OVER EN WEER

Het predikantenaantal van de Gereformeerde Gemeenten is minder geworden, veel vakante gemeenten. Wat is de oorzaak hiervan?

Dat is geen gemakkelijke vraag. Als het goed is ben ik niet de eerste aan wie deze vraag gesteld is. Ben je er al mee in de binnenkamer geweest? Je weet dat elk voorjaar een oproep in De Saambinder verschijnt aan hen die zich geroepen menen tot het predikambt om zich bij hun kerkeraad te melden. De kerkeraad ontvangt zo iemand op een vergadering waarvoor uiteraard de Naam des Heeren is aangeroepen. Geldt het een vakante gemeente, dan is de consulent erbij. Men wordt dan in de gelegenheid gesteld een verslag te geven van zijn bekering en zijn roeping. Waaruit zou kunnen blijken dat iemand inderdaad door de Heere tot het wondere ambt geroepen is?

- Hij zal het nieuwe leven kennen. Hoe zou iemand aan een gemeente de Weg kunnen aanwijzen die hij zelf niet kent? Hoe zou hij anders kunnen onderscheiden tussen zijn en schijn in het pastorale werk? Hoe zou hij voor iemand raadsels kunnen oplossen en knopen ontbinden? (Dan. 5 : 12)

- In de persoonlijke omgang met de Heere zal de Heere in zijn hart door middel van het Woord een opdracht gelegd hebben in betrekking tot genoemde ambtelijke arbeid. Daar mag hij later in moeilijke momenten op terugvallen. - Hij zal tegelijkertijd besef hebben van het grote gewicht en de verantwoording van het ambt en zijn eigen onbekwaamheid om het werk te doen.

- Hij zal veel aandrang hebben om met het Woord bezig te zijn, soms wonderlijk helder inzicht in verborgen zaken in het Woord ontvangen.

- Hij zal zich verantwoordelijk weten voor zijn medemens en waar zich de gelegenheid voordoet tot hem spreken van de dingen der eeuwigheid.

- Hij zal bij tijden een wonderlijk verlangen hebben tot het ambt. De liefde van Christus dringt hem.

- Angst voor zelfbedrog zal hem voortdurend doen bidden om meer zekerheid.

Zal de kerkeraad deze zaken min of meer helder horen, dan zal zij hem graag een attest geven voor het curatorium. Vervolgens ontvangt het curatorium gegevens over de betrokkene. Deze krijgt dan een oproep om voor het curatorium een verslag te geven van roeping en genadestaat. Het spreekt vanzelf dat de beslissing ingrijpend is voor degene die zich aanmeldt en voor onze gemeenten. Aan de ene kant zullen de curatoren graag studenten aan willen nemen, gezien de grote nood van de herderloosheid in de gemeenten. Aan de andere kant durven en mogen ze niemand toelaten van wie ze niet in hun hart overtuigd zijn dat hij door God geroepen is. Liggen de zaken niet helder dan wachten ze liever éên of meer jaren met de toelating. Wat heeft het curatorium juist in deze weken ons gebed nodig. Wie zich geroepen weet en toch afgewezen wordt kan naar mijn mening beter de zaak in de hand des Heeren geven en de tijd afwachten dan toelating zoeken in een ander kerkverband. Hier mag het woord gelden: Die gelooft, die zal niet haasten.

Er wordt gevraagd naar de oorzaak van het gering aantal roepingen. Omdat deze alleen bij de Heere des oogstes volkomen bekend is, is het in de eerste plaats een zaak voor de binnenkamer. En mijn geest doorzocht de reden,

Waarom God die tegenheden

Mij (ons) in zulk een mate zond. Ps. 77:4 Dan kunnen wij onszelf afvragen of ons leven, persoonlijk en kerkelijk, geen reden kan zijn da Gods Geest Zich in dit opzicht zo stil houdt. 1. Het gebedsleven.

Toen de Heere Jezus naar de hemel voer heej Hij de grote opdracht nagelaten om het Evar, gelie te prediken, te onderwijzen en te dopei Daarvoor geeft Hij Zijn Kerk herders e leraars. Tot de volmaking der heiligen (opdi Gods kinderen zullen groeien in het gelooj

Ir werk der bediening (sakramenten, tucht en Istorale arbeid) en tot opbouwing van het rhaam van Christus (tot uitbreiding van lijn koninkrijk) Efeze 4 : 12.

tullen we niet moeten bidden om hetgeen de ueere Zijn Kerk beloofd heeft? Hoort het ïebed om dienstknechten niet tot de bede: Uw Koninkrijk kome? Trouwens, lees nog eens de Ipdracht in de tekst boven dit artikel. Leeft de bede om herders en leraars onder ons? In de binnenkamer en op de kansel?

Samuëls moeder Hanna leefde in een tijd dat Ihet woord des Heeren dierbaar (schaars) was 1 . IEr was geen openbaar gezicht. 1 Sam. 3 : 1. I Dit was een stuk nood voor haar. Zij wist ook wat Salomo later zou schrijven: aar geen ' profetie is, wordt het volk ontbloot. Toen ze daarom om een kind bad, verlangde ze niet anders dan dat het kind de Heere in het ambt zou dienen. Hoeveel gezinnen zijn er onder ons waar naar de geboorte van een jongen verlangd wordt om hem zo aan de Heere toe te wijden? Jongens, vraag je niet alleen om een nieuw hart maar ook of de Heere je in Zijn I dienst wil gebruiken. Jesaja bad: Zend mij, I Heere".

2. Ons antwoord op de prediking. I Wat doen wij met de boodschap die de Heere j door middel van Zijn dienaren laat brengen? ' Laten we Gods knechten niet verafgoden of i verachten. Zij zijn ambassadeurs van de hemel, niets meer en niets minder. Ga eens bij jezelf na: in hoeverre laten we ons gelegen liggen aan de inhoud van de prediking? Nemen we de waarschuwingen en vermaningen tegen duidelijk aanwijsbare zonden en wereldgelijkvormigheid ter harte? Nemen we de oproep en nodiging tot bekering ernstig? Wat zijn de vruchten op de prediking? Zeker, die zijn afhankelijk van het werk van Gods Geest, maar wij blijven ten volle verantwoordelijk.

Schijnt het werk van onze predikanten niet vaak ploegen op rotsen? Zou daarin ook niet een oorzaak kunnen liggen dat wij er niet veel krijgen?

Misschien vind je me wel te pessimistisch, maar breng de vragen eens eerlijk in het gebed voor de Heere en lees het boek Jeremia eens. Je zult vele dingen herkennen. Let ook eens in De Saambinder op de rapporten van de kerkvisi-tatoren op de klassisvergaderingen.

Waarin zou de oplossing kunnen liggen, denk je? Lees Jesaja 30 eens. Israël wordt geroepen tot wederkeer en gebed. En als dat gebeurt? (De Heere wacht erop; vers 18). Uw leraars zullen niet meer als met vleugelen wegvliegen, maar uw ogen zullen uw leraars zien. En uw oren zullen horen het woord desgenen die achter u is zeggende: Dit is de weg, wandelt i denzelven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen