Rust voor het onrustige hart

Het onrustige hart

De mensheid vertoond het beeld van de onrust. De wereldpolitiek is onrustig. Wat staat er veel op z'n kop. De geschiedenisboeken die vandaag van de pers rollen zijn morgen al weer achterhaald. De politieke ontwikkelingen bevinden zich in een stroomversnelling. Denk eens aan het uiteenvallen van de Sowjet-Unie. terwijl in West-Europa dnik gepraat wordt over hel komen tot een grotere éénwording. Denk ook aan het konllikt in Joegoslavië, dat al zoveel doden heeft geëist. En wat zal er in het Midden-Oosten nog gaan gebeuren? Komt er ontspanning? Hoe zal de geschiedenis van de staat Israël zich gaan ontwikkelen? Het wereldgebeuren is vol van onzekerheid. Wat een onrust. Waar zal het allemaal op uitlopen?

Niet alleen de wereldpolitiek is onrustig, heel het leven wordt gekenmerkt door onrust. Wat hebben we allemaal een haast tegenwoordig. Tijd is immers geld. En zo vliegen we van het één naar het ander, voortgejaagd door onze agenda, voortgejaagd door de onverzadigbare lust naar het materialisme. Stress en overspannenheid is dan ook het gevolg.

Veel anderen zijn onrustig vanwege de angst voor het toenemen van de kriminaliteit en het vandalisme. Of vanwege ernstige ziekten die zich plotseling kunnen openbaren. Mensen zijn angstig, ze vrezen de dood. ze vrezen het leven. Er wordt geworsteld met de vraag wat toch de zin van het leven is. en wat is er na de dood?

Het onrustige hart en jij

Hoe sta jij in het leven? Hoe kijk jij aan het begin van het nieuwe jaar tegen de onbekende toekomst aan? Tientallen vragen, evenveel onzekerheden kunnen op je afkomen. Zal ik slagen voor het examen, zal ik een baan kunnen vinden, zal ik dit jaar verkering krijgen enzovoort? Hoe lang zal mijn ernstig zieke vader nog leven? Komt er een oplossing voor de spanningen en problemen bij ons thuis? Wat is de zin van mijn leven? En waarom gaat het in de wereld zoals het gaat? Waarom sterven mensen? Waarom worden we ziek? Misschien is het ook wel een vraag: waarom laat U al die dingen toe. Heere? Waarom bent U er niet. o God om te redden?

Och. je moet het zelf verder maar invullen. Wat een vragen en zorgen kunnen er zijn.

Waar komt die onrust vandaan?

Voordat we de problemen van het leven en de vragen van de mens op kunnen lossen, moeten we ons eerst de ware natuur van het probleem gaan realiseren. Wij mensen weigeren echter om dit te doen! In plaats van af te dalen tot de vraag die op de bodem van al de onrust ligt. gaan wij die put van onrust met van alles en nog wat vullen. Inzake de onrust in de wereldpolitiek stellen wij ons vertrouwen op de wereldleiders die ons steeds maar weer toeroepen: vrees niet. we hebben het onder kontrole. we zijn in gesprek. We hebben toch een Vredespaleis. een Verenigde Naties, we kunnen als het moet een v rede s m a c h t m o b i 1 i se re n. En de onrust in het persoonlijke leven wordt weggepraat door de leuze: don'l worry. be happy. Ik geniet met volle teugen. Ik heb mijn vakantie, mijn baan. mijn auto enzovoort.

Materialisme, genotzucht en bandeloosheid moeten de leegte gaan vullen. Met steeds meer herrie wil de mens omringd zijn. stil mag het niet worden. Want dan komt de onrust, de leegte zo op ons af. Duizenden beschouwen het leven als een lach. een spel. een klucht waarin je zo nu en dan met teleurstellingen te maken hebt. Maar die moetje overwinnen door nog harder te gaan lachen, nog wilder te gaan spelen. En de dood....? Daar moet je niet aan denken, dan is het allemaal toch voorbij.

Van zulke goddeloosheid, lichtzinnigheid, moeten wij niets hebben! Onze levensopvatting is heel wat degelijker.

hoop ik. Ondertussen kunnen ook wij zo ik-gerieht zijn. zo leven voor het hier en nu. Juist onder de kerkmensen heeft de rijke dwaas zijn navolgers. Ook wij zoeken het zo in materialisme en genotzucht, anders en netter als de mensen van 'de wereld', maar met hetzelfde wereldse hart. Wat een surrogaten zoeken ook wij om de onrust en onzekerheid van het leven op te vullen. Laten we maar niet te snel zeggen: o God! ik dank U. dat ik niet ben gelijk de andere mensen, rovers, onrechtvaardigen. overspelers: of gelijk deze tollenaar. Beter is om af te dalen tot de vraag: waar komt de onrust toch vandaan?

Het echte probleem

Het behoort tot de kern van de ware godsdienst om te zeggen dat het antwoord op deze vraag alleen in het Woord van God te vinden is. Want de Bijbel is de openbaring van God. Daarin lezen wij wat God van de mens denkt en wat God met de mens doet. Volgens dit Woord van God heeft de onrust in de wereld te maken met het feit dat wij tegen God gezondigd hebben.

God had ons geschapen in een staat van rust! Die gezegende paradijsrust kwam voort uit onze relatie tot God. Het was goed tussen God en ons mensen. Wij gehoorzaamden Zijn wet. wandelden overeenkomstig Zijn wil. Dat was onze rust! Maar ..als hij in ere was. zo heeft hij het niet verstaan, noch zijn uitnemendheid erkend, maar heeft zichzelf willens der zonde onderworpen, en overzulks den dood en der vervloeking, het oor biedende aan het woord des duivels. Want het gebod des levens, dat hij ontvangen had. heeft hij overtreden, en heeft zich van God. DIE ZIJN WARE LEVEN WAS. door de zonde afgescheiden enzovoort (NGB 14).

Het probleem is de zonde, de breuk met God! Door de zonde hebben wij onszelfvan God. en daarmee van de rust, beroofd! Wat na de zondeval overbleef, was een mens vol van onrust, vol van onzekerheid. Met grote haast zoeken ze aan vijgeboombladeren te komen om hun naaktheid te bedekken. Ze zitten vol met angst want ze beven. Spanningen zijn er ook direkt: Adam geeft Eva de schuld. Eva geeft de slang de schuld. Smart om te baren, smart van de handen brengt de zonde van het begin af mee.

Het probleem van de onrust moet dan ook in de eerste plaats worden gezocht bij onszelf. Onze verbroken verhouding met God. dat is het probleem! Want Gij hebt ons geschapen tot U. dat was onze rust. Maar nu moeten wij belijden: wij hebben ons losgescheurd van U, dat is onze onrust.

Geen rust voor de God-lozen

Zolang wij de paradijsrevolutie tegen God voortzetten, hebben we geen rust. Zolang de mens vecht tegen de Enige die hem geven kan wat hij nodig heeft, blijft de onrust. De Heere zegt (Jes. 48:22): .De goddelozen " hebben geen vrede". En wie worden dan met die goddelozen bedoeld? Lees heel dat hoofdstuk maar eens. dan bedoelt de Heere niet alleen de Babyloniërs maar ook de Joden. De kanttekenaren zeggen: .Dat is. de ongelovigen. de afgodendienaars, zij zijn dan Babvloniers of Joden". Door tegen God te zondigen beroven wij onszelf van wat wij begeren. En wat wij ook doen. zolang onze verhouding tot God niet is hersteld, zullen wij nooit de ware rust vinden. Al weten we onze bezittingen te vermenigvuldigen, ons kapitaal te vergroten, zelfs de gehele wereld van kennis en wetenschap te gewinnen, het zal geen voordeel geven zolang onze verhouding tot God verbroken is. Er zal altijd een gemis, een leegte blijven, zelfs in de grootste vreugde. Buiten God zal de mens nooit ware bevrediging vinden. Ook al zien we kans de omstandigheden ten goede te veranderen, het geeft altijd maar een tijdelijke verlichting. Ook al hebben we het fel begeerde goed bemachtigd, het verzadigd maar voor een tijd. En wat vandaag zeker is gesteld kan morgen alweer onzeker zijn. Deze cirkel zal zich blijven herhalen totdat wij ontdekken met Augustinus: .Ons hart is onrustig, totdat het rust vindt in U”.

Rust alleen in God

Als deze werkelijkheid tot ons door gaat dringen, beginnen we te voelen hoe hopeloos onze zaak er voor staat. Dan zien we niet alleen onze dwaasheid maar ook onze brutale

hoogmoed, waardoor we ook de minste blijk van Gods gunst hebben verbeurd.

Hebben we geleerd (? ): al zou ik het lijden kunnen overwinnen en een wereld scheppen zonder oorlog en gebrek, ja zelfs de dood uitbannen, dan nog zou ik ongelukkig zijn. want rust is er alleen in God. Het is een ontdekking, verzoening van de schuld en vergeving van de zonde nodig te hebben! Van nature zien we aan het zondeprobleem voorbij, onderkennen we niet wat nu werkelijk verkeerd is aan de mens. Wat hebben we de ontdekkende werking van de Heilige Geest hard nodig. Dan gaan de ogen open voor het kernprobleem, namelijk de zondigheid voor God. Daar wordt die heilzame onrust geboren welke de wereld niet kent: ..Rust. noch vrede wordt gevonden, om mijn zonden, in mijn beend'ren. dag of nacht”.

De onrust van de wereld is heil/oos. maar de onrust vanwege de droefheid naar God is heilzaam. Het is een onrust niet tot de dood!

De weg tot de rust

Waar andere godsdiensten falen in het ontdekken van het echte probleem van de mens. daar falen ze ook in het aanreiken van de oplossing. Op z"n best komen ze tot een leer van zelfverlossing of zelfheiliging. Maar jij mag leven bij een veel betere boodschap, namelijk de boodschap van het Evangelie waarin God tot ons zegt: r is eeuwige rust voor allen die in Christus Jezus zijn. Christus is De Weg tot de rust. Hoor wat Hij zegt (Matth. 11:28): .Komt herwaarts tot Mij. allen die vermoeid en belast zijt. en Ik zal u rust geven". Hij kan rust geven aan het geweten dat zich veroordeeld voelt door de zonde. Hij kan rust geven aan het verstand dat zo verduisterd is door de zonde. Hij kan rust geven aan het hart dat zo leeg is omdat het God mist. Hij kan rust geven in het leven door een doel voor te stellen dat het leven waardevol doet zijn. Hij kan rust geven in kruis en gevaar door te verzekeren dat alle dingen zullen medewerken ten goede. Christus heeft macht om rust te geven want Hij is de van God aangestelde Zaligmaker. Christus heeft het recht om rust te geven aan beladen zondaren want Hij ging Zelf als de grote Onrustige over de aarde totdat het volbracht was. De rust die Christus verworven heeft en geven kan. is het begeerlijkste goed. het meest passende goed. het hoogste goed! Hij kan vrede geven met God.

Wat een eeuwig wonder als Hij in de onrust van ons leven komt. Dan wordt de stormwind, die de zonde-ontdekking op deed steken, veranderd in een zalige kalmte. Christus, Hij alleen en Hij geheel, wordt dan de weg tot de rust. tot de vrede met God.

De weg tot de rust is nog open

Wij zijn allemaal op weg naar.... God. En nu is er weer een nieuwjaar begonnen. De ontmoeting met God is weer dichterbij gekomen. En tenzij dat er hier rust gemaakt is tussen God en ons hart. gaan we de eeuwige onrust tegemoet. In het kleine poosje dat we leven valt de beslissing voor de eeuwigheid: eeuwige rust of eeuwige onrust. De weg tot de rust is nog open! We moeten Christus vinden of.... eeuwig omkomen. Alleen de van God gegeven Zaligmaker kan ons brengen tot de rust voor het onrustige hart. Daarom wil ik met Samuël Rutherford tot jou/u zeggen: ..Er zijn veel hoofden, die op Jezus' borst rusten, maar er is ook nog plaats voor het uwe”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen