Elia en Obadja

Lees voor je deze bijbelstudie gaat bestuderen eerst 1 Koningen 18:7-16 aandachtig door.

We lezen hier in vers 7. dat Obadja en Elia elkaar ontmoeten. Dus twee kinderen van God. die elkaar ontmoeten: het zal voor beiden een verkwikking zijn geweest. Voor Elia, omdat hij hier merkt, dat de vreze Gods nog niet geheel uit Israël is weggenomen. Voor Obadja. omdat hij hier zien mag. dat in Elia het levende Woord weer naar Israël is teruggekeerd. Wat kan het een verkwikking zijn. als twee kinderen van God elkaar ontmoeten in tijden van nood, zorg en strijd. Het is dan een verkwikking elkaar in de Heere te mogen ontmoeten en met elkaar te spreken van hart tot hart, elkaar te vinden in de grote werken Gods. De gemeenschap der heiligen is een groot goed. dat vaak maar al te weinig wordt beoefend.

Obadja durft niet

Maar nu is er hier niet alleen een aangename ontmoeting tussen Obadja en Elia. Hier heerst het gezag van het Woord. De Heere doet Elia gevoelen, dat Hij Obadja op zijn weg heeft geplaatst om door middel van deze Achab te ontmoeten. Daarom klinkt het met volmacht en gezag: Ik ben het: ga heen, zeg uw heer: Zie. Elia is hier! (vers 8). Elia eist in de naam des Heeren Obadja geheel op. We zouden verwachten, dat de geloofsheld Obadja onmiddellijk is gegaan op het Woord Gods door de mond van Elia. Maar zo is het niet. In het leven van Gods kinderen is er een gedurige afwisseling: er zijn tijden, dat zij mogen staan op de hoogte des geloofs; maar soms zijn ze ook als een riet in de wind. Toen Obadja de profeten verborg, was hij op de hoogte des geloofs. Maar hier is hij als een riet. Hij durf niet! Hij heeft zichzelf er niet voor over. Daar zie je, wie Gods kinderen in zichzelf blijven. Tot hinken en zinken ieder ogenblik gereed. In vers 9 tot en met 14 volgt een lang betoog uit de mond van Obadja. Ga dit betoog voor jezelf maar eens na. Dan zul je merken, dat heel dit betoog is terug te voeren tot twee dingen: mensenvrees en vrees voor de dood.

Obadja buigt voor de Majesteit van Gods Woord

Daar staat dus de geloofsheld Obadja als een bevend riet voor Elia. Wie van Gods kinderen kent dat niet? Als er meer mensenvrees is dan Godsvreze, dan zijn we als een bevend riet. Hoe kunnen mensenvrees en vrees voor de dood het geloofsoog benevelen. Wat is het dan een wonder, dat Christus nooit heeft gewankeld en nooit is geweest als een riet. Als het in dc handen van Gods vreesachtige kinderen lag. was het een verloren zaak. Maar nu ligt het in de doorboorde handen van Hem, die nooit heeft gewankeld. Daarom zal Gods volk toch eenmaal volkomen van alle mensenvrees worden verlost. Obadja wordt hier ook van mensenvrees verlost, want Elia roept hem toe: Zo waarachtig als de

Heere der heerscharen leeft, voor Wiens Aangezicht ik sta. ik zal voorzeker mij heden aan hem vertonen! Elia zweert bij de Heere Zebaoth. Hij doet dat met opzet. Hij wil daarmee tot Obadja zeggen: U vreest dc aardse koning Achab, maar zie toch hoger. Wij staan in dienst van de Heerc Zebaoth. de Heere van de hemelse heerlegers. Wat zal een nietig mens ons dan kunnen doen? Zie. dat antwoord van Elia is het middel om Obadja uit de put te halen. Het is groot als Gods kinderen elkaar zo tot steun mogen zijn. Nu krijgt Obadja zichzelf ervoor over. Hij mag buigen onder de majesteit van het Woord en gaat op weg.

Het geloof van Elia

Tegenover de vrees van Obadja staat hier dus het geloof van Elia. In dat vast geloof heeft Elia hier mogen spreken. Elia had zichzelf over voor de eer van God en heeft zich zo voor Achab gesteld. Zoveel te meer heeft Christus Zich overgehad voor de eer van Zijn Vader. Daarom ging Hij zingend de nacht van het lijden in. Daarom ging Hij met vaste gang de weg naar het kruis. Daar heeft Hij alle vijanden verslagen, alle Baals en afgoden genageld aan het kruis. Nu zal Gods volk delen in de eeuwige vrijheid der kinderen Gods. Arme Achab: U bent een gebondene! Rijke Elia: U staat in de vrijheid! Aan welke kant sta jij?

Achab gaat mee naar Elia

Obadja begeeft zich dus nu naar de koning met zijn boodschap. Onmiddellijk gaat Achab op weg naar Elia. Het is zeker geen gemakkelijke tocht voor de koning geweest. Deze tocht naar Elia is voor hem niet minder dan een vernedering geweest. Het was immers heel ongebruikelijk, dat een koning tot zijn onderdaan kwam? De gewone orde was, dat een koning zijn onderdanen in het paleis ontbood. Het was gebruikelijk, dat de mindere ging tot de meerdere. Maar hier worden alle rollen omgedraaid: Elia gaat Achab als het ware in audiëntie ontvangen. Wat een tegenstelling met de eerste ontmoeting: toen ging Elia tot Achab. Nu is het echter omgekeerd. Het Woord Gods verandert hier alle verhoudingen. De trotse Achab gedraagt zich hier als is hij de mindere van Elia. Hier zien we de majesteitelijke gang van het Woord Gods. God zet hier het geding in met Achab en met Baal. Hier blijkt al Wie de Sterkste is. Achab moet hier buigen onder het gezag van Elia. dat is onder het gezag van het Woord. Hij wil niet. hij verzet zich ertegen, maar hij moet. Want niet Achab, maar wel Elia kan het verlossende woord spreken, dat een einde kan maken aan het oordeel.

En jij?

Hier schittert dus de majesteit van het Woord. Heb je daar al onder leren buigen? Dat zullen we allemaal toch een keer moeten, want alle knie zal zich buigen. Gelukkig wie het hier leert doen en dan gewillig en hartelijk. De Heere heeft immers een gewillig volk op de dag van Zijn heerkracht. Dat wil zeggen op dc dag dat de onwederstandelijke kracht der genade hen overwint, zal Gods volk gewillig buigen. Dan gaan we de wapenen van tegenstand gewillig bij de Heere inleveren. Dan wordt de Heere ons te sterk. Dan gaan we buigen onder de wil van God. Dat is geen vrucht van onszelf, maar van die Ene. die gebogen heeft onder de wil des Vaders. Achab heeft gebogen, maar niet vrijwillig, hij moest wel. Gods kinderen leren echter gewillig buigen. Gelukkig als we het hier mogen leren.

Gespreksvragen

1. Wat verstaan we onder de gemeenschap der heiligen? Licht je antwoord toe vanuit het Woord van God.

2. Ga uit het betoog van Obadja in de verzen 9 t/m 14 na hoezeer zijn woorden zijn terug te voeren tot mensenvrees en vrees voor de dood.

3. Geef voorbeelden uit de Schrift van kinderen van God, die op bepaalde momenten meer mensenvrees dan Godsvreze hadden. Maar zoek ook voorbeelden van het tegendeel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen