In beeld: Ronald van Kralingen uit Apeldoorn

„Ik herinner me de eerste werkdagen nog goed. Op de Udemans in Hoevelaken zat je hele dagen op je stoel. Nu loop je van 's morgens acht tot 's middags vijf. Je moet zware dingen tillen, steigers zetten, enzovoort. Dc eerste dagen ben je blij als je 's avonds onderuit gezakt in een stoel kunt gaan zitten.

Ik heb vier jaar op de

Udemansscholengemeenschap gezeten. Na twee jaar brugklas koos ik voor de richting

..Bouw". Ik wilde timmerman worden. In de praktijk op school leerde je van alles over verbindingen. Die verbindingen moest je toepassen bij het maken van bijvoorbeeld kozijnen. Tijdens de theorielessen kwamen de houtmaten, de houtsoorten en het tekenen van verbindingen aan bod.

Ook leerde je hoe je een kap van een huis moet maken en hoe je een bouwput moet zetten.

Zo'n bouwput zetten is een sekuur werkje. Je moet dat precies van een tekening aflezen. Ik heb weieens meegemaakt dat er een paar centimeter tussen zat. Gelukkig kwamen de leermeester en ik daar op tijd achter.

Als je van school af komt ga jc aan het werk bij de Stichting Vakopleiding Bouwbedrijf. De eerste twee weken kom je in een grote werkplaats terecht om wat aan het werk te ruiken.

Daarna word je uitgezonden naar een aannemer die bij deze stichting is aangesloten. Heeft die aannemer je niet meer nodig, dan ga jc weer terug naar de werkplaats totdat een andere aannemer jongens nodig heeft. Dat duurt twee jaar. Tijdens deze twee jaar moet je nog een dag naar school.

Ik houd van fijn timmerwerk. Je hebt ook ruw timmerwerk. Dat is bijvoorbeeld betonbckisting maken.

Fijn timmerwerk is het zetten van plintjes, een trap. een dak. enzovoort.

In dit werk kun je altijd naar iets terug zien. Pas heb ik meegeholpen bij het bouwen van winkels. Als je er later doorheen wandelt, denk je toch onwillekeurig: Dit heb ik gezet. Dat geeft toch voldoening. Omdat ik christen ben. bid ik voor m'n eten. Soms is dat wel moeilijk.

Er zitten steeds weer andere mensen bij. Dan weer een elektricien of een loodgieter. Sommigen komen met hele verhalen over hun ouders die vroeger ook naar de kerk gingen en zo. Maar de meesten willen wel stil zijn als ik het vraag.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen