Het onverhoorde gebed

In de Heidelbergse Catechismus wordt ons in zondag 45, vraag 116 gevraagd, wat het voornaamste stuk van de dankbaarheid is. Het antwoord is dan: het gebed. Een christen zonder gebed is als een schip zonder roer, als een auto zonder stuur. Ja, een christen zonder gebed is eigenlijk geen christen.

Het gebed in de Bijbel

Veel wordt in de Bijbel over het gebed geschreven. De patriarchen worden ons getekend als mensen met een gebedsleven. Abraham droeg de noden van zijn huisgezin in het gebed op aan de troon der genade. Hij was in het gebed bezig voor Gods aangezicht met de nood van Lot en zijn gezin, maar ook met de inwoners van Sodom en Gomorra. Ook Izak wordt ons in de Schrift getekend als een man met een biddend leven. Van hem staat dat hij in het veld ging om te bidden. Van Jacob lezen wij dat hij worstelde met God bij de beek Jabbok. Naast deze voorbeelden, zijn er nog vele anderen te noemen.

Het onverhoorde gebed

Alle gebeden die worden uitgesproken; worden door God gehoord, maar niet alle gebeden worden verhoord. Tussen het horen en verhoren is een groot verschil. In dit artikel willen we letten op het gebed wat door God niet wordt verhoord. Wij slaan dan de Bijbel open bij Mozes. De reis van het volk Israël door de woestijn is bijna ten einde. Israël is te Meriba. Het volk is opstandig, omdat er geen water is om te drinken.

Opnieuw gaan zij met hun klachten naar Mozes en Aaron. Zij moeten de Heere vragen om water. De Heere geeft water. Mozes heeft hier de ingang van het land Kanaan verzondigd. Hij mag niet meer mee over de grens van het beloofde land. Wij lezen in Deuteronomium 3 : 26b: Maar de Heere zeide tot mij. Het zij u genoeg, spreek niet meer tot Mij van deze zaak". Mozes heeft vele malen aan de Heere gevraagd of Hij zijn zonden die hij bedreven had, zou willen vergeven. Dat gebed werd verhoord. Maar nu zegt de Heere tegen Mozes: spreek Mij niet meer van deze zaak". Mozes mag niet meer bidden tot God over deze zaak. Het gebed dat Mozes in dezen doet is de Heere niet aangenaam. Dit gebed wordt dus niet door God verhoord. Dit is een duidelijk voorbeeld van een onverhoord gebed.

Er zijn geen ongehoorde gebeden

We moeten wel duidelijk zien dat het hier over een onverhoord gebed gaat en niet over een ongehoord gebed. Ongehoorde gebeden zijn er niet, wel onverhoorde gebeden. Daar zien wij hier een voorbeeld van. Het wil niet altijd zeggen, dat onverhoorde gebeden, gebeden zijn die onder het ijdel gebed vallen. Wij lezen in Jakobus 4:3: Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt". Hier wordt het gebed afgewezen, omdat de bidder om dingen vraagt, die hij of zij in wellusten door wil brengen. Dat is bidden om iets dat niet goed voor ons is. Dat is kwalijk bidden.

Een goedbedoeld gebed

Het kwalijk bidden, is onderscheiden van het onverhoorde gebed. Mozes werd in zijn gebed afgewezen, toch was dit geen ijdel gebed. Mozes behoefde zich niet te schamen bij dit gebed. Er lag een eerlijke bedoeling in. Hij begeerde met Israël het beloofde land in te gaan, om zich daar met zijn volk in de daden des Heeren te verlustigen. Mozes wilde dat land niet in met verkeerde bedoelingen. Hij wilde dat land in, omdat het door God aan dat volk beloofd was. Mozes was één met dat volk. Hij zag uit naar de ingang van het beloofde land. Daar zou hij de daden des Heeren met Israël overdenken. Toch mag hij Kanaan niet in. Mozes die geweigerd had een zoon van Farao's dochter genoemd te worden, die al de schatten van Egypte los

gelaten had, die gezegd had tegen de Heere: Delg mij maar uit uw Boek"; wordt nu in het gebed niet verhoord. Mozes die na veertig jaar van omzwerven voor de grens staat, mag niet ingaan. Hij mag nog wel de wuivende palmen zien, maar niet rusten onder de bladeren. Mozes is niet de enige van wie het gebed niet wordt verhoord. In 2 Corinthe 12 : 7-9 lezen we over de apostel Paulus. Ook van deze man lezen we, dat hij bidt. Hier vraagt hij aan de Heere, of Hij de scherpe doorn uit zijn vlees weg wil halen. Er staat dat de apostel drie maal gebeden heeft, in deze zaak. De Heere zegt dan tegen Paulus: Mijn genade is u genoeg, Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht". Duidelijk zien we dat het gebed van Paulus wordt afgewezen. We zien zelfs dat het gebed van de eigen Zoon van God wordt afgewezen. De Heere Jezus heeft gevraagd of de drinkbeker voorbij mocht gaan, doch dat behaagde Zijn Vader niet. Ook dat gebed werd afgewezen. Wij zien dus, dat onverhoorde gebeden geen uitzondering zijn. Zelfs de eigen Zoon van God heeft mee moeten maken dat Zijn gebed niet verhoord werd.

Ook nu zijn er onverhoorde gebeden

Zo kan het jullie jongens en meisjes, ook overkomen. Gods kinderen weten ook van de onverhoorde gebeden. Gebeden die wel gehoord, maar niet verhoord worden. Onverhoorde gebeden zijn ook weer anders, dan gebeden die opgezonden worden bij een gesloten hemel. Hier kan het gebed er als het ware niet door. De zaak in het gebed wordt niet opgelost er komt geen opening in. Er komt geen antwoord. Hier is het alsof er geen God in de hemel is. Bij de onverhoorde gebeden is er wel antwoord, maar geen verhoring. Dat maakt God duidelijk aan Mozes en aan Paulus en aan Zijn Zoon. Het onverhoorde gebed heeft wel doorgang maar geen ingang. Dat wordt door de bidder ook gevoeld. Dan blijft voor het hart de zaak onopgelost. Dat wordt ook in het hart gevoeld. Het kan ook gebeuren, dat de Heere met Zijn Woord spreekt. Dan weten we zeker, dat het gebed door God wel is gehoord, maar niet is verhoord. De Heere spreekt ook in de weg van zwijgen, niet in de zin, dat Gods volk met een zwijgend God te doen heeft. Maar dat God zwijgt, door de vervulling na te laten. Dat te ervaren, kan een donkere wolk in het leven van Gods volk geven. Vooral omdat het verband niet meer gezien wordt tussen de leiding van God en de weg tot de zaligheid. Hier komt de duivel ook op af, zodat in diepe vertwijfeling afgevraagd wordt of de zaak in ons leven wel waar is. Temeer, daar de zaak die in het gebed begeerd wordt, een eerlijke zaak is. Het kan in het gebed bijvoorbeeld gaan over een kind, dat ernstig ziek is, zodat wij om beterschap vragen, of om bekering van onze kinderen. Dit te vragen is goed, en toch kan het zijn, dat de Heere het gebed afsnijdt. Afsnijdt, doordat er geen opening in het gebed komt, of als met Zijn Woord wordt gezegd, niet meer over deze zaak te spreken. Ik denk in dit verband aan een moeder van een gezin. Ze was een godvrezende vrouw. Ze leefde haar kinderen vóór in de vreze des Heeren. Niet één van haar kinderen leefde echter kerkelijk mee. Onnodig te zeggen, dat haar dit veel verdriet gaf. Het was haar dagelijkse bede, of de Heere haar kinderen voor Zijn rekening wilde nemen. Dit gebed heeft zij vele malen opgezonden. Totdat de Heere haar liet weten; niet meer van deze zaak te spreken. Het gebed werd wel gehoord, maar niet verhoord. Toen de Heere haar deze zaak liet weten, gaf Hij haar zoveel kracht, dat zij het ook kon dragen. Jongens en meisjes ik ben dit ontroerende gesprek nooit meer vergeten. Zo kunnen wij bidden om vrede, rust in de gemeente. Dat is goed. Toch kan het gebeuren dat de onrust, de onvrede juist toeneemt. Dan is ons gebed wel gehoord, maar niet verhoord. Wij kunnen vragen of de Heere, een kruis van ons leven weg wil nemen, doch de praktijk is, dat het kruis blijft. Zo zijn er nog vele andere dingen te noemen in dit verband. Je bidt om een oplossing en de praktijk is dat deze uitblijft.

Onverhoorde gebeden kunnen veel strijd veroorzaken

Zo als ik zoeven schreef, kan een onverhoord gebed een geweldige storm in je leven geven. Het gaat in dit gebed immers om een eerlijke zaak. Daar komt ook bij, dat Mozes niets kon zeggen tegen God. De zonde was bedreven. Zo zal het ook in de beleving van de apostel Paulus geweest zijn. Deze man moest zich zelf steeds voor Gods aangezicht afkeuren. Zo was het ook bij de Heere Jezus, Die de volle Last van de toorn van God moest dragen. En jongens en meisjes zo was het ook bij dat voorbeeld van die vrouw. Ze zei: „Ik kan de Heere niets ongerijmds toeschrijven, want het is door mijn zonden, alles verbeurd". Ja, zo zei ze: „Mijn kinderen kunnen het hier nog geen anderhalf uur in de kerk uithouden, hoe zou het dan in de hemel moeten waar de Kerk nooit meer uitgaat”.

Soms begryp je het later

Zo zien we, dat God om bepaalde reden, Hem alleen bekend, de verhoring van het gebed kan onthouden. In deze is God aan

ons als mensen niets verplicht. Dit is een les die ook geleerd moet worden en die veel strijd veroorzaakt. Misschien is dat ook wel zo in jullie leven. Je hebt de Heere voortdurend gevraagd, of Hij de zaak waarmee je worstelde op wilde lossen. Dat kunnen dingen van dit leven zijn, dat kunnen ook dingen van je persoonlijke geestelijk leven zijn. Daar loop je dag en nacht mee te worstelen. En er komt geen uitkomst. Toch is het goed mogelijk, dat wij later verstaan, waarom God geen vervulling gaf. Mozes mocht Kanaan niet in. Dat viel hem zwaar. Maar als Mozes nu eens wel in dat land had mogen komen, zal hem dat wel eens hebben kunnen tegenvallen. Niet omdat het land niet goed was, maar omdat zijn volk zo aards gezind was. Doordat Mozes niet in mocht gaan, is hem veel verdriet bespaard. Nu behoefde hij geen verdriet meer over dat volk, dat steeds de Heere vergat, te hebben. En Paulus kreeg in die onbegrepen weg de boodschap mee: „Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht".

Zelfverloochening

In de weg van het onverhoorde gebed, wil de Heere leren, onszelf te verloochenen en onvoorwaardelijk achter Hem aan te komen. Dat betekent, het roer van ons levensschip uit de handen te geven en onvoorwaardelijk achter de Heere aan te komen. Dat juist is zo moeilijk. Wij doen het veel liever zelf. Door Gods genade mag het roer wel eens worden overgegeven, en gezegd worden: „Heere wat wilt Gij dat ik doen zal? " Bij dat onderwijs komt er ook overgave en rust in ons hart. Dan is het goed wat de Heere doet. Ja dan komt het zo ver, dat wij ons over de onverhoorde gebeden kunnen verblijden. De Heere wist beter wat goed was voor ons dan dat wij zelf hebben begrepen. Daarom is een onverhoord gebed, voor Gods volk nog niet altijd een onvruchtbare zaak. Een onverhoord gebed behoeft nog niet altijd een onvruchtbaar leven te betekenen. Ook dit gebedsleven, behoort tot wat de Catechismus zegt het voornaamste stuk der dankbaarheid. God wil Zijn genade en de Heilige Geest alleen aan diegenen geven, die Hem met hartelijk zuchten zonder ophouden daarom bidden en daarover danken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen