Wat doet de Heere Jezus in de hemel?

De hemelvaart wordt door velen ontkend

Is het in onze moderne tijd van wetenschap eigenlijk niet belachelijk om nog te geloven in de hemelvaart? Zo'n eenvoudig verhaal van een Man op een wolk, die zomaar buiten de dampkring komt.... zonder ruimtepak aan! Met welke snelheid moet Hij wel niet gegaan zijn? Is Hij niet verbrand in de dampkring? Kan Hij ooit al aangekomen zijn in de hemel, als je ziet hoeveel lichtjaren er nodig zijn om op een andere planeet te komen?

En zo spot het ongeloof, omdat de moderne mens niet meer weet waarover het gaat. En zo hoor je de moderne theoloog verklaren dat „hemelvaart" betekent dat ons leven een opwaartse richting moet hebben. Laat het je niet aanpraten, jongelui, en probeer de hemelvaart maar nooit wetenschappelijk te bewijzen. Hemelvaart is een heilsfeit dat we geloven! En in dat geloof steunen we op het apostolisch getuigenis van de Schrift. En dat is ons genoeg. De evangeliën zijn er duidelijk in en de brieven van de apostelen niet minder. Christus is voor de ogen van zijn jongeren van de aarde naar de hemel opgevaren. Ze zijn er ooggetuige van geweest en ze hebben er met grote zekerheid van getuigd. Stefanus heeft Hem gezien in de hemel, en Saulus van Tarsen ook. En Johannes op Patmos valt bij het gezicht van die hemelse heerlijkheid als een dode aan Zijn voeten. Spraken de engelen vlak na Zijn heengaan geen duidelijk taal? „Deze Jezus, Die van u is opgenomen in de hemel, zal alzo wederkomen gelijk gij Hem naar de hemel hebt zien heenvaren." Zie je wel, in een ogenblik tijds was Hij van de aarde opgenomen in de hemel! Zomaar opeens, zonder belemmering van de zwaartekracht, de dampkring e.d.. Op al het spottend ontkennen van de hemelvaart van Christus hebben we een antwoord, een duidelijk geloofsantwoord: zou die God, Die de hemel en de aarde uit niet geschapen heeft, en Die Zelf de wetten in de natuur gelegd heeft, niet bij machte zijn om die wetten te negeren bij

het naar huis halen van Zijn Zoon? Jazeker, en daarom bewijzen we de hemelvaart niet, maar we geloven het, op grond van Gods Woord.

Christus is werkelijk heengegaan naar de hemel: lichamelijk, zichtbaar en plaatselijk. Hemelvaart was een verandering van plaats, en niet van toestand, zoals Luther leerde. Dezelfde Jezus, Die in ons vlees gekomen is, geleden heeft, gestorven is en opgestaan, Diezelfde Jezus is terug gekeerd in het Vaderhuis, waar God het ontoegankelijk licht bewoont. Daar waar de heilige engelen Hem dienen en waar alle gezaligden Hem hulde brengen voor het werk van de verzoening.

En daar, in de hemel der hemelen, waar Hij is binnen gegaan als Hogepriester, zal Hij blijven tot aan Zijn wederkomst. De wederkomst ligt eigenlijk in het verlengde van Zijn hemelvaart. Tot zolang zal het ongeloof nog geduld moeten hebben, en dan zullen ook zij Hem zien, als Hij komt met grote kracht en heerlijkheid. En in die tussentijd tussen hemelvaart en wederkomst regeert Hij als Hoofd van Zijn Kerk Zijn lichaam, Zijn Gemeente. En al zien wij nu nog niet dat Hem alle dingen onderworpen zijn, en al spot het ongeloof nog zo hard en brutaal, wie in Hem gelooft mag het de apostel nazeggen: „Wij zien Jezus, met eer en heerlijkheid gekroond".

Zijn glorierijke intocht in de hemel

Wat een onzegbare vreugde moet dat voor God de Vader geweest zijn, om Zijn geliefde Zoon, nadat Hij Zijn werk had volbracht en Zijn deugden verheerlijkt, weer op te nemen in Zijn hemelse heerlijkheid. En wat moet dat een weldaad geweest zijn voor de Heere Jezus Zelf om na 33 jaar omzwerven over deze zondige wereld, weer te mogen terugkeren in de heerlijkheid, die Hij bij de Vader had, eer de wereld er was. Wat moet ook de Heilige Geest Zich onuitsprekelijk verheugd hebben in deze verheerlijking van Christus, want dat is nu juist Zijn werk: Christus verheerlijken.

Wat zullen de engelen gejuicht hebben toen Hij binnenkwam in Zijn heerlijkheid Wat zullen ze gezongen hebben: Verhoogt o poorten nu de boog, rijst eeuwige

deuren, rijst omhoog, opdat ge uw Koning moogt aanschouwen. Maar meer nog dan de engelen zullen de gezaligde zondaren de verheerlijkte Christus met gejuich begroet hebben! Wat hebben ze verlangend naar Zijn komst uitgezien. En nu is de zaligheid werkelijk verdiend. Ze hebben gezongen: Gij, o Lam Gods hebt ons Gode gekocht met uw bloed! De hemel heeft geruisd van lofliederen en vreugdegeschal.

En jij? Ben jij blij als je hoort over hemelvaart? Of vind je dat maar een verarming? Denk je misschien: was Hij nog maar op aarde. Of interesseert het je niet zoveel? Wat is dat erg! Wat ben je dan arm! Dan ken je die Olijfberg-uren niet, die uren in geloofsgemeenschap met Christus. Dan zoek je ook in je leven niet de dingen, die boven zijn, waar Christus is, maar de dingen, die op de aarde zijn. Kom dan alsnog tot inkeer, want als de hemel je vaderland niet is, dan zul je voor eeuwig buiten Gods heerlijkheid moeten wegzinken.

Wat een genade als je hart wel eens op mag varen tot God om je in het licht van Gods vriendelijk aangezicht te verblijden in de thuiskomst van Christus. Dan ken je ook dat adventsverlangen naar Zijn tweede komst, om Hem in werkelijkheid met je lichamelijk oog te mogen zien als de Koning in Zijn schoonheid. Ken je dat wonderlijke heimwee naar de hemel, om daar te willen zijn, waar Hij is?

Toch blijft Hij bij Zijn gemeente op aarde

Zo is de Heere Jezus op hemelvaartsdag niet alleen opgevaren, maar ook opgenomen! De Vader heeft Zijn Kind thuisgehaald, opgenomen in Zijn heerlijkheid. Dat spreekt van Zijn volbrachte werk als Hogepriester. Maar Christus is ook opgevaren in eigen goddelijke kracht. Dat spreekt van Zijn triumf als Koning. Lichamelijk, voor iedereen zichtbaar heeft Christus Zijn werkelijke intocht gemaakt in de hemel.

Maar.... zo komt dan vanzelf als vraag bij ons op: , , Is Hij dan niet bij ons tot aan het eind van de wereld, zoals Hij beloofd heeft? "

„Ik ben met u, al de dagen, tot aan de voleinding der wereld"? Ik.... met u! Al de dagen! En gaat Hij die belofte nu breken met Zijn hemelvaart? Natuurlijk niet, zegt de catechismus. Hij kan nooit van trouwbreuk of woordbreuk beschuldigd worden. Dan zou Hij de Christus niet meer zijn. Maar hoe zit dat dan? Wel, Hij is werkelijk heengegaan naar de hemel, maar Hij is ook werkelijk gebleven bij Zijn gemeente op aarde. En dat moeten we allebei heel letterlijk nemen. Zowel zijn belofte „Ik blijf met u....", als toen Hij sprak : „Ik ga heen tot de Vader....". Want Hij is niet alleen waarachtig mens, maar ook waarachtig God. Daar ligt de oplossing. Als mens ging Hij werkelijk heen naar de hemel, maar als God bleef Hij ook echt bij Zijn gemeente op aarde. Stel je eens voor dat Hij als God was heengegaan en alleen als mens was gebleven!

Een menselijk lichaam kan maar op één plaats tegelijk zijn, ook een menselijke ziel. En nu is de menselijke natuur van Christus na Pasen wel bevrijd van alle gevolgen van de zondeval, maar als mens kan Hij maar op één plaats zijn. En daarom was zijn hemelvaart geen schijnvertoning (denk aan de lutherse opvatting), maar een werkelijke verplaatsing van Zijn lichaam en ziel van de aarde naar de hemel.

En toch blijft Hij tot aan het eind van de wereld met Zijn kerk op aarde. Hoe doet Hij dat? Dat doet Hij d.m.v. Zijn godheid, majesteit, genade en Geest. En dat dit waar is, daar is de kerk zelf het levende bewijs van. Onder alle haat, vervolging en marteling is ze niet bezweken.

Zijn hogepriesterlijk werk in de hemel

De Heere Jezus heeft op hemelvaartsdag Zijn kerk niet in de steek gelaten om er Zelf beter van te worden. Want wat doet Hij daar in het heiligdom? Hij is ons ten goede daar!, zegt de catechismus. Hij treft er de voorbereidingen voor de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Hij is daar Koning en Hogepriester voor Zijn gemeente. Toen Hij bij Zijn hemelvaart Zijn zegenende doorboorde handen als een afscheidsgroet over Zijn discipelen uitstrekte, was daarin te lezen: Ik ga u voor..., Ik ga voor u.... u ten goede! Christus is ingegaan in de rust, maar dat betekent dus niet dat Hij daar niets doet. Voortdurend heft Hij Zijn doorboorde handen voor God omhoog. Hij is met het offer van Zijn bloed het heiligdom

binnen gegaan en op grond daarvan pleit Hij voor Zijn gemeente op aarde: Vader Ik wil niet dat dezen in het verderf dalen....!

De catechismus noemt Hem „onze Voorspreker". Dat is een advocaat, iemand, die een goed woordje voor je doet, iemand die je zaak bepleit. En nu kan een aards advocaat best bepaalde zaken verliezen, maar Jezus niet, nooit! Hij pleit op rechtsgronden: Zijn zoenbloed, het offer dat Zijn Vader heeft aanvaard.

En Hij is ook de meest aangewezen persoon om onze Voorspreker, onze Pleitbezorger bij de Vader te zijn, want Hij is ons mensenleven ingegaan. Hij kent al onze zwakheden en verzoekingen. Hij kan innig medelijden met ons hebben. Niemand beter dan Hij kan Zich ons lot aantrekken, want Hij is altijd met innerlijke ontferming bewogen.

Ken je die troost van Zijn voorspraak? Als je gezondigd hebt, gestruikeld bent en ontrouw geweest.... en je mag dan zien hoe die grote Voorspreker je zaak bepleit: Vader, wees niet toornig op hem/haar, want U bent het op Mij geweest en daarmee is de zonde verzoend. Kinderkens, indien wij gezondigd hebben.... wij hebben een Voorspraak bij de Vader! Hij leeft altijd om voor Zijn volk te bidden. Hoor jij daar bij? Dat betekent natuurlijk niet dat je alles maar krijgt watje vraagt. Wij zijn maar dwaze mensjes. Alleen Hij weet wat goed voor ons is. En als wij niet meer weten te bidden zoals het behoort.... Hij bidt! Hij bidt al onze schuldige en gebrekkige gebeden over voor de Vader. Hij reinigt onze gebeden en brengt ze daar, waar ze moeten zijn.

Jongelui, er is niets op te noemen waarin we Hem niet mogen benodigen. Hij wil onze Voorspreker zijn in al onze noden en zorgen. Wat is jouw nood? Ziekte? Werkloosheid? Overspannenheid? Eenzaamheid? Weet je niet meer hoe het nu verder moet? Hij wel! Hij weet wat je voor lichaam en ziel nodig hebt. En Hij bidt. Ook als je in doodsnood bent, als je geest bezwijkt en je geen adem meer hebt om te bidden. Vergeet het nooit dat Jezus naar de hemel gevaren is ten goede voor Zijn gemeente. En dat Hij ook jouw geroep hoort, als je tot Hem vlucht.

Een pand van liefde en trouw

Als twee jonge mensen gaan verloven geven ze elkaar een ring. In die ring staat de naam gegraveerd van degene, die je liefhebt. En al ben je dan nog zover van elkaar verwijderd, als je naar die ring kijkt, en je beseft welke naam daarin gegraveerd staat, dan kan het niet anders, of je denkt aan je geliefde. Dat heeft Christus ook gedaan bij Zijn hemelvaart. Hij nam de trouwring van Zijn gemeente mee: ons vlees, onze menselijk natuur. En telkens als Hij daarop ziet, denkt Hij aan Zijn gemeente, aan Zijn bruid. Dan denkt Hij eraan dat ook de leden van Zijn lichaam ten hemel moeten worden opgenomen, opdat ze bij elkaar zullen zijn. Wonderlijk dat de Heere Jezus van onze menselijke natuur niet wilde scheiden als van iets minderwaardigs. Na Pasen is Zijn menselijke natuur gereinigd van alle dienstbaarheid der verderfenis, en Hij nam haar mee naar de hemel. En telkens als Hij dat pand ziet, denkt Hij aan ons. Maar Hij wil ook dat Zijn gemeente steeds aan Hem denkt, en daarom gaf Hij ook een trouwring, een pand waardoor we steeds aan Hem zullen denken. Dat tegenpand van Hem is de Heilige Geest, Die Hij naar de aarde zond op de pinksterdag. En daarin sprak Hij tot Zijn bruid: Ik ben u trouw...., Ik heb u lief...., Ik denk aan u...., en Ik kom u straks halen opdat we altijd bij elkaar zullen zijn. Die Geest woont in de bruid en herinnert de bruid steeds aan haar Bruidegom. Hij doet haar verlangen naar Zijn komst.

Ken jij ook persoonlijk die hemelse Bruidegom?

Met het antwoord op deze vraag staat of valt jouw hele leven! Woont Zijn Geest als een onderpand in jouw hart? Mag je het weten, datje een pand in de hemel hebt? Je zegt misschien: waaruit kan ik dat opmaken? Ja, hoe kun je weten of je van je verloofde houdt? Dan leef je voor elkaar. Je kent elkaar. Je wilt samen zijn. Liefde is nu eenmaal niet verklaarbaar. En zo is dat ook met die hemelse Bruidegom. De liefde tot Hem is een vrucht van de Geest in je hart. Waarom zie je alles in Hem? Omdat Hij Zichzelf in de dood overgaf voor de

zonden. Ben je daaraan ontdekt en heb je ze beleden voor God? Zoek je de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende ter rechterhand Gods? Welke dingen zijn dat? Heiligheid, vrede met God, de liefdesgemeenschap met Christus! Dan strijd je uit alle macht tegen de zonde en je leidt een biddend leven. Dan stijgen je verzuchtingen dagelijks op tot God: o God, bekeer me, want dan zal ik bekeerd zijn! En te midden van alle verlokkingen en verleidingen van deze boze wereld trekt de Heilige Geest je hart dan hemelwaarts, waar Christus is. Dan heb je heimwee naar Hem en naar het vaderhuis, omdat Hij daar is.

Jonge mensen, wat zoek je toch in je jonge leven? Als je met de wereld in het oog en in je hart geleefd hebt, zul je ook met de wereld moeten sterven. Dan is je leven zonder verwachting, zonder perspektief. En hoe moet het dan straks, als God je roept om voor Hem te verschijnen? Dan heb je geen thuiskomen bij God. Geen vaderhuis! O, wat ik je bidden mag, zoek toch de Heere! Zoek in die grote Voorspreker gevonden te worden, want van nature zijn we in Zijn voorbede niet begrepen. Hij heeft des Geestes overig, zegt de Bijbel. En het is die Geest, door Wiens kracht we zoeken dat daarboven is. Kerm het maar uit voor de Heere: „O, Heere, trek mij, want dan zal ik U nalopen". Ik heb je niet voor het rijk van de duisternis over. De Heere heeft recht op je leven.

Er zullen er ook onder jullie zijn, die de Heere mogen kennen. Dan zeg ik tegen je in je jonge leven: laat onze wandel zijn in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk onze Heere Jezus Christus, Die ons vernederd lichaam veranderen zal, opdat het gelijkvormig worde aan Zijn heerlijk lichaam. Dat is de schoonste vrucht van Christus' hemelvaart. Daarop zal straks alles uitlopen. En daarom verwachten wij die grote dag met groot verlangen, om ten volle te genieten de beloften Gods in Christus Jezus, onze Heere. Zegt jouw hart daar „amen" op?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen