Over hindoeïsme gesproken

Hindoeïsme Het hindoeïsme is nauw verbonden met het land India. Tachtig procent van alle aanhangers woont daar. In enkele landen rondom India, zoals Bhutan, Nepal en Assan is ook het merendeel van de bevolking hindoe. Verder zijn de buurlanden van India boeddhistisch. In Nederland zijn er de Tamil-asielzoekers uit Sri Lanka en Hindoestanen uit Suriname. De naam "hindoe" is afgeleid van de Shindoe, een rivier, die nu Indus wordt genoemd. Een andere rivier, de Ganges, is de heilige rivier en voorziet het land van water, een symbool van leven zonder einde. Massa's pelgrims komen naar de heilige plaats Varanasi om daar te sterven.

Goden en godinnen

Het hindoeïsme is polytheïstisch (veelgodendom). Enkele goden en godinnen: Brahma, Wisjnoe, Sjiwa en Krishna.

Eigenlijk zijn alle goden verschijningsvormen van Brahman, het goddelijke, de wereldziel, die vormloos en eeuwig is. Er zijn wel meer dan dertig miljoen goden, toch kiest iedere hindoe een eigen god, die hij aanbidt en vereert.

He t 'goddelijke' wordt speciaal vereerd in verschijningsvormen.

Sjiwa - De vertegenwoordiger van de scheppingskracht in het heelal (kosmos) en in het mensenleven. Het mannelijk geslachtsorgaan is zijn belangrijkste symbool. Tegelijk is hij ook de god van de vernietiging, van de dood, van de tijd. ]e ziet hem daarom ook vaak met een grote mond, slagtanden en een grote buik. Hij heerst ook over yoga, ascese (vasten) en extase (verrukking). Tenslotte is hij ook heer van de dans.

Wisjnoe - De doordringende is een tweede belangrijke god van de hindoes. Hij is doordringend als het licht en vertegenwoordigt zo de vruchtbaarheid en levenskracht. Het huwelijksleven en het leven op de akkers wordt door hem beheerst. Tot ongeveer 600 voor Christus was hij ook heer van het offer. Offers zouden de kosmos doordringen en in stand houden. Wisjnoe wordt in tegenstelling tot Sjiwa altijd in menselijke gedaante afgebeeld. Maar dan wel in symbolische zin: vier armen (grote macht), discus (symbool van de zon), knots (mannelijke vruchtbaarheid en landbouw) een schelp en lotus (vrouwelijk vruchtbaarheid). Wisjnoe wordt algemeen gezien als de redder van de mensheid. Hij kan verschillende gedaanten aannemen.

Naast het aanroepen als goden van vruchtbaarheid, leven en schepping, schenken deze goden aan hun aanhangers ook de definitieve verlossing: verbinding of vereniging met de godinnen.

De geloofsleer

De hindoe gelooft dat alles in de kosmos onderworpen is aan een eeuwige wet, dharma. Hierin is alles geordend.

De eigen positie van de hindoe wordt bepaald doorzijn handelen naar de dharma. Dit noemen we kharma.

Het opnieuw geboren worden in een levensfase wordt bepaald door handelingen in het verleden, tijdens dit leven en de vorige levens. Een hindoe moet proberen om in dit leven zoveel mogelijk goede daden te doen. Hij moet zich precies houden aan de religieuze voorschriften of principes (dharma). Dat alles zorgt ervoor dat hij een goede basis heeft voor een volgend leven (reïncarnatie). Het leven is dus een voortdurende kringloop (samsara), die volgens de dharma verloopt. Een hindoe hoopt erop om uiteindelijk verlost te worden uit die cyclus (kringloop) van geboorte en dood. De goden kunnen hem hierbij helpen om zijn uiteindelijke bestemming (moksja) te bereiken. De wegen naar bevrijding van de ziel zijn: yoga en ascese.

Het kastenstelsel

Een kaste is een groep mensen met dezelfde naam, beroep, tradities en riten, die geldig zijn voor alle leden, je komt door geboorte in een kaste. Dit stelsel heeft alles te maken met de kringloop van leven, sterven en opnieuw geboren worden. Of jij geboren wordt in een hogere of lagere kaste, hangt af van je vorige leven. Hoewel het kastenstelsel in 1950 officieel werd afgeschaft, heeft het nauwelijks iets aan kracht verloren. Dat geldt in het bijzonder voor het platteland. Voor heel de economische ontwikkeling van India is het kastenstelsel een grote sta-in-deweg!

Eigenlijk bestaan er vier grote kasten met de eigen regels.

Brahmanen (priesters) - Zij mediteren en zeggen de religieuze spreuken (mantra's) op, zij brengen de offers en lezen in de geschriften (veda's). Ksatriya's (militairen en landbestuurders) - Zij volgen de bevelen van de heersers op, delen het voedsel uit en lezen in de veda's.

Vaisya's (koop-en ambachtslieden) - Zij zorgen voor het geldcircuit, het zuiver zijn in gedrag en lezen ook in de veda's.

Sudra's (arbeiders, boeren en gewone bedienden) - Ze kunnen elk onrein gedrag uitvoeren en zij niet verplicht om in de geschriften te lezen. Dan kennen we ook nog een vijfde groep: paria's (kastelozen), de minst bedeelden uit de samenleving. Zij worden door alle anderen als "onrein" beschouwd en hebben geen enkel recht.

Rituelen of sacramenten

De sankara's (sacramenten of rituelen) spelen een grote rol in het dagelijks leven van de hindoe. Zij moeten de hindoe als mens te vervolmaken om uiteindelijk de wezenlijke bestemming (moksja) te bereiken.

Bij de geboorte wordt een kind met

parfum besprenkeld en fluistert de vader heilige formules in de oren van de pasgeborene. De naamgeving gebeurt op de twaalfde dag na de geboorte. Een kind krijgt een roepnaam en een astrologische naam. De kaalschering vindt plaats voor het einde van het eerste levensjaar. Zo wordt een kind opgenomen in de gemeenschap van de hindoes. De inwijding is de afsluiting van het kind-zijn. Je wordt dan bewust hindoe. De fase van leerling begint dan. )e moet dan de hindoe-geschriften gaan bestuderen. Het huwelijk wordt gezien als iets heiligs (sacraal). De ouders van een dochter gaan tussen haar zestiende en twintigste jaar op zoek naar een levensgezel. Is er overeenstemming bereikt over de bruidsschat, dan wordt de priester (pandit) ingeschakeld om de trouwdatum vast te stellen.

Het laatste ritueel is de lijkverbranding, want hindoes laten zich cremeren. Vaak strooit men de as uit over een rivier of over de zee. Toch is er vreugde bij zo'n droevige plechtigheid, want men gelooft in de reïncarnatiegedachte. Je komt in een ander leven terug!

Feesten van de hindoes

In Nederland wonen tussen de tachtig-en honderdduizend hindoes, vooral afkomstig uit Suriname. Zij hebben hun eigen feesten.

Het Rakhi-feest

De hindoes geloven dat de goden hen beschermen, daarom vieren zij uit dankbaarheid het Rakhi-feest. De god Indra (regen) wordt vooral vereerd. Indra had in de strijd tegen de demonen de overwinning behaald. Zijn vrouw had hem geholpen door een heilige tekst uit te spreken. Zij deed bij haar man een bandje (rakhi) om de pols, ter bescherming in het gevecht. Hij kreeg hierdoor bijzondere kracht. Op dit feest doen priesters maar ook allerlei andere mensen zo'n bandje (rakhi) om de pols. Zij geven daarmee aan dat zij op de een of andere manier beschermen of beschermd worden.

Het Holi-feest

Je zou het Holi-feest het oudejaarsfeest van de hindoes kunnen noemen. Door miljoenen mensen wordt dit uitbundig gevierd. Een maand van te voren worden al grote brandstapels (holika's) gemaakt. De mensen willen alles wat in het achterliggende jaar fout is gegaan, verbranden. Korreltjes rijst in het vuur geven aan dat zij alle slechte gewoontes en gedachten van zich af willen werpen. Ruzies tussen mensen worden bijgelegd. Is het vuur uit, dan gaan jong en oud naar dezelfde plaats om feest te vieren. De volgende dag gaan zij naar de brandstapel en smeren as op hun voorhoofd. As is het teken van de dood, In het besef dat zij eens zullen sterven en dan alle slechte eigenschappen verliezen, willen zij in hun leven reeds aangeven het kwaad in zichzelf te willen bestrijden. Dan gaat iedereen naar zijn huis, wast zich en trekt schone kleren aan: een nieuw leven in een nieuw jaar kan beginnen.

Krishna-layanti

Hier wordt de geboortedag van Krishna (een van de meest geliefde goden) herdacht. Hij is de menselijke gedaante van Wisjnoe. Tegen middernacht leggen de gelovigen een afbeelding van Krishna in een wieg, die speciaal voor deze gebeurtenis is opgehangen. Dat kan een beeldje, een schilderij of een tekening zijn. Zij geven deze afbeelding eten en drinken. Een gong, bel of hoornsignaal geeft het tijdstip van de "geboorte" aan en iedereen spreekt bepaalde wensen uit.

Het Divali-feest

Het populaire feest in oktobernovember heet Divali. Divali betekent letterlijk: rij lampjes of lichtjes. Alles is tijdens dit feest verlicht. Het heet daarom ook wel lichtfeest. Dagen van te voren is iedereen in de weer om zich voor te bereiden. Het hele huis wordt schoongemaakt. Daarna begint de versiering. De mooiste kieren worden gedragen en de lekkerste hapjes gegeten. De tijd voor het feest (soms wel vijf dagen) eten ze geen vlees en drinken geen alcohol. In de ogen van de hindoe zijn vlees en alcohol onrein. Zo zou het goede buiten hun lichaam kunnen blijven. Op dit feest wordt vooral de god Agni vereerd (god van het vuur). De hindoes geloven dat hij huis en bewoners beschermt tegen alles wat slecht is.

Hindoes en wij...

Het is duidelijk, dat we hier te doen hebben met een godsdienst van doen en laten, je moet van de aarde opklimmen naar de 'hemel'. Er is geen plaats voor genade, verzoening, vergeving en schuld. Niemand gaat verloren. Uiteindelijk komt iedereen op de goede bestemming. De een na twintig levens, de ander na tien. Gods Woord leert anders. Toch is het zinvol om kennis te nemen van andere wereldgodsdiensten. Niet om ze na te volgen, maar om een goed beeld te vormen. Tenslotte ook om het voorrecht te mogen ervaren dat wij het profetische Woord hebben, hetwelk zeer vast is. En om daar acht op te geven, totdat de dag aanlichte en de Morgenster opga in onze harten!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen