Waakt en bidt

In de doolhof van deze 20e eeuw. waarin wij met onze kinderen leven, worden er vele aanslagen op de gezins-cel van onze samenleving gedaan. De opvoeding van de kinderen die de Heere ons gaf, wordt door het emancipatiestreven ons als het ware ontfutseld. De tijd dat ons gezin een besloten hof was. waar de kinderen als olijfplanten veilig beschut werden, is voorbij. Op het bolwerk van het gezin richt satan nu zijn aanvallen, wetende dat hij nog een kleine tijd heeft. Telkens worden er bressen geslagen, die niet gedicht worden. Beseffen wij dat wel? !? Of denken wij: „Het zal zo'n vaart niet lopen? " Wie de sluwe kracht van de vorst der duisternis onderschat, wordt in zijn jachtgaren gevangen eer hij het weet. Ook nu zegt de Heere: .. Waakt en bidt. opdat gij niet in verzoeking komt!" Laat het onze gebedsworsteling zijn om de geestelijke wapenrusting voor ons en onze kinderen te mogen ontvangen, om staande te kunnen blijven in de doolhof van deze wereld, die eens de lusthof was voor het eerste ouderpaar Adam en Eva.

Komt, gij kinderen! hoort naar mij!

Als predikant was Jacobus Koelman er van doordrongen hoe nodig het was om onze kinderen biddende op te voeden, gedreven door de stuwkracht van het Woord, schreef hij: ..De plichten der ouders, in kinderen voor God op te voeden”.

Vanuit Zeeuws-Vlaanderen verbannen, schreef hij aan zijn gemeente te Sluis: „Nu kan ik niets meer toebrengen tot uw bevordering, hetgeen mij tot smart is, maar de wil des Heeren geschiedde! De satan en zijn instrumenten hebben het kwade gedacht: maar ik verzeker mij. de Heere heeft het goede met mijn uitstoting voorgehad.(...) Maar dit is ons tot moedgeving, dat ons kruis is Christus' kruis en dat Hij machtig is, het ongelijk. Hem en de Zijnen aangedaan te weren en te wreken. Laat ons in de gebeden volharden!”

In hel voorjaar van 1679 schreef Jacobus Koelman dit vanuit Amsterdam. De liefde van Christus was de drijfveer en zijn pen was als van een vaardige schrijver. Al moest zijn mond zwijgen, daar vervulde de Heere het hart van Zijn dienaar om te schrijven. Met een bewogen hart mocht hij een pastorale handreiking doen die ook nu tegenover het emancipatiebeleid hoogst aktueel is. De opvoeding van onze kinderen is zo moeilijk en van onszelf onmogelijk. Als een geestelijke vader wil Jacobus Koelman ouders onderwijzen, om kinderen voor de Heere op te voeden: „Komt, kinderen', hoort naar mij! Ik zal u de vreze des HEEREN leren.”

Als een borduurwerk

In zijn ernstige aanspraak aan jonge ouders, betrekt hij en vader én moeder: ..Bidt tesamen ernstig, niet alleen om een gelukkige verlossing: maar ook om de heiligmaking van het kind. Johannes en Jeremia waren geheiligd in moederslichaam." Als moeder zag Bathséba voor de geboorte van Salomo op de Heere en Zijn belofte: „Wat. o mijn zoon! Ja wat. o zoon mijner geloften! voor wiens wezen, welvaart en leven, naar ziel en lichaam, ik veel gebeden en geloften tot God gedaan heb." En in de lijdenspsalm bad David: ..Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af; van de buik mijner moeder af zijt Gij mijn God." Ook Izak bad de Heere zeer in dc tegenwoordigheid van zijn vrouw Rebekka om de kinderzegen en de Heere verhoorde.

Tot aan het geboorteuur ligt ons kindje als een borduurwerk van Gods wijze hand verborgen in de moederschoot. ..Ja Gij. wiens wijsheid nimmer faalt, hadt mijn geboortestond bepaald." In zijn raadgevingen zegt Jacobus Koelman:

- Als het kind ter wereld is gekomen, laat de moeder het voeden uil haar eigen borsten, zo zij eenigszins de macht en de bekwaamheid heeft.
- Zo haast de kinderen geboren zijn. zo brengt hen vroeg tot de gemeenschap van Gods genadeverbond en tot de Christelijke doop. Laat ze van de buik en baarmoeder af op de Heere geworpen worden, opdat Hij hun God zij.
- Doet gijzelf de belofte in het openbaar voor God en de gemeente, dat gij uw kinderen in de waarheid en godzaligheid zuil opvoeden.
- Let daarop, dat gij uw kinderen hij de doop. goede en christelijke namen geeft.
- Berust niet bij de uiterlijke doop. in de kerk betracht, maar achtervolgt de doop met uw ernstige gebeden en met vernieuwing van de beloften die bij de doop betuigd zijn voor de Heere en Zijn gemeente.

Al deze raadgevingen zouden ons als ouders tot de Heere moeten uitdrijven, om te smeken of de grote Schepper van ons aller leven, door Zijn Heilige Geest, het borduurwerk van Zijn genade in de harten van onze kinderen wil werken. Die in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden.

Een biddende moeder

Jacobus Koelman was er van doordrongen hoe belangrijk de eerste zes levensjaren van de kleuter in de opvoeding zijn; hij vergelijkt het met opkweken ten goede.

De zorg voor de moeder neemt daarbij een grote plaats in.

- De Heere heeft Zijn oog op de moeders bijzonder, hoe zij een zegen voor het kind van Hem begeren.

- Als de kinderkens nog niet het minste verstand gebruiken, moeten de moeders bidden om een zegen, als zij hen zogen of voedsel geven.

- Laat hen zien. als hun verstand enigszins begint te werken, dat de moeder voor hen of andere kinderen bidt. laat hen handen vouwen en zeer stil zijn.

- Geeft hen niet hun eigen verkeerde zin, terwijl zij nog niet spreken kunnen.

- Als het spreken begint te komen, al kunnen zij maar stamelen, zo leert hen enige goede woorden. Leert hen iets goeds, als ze nog op moedersschoot zijn, opdat ook uit de mond der zuigelingen Gods lof worde toebereid.

- Als zij enige woorden verstaan, zo bidt voor hen als zij 's morgens opstaan en als zij naar bed gaan. Als gij bidt. zo doe het niet alleen met de mond. maar met uw hart. ernstig en eerbiedig. Het kind merkt er wel op. of het slordig is of zeer eerbiedig.

- Als zij spreken kunnen, laat hen uw bidden nazeggen. Leert hen geen formulier-gebed, maar spreekt enige korte zuchtingen uit uw hart tot God. Zeg daarna kort om wat zaken gij gebeden hebt en dat gij hoopt op Gods verhoring. Doe zo met uw kinderen tot hun zesde jaar, dan moet het kind verder leren bidden.

De vreze des Heeren is het beginsel der wijsheid

Met pastorale zorg was deze zieleherder bewogen over de eeuwige belangen van het kinderhart. Om evenals moeder Eunice en grootmoeder Loïs met onze kinderen te spreken over de vreze des Heeren. zoals zij Timotheüs onderwezen. Om tevens onze kinderen te bestraffen als zij Gods Naam ijdel in de mond nemen. Ook om daarbij hun genegenheden te winnen, zo deden David en Bathséba met Salomo. Later getuigde deze koningszoon van zijn ouders: ..lk was mijns vaders zoon. teder en een enige voor het aangezicht van mijn moeder; hij nu leerde mij: „Uw hart houde mijn woorden vast; onderhoud mijn geboden en leef!" De vreze des Heeren is het beginsel der wijsheid, alle die ze doen. hebben een goed versland. Zijn lof bestaat in eeuwigheid.

Aan jonge ouders gaf Jacobus Koelman de raad:

- Leert de jonge kinderen kleine vraagjes, over het geloof en de godzaligheid beantwoorden en spreekt met hen over die vraagjes, zodat zij die verstaan.

- Spreekt hen veel van God. die alles geschapen heeft, die hen geschapen heeft en onderhoudt: spijs, kleding en gezondheid geeft; die in de hemel en op aarde is. die alles weet en ziet; bemind, geprezen en aangebeden moet worden.

- Spreekt met hen dan ook dikwijls van de zonde, die men tegen Gods gebod en wil doet. En zegt dat de zonde zware straffen verdienen en dat zij zondaars zijn van de eerste jonkheid.

- Spreekt hen veeltijds van Christus de Zaligmaker, die alleen maken kan dat de zonden vergeven worden: die de kinderkens ook tot Hem roept.

- Spreekl ook dikwijls van de dood en het graf. van de hel en de hemel; hoe verschrikkelijk het in de hel is en hoe goed en liefelijk in de hemel.

- Gewent uw kinderen vroeg stil en eerbiedig te zijn. wanneer er gebeden, gezongen of Gods Woord gelezen wordt in het huisgezin.

- Brengt de kinderen al vroeg in de kerk. al verstaan zij niets. Laat ze in de kerk niet slapen, spelen of spreken; geeft ze in de kerk niet te eten. maar als zij uit de kerk zijn. geeft ze iets als zij stil geweest zijn.

- Brengt ze vroeg naar de catechisatie waar kleine kinderen gecatechiseerd worden. Leert hen het Gebed des Heeren van buiten en zegt dat de Heere Christus dat voorgeschreven heeft: maar laat hen dat gebed niet altijd bidden, maar soms en neemt gij enige woorden uit dat gebed in uw gebed, het welk gij hen voorbidt.

Ga niet in het gericht!

Wanneer wij als ouders Koelmans raadgevingen in stilte overdenken en zien hoe schuldig wij staan, om kinderen voor de Heere op te voeden. Dan moeten wij uitroepen: „Heere. ga uit van mij. want ik ben een zondige vader en moeder.". Beeft ons hart niet? Voor de witte gerichtstroon, waar de vraag zal klinken: „Wat hebt u in de 20e eeuw met de opvoeding van uw kinderen gedaan? " Een uitvluchtweg is er niet. dan om als een doodschuldige te belijden'. ..Heere. ga niet in het gericht!"

Als Vader, gaf Hij het liefste. Zijn Zoon, voor doodschuldige ouders. De Heere Jezus werd Kind en Zoon des mensen. Hij verdroeg zondige ouders en werd hen onderdanig. Liefdevol onderwees Hij Maria: „Wist gij niet. dat lk moest zijn in de dingen Mijns Vaders? " Aan het kruis ontfermde Hij Zich over Zijn diepbedroefde moeder, toen de bloedband werd doorgesneden: „Vrouw, zie uw zoon. zie uw moeder". In Zijn kruiswonden is balsem ... in Zijn hartebloed vergeving ... in Zijn doorboorde handen gravering mogelijk.

Door Zijn Opstandingskracht worden zondaren opgewekt lot een nieuw leven. In de Opstandingsmorgen zal Deze Bruidegom, doodschuldigen. als Zijn Bruid aan de Vader voorstellen: „Zie daar. Ik en de kinderen die Gij Mij gegeven hebt”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen