De skate-baan

"Er is een brief voor je", zegt zijn moeder als Ivar uit school komt.

't Is een langwerpige envelop met de naam van het bedrijf van zijn vader links onderaan. Snel scheurt Ivar hem open. "Aan de skateploeg", staat er boven. Een uitnodiging om het eerste ontwerp voor de te bouwen skatebaan te komen bekijken. Donderdagmiddag om vier uur.

Ze verzamelen zich bij het hek van de school. Dan gaan ze er met z'n zessen van door. Op hun skates. Afgesproken werk natuurlijk.

't Levert alleen wat problemen op als ze bij Van Malenstein voor de deur van het kantoor staan.

"Gewoon op onze sokken", zegt Dianne en ze trekt haar skates uit. De rest volgt haar voorbeeld. In de tekenkamer staan ze verbaasd en opgewonden voor de tekentafel van Ivars vader. Dat is de bedoeling! "Hoe weet datie zo jullie moeten even goed kijken of er nog iets veranderd moet worden." s moet worden? ", roept Henk. "Ik heb hier en daar eens geneusd", vertelt de vader van

"Nee hoor", weet Dianne gelijk, "zo is hij goed." Ivar. "Maar

Maar de jongens gaan wat dichter bij staan om de tekening wat kritischer te bekijken.

"Eh..., die hekjes bovenop, kunnen die niet wat hoger? ", zegt Wilbert.

"Goeie!", zegt Ivars vader. "Daar heb ik zelf ook over lopen denken. We moeten dat maar doen. En de kleur? Wat willen jullie? "

Dat wordt moeilijk. Maar uiteindelijk winnen de kleuren zwart en geel het. "We gaan even wat drinken in de kantine."

't Is een beetje dom om op je sokken door het bedrijf te lopen. Alleen Ivar heeft er geen erg in. Hij is vreselijk trots op zijn vader, ledereen heeft een vader die thuis woont. Maar hij heeft een vader die een skatebaan kan maken, een echte!

Vanaf nu wordt het elke dag even kijken, 't Gaat niet zo snel als ze wel willen, omdat Ivars vader het allemaal in zijn vrije tijd moet doen. Na twee weken staat hij aardig in de steigers. Op school hebben ze het nergens anders meer over. Er zijn

al heel wat andere kinderen die zich willen aanmelden als skater.

"Moet je luisteren", zegt Henk, midden tussen een groep jongens op het plein, '"t Is onze skatebaan en daar kan niet iedereen zomaar op. Hij blijft ook staan op het terrein van Van Malenstein en daar mogen jullie helemaal niet komen!" "Hoor hem!", roepen een paar kinderen, "wat een opschepper!"

Ivar trekt Henk tussen de jongens vandaan.

"Je moet er niet zoveel over vertellen", moppert hij tegen Henk.

Maar de groep vindt het wel interessant en wil er meer over weten.

"Hé Ivar, mag je wel naar je vader toe? ", zegt de één. En een ander: "Jullie betalen hem daar zeker voor? "

"Houd je mond!", schreeuwt Ivar. "Jullie weten er niets van!"

Boos kijkt hij naar Henk: '"t Is jouw schuld!"

Dan loopt hij weg. Het is allemaal niet zo leuk meer als toen het begon. Thuis kan hij er niet zoveel over vertellen als hij eigenlijk wel zou willen. Zijn moeder wil eigenlijk niet dat hij zo vaak naar zijn vader gaat, maar ze heeft wel toestemming gegeven voor de skatebaan. Dus wordt er zo weinig mogelijk over gepraat. Vervelend, vindt Ivar.

Maar als ze zaterdags bij Van Malenstein achter op het terrein staan, is alle narigheid verdwenen. Daar staat-ieü Helemaal zoals ze hem hadden gedroomd. "Gaaf! Mogen we hem proberen? " Het mag. En het gaat fantastisch. Nog gladder dan de vloer in het winkelcentrum. 't Is even oefenen hoe hard je kunt, hoe je het sprongetje bovenop maakt, keren en noem maar op.

Dan komt Ivars vader met een idee: "Jongens, en meisjes natuurlijk, we gaan hem woensdag officieel openen. Wat vinden jullie daarvan? Jullie nodigen de mensen uit en laten zien wat je allemaal kunt. Ik zorg voor een hapje en een drankje."

Het wordt een echt feest. Dianne en Annemiek hebben slingers meegenomen en versieren het terrein. Het bankje, geschilderd in de kleuren zwart en geel, heeft Wilberts vader gemaakt. Ivar vertoont trots zijn kunsten op de skatebaan. Hij heeft een mooie geruite skatebroek aan. Vanmorgen lag die naast zijn bed. Zijn moeder had de broek voor hem genaaid. Als hij bovenop de skatebaan staat, zwaait hij even naar haar. Ze staat helemaal achteraan. Maar ze is toch gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen