In memoriam ds. D. Hakkenberg

De rechtvaardige wordt weggeraapt voor de dag des kwaads.

Die waarheid werd bevestigd toen wc in de vroege morgen van vrijdag 1 april 1994 met ontroering kennis moesten nemen van het overlijden van onze zeer gewaardeerde oud-voorzitter ds. D. Hakkenberg.

Ds. Hakkenberg is niet meer. Hij is de strijd te boven. In een ogenblik tijds mocht hij overgaan van de strijdende kerk naar de triomferende kerk. Om eeuwig zijn Koning te aanschouwen. Hem de eer en de lof toe te brengen die Hij zo waardig is te ontvangen.

Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen. Daar heeft hij in dit leven de voorsmaken van mogen ontvangen. Dal heeft hij door genade ook uit mogen dragen. Dc Heere had hem bedeeld met genade en gaven. Die gaven heeft hij mogen besteden ten nutte van Gods kerk op aarde. Vol ijver heeft hij zich ingezet voor het welzijn van onze gemeenten. Van 1983 tot 1990 was hij voorzitter van onze Vrouwenbond, Veel steun en vaderlijke zorg hebben we van hem mogen ervaren. De bondsdag. op 5 april 1990. stond voor de laatste keer onder zijn leiding. En hoewel onwetend, maar voor de laatste keer heeft hij op die plaats als het ware de bazuin aan de mond mogen zetten en het ons aangezegd dat we in onze schuld zijn. In de eerste plaats persoonlijk, maar ook als land en volk, als kerk en staat. Op ons is de breuk vanwege ons veraf leven. De persoonlijke omgang met de Heere, de tere vreze Gods wordt zo gemist. We zijn zo ver bij U vandaan, al zitten wij zo dicht bij het woord, zo zei hij. En als een noodkreet klonk het „O Heere, Heere, God der heirscharen! breng ons weder; Iaat Uw aanschijn lichten, zo zullen wij verlost worden." Verlost alleen door het bloed des Lams. Daar alleen ligt de hoop voor Gods kerk in een wegzinkend vaderland. Verlost door het bloed des Lams, dat mag nu zijn deel zijn.

Kort na deze bondsdag kreeg ds. Hakkenberg een hartinfarkt in zeer ernstige mate. Gelukkig mocht herstel volgen. Maar rustiger aan was de boodschap. Dat betekende dat wij in 1991 tijdens de huishoudelijke vergadering officieel afscheid hebben genomen van ds. Hakkenberg als onze voorzitter. In dankbaarheid denken we terug aan de jaren die we met hem mochten samenwerken.

Wij wensen mevrouw Hakkenberg, die nu alleen achterblijft, de bijzondere ondersteuning des Heeren toe. De Heere. die de weduwe staande houdt, mocht betonen een waarmaker van Zijn Woord te zijn. Ds. Hakkenberg vertelde eens dar hij veel steun mocht ervaren uit Psalm 140. Dat de Heere, Heere de sterkte zijns heils was, zelfs in de meest moeilijke, bange omstandigheden.

Diezelfde God leeft nog. Hij mocht betonen van de kinderen af te weten en hun Zijn bijstand niet onthouden.

Een zuchter minder, een lover meer. Is het geen teken aan de wand? Binnen een jaar tijds zi jn drie predikanten ons door de dood ontvallen en één is heel ernstig ziek. 't Heeft ons iets tc zeggen. Maar wie merkt het op dat de rechtvaardige weggeraapt wordt voor de dag des kwaads? Dil sterven predikt ons: de mens gaat naar zijn eeuwig huis.

Haast u dan en spoedt u om uws levens wil, want als kaf gaat de dag voorbij.

Namens het Bondsbcstuur C. A. Kaslander-Goedegebuur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen