Judas en Petrus
Judas en Petrus zijn twee figuren die ons bekend zijn uit de lijdensgeschiedenis. Bekend ook in ons taalgebruik. We spreken bijvoorbeeld van die, , vurige Petrus" die altijd weer haantje de voorste is. En als iemand het achter z'n ellebogen heeft, dan loopt hij kans een , , valse Judas" genoemd te worden.
Tweelingbroers
Judas zwart en Petrus wit Nu is het maar de vraag of we daarmee recht doen aan Judas èn aan Petrus. Misschien ligt het toch iets anders!
Beiden waren discipelen van de Heere
Jezus Het lijdt geen twijfel: Petrus is van God geroepen. Getrokken uit de duisternis en gebracht tot Zijn wonderbaar licht. Oprecht heeft hij de Heere liefgekregen. Hoor hoe bij bidt: , .Tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt de woorden des eeuwigen levens!" Petrus is Hem gevolgd Die gezegd heeft: , .Ik zal u vissers van mensen maken. Maar ook Judas is Hem nagevolgd. En ook Judas heeft heel wat achter moeten laten. Ook Judas heeft gepredikt en wonderen gedaan, en — wie weet — is hij voor anderen het middel geweest. Nee, Judas was de minste niet. Kwamen de andere discipelen uit het verachte Galilea. Judas behoorde waarschijnlijk tot de stam van Juda, de koninklijke stam. de stam van Jezus Zelf!
Beiden hebben schipbreuk geleden
Ja. Judas was een verrader. Laaghartig heeft hij Jezus verraden. Die hem de voeten heeft gewassen. Hij heeft Hem verkocht voor de prijs van een slaaf (een dode slaaf!).
Maar is dat nu de zonde tegen de Heilige Geest? Ik dacht van niet. De Bijbel geeft ons nergens grond om dat te denken. Judas' zonde was niet de onvergeeflijke zonde!
Trouwens, heeft Petrus het beter gedaan? Is er zo'n groot verschil tussen verraad en verloochening? Hij heeft het woord van Christus niet geloofd. Hij heeft zijn beloften gebroken. De rotsman valt! Een dienstmeisje duwt hem met haar pink omver
„Toen begon hij zich te vervloeken, en te zweren: k ken de Mens niet" (Matth. 26 : 74). Met andere woorden: Ik mag naar de hel gaan. als ik Jezus ken " Het is om van te huiveren, als je dat leest. Hij bidt om zijn verdoemenis! En satan lacht: ij krijgt ook Petrus! De hel staat voor hem klaar. Nog even en dan stort Petrus naar beneden. Ja, nu is het verloren, de satan grijnst hem toe: Ik sleepje mee, je bent alleen maar kaf....!"
Beiden hebben berouw gehad
Daar hangt hij aan een zijden draad, hij snijdt de band met Jezus door. Ja maar, er staat toch van Petrus: „En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk"? Ja, dat staat er.
Maar ook Judas heeft berouw gehad. Toen hij zag dat Jezus was veroordeeld en weggeleid werd naar het kruis. Want kijk, zó had hij het toch niet bedoeld. En daarom roept hij het uit: „Ik heb gezondigd, verraden het onschuldig bloed!" Hoor je wel? Judas had nog een geweten en dat sprak nog. Hij heeft berouw gehad. Judas en Petrus zo staan ze naast elkaar. Je zou haast zeggen: het zijn tweelingbroers. Ze lijken op elkaar! Van dezelfde lap gescheurd. Even zondig, even blind en even dwaas.
Tweelingbroers in Adam.
En toch ?
Toch zijn er verschillen tussen Judas en Petrus. Grote verschillen zelfs. We gaan even terug
Waarom volgden zij de Heere Jezus? Wat heeft Judas bewogen om Jezus te volgen?
Het is mogelijk dat hij het zelf niet heeft beseft aanvankelijk, maar ten diepste was het de geldzucht, de eerzucht ook. Want hij deed wel alsof hij , .de grote diaken" was. maar het was alles om hemzelf begonnen. Dat bleek wel in Bethanië, toen Jezus gezalfd werd door Maria: toen is Judas , .des duivels" geworden. Want liefde maakt de geveinsde openbaar. Toen heeft hij gedacht: ..Nu ga ik Hem verkopen". En Petrus? Zijn hart was door de Heere ingenomen. De liefde Gods was uitgestort, de brug was opgehaald. En och. zijn oude mens was nog niet dood. Hij kón nog zoveel En toch, er lag iets anders in zijn leven. ..Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God!" En dat had hij niet van zichzelf, dat wist hij van de Heere.
Hoe leden zij schipbreuk?
Het is vreemd, maar Judas had meer inzicht in de weg van Jezus' lijden. Toen Petrus nog hoopte dat hij Jezus kon houden toen wist Judas allang dat Jezus ging sterven. Dat wist hij met zijn verstand, maar hij wist het! En daarom was hij teleurgesteld. Daarom heeft hij het besluit genomen, in koele berekening, om de Meester te verkopen.
En Petrus? Hij zou voor Jezus strijden, hij had Hem lief. Dat was oprecht. Hij wilde wel voor Jezus sterven. Maar dat nu Jezus voor hèm moest sterven, dat ontging hem ten enenmale. Een hemelhoge schuld, het eisend recht van God: hij was er nog stekeblind voor! Veel vuur, maar weinig licht. Weinig ontdekking, weinig zelfkennis en ook maar weinig Christus-kennis. Want het was wel verschrikkelijk wat Petrus zei: , , Ik ken de Mens niet". Maar in zekere zin was het toch waar: die Jezus kende hij niet! En dat werd de smart van zijn leven
Wat was hun grootste verdriet?
Ook Judas kende smart, hij heeft berouw gehad. Maar dat kwam voort uit de angst. Daar werd de liefde in gemist. De droefheid naar God. En kijk. dan kun je het wel benauwd hebben, er kan zelfs een verandering zijn in je leven, maar het loopt tenslotte op niets uit. Het brengt ons in een valse rust of het drijft ons tot de wanhoop. Bij Petrus ging het over de zonde zelf. Niet over de gevolgen van de zonde, maar over de zonde in haar Godonterend karakter.
Daar heb je het onderscheid! Judas een gèbroken man. Petrus een verbroken mens. Gezondigd tegen een goeddoend God! Dit doet Gods kinderen bukken onder God. in hartelijke zelfveroordeling. Ze krijgen Zijn deugden liever dan hun eigen zaligheid.
Dit doet bittere tranen schreien, bitter en toch zoet. Bitter vanwege de zonde en zoet vanwege de liefde Gods. En zie, dat kende Judas niet. Petrus en Judas, ze lijken op elkaar, en toch een verschil van leven en dood.
Toch geen familie!
Twee mensen kunnen vele op elkaar lijken en toch geen familie zijn. Zo is het ook geestelijk. Judas leek veel op Petrus, hij is er dichtbij gekomen. Maar schijn is nog geen zijn! Er is zoveel dat er op lijkt en dat het toch niet is
Toch niet dezelfde Vader
Dat moetje goed begrijpen. Ook Petrus was een Adamskind, en hij had niets op Judas vóór. Zelfs niet na ontvangen genade! Want in zichzelf bleef hij wie hij was: een dwarsligger, het meest nog als hij Jezus wilde helpen, als hij Hem zoekt af te houden van het kruis. En Jezus zei: , .Ga weg achter Mij, satanas" (!). En toch. hij was een gekende van eeuwigheid, hij was een kind door de Vader bemind. Hij behoorde tot die „gegevenen des Vaders" waarvan Jezus zegt: „En niemand uit hen is verloren gegaan dan de zoon der verderfenis".
En dat was Judas: de zoon der verderfenis! Niet omdat hij slechter was dan Petrus, maar omdat God onderscheid maakt waar dat niet is.
Toch niet dezelfde Broeder
Weet je wat zo'n wonder is in het leven van Gods kinderen? Dat de Heere naar hen heeft omgezien! En wat steeds groter wonder wordt? Dat Hij naar me blijft omzien! Want ..de Heere. Zich omke-
rende, zag Petrus aan". En in die blik lag pijn en liefde, maar geen verwijt. Die ogen van Christus, die zeiden hem: ..Ik ken jóu wel!" En toen brak Petrus doormidden.... Maar Judas? ..Hij ging heen en verworgde zichzelf". Was hij toch naar Jezus teruggekeerd! Want dit is nog het ergste: hij vluchtte bij Jezus vandaan en ging bij de duivel te biecht. Iemand heeft eens gezegd:
„Een onschuldige Jezus verraden: dat is erg. Maar geen ont-schuldigende Jezus nodig te hebben: dat is een tweede verraad. Dat is het ergste! Het reinigend bloed te verachten: dat brengt een mens in de eeuwige verlorenheid".
Zo lijken Judas en Petrus veel op elkaar, en toch
Toch niet dezelfde Moeder
Ja, Petrus was uit God geboren, uit de Heilige Geest. En daarom kón hij niet verloren gaan, ook toen zijn geloof aan stukken brak. Want , .Ik heb voor u gebeden dat uw geloof niet ophoude" (Lukas 22 : 32). Dat krijgt de duivel er nooit meer uit, al kon Petrus daar niets meer van bekijken.
Gelukkig, de Heere heeft hem opgezocht, apart genomen, zijn hart weer uitgehaald. Toen bleef er maar eén ding over: „Ge weet alle dingen, Gij weet dat ik U liefheb...."
Je krijgt het nooit bij elkaar
Uiteindelijk heeft Jezus meer van Petrus geleden dan van Judas. Waarom is dan Petrus behouden? Daarom! Dat is goddelijke vrijmacht. En Judas ging verloren. Waarom? Eigen schuld!
En dat krijg je nooit bij elkaar. Dat moetje niet proberen ook. Het is zo gelukkig, als we eens ophouden met ons geredeneer en eerlijk worden: , .0 God. het is om eigen schuld " Dan kom je aan de goede kant terecht, aan Gods kant. , , 'k Erken mijn schuld die U tot straf bewoog, uw doen is rein (!), Uw vonnis gans rechtvaardig." Dan valt het altijd mee. Want Israëls Koning is een goedertieren Koning! Toen de knechten van Benhadad dat hoorden, deden zij koorden om hun hals (de koorden der veroordeling) en zó zijn ze gekomen „Wie Hem aanroept in de nood. vindt Zijn gunst oneindig groot!"
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 april 1987
Daniel | 32 Pagina's