaal voor reformatorische mensen? 'k Moest denken aan wat een oude christin vele jaren geleden eens zei: je kunt overal wel christelijke verenigingen en organisaties voor oprichten. Toen nog christelijke, inmiddels reformatorische. En een poosje geleden las ik een opmerking van een oud gereformeerd predikant, dat het woord „reformatorisch" ook al niet meer voldoet....

van een bezoekje aan de gezinsbeurs Wegwijs '84. Toen de beurs dichterbij kwam, werd ik al wat minder kritisch. Volgens de perspublikaties en de advertenties beloofde het een aardig geheel te worden. Niet alleen standhouders vanuit de kommerciële hoek, maar ook veel stichtingen, verenigingen e.d. zouden aanwezig zijn. „Waarom moet dat" werd voor mij omgezet in waarom eigenlijk niet?

Wegwijs '84. Wat een enorme drukte! Vrijdag 1 juni, rond het middaguur, was de Marijkehal stampvol. Duizenden en nog eens duizenden zorgden ervoor, dat de temperatuur in de hal bijna tropisch was.

Volgens een verslaggever van „Trouw" werd de beurs bezocht door „tal van degelijk uitziende landgenoten", 'k Denk dat het er maar aan ligt wat je onder „degelijk" verstaat.... 'k Had de indruk dat de gereformeerde gezindte er, om die akelige uitdrukking maar eens te gebruiken, „van links tot rechts" vertegenwoordigd was. Op een gegeven moment zag ik verschillende van onze predikanten, 't Bleek dat het zendingsdeputaatschap vergaderd had en dat men na afloop even een kijkje op de beurs nam.... Vanuit de „evangelische hoek" was er eveneens belangstelling, zeker wat standhouders betreft Een in beperkte mate bont gezelschap. Maar ondanks alle verscheidenheid ook een stukje eenheid. Allemaal

mensen die rekening willen houden met God en Zijn gebod.

Wegwijs '84. Van alles wat. Je kon er terecht voor komputers, relatiegeschenken, antiek, kachels, serviezen, tuingereedschap, kleding, naaimachines, enz., enz. Te veel om op te noemen. En wat denk je van de vele stands waar boeken, platen en kassettes werden verkocht? Daar werden, zo heb ik me laten vertellen en ook gezien, enorm goede zaken gedaan. Mirasound had zelfs een speciale gezinsbeurs-L.P. („ook op kassette") uitgegeven onder de titel „Wegwijs '84". Bij andere stands gingen kassettebandjes met preken als broodjes over de toonbank. Voor de kleine kinderen was er een crèche, terwijl de wat oudere zich bezig konden houden met tekenen en schilderen in de „Talens paintin".

Wegwijs '84. Ook veel stichtingen en verenigingen hadden een plaatsje gevonden op de beurs. (N.B. Voor mij persoonlijk was de beurs hierdoor juist aantrekkelijk.) Onze gemeenten waren vertegenwoordigd door de Jeugdbond, de zending en het deputaatschap bijzondere noden. Er werden goede zaken gedaan! Ook zijn er honderden folders en proefnummers van „Daniël" de deur van de Marijkehal uitgegaan. Op weg naar de tienduizend! Verder waren er stands van Woord en Daad, de Bond tegen het vloeken, de E.H., het Shaare Zedek-ziekenhuis, politieke partijen (SGP en RPF, inklusief Tweede Kamerleden) en diverse organisaties die zich richten op het verlenen van hulp aan de Ondergrondse Kerk. En nog vele andere organisaties. Bij de stand van de Stichting Z.O.A. probeerde een jochie van een jaar of 10, 12 de voorbijgangers aan te moedigen om aan de sjoelwedstrijd deel te nemen.

„Mevrouw, effe sjoele voor een gulden? " Toen mevrouw het sjoelen niet zo zag zitten, voegde hij er aan toe: „Net voor u was er een ventje van 3 jaar en die kon het al zo goed...."

Wegwijs '84. Volgens een artikel in de speciale beurskrant van het R.D. d.d. 15 mei zouden het vast grote familiedagen worden. Inderdaad, 'k Zag er verschillende vrienden en veel bekenden. M'n familie was ik overigens al vrij snel kwijt in die enorme drukte....Geen probleem. We spraken gewoon af elkaar op een bepaald tijdstip op een bepaalde plaats te ontmoeten. Hier een handdruk, daar een praatje of vanwege de vele mensen gewoon een hartelijke groet.

Wegwijs '84. 'k Vond het bezoek aan de beurs echt de moeite waard. Er zullen best nog wat kritische kanttekeningen te maken zijn. Maar toch is de vraag „Waarom moet dat? " via „Waarom eigenlijk niet? " veranderd in Waarom nu pas?

Wegwijs '84. In het begin was het even wennen. Op zo'n beurs rondlopen onder orgelspel, het zingen van een Urker vrouwenkoor of zo maar het draaien van platen met geestelijke muziek. Je zou even kunnen denken dat het niet bij elkaar past. Toch meen ik dat het heel goed kan. Hier kon je kijken en lopen „in eigen sfeer". Over ontspanning gesproken....!

Wegwijs' 84. Op deze gezinsbeurs kon je je thuisvoelen. Onder „eigen mensen", al denk je soms misschien „die is toch wel van een enigszins andere „kleur" dan ik...." Toch moeten we, denk ik, ervoor oppassen dat we niet een al te voldaan gevoel krijgen. Een gevoel van „fijn, gezellig onder elkaar". We zouden het gevaar kunnen lopen, dat we als het ware van het ene reformatorische „evenement" naar het andere trekken. Op zich is daar ook niets op tegen, als we dan maar niet vergeten dat ons reformatorisch volksdeel maar een heel kleine minderheid vormt. Om ons heen leven er duizenden, ja miljoenen, die niet (meer) weten van het erfgoed van de Reformatie. Wijzen wij, jij en ik, bezoekers van Wegwijs '84, hen de weg? ? Als ik een beschuldigende vinger uitsteek, kan die maar naar één kant wijzen. En dat is niet naar jou. Dan rest slechts de bede: „Verzoen de zware schuld, die ons met schrik vervult. Ja, Heere, vervul ons met Uw Geest en leer ons doen wat wij moeten doen, maar wat wij van onszelf niet kunnen en willen".

Wegwijs '84.

WIJS '85 D.V.!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1984

Daniel | 32 Pagina's

WEGWIJS ’84

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 juni 1984

Daniel | 32 Pagina's