Hoe serieus ben jij?

Serieus

Serieus zijn. Wat is dat eigenlijk? Ben jij serieus? Hóé serieus ben jij? Volgens het woordenboek betekent serieus: ernstig, oprecht. De eerste betekenis, ernstig, gebruik je bijvoorbeeld in uitdrukkingen zoals: een ernstige ziekte, een ernstig ongeluk, een ernstig woord of een ernstige dominee. Ik hoor je al reageren: "Neem me nou niet kwalijk, maar dat zijn toch niet direct dingen waar een knul van veertien of een meisje van vijftien jaar mee bezig is? Stel je voor: 'Wim is een ernstige jongen; Ria is een ernstig meisje'. Nee hoor, alsjeblieft niet."

Tóch wil je graag dat ze je serieus nemen. Hoe zit dat dan? Wél serieus, maar niet ernstig? Is er iets mis met ernst? Nou, dan moet je weten dat ernst helemaal niets negatiefs betekent, maar gewoon dat het je menens is. Dat het écht is wat je doet en zegt. Je méént iets serieus! Dat is toch iets heel positiefs?! De tweede betekenis van serieus is: oprecht, eerlijk, te vertrouwen. Je staat 'vierkant' achter wat je zegt en wat je doet! Je bent iemand waar een ander op aan kan. Ook dat is iets waar je alleen maar van kunt zeggen dat het heel fijn is als andere mensen jou zo ervaren, Serieuze jongelui (en ouderen) menen dus wat ze zeggen en doen. Daar staan ze achter. Ze dóén niet serieus, maar ze zijn het!

Wanneer serieus?

Serieus zijn richt zich niet op één gebied. Op het schoolplein staat Wilma te praten met haar vriendinnen. Regelmatig wordt er vrolijk gelachen. Toch hebben ze een serieus gesprek. In een open en vertrouwelijke sfeer bespreken ze de dingen van de dag. Het is een vergissing te denken dat een serieus gesprek per se over geestelijke dingen zou moeten gaan. Je kunt ook serieus praten over je klasgenoten, je leraren, je ouders, je broertjes en zusjes, je huiswerk, je problemen, je toekomst en ga zo maar door. Dus ook over de leuke en fijne dingen van het leven. Maar natuurlijk gaat serieus zijn ook over zaken van het geloof. Héb ik een echt geloof? Hoe zal het met mij zijn als ik vandaag moet sterven? Hoe ga ik om met vriendjes die niet naar een kerk gaan? Welke boeken lees ik? Om welke mopjes lach ik? Je kunt serieus zijn in wat je zégt, maar ook in wat je dóét.

Ik denk dat serieus-zijn nodig is voor iedereen, ook voor jongeren. Je denkt meer na over God, over jouw leven en dat van anderen. Natuurlijk mag je vrolijk zijn, maar accepteer ook anderen die niet altijd vrolijk zijn. Het zal voor hen al moeilijk genoeg zijn en het lijkt me een vreselijk gevoel als je niet geaccepteerd wordt. Op school heb ik het altijd heel gezellig met mijn vriendinnen, maar we kunnen ook heel serieus ergens over praten. Als je dat niet kunt met je vrienden, is het volgens mij geen goede vriendschap. In zo'n tijd als we nu leven, heb je het toch nodig om met vrienden ergens over te kunnen praten. Dat heb ik tenminste wel!

Arine de Jager (15 jaar)

Té serieus?

Kun je ook té serieus zijn? Ik denk aan die jongen die altijd zijn vragen kent op de catechisatie. Aan dat meisje dat soms van die serieuze dingen kan vragen op de JeV. Je kent ze wel, van die jongelui die soms niet echt van harte meelachen om een mop, die zo bloedserieus in hun Bijbeltje zoeken bij de vragenbespreking. Zijn dat eigenlijk wel échte jongelui? Zo ernstig te zijn hoort toch niet bij jong zijn? Dat is toch meer iets voor ouderen? Je bent maar éénmaal jong! God zegt toch dat je je mag verblijden in de dagen van je jeugd?

Hoe kijk jij tegen zo'n jongen of meisje aan? Maak je er misschien 'grappige' opmerkingen over tegen elkaar? Zo van 'daar heb je de 'dominee' weer'? Of 'Marian, dat moet jij weten, want jij leert altijd je vragen zo goed'? Wees in je houding naar zo iemand eens echt belangstellend. Wat beweegt die ander om zo te doen? Dóét hij alleen maar serieus, of is hij het? En wees eens eerlijk, zegt jouw eigen geweten misschien niet dat jij eigenlijk ook best wat serieuzer zou moeten zijn?

Stuud

Ja, dat is ook zoiets. Serieus je huiswerk maken is nou niet bepaald ieders hobby. Hoeveel goede raad heb je niet gekregen van je mentor, van je ouders: "Begin vroeg aan je huiswerk, leer niet alles op het laatst, herhaal de leerstof" enzovoort? En wat is de praktijk? Meestal blijft het liggen tot het laatste moment. Je haalt vaak op het nippertje een voldoende. Of net niét! En dan heb je daar die Brave Hendrik die altijd zo trouw zijn huiswerk doet. Ja, dié heeft natuurlijk weer een negen. Soms krijgt zo iemand het smalend te horen: 'Stuud!'

Serieus ben je wanneer je ergens heel ernstig over doet en er ernstig mee omgaat. Dit past ook bij veertien-/vijftienjarigen. Je bent wel jong, maar het kan elke dag je einde zijn.

Een jongere die nogal serieus is en soms door leeftijdgenoten misschien niet zo geaccepteerd wordt, moet proberen zichzelf te blijven. En proberen zich in de ander te verplaatsen. Het meest serieus moet ik zijn in zaken van het geloof.

Jongeren die altijd maar lol willen maken, zijn die niet serieus? Het kan, maar het hoeft niet. Het is een soort masker om hun serieus-zijn te bedekken.

Je kunt aan de buitenkant niet zien of iemand serieus is. Iemand die heel modern gekleed is, kan best wel serieus zijn. Dat geldt ook voor iemand die er heel dom uitziet.

Gert-Jan van Dam (14 jaar)

Masker

Het tegenovergestelde van ernst is: lol, lichtzinnigheid. De Bijbel noemt het ook wel: ijdelheid, dwaasheid, leegte. Dus als je niet ernstig bent, als je niet oprecht meent wat je zegt, als je niet serieus bent, ben je dan een lichtzinnige dwaas? Dat kan, maar dat hoeft natuurlijk niet! Het kan ook alleen maar de buitenkant zijn. In gedachten hoor ik zo iemand zeggen: 'Ik ben niet echt serieus, maar ik ben beslist niet lichtzinnig of dwaas. Ik denk best over de dingen na. Soms denk ik aan de dood en hoe het er met mij voorstaat. Ik doe op mijn manier (meestal) ook mee op de jeugdvereniging met de gespreksvragen. Ik bid echt wel tot God of ik bekeerd mag worden. Maar dat laat ik niet merken aan mijn vrienden! Naar buiten toe probeer ik juist om 'leuk' te zijn. Ik wil per se niet voor 'serieus' of 'stuud' uitgenaakt worden!'

Bijbel

Laten we tot slot nog luisteren naar wat de Bijbel ons zegt over serieus zijn. In het boek Genesis lezen we dat Adam en Eva het woord van God niét serieus namen. De gevolgen waren en zijn ontzettend! Alle mensen moeten sterven. En daarna het oordeel. Vreselijk!

Maar de HEERE komt opnieuw met Zijn Woord: er is vergeving bij Mij. Zoek met ernst, dus: serieus, Mijn aangezicht en je zult leven! Die Mij vroeg (jong) zoeken, die zullen Mij vinden! Neem jij Gód serieus! Zou Gód het menen als Hij zegt: 'Mijn zoon, mijn dochter, geef Mij je hart?'

Serieus zijn. Wat is dat eigenlijk? Ik denk dat als je serieus bent, je rustig bent en over (sommige) dingen goed nadenkt. Ook over geestelijke zaken.

Sommige mensen zeggen: 'Als je jong bent, hoef je niet serieus te zijn. Geniet alleen maar'. Die gedachte is menselijk, maar toch denk ik dat je, juist als je jong bent, soms serieus moet zijn. Natuurlijk mag je genieten, maar er zijn ook belangrijke zaken waar je over na mag/moet denken.  Bijvoorbeeld: wat gebeurt er met mij als ik sterf? Ben ik bekeerd? Er staat in de Bijbel dat je de Heere vroeg moet zoeken.  Niet beginnen als je oud bent, want misschien word je wel niet oud.

Ik denk er wel eens over na. Vooral in de tijd toen er twee familieleden van mij (binnen twee maanden) stierven. Toen zag je hoe plotseling het leven afgelopen kan zijn.

Linda Wagenaar (14 jaar)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen