Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Salem, het verpleeghuis in Ridderkerk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Salem, het verpleeghuis in Ridderkerk

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

De kinderen hebben het al een poosje aan zien komen: het gaat met moeder steeds minder. Wat heeft ze veel hulp nodig! Uit bed komen kan ze niet meer. De zuster moet haar helpen bij het aankleden en ook het zelf eten wordt steeds moeilijker. Wat moet dat toch worden! Hoe lang zal moeder nog in het verzorgingshuis kunnen blijven ? Zou ze naar een verpleeghuis moeten? En als dat zo is. zou ze dan een plaats kunnen krijgen in het nieuwe verpleeghuis Salem?

Hoewel cr in een verzorgingshuis heel veel voor dc bewoners gedaan wordt, is cr toch een grens aan dc hoeveelheid zorg die men kan geven. Er kan voor vcrschillcndc bewoners een tijd aanbreken, dat opname in een verpleeghuis noodzakelijk wordt. De een is halfzijdig verlamd geraakt na een ernstige hersenbloeding, een ander heeft zi jn heup gebroken en moet langdurig gerevalideerd worden, een volgende is door een chronische ziekte - zoals Parkinson of M.S. - zeer hulpbehoevend geworden. Bij de een wordt de dementie erger, de ander heeft sondevoeding nodig.

Ook vanuit de thuissituatie komen mensen het verpleeghuis binnen. Lange lijd kon men, al dan niet met veel hulp van wijkverpleging, bejaardenverzorging, familie en vrijwilligers, zelfstandig blijven wonen. Maar ook dan kan men aan het einde komen van de mogelijkheden. Er volgt een soms moeilijke beslissing: vader of moeder kan niel langer thuis blijven. Tenslotte zi jn er mensen, die na een ziekenhuisopname een plaats krijgen in het verpleeghuis. In alle gevallen is het geen eigen beslissing, die men kan nemen. Een indikatiekommissie bekijkt dc situatie, voert gesprekken en geeft tenslotte een oordeel. Pas als deze kommissie vindt, dat men op zijn plaats is in het verpleeghuis, kan men op dc wachtlijst geplaatst worden. Dc toekomstige bewoner of de familie heeft dc vrijheid om tc kiezen. Soms is de wachtlijst voor het gekozen verpleeghuis lang.

Dan krijgt men eerst elders onderdak, om na verloop van tijd tc verhuizen.

Hel nieuwe verpleeghuis Salem in Ridderkerk heeft echter nog geen wachtlijst. Maar dc direkteur. dc heer M.W. Wijzcnbrock waarschuwt, dat die lijst cr zeker zal komen. Wie plaatsing overweegt, moet niet langer wachten om er werk van tc maken. Vanaf 5 april is men bezig om bewoners op te nemen. Langzaam maar zeker worden de kamers op de diverse afdelingen gevuld, 't Zijn een-of tweepersoonskamers, waai" de bewoners terecht komen. Vee) kan men niet meenemen, maar met een eigen wandbord of een schilderij heeft men toch nog iets van 'vroeger'.

De mensen zijn echier niel altijd op hun kamers te vinden. Tijdens de maaltijd is men per afdeling bij elkaar. Er wordl door de medewerkers op de afdelingen hardop gebeden en gedankt en uil de Bijbel gelezen.

„Hel voedings gebeuren is beslist belangrijk", zegt de direkteur. „Dc bewoners kijken cr naar uit en we besteden cr daarom veel aandacht aan. Wat de mensen graag lusten, krijgen ze ook. Natuurlijk wel binnen bepaalde grenzen. Op T ogenblik kunnen zc kiezen tussen verschillende groenten, maar later wordt die keuzemogelijkheid nog vergroot.

Daar kan elke bewoner van profileren. Zelfs van bewoners met ernstige dementie weten dc eigen verzorgsters vaak, wat ze lekker vinden."

Verschillende afdelingen met eigen kleuren

In het verpleeghuis zijn verschillende afdelingen. Elke afdeling heeft een eigen kleurstelling - zachte tinten rood, groen of blauw. Het geeft

een huiselijk aanzien, evenals trouwens het gebruik van beukehouten leuningen. De vleugel, waar de bewoners met dementie te vinden zijn, is de psycho-geriatrische afdeling. In een andere vleugel wonen mensen die een lichamelijke aandoening hebben; dal is de somatische afdeling. Al deze bewoners hebben veel verzorging nodig. Natuurlijk zijn cr grote verschillen tussen de mensen, en daar heeft men in het verpleeghuis veel oog voor. Er zijn bewoners, die elke dag in en uil bed moeten worden getild, gewassen, aangekleed; ze worden geholpen met het eten, zijn op een rolstoel aangewezen en kunnen zich nergens mee helpen. Maar er zijn ook bewoners, die nog wel wat kunnen. „En we stimuleren de mensen om nog zoveel mogelijk le doen. Niet om de verplegende medewerkers te ontlasten, maar het is goed voor hun eigenwaarde", aldus de direkteur.

De allereerste zorg

De dagelijkse zorg voor de bewoners rust op de schouders van de ziekenverzorgenden. Vier en twintig uur per dag zijn ziekenverzorgenden (meest meisjes) met dc mensen bezig en zc heipen ze bij alles dat ze niet meer zelfstandig kunnen. Niet alleen het wassen, aankleden of elen komt aan de orde. maar ook dc mensen helpen bij de keuze van hun kleding, het bepalen wat dc bewoner gaal doen, wat hij nog kan op dat moment en het stimuleren daarvan. Men noemt dat: het ondersteunen van de zelfzorgaktiviteiten. De taak van de ziekenverzorgende is belangrijk. Omdat zc zo intensief cn langdurig en op alle lijden met de bewoners bezig zijn, leren zij elke man of vrouw op hun afdeling heel goed kennen en ook zullen ze met de familie die op bezoek koml een zekere band krijgen.

Niet alleen 'bed, bad en brood'

De ergotherapeutc' probeert voor dc mensen, die nog iets zelf kunnen, dc aktiviteiten zo gemakkelijk mogelijk te maken. Er moeten dan vaak hulpmiddelen gebruikt én aangepast worden. Dat is voor elke bewoner verschillend. Ook de fysiotherapeute is daarbij belangrijk.

Deze geeft - voor zover mogelijk - looptraining en spiertraining. Na een hersenbloeding herstel lert bepaalde lichaamsfunkties zich soms enigszins en dan moet cr geoefend worden.

Bewoners, die bijvoorbeeld een heupoperatie achter de rug hebben, kunnen hier weer leren lopen. De opname in een verpleeghuis is voor sommige bewoners dan ook van tijdelijke aard. Na revalidatie kan men weer zelfstandig wonen of terug naar het verzorgingshuis.

In het verpleeghuis vinden wc ook een logopediste. Zi j probeert dc uitdrukkingsvaardigheid te trainen. Sommige mensen zijn door welke oorzaak dan ook (ccn gedeelte van) hun spraak kwijt geraakt. Anderen zien wel de voorwerpen (bi jvoobeeld een klok) om zich heen. maar kennen dc naam er niet meer van en ook de funktie van dat voorwerp zijn ze kwi jtgeraakt. Twee verpleeghuisartsen zorgen voor dc medische behandeling. In het algemeen gezegd, bestrijden zij de klachten die voortkomen uit het ziektebeeld (zoals pijn bij reuma), proberen infekties, open benen en dergelijke te genezen en bepalen het medicijngebruik. Tenslotte is cr de aktiviteitenbegeleiding. Daar

probeert men per afdeling de bewoners zinvol bezig te houden met bijvoorbeeld knutselen cn handwerken. Ook organiseert men bijeenkomsten, zoals zangavonden. Zo krijgt een bewoner in het verpleeghuis dus

niet alleen "bed, bad en brood', maar er wordt veel meer voor hem of haar gedaan. Het geheel van de benodigde zorg - voor ieder anders! - wordt door het afdelingshoofd gekoördineerd. Alle verschillende onderdelen werken in goede harmonie met elkaar samen. En dat alles mondt uit in een 'bewonersgericlite benadering'.

Vrijwilligers

En vrijwilligers? Zijn die nodig in het verpleeghuis Salem? „Vrijwilligers zijn onmisbaar", zegt de heer Wijzenbroek. „U moest eens weten hoeveel werk er alleen al verzet wordt eer de bewoners bi j elkaar zijn in de zaal, zowel door de medewerkers, als door de vrijwilligers. Er i jn zoveel taken, die niet door betaald personeel verricht worden. Ik noem als voorbeeld: wandelen met dc bewoners, zorgen voor het vervoer binnen het gebouw, vrije tijdsbesteding, helpen met de maaltijden, het bemannen van ons winkeltje, koffie serveren 's avonds. Wij kunnen een groot aantal vrijwilligers gebruiken, cn gelukkig hebben zich al veel vrijwilligers gemeld. Maar... er kunnen cr nog meer bij!"

Dat geldt trouwens ook min of meer voor dc medewerkers. Er is immers altijd verloop, en dan is het fijn als cr anderen zijn. die open gevallen plaatsen in kunnen nemen. De heer Wijzenbroek doet dan ook een oproep aan jon-

geren, die belangstelling hebben voor het werken in de zorgsektor. Zij moeten zich niet laten weerhouden door maatschappelijke omstandigheden. maar de keuze van hun hart volgen. Er zullen altijd mensen behandeld, verzorgd cn verpleegd moeten worden!

Salem biedt meer

Er zijn verschillen tussen verpleeghuizen. De een heeft meer aandacht voor dit facet, de ander heeft mogelijkheden in een andere richting. Maar één ding hebben ze gemeenschappelijk: alle verpleeghuizen tonen respekt voor de zelfstandigheid van de hulpvrager, de bewoner. Het belangrijkste uitgangspunt is het recht op een eigen leven, het recht op het maken van ccn eigen keuze. Het verpleeghuis Salem biedt echter meer. Elke zondag zi jn cr kerkdiensten. Vijf kerkgenootschappen zijn vertegenwoordigd: Gereformeerde Gemeenten. Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Oud Gereformeerde Gemeenten. Nederlands Hervormde Kerk en Christelijke Gereformeerde Kerk. Elke zondag komt een van dc predikanten en predikt voor de bewoners het levende Woord. Wie daartoe in staat is, wordt door medewerkers en vrijwilligers naar de kerkzaal gebracht. De kerkdiensten van deze vijf kerken zijn per kerktelefoon te beluisteren.

Voor de medewerkers is er de weekopening. Samen overdenken zc een gedeelte uit Gods Woord, kri jgen tijd voor bezinning en vragen een zegen over het werk wat wacht. Een voorrecht, als je zo voor de mensen mag gaan zorgen! De heer Wijzcnbroek wijst erop. dat dit niet het enige is, dat Salem onderscheidt van andere verpleeghuizen. Er zijn immers nog meer christelijke tehuizen in ons land le vinden. Nee, de meerwaarde is te vinden in de levensbeschouwelijke achtergrond. De Bijbelse normen en waarden binden ons samen, en dat proberen we in hel dagelijkse leven gestalte tc geven. Dan gaat het om de omgang met en het respekt voor elkaar. En om de innerlijke ontferming, zoals cr geschreven staat van de Samaritaan in de gelijkenis. Gelukkig vinden in Salem bewoners cn verzorgers elkaar in hetzelfde gedachtengoed. Dan kunnen bewoners zich uilen, zoals zc het altijd gewend waren. Er is geen onbegrip over een uitdrukking als 'ccn ander leven kennen'. En dan kan het ook gebeuren, dat een bejaarde met dementie je beschaamd doet staan. „Dat was na een kerkdienst", vertelt de heer Wijzenbroek. „toen ik aan een bewoner vroeg, hoe het met haar pijnlijke ogen ging. Ze zei: U kunt beter vragen: hoe is het met uw hart..."

Zo moet voor verzorgers en bewoners Gods Woord het uitgangspunt zijn van al hun denken en doen. Uil dat principe wenst Salem te leven.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juni 1994

Daniel | 32 Pagina's

Salem, het verpleeghuis in Ridderkerk

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juni 1994

Daniel | 32 Pagina's