"We mogen ervaren dat de Heere zorgt"

'het achterhuis' kan gebeuren. Maar w Hoe raakte jullie bedrijf betrokken bij de mkz?

Kluin: "Op 17 maart zeiden mijn broers dat er geiten in de buurt ziek waren en dat de ziekte veel op mkz leek. Engeland leek zo ver weg. Ik schrok verschrikkelijk. Later op de middag hoorden we dat de geiten waren geruimd en dat waarschijnlijk ook een kilometer in de omtrek geruimd zou worden. We waren van mening dat wij net buiten het gebied zouden vallen, maar het bleek er binnen te zijn.

Dinsdags hoorden wij officieel dat het mkz was. Direct werd alles afgezet. Het hele gebied ging dicht. Het gaf een verschrikkelijke spanning. Je hoopt dat het anders gaat. 's Avonds pakten we de Bijbel en lazen het hoofdstuk dat aan de beurt was: Psalm 91: Gij zult niet vrezen (...) voor de pestilentie (...) tot u zal het niet genaken. We hadden heel sterk de indruk dat de Heere ons bewaren zou. Bij ons zou de ziekte niet komen,

's Woensdags werd al ons vee geïnventariseerd. Alles werd geteld en er werd gekeken of de dieren verschijnselen hadden van mkz", aldus vader Kluin.

Zoon Cor (13) heeft van deze dagen een verslag gemaakt, dat bij dit artikel is opgenomen.

Kluin vervolgt: "Vrijdags werd er getaxeerd. Zaterdagsmorgens begon het ruimen. Een coördinator nam de leiding op het erf; zelf heb je niets meer te zeggen. Het gaat zo tegen je gevoel in. Gezonde dieren moeten worden gedood, terwijl we leefden in de bemoediging dat de ziekte bij ons niet zou komen. Toen de mannen binnen zaten voor een pauze, heb ik aan de coördinator de Bijbel gegeven en gevraagd Psalm 91 te lezen. Zelf kon ik het niet. Kort daarna zijn we naar m'n e kijken ook vooruit. broer gegaan. Toen we zaterdagsavonds na het ruimen thuis kwamen, was het gewoon ons eigen huis niet meer. Alle stallen waren leeg. We vroegen ons af of het de goede maatregel was die genomen werd. De ziekte is bij ons vee niet, we worden ervoor bewaard, maar ze worden wel weggehaald. Koeien die hoogdrachtig waren, werden dood gemaakt; de nog niet geboren kalveren leven dan nog een poosje. We waren zo verslagen. Het is niet te begrijpen.

Acht weken later kregen wij de uitslag van de bloedproeven dat ze negatief waren."

Waaruit bestond jullie bedrijf?

Kluin: "We hadden 607 kalveren, vier geiten, tien drachtige koeien en 25 jongvee." Mevrouw Kluin: "Cor had vier geiten. Hij nam aan wedstrijden deel en reed parcoursen voor de mooist versierde karren en geiten."

Tijdens de crisis zijn de kinderen Johan (15) en Cor veertien dagen niet naar de Fruytierschool geweest. Geertje (12) en Marianne (8) bleven twaalf dagen thuis van school. Ze mochten niet naar school, maar ze wilden ook liever niet.

Cor: " Liever ging je niet naar school. Wat moetje doen op school? Je moet steeds aan thuis denken."

Ook jeugdvereniging, de activiteiten voor de actie van de Jeugdbond en de andere verenigingen in de gemeente waren stopgezet.

Johan: "Ik had toen net een brommer gekocht. Daar ben ik toen veel mee

bezig geweest. 30 juni gaan we als afsluiting van het seizoen met de - 16 nog een dagje uit."

Hoe lang zijn jullie van de buitenwereld afgesloten geweest?

Kluin: " Drie weken. Vanaf het moment dat er bij ons geïnventariseerd werd, is alles afgezet. Niemand mocht in of uit. We zagen alleen maar politie, RVV, ME. Je voelt je net een misdadiger." Mevrouw Kluin: "Iemand uit onze gemeente haalde boodschappen voor ons die we bij het hek, dat ons van de buitenwereld afsloot, konden ophalen. We raakten helemaal geïsoleerd. Daarom was het ook best moeilijk om weer onder de mensen te gaan." Kluin: "Het was een andere wereld waarin je kwam; er werd gelachen. Je keek met een verre blik vooruit in plaats van rustig om je heen. Er heerste zo'n spanning."

Mevrouw Kluin vult aan: "Waar je ook kwam later, altijd ging het over de mkz."

Jullie konden een paar weken niet naar de kerk. Hoe brachten jullie de zondag door? Mevrouw Kluin: "We gingen naar mijn zwager waar we een preken bandje luisterden. Daar kwamen nog meer mensen uit het afgesloten gebied."

Was er meeleven? Wat betekent de kerkelijke gemeente in zo'n tijd?

Mevrouw Kluin: "Als je niet tot een kerk zou behoren, niet in God zou geloven, zou je in opstand komen. Tegenspoed bindt. Er heerst een goede band, we hebben nu veel contacten met mensen die we normaal weinig spraken.

Als familie hebben we veel met elkaar gepraat. Dat is ook goed. Verder kregen we veel telefoontjes, soms wel 25 op een dag. En veel kaarten. Ook kregen net voor Pasen de getroffen boeren een krentenbrood van de niet-boeren uit de gemeente." Geertje: "En chocola."

Marianne: " En bloemen van de tandarts."

Hoe kijken jullie aan tegen het overheidsbeleid?

Kluin: "Er wordt gesproken overeen ander beleid. Mestkalveren zouden economisch de schuldige zijn. Er zou

teveel met kalveren worden gesleept. Maar wij hadden altijd kalveren uit Denemarken omdat die beter zijn dan Hollandse kalveren. In Denemarken zijn geen veemarkten, de dieren komen van een bedrijf, gaan een auto in en worden regelrecht hiernaartoe gereden. Ook in de auto's is het erg schoon en wordt goed voor de dieren gezorgd.

De varkens in het afgesloten gebied hadden, als de wagens goed ontsmet werden, best vervoerd kunnen worden. Nu zijn de bedrijven zover achterop geraakt dat er nog steeds oude dieren in de stallen zitten. De dieren maken de stallen kapot. En dan zijn we al nu dertien weken verder en hebben van de overheid nog niets ontvangen."

De mkz-crisis duurt al een paar maanden. Gebieden zijn of gaan open, vee mag worden aangeschaft, het leven gaat weer door?

Mevrouw Kluin: " Nee, dat gaat niet meer. Het zal anderszijn." Kluin: "Je wordt wel stilgezet. Er wordt zo overal een streep door gehaald. Het zijn ook voornamelijk kerkmensen, die

deze slag is overkomen. Er leven zoveel vragen. Maar wij zijn maar nietige mensen. God is groot. Wij weten Gods bedoeling niet."

Blijven jullie boer?

Kluin: "Ja. Er zijn veel dingen geweest waardoor we dachten: hoe moet het verder? Maar nu begint toch langzamerhand alles weer een beetje te lopen. Wij mesten op contract, dus wij moeten afwachten of we weer kalveren krijgen. De kalveren komen hier als ze ongeveer veertien dagen oud zijn. Waarschijnlijk hebben wij half juli weer vee.

Mijn broers hebben al vee gekocht. Ze zijn met de veehandelaar in Montfoort gaan kijken omdat daar vee te koop was. Maar het was niet wat ze zochten. Ze zochten goede rode koeien, maar het was ander vee. Toen ze op de terugweg waren stond de weg tussen Utrecht en Amersfoort vol. Ze zeiden tegen elkaar: Laten we maar binnendoor gaan, door een rustiger omgeving. Toen ze goed en wel van de snelweg af waren zagen ze een koppel mooie rode koeien lopen. Zulke koeien zochten ze. Ze zeiden: Laten we eens gaan kijken, misschien wil de boer ze wel verkopen. De boer bleek een man te zijn van 73 jaar. Toen ze in gesprek raakten met de boer bleek dat hij alles wilde verkopen, de hele veestapel. Groot was en is bij allen de verwondering. Het lijkt wel of het zo bestuurd is. De Heere zorgt ook hierdoor. Als je het opmerkt, dan zie je 't. Dan kun je zelf je wegen uitstippelen, maar het wordt geleid zoals het wezen moet."

Ds. Kattenberg zei in zijn preek op 25 maart: De Heere is er. Hebben jullie in deze tijd de nabijheid van de Heere mogen ervaren?

Kluin: "Wat gebeurd is, is verschrikkelijk. Het gaat zo tegen je gevoel in. Het is niette begrijpen. Maar we zijn niks te kort tekort gekomen. De olie in de fles verminderde niet. We mogen ervaren dat de Heere zorgt."

Twello, Ellen Baaijens

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen