Leef jij met verwachting?

Elke zondagmiddag-of avond belijd jij met de kerk van alle eeuwen, dat Christus wederkomt om te oordelen de levenden en de doden. En wonder van genade: wanneer Hij straks terugkomt, zullen er zijn, die Hem zonder verschrikken zien verschijnen. Zij zullen het uitroepen: "Kom Heere Jezus, kom haastiglijk." Het zal voor hen juist eeuwig dankdag gaan worden. Toen jij als klein kind het teken en zegel van de heilige doop ontving, is er voor je gebeden of je "ten laatste dagen voor de rechterstoel van Christus zonder verschrikken zou mogen verschijnen." Als de Heere Jezus vandaag verschijnen zou... aan welke kant sta je dan?

Toekomstbeeld

Laten we eerlijk zijn: het aantal mensen dat werkelijk gelooft dat de Heere jezus zal wederkomen op de wolken van de hemel wordt steeds minder. Zal de hemel een keer opengaan en zal Jezus neerdalen op aarde? Nee, de meeste mensen kunnen zich dat weg niet voorstellen. Trouwens: wat is de hemel? En waar is de hemel dan?

Andere mensen hebben weer een totaal ander toekomstbeeld. Zij zijn van mening dat de mensheid zichzelf een keer zal vernietigen door kernwapens of milieurampen. Een Zwitserse schrijver zei eens: "En dan cirkelt daar altijd een radioactieve aarde in het heelal." Een somber beeld, vind je niet?

En j'j?

Bij ons is dat wel anders. Wij hebben immers vanaf onze kinderjaren geleerd, dat de Heere Jezus zal terugkomen. Maar... geloof jij het echt? Gaan je gedachten van oudejaarsdag 1997 wel eens naar de oudejaarsdag van deze wereldgeschiedenis? Verlang jij naar die dag van Zijn wederkomst? Of druk je de gedachten daaraan liefst zo ver mogelijk weg, omdat je weet dat er op die dag van de wederkomst tegelijkertijd het laatste oordeel zal zijn? En vrees je dat oordeel? Ervaar je het: want niemand - zeker ik niet! - zal in dat gericht, daar zelfs mijn hart me aan moet klagen, rechtvaardig zijn voor Uw gericht? ! Het is een aantal vragen om eens rustig over na te denken en er vervolgens een eerlijk antwoord op te geven. Voor Gods aangezicht!

Een intens verlangen

Wat leefde er in de eerste christengemeente een sterk verlangen naar de wederkomst. Wanneer de christenen elkaar op straat tegen kwamen, groeten ze elkaar met: "Maranatha: Jezus komt!" Reikhalzend keken ze naar dat moment uit. Wat ze hoopten? Dat Zijn wederkomst er zou zijn tijdens hun leven. Dan zou immers alle leed geleden zijn en dan zou de macht van satan voorgoed verbroken zijn. Die eerste christengemeente was een echte adventsgemeente. Het verlangen naar de komst van hun Zaligmaker was werkelijk een vurig verlangen, een uitzien. Je kunt het vergelijken met een meisje, dat al wel de verlovingsring draagt, maar bijzonder verlangt naar de dag van de bruiloft.

Wanneer daar niet naar wordt uitgekeken, is het trouwens de vraag of het wel goed zit met die verkering. Nu, zo verlangden de christenen naar de komst van hun Bruidegom, de Heere Jezus Christus.

De tekenen

't Mag de vraag zijn hoe het vandaag staat met het verlangen naar Zijn wederkomst. De tekenen van de eindtijd wijzen er overduidelijk op, dat we leven in het laatste der dagen. De

dijken van Gods algemene genade, zo beschermend om onze samenleving gelegd, worden in een moordend tempo doorgraven en afgebroken. Als gevolg daarvan stort zich een vloedgolf van zonde en ongerechtigheid over jouw en mijn leven heen! Er zijn oorlogen, aardbevingen, hongersnoden, ernstige ziekten die duizenden doden eisen: we zien het toch overal om ons heen. De wereld bloedt uit duizend wonden; de ongerechtigheid vermenigvuldigt en de liefde van velen verkilt. Nee, dat gaat de kerkmuren niet voorbij. Het oordeel, zo zegt Gods Woord messcherp, begint bij het huis van God! Veel liefdeloosheid is er te vinden in de kerk; zelfs onder kinderen van God. En nog zoveel andere tekenen meer zeggen het je met grote ernst: jezus komt! En elke dag komen Zijn voetstappen dichterbij, steeds nader. Weer een kalenderjaar verglijdt straks de eeuwigheid in. Opnieuw een jaar dichter bij de laatste dag. Is het je verlangen? Of... is het je tot schrik?

Een rijke les

Wanneer je aan de Filippenzen vroeg: "Waar wonen jullie? ", dan gaven ze een wonderlijk antwoord. Ze wezen met hun vinger eerst naar Rome en dan pas naar Filippi. Ze hadden namelijk het Romeinse burgerrecht verkregen en daar waren ze niet weinig trots op! Paulus neemt dat beeld over en zegt tegen de echte christenen: zo moet het nu bij jullie ook zijn. Wanneer ze aan je vragen waar je woont, moet je eerst naar de hemel wijzen en dan pas naar de aarde. Jullie zijn eigenlijk een kolonie van de hemel! Jullie burgerschap is boven en jullie wandel moet in de hemelen zijn. Jullie hebben andere gewoonten, andere verlangens, een ander doel in je leven, een andere levensstijl. Je hoort toch bij Christus? En dat stempelt heel je leven. Tenminste, als het goed is!

De wachtkamer

Maar de klemmende vraag is: wie leeft er met een groot verlangen naar de wederkomst? Hoor jij daar veel over spreken bij hen, die toch Gods kinderen zijn? En het is de oprechte vraag: hoe komt het dat er zo weinig wordt uitgezien naar de Bruidegom? Echte christenen kijken toch vaak naar de lucht, zo zei Calvijn?

Regelmatig reis ik met de trein en in m'n woonplaats zit ik dan wel eens in de wachtkamer. Bepaald fijn vind ik dat niet. De banken zijn hard en koud; het ruikt er niet altijd even fris en vol verlangen kijk je dan uit naar de trein. In ieder geval zit je daar beter; is het er warmer en bereik je je reisdoel!

Hoe dwaas zou men mij vinden als ik de wachtkamer ging ombouwen tot een huiskamer! Een paar gemakkelijke stoelen, een mooi schilderij aan de muur, een schitterende schemerlamp en warme vloerbedekking. Ach nee, de wachtkamer moet wel wachtkamer zijn!

En wat een verdriet is het dan, dat wij ons leven zo vaak als een huiskamer zien. We maken ons druk voor zoveel dingen, die puur horizontaal zijn, aards gericht. Zelfs kinderen van God staan niet meer met hun hoofd in de wolken. Je hoort ze zo weinig zingen: "Wacht op de Heer'; godvruchte schaar, houdt moed." Hoe anders was dat bij de bekeerde jood Izaak da Costa. Als hij 's morgens wakker werd en naar buiten keek, hoorde je hem wel verdrietig zeggen: "Nee, geen wolken. Zou de Heere dan ook vandaag niet terugkomen? " Hij beoefende een levende verwachting.

Je zult Hem zien

Zo rond het jaar 2000 zal er wel weer bijzonder veel worden gespeculeerd over Christus' wederkomst. Duizend jaar geleden was dat al niet anders. Nee, niemand weet de dag en het uur van Zijn wederkomst. Maar 't is klip en klaar, dat ook jouw ogen Hem zullen zien. Dat zal zijn bij je sterven, maar ook op de oudejaarsdag van de wereld. En weet je wat nu het grote geheim is? Zijn komen is inderdaad Zijn weder-komen. Hij is hier namelijk al eerder geweest. Hij is immers Dezelfde Die geboren werd in Bethlehems stal. Hij is Dezelfde, zo zegt een echte (!) christen, Die Zich tevoren om mijnentwil in het gericht Gods heeft gesteld en Die om mijnentwil het kruis heeft verdragen en de schande veracht. Het is Dezelfde, zo stamelt een kind van de Heere, Die onder de toorn van Zijn Vader mijn zonden en mijn vloek heeft weggedragen. Hij, Die de Redder werd voor al Zijn kinderen, komt straks terug als rechter. En dan zullen alle jongeren, die hier in hun leven voor het recht van God hebben leren buigen; die zichzelf de eeuwige dood hebben waardig gekeurd, die in dit leven al voor Gods rechterstoel hebben gestaan, maar die ook Christus hebben liefgekregen... zij zullen straks geen vreemde God zien. Voor hen ligt er zo'n troost in de wederkomst.

Jouw leven?

Mag ik je vragen: hoe staat het er in jouw leven voor? Zie je het leven nog steeds als een huiskamer? Zal Christus op de laatste dag van deze tijd je moeten verwijzen naar een eindeloze eeuwigheid zonder God? Dwaze maagden, fakkeldragers, mondchristenen en meelopers zullen buitengesloten worden. Smeek toch om Zijn genade! 't Is nog niet te laat, want nog is er plaats in Zijn Koninkrijk.

Het kan ook anders zijn in je leven. Wie door genade bij de Bruidskerk horen mag, wie verlost is van de toorn Gods... die zal straks de laatste bazuin horen slaan. En zoals in Israël op de nieuwjaarsdag de bazuin werd geblazen als een teken dat het jaar zijn wending nam, zo zal dan voor allen die Hem vrezen de Nieuwjaarsdag aanbreken. Voor jou ook?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen