God laat Zich verbidden om Jezus' wil

Naar zijn openingswoord luisterden ongeveer 220 jongeren, die uit allerlei delen van Nederland naar Eist gekomen waren om samen na te denken over het thema 'Het geheim van het gebed'. Tegelijk werd in Dongen een conferentie gehouden. Een week later volgen Lunteren en Haamstede, op 3 en 4 maart Arnemuiden en Amerongen en eind april een +23-weekend. In totaal zo'n 750 jongeren bezoeken deze conferenties. Voor het eerst in de geschiedenis van de JBGG zijn er zeven conferenties.

Aankomst

Hoe was het in Eist? Om kwart voor zeven vrijdagavond 18 februari is het een gezellige drukte bij de inschrijftafels. Marianne Sollie, Liesbeth Rikkers en enkele assistenten schrijven vlot alle deelnemers in, ieder probeert een leuke slaapplaats te bemachtigen en de Bijbelstudiegroepen worden ingedeeld door het uitgeven van een nummer. Sommigen krijgen een groen nummer. Zij zijn deze conferentie gebombardeerd tot groepsleider.

Even over half acht zit de conferentiezaal vol. Er komen nog enkele laatkomers binnen, alle stoelen zijn bezet en er gaan wat ramen open tegen de snel oplopende temperatuur. De conferentie gaat van start.

Leer ons bidden

Na het openingswoord houdt ds. C.G. Vreugdenhil zijn lezing over 'Leer ons bidden'. Hij neemt zijn uitgangspunt in Lukas 11 waar de Heere Jezus Zijn discipelen het Onze Vader leert. Hij vraagt zich eerst af wat bidden eigenlijk is. Bidden is spreken met God, omgaan met God en het hart opheffen tot daar waar het zo heilig is. Ds. Vreugdenhil loopt vervolgens alle gebeden uit het Onze Vader langs. Hij wijst erop dat de Heere bereidwilliger is om te luisteren, dan dat wij bereid zijn te bidden. Bidden is beginnen en eindigen met God. Hij eindigt zijn lezing met een oproep dat het geheim van het gebed te leren is op de leerschool van de Heilige Geest. 'Bidden is stil worden voor God in een haastcultuur. De wereld gaat in snel tempo voorbij. In de wereld speelt tijd een rol. In de wereld van God speelt tijd geen rol. Je mag daar soms iets van merken als je aan Gods voeten weg mag zinken, als je eens achter het voorhangsel mag blikken. God heeft de tijd. Dan wordt heel ons leven een gebed, niet zomaar een paar daden, een paar gebedjes, maar een levenshouding.'

Groepsbespreking

Daarna is het tijd om in kleine groepen de lezing te bespreken. In snel tempo verdeelt de heer Mauritz de groepen. 'Volg de witte haarband...' 'Ho, niet te snel weglopen...' 'Ja, kijk die jongen die daar gaat staan, die moet je volgen...' Sommigen hebben de heer Mauritz verboden iets persoonlijks over hen te zeggen als ze opstaan. Dit verzoek wordt geëerbiedigd. 'En vergeet vooral de koffie niet', wordt verschillende keren benadrukt. 'Je moet er eigenlijk bij zijn, om deze sfeer te proeven', zo verwoordt heel treffend iemand die voor mij zit.

In de bespreking wordt naast de lezing nagedacht over Lukas 11: 5-8 over de gelijkenis van de onbeschaamde vriend en het aanhouden in het gebed.

Vragenbeantwoording

In de plenaire bespreking hierna komen verschillende vragen uit de groepjes naar voren. Zomaar een greep. 'Hoe zit het nu met het gebed van Paulus? Hij bad drie keer, maar werd niet verhoord.' Ds. Vreugdenhii geeft aan dat God het gebed wel heeft verhoord. Het was niet goed dat de doorn zou verdwijnen. God hoorde nog veel beter. Hij verhoorde op een heel andere manier. God kan ook in Zijn vrijmacht ervoor kiezen het hart te veranderen in plaats van de situatie. 'Er staat bidt en u zal gegeven worden. Kunt u daar een voorbeeld van geven?' is een andere vraag. Ds. Vreugdenhii geeft een voorbeeld uit zijn eigen leven in Irian Jaya. Zijn dochtertje was overleden en moest op dezelfde dag ter aarde besteld worden. Op de plaats waar hij was, mocht alleen gecremeerd worden, maar ze konden niet weg met het vliegtuig vanwege de bewolking. Dat werd zo'n nood, dat hij tot de Heere bad om een gat in de wolken. Op het gebed gaf de Heere zekerheid dat Hij zou horen. Tegen zijn vrouw zei hij: 'Pak de koffers maar' en een half uur later was er een gat in de wolken. Ze stegen op en het wolkendek trok weer dicht. De Heere hoort het gebed van de ellendige. Er zijn nog heel wat meer vragen. De avond vliegt om en het is al snel tijd voor de bekende kroket en de avondwandeling. Om twaalf uur precies zingen we staande onder een lantaarn Joost toe, omdat hij jarig is geworden. Helaas regent het behoorlijk, zodat er deze keer geen lange wandeling in zit.

Een reactie uit  Dongen

Wat is het eerste wat in me opkomt als ik aan de Winterconferenties denk? Leerzame en interessante bijeenkomsten over belangrijke zaken die met het geloof te maken hebben, met een stuk ontmoeting en gezelligheid. Zeker in Dongen met zijn kleinschaligheid komt de spreekwoordelijke Brabantse gezelligheid optimaal tot zijn recht. Door de opzet van twee sprekers en een Bijbelstudie wordt een onderwerp van verschillende kanten belicht. Als er dan toch nog onduidelijkheden overblijven, is er ruimschoots de gelegenheid om vragen te stellen. Zoals ook wordt aangegeven was de pretentie van de Jeugdbond niet om een gebedscursus te geven, maar om een (persoonlijke!) bezinning en verdieping van het onderwerp te stimuleren.

Arjan Vos

Bijbelstudie

De een meer, de ander minder slaperig, maar allemaal zitten we zaterdagmorgen aan het ontbijt. We zijn een intensieve dag ingegaan. De heer Mauritz introduceert de Bijbelstudie over Jakobus 5 over de kracht van het gebed. Verschillende thema's komen in dit gedeelte aan de orde: taak ambtsdragers en gemeenteleden bij zieken, ziekenzalving, elkaar de zonde belijden, waardoor bidden soms moeilijk kan zijn, enzovoort.

Zomaar een fragment van het gesprek in een groep: 'Moeten we elkaar de zonde belijden?' 'Je moet er wel voor open staan dat je op je fouten gewezen wordt.' 'Je hoeft nu ook weer niet je zonden naar elkaar toe te etaleren.' 'Ik zou geloof ik niet zo goed weten hoe je dan hiermee zou moeten omgaan.' 'Moet je niet een evenwicht bewaren? Je moet je niet voordoen of je alles goed doet, maar je hoeft elkaar ook weer niet alles te vertellen.' 'Ja maar het gaat hier niet alleen over extreme dingen, ook de hele kleine dingen worden bedoeld. Je moet er bij de ander op terugkomen.' 'Moet je ook elkaar de zonde belijden als je alleen maar verkeerd denkt?'

Zo'n groepsbespreking roept heel wat vragen op. Er volgt daarom een plenaire bespreking. In deze bespreking blijkt dat er heel wat vragen zijn rond de ziekenzalving en het verband tussen zonde en ziekte. De heer Mauritz wijst op het symbolisch karakter van ziekenzalving. Deze doet aan de genezing niet af of toe, maar de kern ervan is dat de Heere genezing schenkt. De Heere kan via ziekte plaats willen maken voor bekerende genade.

Een reactie uit Elst

Het was voor Gerline Hoogendoorn en Caroline van Popering de eerste keer dat ze een winterconferentie meemaakten. 'We verwachtten een groep aan te treffen die het heel goed wist, maar dat was niet zo. De enthousiaste verhalen van anderen en het aansprekende onderwerp waren voor ons redenen om te gaan. Het gebed is zo wezenlijk, of je nu onbekeerd of bekeerd bent. We wilden ons in het onderwerp verdiepen. Ook de gesprekken met onbekenden hebben we heel fijn gevonden. Van vrienden weet je hoe ze reageren. De praktische invulling die het onderwerp kreeg, daar heb je echt wat aan.' Ze kijken elkaar aan: 'Volgende keer gaan we zeker weer!' Gerline vult aan: 'Het is goed als degenen die hier waren er niet alleen hier over praten, maar er zelf mee verder gaan.'

Waarom is het gebed nodig?

Ds. J.J. van Eckeveld begint zijn lezing met het citeren van een moderne theoloog die concludeert, dat bidden praten met jezelf is, om tot jezelf te komen. Een ex-gevangene uit Natzweiler heeft zijn geloof verloren, omdat God naar zijn beleving zijn gebed niet hoorde. Ds. Van Eckeveld wijst in reactie hierop dat er een God is Die leeft en ingrijpt in ons persoonlijk leven. In het gebed vindt ontmoeting plaats tussen God en de arme zondaar en dat geeft rust en vrede.

Bidden is het uitstorten van het hart voor de Heere, afhankelijk en aanhoudend met diepe eerbied in het hart. Het hebben van vaste gebedstijden is heel belangrijk, zeker als je heel druk bent. Hij gaat in op het raadsel van de onverhoorde gebeden, maar ook over het eens worden met God, met het Uw wil geschiede. De Heere geeft soms niet altijd wat we vragen, maar Hij kan iets anders geven.

Ds. Van Eckeveld sloot af met het voorbeeld van een jongen van 13 die sterven ging. Deze jongen mocht tegen ieder vertellen: 'Vraag maar om bekering, zeur er maar om. Ik heb het ook gedaan. En ik heb het ook gekregen.'

Winterconferentie  Dongen

Het was voor ons de eerste keer dat we een winterconferentie meemaakten. Wat ons vooral  opviel: de open gesprekken; het concrete onderwerp; de lezingen die veel praktische toepassingen hadden; de vertrouwelijke sfeer waarin ook veel nieuwe contacten gelegd konden worden.  Onze conclusie: leuk, leerzaam en zeker voor herhaling vatbaar.

Jeroen van Rumpt en Arianne Donker

Vragenbespreking

In de bespreking zijn er ook nu weer heel veel vragen. Ds. Van Eckeveld ging onder meer in op de vraag hoe je tegen gebedsgenezing moet aankijken. 'De Heere heeft in de begintijd van de gemeenten wonderen en tekenen willen gebruiken om de kerk te steunen. Hij kan op het gebed wonderlijk genezen, maar dat is iets anders dan gebedsgenezing.' 'Als je in de diepte tot God toevlucht neemt, mag je dan geloven dat het goed is, of moet je toch wachten tot Hij het geeft?' is een andere vraag. 'Als je tot Christus vluch, dan mag je niet rusten, tot Hij Zich over je ontfermt door Woord en Geest. Je mag dan soms in dat uitzien wel eens wat moed scheppen en kracht ontvangen.'

'Dominee, hoe beleeft u in uw ziekte het Uw wil geschiede?' Ds. Van Eckeveld vertelt eerst in het algemeen iets over zijn ziekte, van de strijd die dat in het begin gegeven heeft. Maar hij vertelt ook dat de Heere overgekomen is: 'Toen mocht ik over de dood heenzien. Ik mocht geloven dat het uit liefde was. Toen leefde het in mijn hart: Jezus, Uw verzoenend sterven, is het rustpunt van mijn hart. Als wij alles, alles derven, dan blijft Uw liefde mij in het hart.'

De heer Mauritz sluit de conferentie met een stukje van MacCheyne: 'Paulus heeft drie keer gebeden, maar de Heere geeft iets beters en Hij is machtig om meer te geven.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen