Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ik wil niet uit de toon vallen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ik wil niet uit de toon vallen

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Heb jij dat nu ook? Dat je het helemaal niet leuk vindt dat nu net jij in de groep anders bent dan anderen. Anders dan je meeste klasgenoten of je kollega's van je baantje op zaterdag. Anders, omdat je niet, net als je klasgenoten naar house-muziek luistert of naar house-party's gaat. Je bent anders dan de mensen uit de wijk of straat omdat jij naar de kerk gaat, of je bent zélfs anders dan je leeftijdsgenoten op de catechisatie: je bent afwijkend in de keuze van je kleding, laten ze je merken. Ze vinden je te serieus, maar je kunt niet altijd meedoen. Toch voel je je er niet lekker bij als je uit de toon valt bij je leeftijdsgenoten in je omgeving. Sterker nog: je probeert hetzelfde te zijn om maar vooral niet op te vallen. Je schippert wat, of je houdt je maar afzijdig.

Er bij horen

In Genesis 2 lezen we dat de HEERE God gesproken had: 'Het is niet goed, dat de mens alleen zij; '. De Heere geeft Adam een metgezel. Hij ontvangt Eva uit de hand van de Heere. Hier, in het begin van de Bijbel, lezen we dat de mens van nature, dus zoals in de schepping bedoeld is, gericht is op de omgang en het samenleven met anderen. Op veel plaatsen in de Bijbel kunnen we lezen van deze gerichtheid op de ander. Dan wordt daar niet alleen het huwelijk bedoeld, maar ook het belang aangegeven van kontakten met familie en andere mensen.

Eigenlijk is het dus heel natuurlijk, dat jij bij anderen wilt horen. Dat jij vriendschappelijke kontakten met klasgenoten en eventuele kollega's nodig hebt. Houd dat in ieder geval vast: vriendschap en positieve kontakten met anderen zijn scheppingsgaven van God.

Alleen, ook deze gaven zijn na de val besmet door de zonde. Ook vriendschap kan niet meer zijn zoals het door God bedoeld is. Helaas kun je ook met verkeerde vrienden kontakten leggen. Vrienden die je langzaamaan de kerk uit kunnen zuigen door hun totaal andere levensstijl. Heb je daaraan wel eens gedacht bij de keuze van je vrienden? Want, laat dat duidelijk zijn, je mag zoeken naar vrienden bij wie je je geaccepteerd weet. Die voor je klaar staan en met wie je allerlei aktiviteiten kunt ontplooien. Mensen, jongeren in je omgeving waar je bij hoort.

Een vraag

Wie zijn jouw vrienden? Zijn dat de jongeren uit de gemeente, of juist jongeren die niet kerkelijk zijn?

Misschien zeg je wel: 'Zo gemakkelijk is het niet om goede vrienden te krijgen! Ik zou al lang blij zijn als ik met een aantal vrienden op kon trekken, als ik erbij zou horen. De jongens op catechisatie laten me links liggen. Die moeten me niet. Met de jongens op school heb ik een beetje kontakt, maarverder...'. Hier kun je mee worstelen en het kan verschrikkelijk moeilijk voor je zijn. Als dit ook is waar jij mee zit, dan heb ik twee opmerkingen voordat ik verder ga. Allereerst: mogen ze je echt niet of dénk jij dat? Misschien omdat je eerder al niet bij de 'populaire groep' hoorde en je dus alle pogingen tot kontakt gestaakt hebt. Als dat zo is, dan zou ik zeggen: ga er aan staan. Niet door populair te doen, maar door een stuk belangstelling te tonen. Zo maar door een vraag. Of door ergens op in te haken. Zoek dan ook zelf kontakt en laat het niet van de ander afhangen. Mijn tweede opmerking is deze: misschien lig je er echt uit en sta je buiten de groep. Ook dan zou ik je willen vragen om allereerst bij jezelf na te gaan hoe dat toch komt. Zijn er dingen die je zelf kunt veranderen? Doe het dan! Al is

dat dan met vallen en opstaan en lukt het niet direkt, het is de moeite waard. Maar kom je er niet uit en verandert er niets, blijf het dan in het gebed voor de Heere leggen. Leg Hem je zorgen voor en vraag om leiding en kracht in je leven. Laatje dan niet leiden door negatieve gevoelens als je ook binnen eigen gemeente wat aan de kant staat. Want zo kun je stap voor stap de gemeente, ja God Zelfde rug toekeren. Dat is levensgevaarlijk. Van onszelf staan we al van God afgekeerd, maar je kunt je ook willens en wetens van de hele dienst van God afkeren.

Ik wil niet uit de toon vallen

Ik kom weer terug bij mijn onderwerp: er bij horen. Voor jou en mij een belangrijke zaak. Maar er is meer te zeggen. Stel, jij hoort bij een leuke vriendenklub. Het klikt onderling heel goed. Dan, uit school, oppert iemand ineens iets waar je van schrikt. Zullen we bij de benzinepomp snoep jatten? je kijkt elkaar aan. Aarzelend zegt iemand: dat doen we. Niemand zegt er 'nee, niet doen, dat kan niet'. Je denkt dat je de enige bent die er moeite mee heeft. Je wilt niet uit de toon vallen en je doet mee. Weet je wat het ergste is? Datje waarschijnlijk niet de enige was die het verkeerd vond, maar dat je ook niet de enige was die iets verkeerds dééd om erbij te horen. Denk daar eens over na. Hoe ver ga jij om toch vooral niet uit de toon te vallen? Durf ook bij je vrienden jezelf te zijn, als je het ergens niet mee eens bent. Vertel hen waarom dat zo is voor jou. In het begin is dat best moeilijk, maar na verloop van tijd zul je merken dat het je beter afgaat.

Van de kerk-

je hebt het denk ik wel eens meegemaakt dat iemand op een bepaald moment zegt: 'Oh ja, jij bent van de kerk'. Misschien voelde je je er niet zo lekker bij dat dit gezegd werd. Misschien probeerde je zelfs luchtig over deze opmerking heen te stappen om maar vooral niet anders te zijn dan de groepsleden waartussen je je op dat moment bevond.

Waarom eigenlijk? Om niet uit de toon te vallen? Heel begrijpelijk, want er is niets vervelender dan 'anders' te zijn, op te vallen of er buiten te staan. Of in het middelpunt te staan van nieuwsgierige mensen die jou 'bekijken'. Dat kan soms heel benauwend zijn. Anderzijds stel ik weer de vraag: bij wie wil je horen? De Bijbel is heel duidelijk: het is onmogelijk om èn de wereld, èn God te dienen. Je zult dus öf in de wereld uit de toon vallen, öf in de kerkelijke gemeente. Waar wil jij bij horen? Maar dan ook de vraag: bij wie wil en durf jij uit de toon te vallen? Deze vraag stellen is zo gedaan. Maar nu een antwoord...

Want jij staat in de wereld, je moet daarin verder: je diploma halen, misschien een vervolgopleiding, werk, kontakten met buren, enzovoort. Steeds weer kom je dan in aanraking met 'de wereld'; jij kunt niet meepraten over t.v.-programma's en - sterren, de disko, bepaalde muziek en ga zo maar door. Maar je hebt wel in het dagelijks leven met klasgenoten te maken voor wie dit vertrouwde en levensvullende onderwerpen zijn. Niet iedereen zit op een reformatorische school. En met deze mensen, met jouw leeftijdsgenoten, wil je op een positieve manier verder. Dan wil je niet teveel uit de toon vallen. Je moet ook mee!

Een keuze

In heel veel zaken is dat geen probleem en kun je bijvoorbeeld gewoon naar school gaan, je huiswerk maken en met klasgenoten optrekken zonder tegen al teveel problemen aan te lopen. Anders wordt dit als er een schoolfeest georganiseerd wordt, waar je eigenlijk niet kunt zijn. Durf je dan uit te komen voor wie je bent? Durf je dan nee te zeggen of draai je er omheen?

Nee zeggen is zo moeilijk. Zullen ze me uitlachen, lig ik er dan uit, sta ik dan alleen? Allemaal vragen die door je hoofd kunnen flitsen. Toch wordt er op dat moment van jou een keuze verwacht.

Een keuze die je eigenlijk al vooraf gemaakt moet hebben. Nu, terwijl je dit leest, moet je weten wat je zeggen gaat als je gevraagd wordt mee te gaan naar een house-party of de kermis. Dan hoeft dat geen vloeiend, maar wel een duidelijk verhaal te zijn. Je moet er ook naar leven op andere momenten. Hoe? Door op je woorden te letten. Iets voor de ander over te hebben. Door niet de kantjes eraf te lopen. Want daar wordt - terecht-op gelet!

Veel mensen zullen jouw levensstijl niet delen, er misschien kritiek op hebben. Vroeg of laat krijg je misschien opmerkingen. je kunt dan niet alleen staande blijven. Dan mag je bidden of de Heere kracht en wijsheid geven wil. Dan moet je Hem niet tot die moeilijke momenten bewaren. Wees eens eerlijk: als je een mondelinge overhoring hebt, dan bereid je je toch goed voor, dan verdiep je je toch in het onderwerp? Bereid je dan ook voor op principiële zaken. Verdiep je in Zijn Woord. Vraag om Zijn zegen daarover. Of Hij je wil leren je weg te vinden in deze wereld en om te gaan met de momenten dat je er alleen voor staat in de wereld. De moeilijke momenten. Soms ook onbegrijpelijke momenten: waarom loopt het zo in mijn leven? Waarom wordt het mij moeilijk gemaakt omdat ik 'van de kerk' ben?

Allemaal vragen. Jouw vragen? Een vraag aan jou: hoe ga jij nu verder in de wereld, vandaag, morgen, volgende week...?

Boven dit stukje staat 'Ik wil niet uit de toon vallen? ' en dat willen jij en ik ook niet. We willen erbij horen. Maar laten we ook niet vergeten dat we door de zonde niet bij de Heere en Zijn gemeente horen. Ben je dat al gaan zien? Bid of ook jij toegebracht mag worden tot die gemeente waarvan in Johannes 10:16 staat: en het zal worden één kudde en één Herder'.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 augustus 1995

Daniel | 32 Pagina's

Ik wil niet uit de toon vallen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 11 augustus 1995

Daniel | 32 Pagina's