Dr D.M. Lloyd-Jones (1899-1981)

Mijn eerste kennismaking

Zelf had ik rond 1960 zijn naam al eens horen noemen als een bekend calvinistisch prediker in een grote Londense gemeente en zodoende een witte raaf. In die tijd had ik eens in de trein van Londen naar Torquay een heel fijn gesprek met een oudere man. een gepensioneerd mijnwerker uit Wales. Hij ging voor enkele dagen naar Torquay. maar hoopte voor dc zondag weer in Londen terug te zijn. want hij miste niet graag een preek van zijn dominee. Zijn dominee kwam ook uit Wales en hij was zeer aan hem gehecht. Je begrijpt het al. die dominee was de bekende dr. D. M. Lloyd-Jones. Het maakte mij te meer verlangend om hem eens te horen. Toen ik dan ook enkele jaren later in Bournemouth. een grote stad aan de zuidkust van Engeland, in een krant onder de predikbeurten zag dat dr. Lloyd-Jones (verder L-J) de komende woensdag 's middags en 's avonds zou voorgaan in de Landsdowne Road Baptist Church, besloot ik hem te gaan beluisteren. Nog zie ik hem samen met de plaatselijke predikant het preekplatform betreden. Een kleine, bescheiden man. met zijn overjas aan. die pas uitging toen hem de gelegenheid werd gegeven om zijn preek te houden. Met ccn wat hesige stem kondigde hij zonder meer zijn feks) aan: feze 2:4 "Maar God'. Slechts twee woorden. Hij had drie punten, waarvan ik alleen nog de eerste weet: en woord van hoop! Dat is het. als je het plaatst tegenover de voorgaande drie verzen, kijk zelf maar na. Heel rustig, diep ernstig en daardoor zo aangrijpend, werd dc hoop zichtbaar gemaakt tegenover het hopeloze van onze verloren en schuldige toestand. Er is uitkomst, bij God vandaan! Het blijft voor mij onvergetelijk.

Er zijn veel boeken van hem verschenen, uiteraard eerst in het engels, maar al snel in andere talen, ook in het nederlands. Heel bekend zijn de twee delen over de bergrede en zijn boek over oorzaken en genezing van geestelijke depressiviteit. L-J heeft zich nooit toegelegd op het schrijven van boeken als zodanig. Preken zag hij als zijn hoofdtaak en in dit licht moeten wij dan ook dc meeste van zijn boeken zien. Zij zijn bewerkingen van op de band opgenomen preken. Dc preek in de morgendienst was doorgaans gericht tot de Christenen, in de zin van dc IIcidelberger Catechismus, die in dc avonddienst overwegend tot niet-christenen. Dit moeten wij bij het lezen ervan voor ogen houden.

Hoewel hij wars was van elke vorm van persoonsverheerlijking. allermeest wat hemzelf betrof, heeft hij gelukkig uiteindelijk toch medewerking verleend aan de voorbereiding van zijn levensbeschrijving. Daarbij

beklemtoonde hij dat het moest gaan om de eer van God. Dat was ook vaak zijn gebed, als hij met de auteur ccn bespreking afsloot. In 19X2. een jaar na zijn overlijden, verscheen deel 1 (394 blz.), in 1990 deel 2 (831 blz.). Je begrijpt dat ik deze delen zo spoedig mogelijk heb aangeschaft en gelezen. De auteur. Iain II. Murray. heeft veel materiaal uit de eerste hand. van L-J zelf. Al lezend ontmoet je de mens en prediker L-J en krijg je een goed inzicht in de maatschappelijke. kerkelijke en geestelijke sfeer waarin L-J leefde en werkte. Die is soms anders dan wij gewend zijn. Zo ontdek je hoe betrekkelijk bepaalde op zich goede vormen en opvattingen in wezen zijn. De kern komt dan des te meer naar voren. Het wonder en de noodzakelijkheid van Gods ontferming in de Heere Jezus, waardoor verloren zondaren van kind van satan kind van God worden en als kind van God moeten leren leven. Iets uit deze ruim 1200 bladzijden wil ik graag doorgeven, waarbij ik mij nu wel moet beperken tot deel 1.

Zijn jeugd

Hij wordt op 20 december 1899 geboren in Cardiff. een flinke havenstad in Zuid-Wales. Zijn doopnaam is David Martyn. zijn roepnaam Martyn. Zijn vader is kruidenier. In 1905 verhuist het gezin naar een klein dorpje, Llangeitho.

Daar was rond 1730 de bekende Daniël Rowland predikant geweest. Het dorpje was toen ccn centrum van geestelijke opwekkingen, die Wales omvormden tot de bakermat van het calvinistische methodisme. Een gezegende tijd. Daar is begin 1900 niet veel meer van te bespeuren. De kerkgebouwen zijn nog goed gevuld, de traditie is er nog. maar het leven is er uit. Dat geldt ook het gezin Lloyd-Jones. Martyn blijkt net als zijn twee broers een helder verstand te hebben. Alle drie gaan zi j naar het voortgezet onderwijs. In januari 1914 stort hun wereld in: vader gaat failliet, de zaak moet verkocht worden. In de eerste week van augustus, als dc eerste wereldoorlog uitbreekt, zijn vader en Martyn in Londen, om te proberen een melkhandel over te nemen.

Dat gelukt en zodoende verhuist het gezin naar Londen. Zij komen er financieel gelukkig weer wat bovenop, de schulden kunnen worden afbetaald en er kan aan verdere studie worden gedacht. Dat gaat goed. al betekent het vaak heel vroeg op. om eerst melk rond te brengen. Als hi j 16 jaar is. wordt hij toegelaten tot de medische studie aan het beroemde St. Bartholomew Ziekenhuis. In 1921 mag hij al werken onder de leiding van Sir Thomas Horder. een van de lijfartsen van de koning. Hij haalt vlot diverse wetenschappelijke titels, op 23-jarige leeftijd zijn M.D., Doctor in de Medicijnen. Hij wordt door Horder ook betrokken in diens privcpraktijk. Kortom, hij is al jong op weg naar een briljante karrière.

Omkeer

Al die tijd leeft het gezin kerkelijk mee. De drie broers hebben in februari 1914 in Llangeitho nog belijdenis afgelegd. In Londen is Martyn op 18-jarige leeftijd al hoofdleider van de zondagsschool van dc gemeente. Maar in tegenstelling tot dc gangbare opvatting in die kring, komt hij geleidelijk aan tot de overtuiging dat hij nooit ccn Christen geweest is. Dat is een ontdekking! Je hebt het altijd van jezelf gedacht en je bent het niet. Later zegt hij ervan: ..Wat ik nodig had was een prediking die mij overtuigde van zonde en mij tot bekering bracht en mij iets vertelde over wedergeboorte. Maar ik hoorde dat nooit. De prediking die wij hadden, ging er vanuit dat wij allemaal Christenen waren." Hij leert vanuit de Bijbel en uit eigen ervaring zijn doodstaat en zijn vijandschap tegenover God kennen. Zo leert hij ook het behoud door Christus. Hij geeft geen datum van zijn bekering, maar het wordt merkbaar voor zijn omgeving. Die heeft hij niet mee. als hij beklemtoont dat kerkmensen en niet-kerkmenscn dezelfde verlossing nodig hebben, „omdat het is 'door het geloof, omdat het is 'door genade'."

Roeping tot predikant

Geleidelijk aan wordt hij zich ook bewust van een roeping tot het predikantschap. Hij mist voor zichzelf Gods duidelijke leiding hierin. Een

diep besef van eigen onwaardigheid en van de boosheid van het eigen hart, is wel een van de voornaamste obstakels. De oplossing ligt niet in het wegnemen van dit besef, maar in de overtuiging dat de Heere hem liefheeft en hem ondanks alles gered heeft. Hij ziet het Evangelie steeds meer als 'de kracht Gods tot zaligheid van een ieder, die gelooft'. De liefde van Christus dringt hem. Later getuigt hij over deze periode: .Ik moet zeggen dat ik in dat studeerkamertje in ons huis in Regent Street en in mijn werkkamer naast de post-mortem zaal in Bart's (het ziekenhuis waar hij werkt. JS) bijzondere ervaringen heb gehad. Het was uitsluitend Gods werk. Ik heb geweten wat het is om volkomen vervuld te zijn met een heerlijke en onuitsprekelijke vreugde". En wat zijn roeping tot predikant betreft: Wat voor gezag ik als prediker hebben mag. is niet het resultaat van enige beslissing van mijn kant. Het was Gods hand die mij greep, mij trok en mij afzonderde tot dil werk". Deze twee citaten geven mijns inziens een treffende typering van de man en zijn dienstwerk. In juni 1926 biedt hij zich aan voor het predikantschap binnen de kring van zijn kerk. Hij wil liever geen theologische opleiding volgen, die is hem te schriftkritisch. en bij voorkeur niet verbonden worden aan een gewone gemeente, maar aan een evangelisatiepost. Dit gaat door. Hij preekt op 28 november 1926 ter kennismaking in de evangelisatiegemeente te Abcravon. aan de zuidkust van Wales, vlak bij Fort Talbot. Het is een vervallen gemeente in een arme wijk. Niet erg aantrekkelijk. zou je zeggen, 's Morgens preekt hij over 1 Kor. 2:9. 's avonds over 1 Kor. 2:2 ..Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u. dan Jezus Christus en Die gekruisigd". Dal is zijn program gebleven, zijn leven lang. Na de avonddienst is er nog een korte samenkomst. L-J voelt dat dit de plaats is voor hem bestemd. Spontaan verklaart hij dat wat hem betreft het al vastligt. Als zij hem willen hebben, wil hij graag komen. Hel is voor de gemeente haast niet te geloven. Hier hebben zij niet op durven hopen. Het is ook wat! Een jong. veelbelovend medicus geeft een prachtige karrière op om predikant te worden van een verlopen gemeente in een arme wijk in Zuid-Wales. Het haalt dan ook de krant.

Predikant

Op donderdag 4 februari 1927 doet hij zijn intrede. Hij wordt niet bevestigd als predikant, want zijn status is nog maar die van lekeprediker. Pas een jaar lateiwordt hij officieel predikant. Dat gaat niet zo vlot. want daar is nogal wat verzet tegen, vooral van de kant van de predikanten. Ondanks de mooie historische naam van Calvinistische Methodisten is cr in deze kerkengroep nauwelijks meer plaats voor mensen die opkomen voor het gezag van de Schrift en de noodzaak van bekering en geloof. Velen van zijn aanstaande kollega's vinden het maar niets dat iemand met zulke ouderwetse opvattingen zonder enige officiële theologische opleiding predikant kan worden. Maar voor de gemeente van Aberavon. in dc volksmond 'Sandfïclds' naar de wijk waarin de kerk staat, is hij hun dominee. Als zodanig laat hij hen van mcctaf aan weten waar hij staat. ..Mijn uitgangspunt zal altijd blijven: als wij oog in oog staan met de diepste vragen van leven en dood. zullen onze kennis en ontwikkeling ons in de steek laten. Onze enige hoop op vrede moet gevonden worden in het kruis van Christus". ..Onze kerken zijn vol met mensen die haast allemaal zonder enige aarzeling deelnemen aan het Avondmaal. En toch. zonder hard en onredelijk te oordelen, denkt u ook maar een moment dat al die mensen geloven dat Christus voor hen gestorven is'? (....) Ik vraag u daarom vanavond dezelfde vraag, en ik zal die aan u en mijzelf blijven stellen. Weet u wat u weet over het Evangelie? Vraagt u uzelf af hoe het staat met uw geloof en maakt u uzelf er zeker van? " Van meet af aan is de preek "s morgens in hoofdzaak gericht op Gods kinderen en 's avonds op hen die de Heere nog niet vrezen.

Zegen

Sandfields heeft allerlei ncvenaktivitciten. bedoeld om jongeren en ouderen naar de kerk te trekken. De nieuwe dominee is cr vierkant tegen. Zoiets heeft volgens hem niets met het Evangelie te maken. Als de prediking de mensen niet kan trekken, helpt al het andere ook niet. Weg met de voetbalklub. weg met de muziekavonden, weg met de toneelklub. Wat zij met het podium moeten doen? „Verwarm de kerk er maar mee", is het korte antwoord. Aan zijn prediking moet dc gemeente erg wennen. Zoiets hebben zij van hun leven noa niet

gehoord. Het staat volkomen haaks op hun denken. Maar de Heere zegent de bediening. Veel leden komen, net als vroeger hun predikant zelf. tot de schokkende ontdekking dat zij geen christen zijn. al hebben zij dit jaren gedacht.

Zij worden als verloren mensen door genade er buiten gezet en daarna erin gezet. De scriba komt tot bekering. Mevrouw L-J komt tot bekering. Je moet eens proberen jezelf voor te stellen wat dit voor haar. voor haar man en voor de gemeente betekend heeft. Zo gaat het door. Van buitenaf komen er nog veel meer tot bekering. Rijke mensen, arme mensen, nette mensen, vagebonden.

Zij worden door Gods krachtige hand sierlijke leden van Christus' gemeente, levende stenen. L-J wenst geen enkele ruchtbaarheid aan dc bijzondere zegen, die dc gemeente ervaart. Hij is bang voor overdreven en ongeestelijke aandacht.

Veel gevraagd prediker

Toch krijgt L-J al snel uitnodigingen om in de weck voor te gaan in speciale samenkomsten. Zo raakt hij nog meer bekend. Als hij een keer voorgaat in Bridgend, maakt een plaatselijke predikant een opmerking tegen hem. die ccn radikale wijziging in zijn preken zal brengen. ..Het kruis en het w r erk van Christus krijgen weinig aandacht in uw prediking". Dat was juist. Tot dal moment legde L-J alle nadruk op de noodzaak van wedergeboorte, van zondekennis en de onmacht van dc mens. Hij legde niet gelijke nadruk op dc verantwoordelijkheid om in Christus te geloven tot rechtvaardiging en dat de rechtvaardiging voortvloeit uit het gelovig aanvaarden van Christus' kruisverdienstc. Kenmerkend voor zi jn prediking blijft dat niemand gered kan worden, die niet eerst heeft leren wanhopen aan zichzelf.

Weg uit Aberavon

De Heere geeft bijzondere zegen in dc gemeente en daarbuiten. Het werk dreigt L-J boven het hoofd te groeien. Daar komt nog bij dat hij geleidelijk aan ook als arts geraadpleegd wordt. Eerst door gemeenteleden, later, op ccn heel bijzondere manier, ook door artsen ter plaatse. Bovendien blijkt hij een goede adviseur te zijn voor leden met financiële problemen. Het wordt hem allemaal le veel. maar hij weet geen uitweg. Even snel en helder als de Heere hem een plaats gaf in Aberavon. even snel maakt de Heere hem ervan los. Ineens wordt hem duidelijk dat zijn taak hier voorbij is. Net of er een scherm werd neergelaten. Voorbij. Hij maakt dit de gemeente bekend, voor wie het uiteraard een grote schok is. Al snel komen er twee beroepen van Londense kerken. Tegelijk speelt nog een eventuele benoeming als hoogleraar aan de kerkelijke opleiding. Uiteindelijk neemt hij het beroep aan van de Westminster Chapel te Londen, als tweede predikant.

Londen

In Londen zal hij bijna dertig jaar aan dc Westminster Chapel verbonden zijn. Hij mag voor talloze mensen en veel organisaties, nationaal en internationaal, een betrouwbare gids zijn. Dc Heere zegent zijn bediening. Mede door zijn toedoen, worden opgericht de Evangelical Library. het London Bible College, de Westminster predikantenkring en de Banner ofTruth Trust, bekend om zijn uitgaven van bijbelgetrouwe literatuur uit verleden en heden. Van hem wordt leiding verwacht. Die geeft hij ook. Onder andere inzake oecumene. Elke vorm van samenwerking met roomskatholieken en vrijzinnigen wordt afgewezen. Bij bel get ro u we c h ris tenen moeten zijns inziens de nietgetrouwe kerken verlaten en samen een nieuwe kerk vormen. Deze suggestie ontmoet weinig bijval. Ook zijn werk in Londen zal hij ineens beëindigen, nu door een akute ziekte. Op vrijdag 1 maart 1968 houdt hij voor de 372ste keer (!) een bijbellezing over Romeinen. Zonder dat iemand, ook hijzelf, het maar vermoeden kan. is dit zijn laatste preek in Westminster Chapel geweest. Hij krijgt nog ccn gezegende lijd. ook van voorbereiding op het sterven en overlijdt op 1 maart 1981.

Waardering

Vanzelfsprekend lopen de beoordelingen van zijn uitgegeven werken uiteen. Dr. Lloyd-Jones was een mens. hij had zijn beperkingen en tekorten als ieder ander. De geestelijke worsteling krijgt bij hem wat minder aandacht. Maar hij heeft door Gods genade een helder geluid laten horen, dat de Heere bijzonder heeft gezegend en hopelijk nog zegenen zal. Ik wil nu alleen de kern weergeven van een bespreking van een van zijn boeken in de Gospel Standard van april 1983. Een blad uit de kring van geestverwanten van de bekende baptist Philpot. Allereerst wordt van harte instemming betuigd met de principes door L-J verwoord en de nadruk die hij legt op de totale verdorvenheid en hulpeloosheid van de menselijke natuur en de absolute noodzakelijkheid van het werk Gods in de ziel.

Zij worden door Gods krachtige hand sierlijke leden van Christus' gemeente, levende stenen. L-J wenst geen enkele ruchtbaarheid aan dc bijzondere zegen, die dc gemeente ervaart. Hij is bang voor overdreven en ongeestelijke aandacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen