Een reis met meerwaarde

Zorgen voor een vast fundament

Het is een stralende morgen wanneer de 'Irian-groep' met de MAF uit Landikma via Pass Valley weer in Wamena arriveert. Tijd voor een vraaggesprek met Dorus Beyon en Barry van der Schoot. Twee jeugdwerkers over het wel en wee van het jeugdwerk binnen de jonge kerk op Irian. Het is een open kritisch gesprek met twee mensen die zich van harte inzetten voor deze taak. Het jeugdwerk in Irian is niet te vergelijken met de Nederlandse situatie; wij leven in een volwassen kerk met een heel andere cultuur. Dit interview moet gezien worden in de context van een jonge kerk die worstelt met alle problemen van volwassen worden in hun eigen 'primitieve cultuur'. Ondanks alles is er hoop...

Dorus, waarom heb je gekozen voor dit werk?

Ik heb de STT (predikantenopleiding) gedaan, bijna vanzelfsprekend wordt dan aangenomen dat je predikant wordt. Maar ik zag de nood van de jongeren. De kerk hacl nog niet zoveel oog voor deze taak en ik mocht de weg van de Heere hierin zien. Rond die tijd was het ook dat Barry haar taak begon als jeugdwerker van de GJPI. Ondanks dat het zwaar is, is het ook een mooie taak. Ik leer nog steeds van het werk wat ik doe.

Hoe zijn in de gemeenten de verhoudingen tussen jongeren en ouderen?

In het algemeen goed. De wens van de jongeren is om een goede verhouding te hebben met de ouderen en dat is wederzijds. Maar zo nu en dan botst het wat. Je ziet ook nog wel dat de ouderen en kerkenraad wat huiverig zijn ten aanzien van het jeugdwerk.

Wat kan daarvan de oorzaak zijn?

Dorus: Verschillende dingen kunnen we noemen. Zo worden de jongeren vaak nog te veel over een kam geschoren. Als een jongere iets doet wat niet deugt, wordt daarmee vaak over alle jongeren een oordeel uitgesproken. Daarnaast zou er ook vanuit de kerkenraden meer aandacht voor de jongeren kunnen zijn. Tenslotte wil ik nog noemen dat ouderen en kerkenraden vaak minder opleiding hebben genoten dan de jongeren. Dit verschil in opleiding geeft soms wederzijds spanning en wantrouwen. De kerkenraden voelen zich soms in het gezag aangetast en vinden dat 'gestudeerde' jongeren naast hun schoenen gaan lopen. Anderzijds klagen jongeren vaak dat ze door hun kerkenraden niet serieus genomen worden.

Kerkelijke jongeren in Nederland staan bloot aan veel zondige verleiding van uit de wereld, mede door het hoge welvaartspeil. Is dit in Irian anders?

Barry: De jonge kerk - en daarmee ook de jongeren - zijn erg kwetsbaar. Er trekt van alles aan ze. Als ze vanuit de posten naar Wamena of de kust komen om te studeren, staan ze bloot aan veel verleidingen. Zo staan er in Wamena een disco en bioscoop. Ook

is er de zuigkracht van de islam en van allerlei sektarische groepen.

In onder andere Landikma zie je onder jongeren dat de belangstelling voor de heidense dansen weer opleeft, hoe ga je als jeugdwerkers hier mee om?

Dorus: Een heel moeilijke zaak. Je ziet dat de oude adat (heidendom) weer opleeft. Het is verweven met het kerkelijk leven. Ook de kerkenraden zijn daarbij betrokken. Kortom, het gaat de hele gemeente aan.

Daarom is het moeilijk om daar iets aan te doen! De eerste generatie ontving het Evangelie en de adat verdween, in de tweede generatie komt dit weer terug.

Waarom komt dit weer terug?

Bany. De leidinggevenden in de kerk wijzen soms de oude adat niet nadrukkelijk genoeg af, waardoor het de kans heeft om weer op te komen. Dit komt ook omdat het kader (de leiding) binnen de kerk nog zwak is. De opbouw van de kerk is nog volop in ontwikkeling. Een bijbels gefundeerde doordenking heeft op een aantal fronten nog niet voldoende plaatsgehad.

Wat kan het jeugdwerk hier in doen?

Bany: We zijn nu bezig om door middel van bijbelstudie en boekjes over ethische onderwerpen de jongeren toerusting te geven en ze vanuit die invalshoek weerbaar te maken tegen heidense invloeden.

Dorus: Misschien zijn we wat kritisch, maar de zorg van de jeugd ligt op mijn hart, het gaat immers om hun behoud en daar mee ook het behoud van de kerk. Als we niet zorgen voor een vast fundament dan zullen we een hoop jongeren verliezen!

Hoe zie je. de toekomst verenigingen enz.? van de PAM, de

Ais het jeugdwerk gezien wordt als een gezamenlijke zorg en opdracht, dan is er hoop. Het moet in de volle breedte van de gemeenten gedragen worden en niet alleen afhangen van Barry's, Dorussen of een deputaatschap.

Worden er ook nevenactiviteiten georganiseerd zoals districtsbijeenkomsten of conferenties?

Er worden bij ons geen districtsbijeenkomsten georganiseerd. De reden hiervan is, dat de afstanden te groot zijn. Het vervoer zou clan per vliegtuig moeten en dat is veel te duur. De planning is wel om bij leven en welzijn volgend jaar een PAM-conferentie te organiseren, maar dat is allemaal nog onzeker. Dan moeten we jongeren gaan selecteren, om er aan deel te kunnen laten nemen en dat is best wel moeilijk.

We zijn als jongelui van de Ger. Gem. uit Holland een aantal dagen te gast in de gemeenten van GJPJ, hoe was deze ervaring voor jullie?

Dorus: De Heere heeft de weg geopend dat jongeren uit Holland konden komen. Een stimulans voor het jeugdwerk hier. Heel erg fijn! Heel hartelijk dank voor het orgel en het geld voor het opstarten van een jongerenblad in Irian. Ik ben blij dat er in jullie groep ook jongeren zijn die er openlijk voor wilden uitkomen om in de toekomst in Gods Koninkrijk te werken. Dat is geen werk van mensen maar van de Heere. Normaal gingen mensen uit Irian naar Nederland, nu is het voor de eerste maal dat er op deze schaal jongeren naar Irian komen. Bemoedigend!

Barry sluit daarbij aan: De vrucht van deze reis is dat je de mooie kanten, maar ook de moeilijke kanten van het jeugdwerkvan % , dichtbij mag zien. Ik - hoop dat ook door dit bezoek ^ de gebeden in Nederland vermenigvuldigd worden.

Wat willen jullie de jongeren in Holland tot slot meegeven?

Dorus: Wat ontzettend belangrijk is dat de jongeren ons ondersteunen met gebed. We stellen jullie adviezen ook op prijs, bijvoorbeeld door briefwisseling of een andere kerkelijke weg. Als jullie vinden dat we op een bepaalde manier niet goed bezig zijn, dan mag je ons daar op wijzen. Jongeren uit Holland zijn "Selamat Datang"! (Hartelijk welkom!).

Doms en Barry, heel hartelijk dank voor dit fijne gesprek.

Ook namens de andere deelnemers van deze reis kunnen we zeggen dat we mogen terug zien op een heel bijzondere tijd in de contacten die we met de jongeren hebben gehad. De openheid en hartelijkheid is zeer gewaardeerd. Bijzonder waren ook de gesprekken met een aantal jongeren van hart tot hart. Ondanks alle zorgen werkt de Heere hier ook onder jonge mensen!

Carolien Bossenbroek

Peter van de Vreede

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen