De tekenen der tijden

Een sluier

Het is de mens eigen, graag de toekomst te willen weten. Vandaar dat menigeen met gretige belangstelling de zogenaamde horoscopen raadpleegt die men aan kan treffen in allerlei bladen. Het is opmerkelijk dat de sceptische, postmoderne heiden, die voor de Heilige Schrift veelal niet meer over heeft dan een meewarig lachje, vaak grif het oor leent aan allerlei onzinnige toekomstvoorspellingen. Iemand heeft eens gezegd: waar het ware geloof verdwijnt, komt één van beide ervoor in de plaats: ongeloof of bijgeloof. Dat is waarl Weinig mensen beseffen wat een onuitsprekelijke goedheid van God het is dat de toekomst ons verborgen is. Wat zou het leven een kwelling worden, als we alles zouden weten wat ons nog aan rampen en leed zal overkomen! Nu heeft God daar een sluier over gelegd. Hij vermaant Zijn kinderen te leven bij de dag, omdat de morgen voor het zijne zal zorgen en elke dag genoeg heeft aan zijn eigen kwaad. Die door God gelegde sluier moeten wij maar niet weg proberen te trekken!

De tekenen der tijden

Toch behoeven Gods kinderen niet geheel in het ongewisse te verkeren over wat de toekomst hen zal brengen. De Heilige Schrift wijst ons op de tekenen der tijden, die aan de wederkomst

van Christus zullen voorafgaan. Alleen moeten wij dit wel bedenken: e Schrift leent zich niet voor nieuwsgierige sensatiezucht. Dan is zij als een oesterschelp die zich gesloten houdt. Ook hier geldt dat wij nooit 'curieuslijk (nieuwsgierig) onderzoeken' moeten (Nederlandse Geloofsbelijdenis artikel 13). Nooit laat de Bijbel zich als een rekenboek gebruiken om de dag van Christus' wederkomst uit te rekenen. En hoeveel pogingen daartoe ook al schipbreuk hebben geleden, de sekten blijven de kop opsteken en zeggen: Nü weten wij die dag!" ... en altijd weer zuiien er mensen zijn die er geloof aan hechten. Terwijl ieder toch het eenvoudige woord van Mattheüs 24 : 36 zou kunnen kennen! De Schrift vraagt een eerbiedig en biddend verstaan en openbaart ons slechts zóveel als tot onze zaligheid nodig is. En dat is genoeg. Wat de tekenen der tijden betreft: it is een uitdrukking uit Lukas 16:3. Daar verwijt Christus de farizeeërs en sadduceeërs, die om een teken uit de hemel vragen, dat zij het 'aanschijn des hemels' wel, maar de tekenen der tijden niet weten te onderscheiden.

Tweeërlei tekenen

Maar wat bedoelt de Bijbel dan met de tekenen der tijden? Wij moeten dan een onderscheid aanbrengen dat ook Gods Woord aanbrengt, zij het met wat andere bewoordingen. We moeten onderscheiden tussen algemene tekenen en bijzondere tekenen. De algemene tekenen zijn er altijd geweest, ten diepste zolang de aarde bestaat. Waarom zijn het dan tekenen van Christus' wederkomst? Omdat die komst reeds sinds het verloren Paradijs haar schaduwen vooruitwerpt! Van déze tekenen geldt het woord van Christus: ordt niet verschrikt; want al die dingen moeten geschieden, maar nog is het einde niet... al die dingen zijn maar een beginsel der smarten (Mattheüs 24 : 6, 8). Wél is het zo dat deze tekenen naarmate de wereld naar haar voleinding gaat, scherper, intenser en heftiger zullen worden. Maar met de bijzondere tekenen staat het anders. Van die tekenen zegt de Heere: n dan zal het einde komen en: anneer gij al deze dingen zult zien, zo weet dat het nabij is, voor de deur! (Mattheüs 24 : 14, 33). Hij gebruikte daarbij het beeld van de vijgenboom. Wanneer Zijn discipelen zagen dat zijn tak 'teder' werd en de bladeren uitsproten, dan wisten zij dat de zomer nabij was. In het volgende willen we nu eerst iets zeggen van de algemene tekenen en tenslotte van de bijzondere tekenen.

Algemene tekenen

Eens had de Heere Jezus een heel ernstig woord gesproken tegen de stad Jeruzalem. Tweemaal had Hij haar naam genoemd en tenslotte gezegd: iet, uw huis wordt u woest gelaten! (Mattheüs 23 : 38). Dat woord was blijven haken bij de discipelen. De tempel verwoest? Nee toch? Toen zij uit de tempel vertrokken, toonden zij Hem de gebouwen ervan... Nóg duidelijker klonk het toen: oorwaarzeg Ik: ier zal niet één steen op de andere steen gelaten worden, die niet afgebroken zal worden! (24 : 2). Stil volgen de jongeren dan hun Meester naar de Olijfberg en vragen Hem daar alléén: eg ons, wanneer zullen deze dingen zijn, en welk zal het teken zijn van Uw toekomst en van de voleinding der wereld?

Valse profetie

Als eerste teken noemt Christus dan iets wat wij helemaal niet zouden hebben verwacht. Ziet toe dat u niemand verleide...! Velen zullen komen onder Zijn naam, zeggende: k ben de Christus... Zie Mattheüs 24 : 23 - 26. Vai'se profeten zijn er altijd geweest; in de laatste dagen zullen zij echter subtieler zijn en moeilijker te onderscheiden. Binnenkamer en woestijn zijn voor de oosterling plaatsen voor meditatie en gebed: eze valse profetie zal zich hullen in het kleed van de mystiek en de meditatie! Hun buitengewone bekoring blijkt uit vers 24: ndien het mogelijk ware, zouden zij ook de uitverkorenen verleiden! Merk er eens op dat het laatste bijbelboek, de Openbaring aan Johannes, spreekt van de valse profeet!

Oorlogen en geruchten van oorlogen Sinds Kain zijn er oorlogen geweest op aarde. In het Oude Testament vinden wij veie voorbeelden; zeer wreed soms. Tóch is ook dit een teken van Christus' wederkomst: de oorlogen zullen namelijk frequenter worden, intenser, verwoestender en... bekender, door de massamedia. Brak vroeger in het Verre Oosten een oorlog uit, dan wist men daar in andere delen van de wereld niets van. Nu brengen de media in onderdelen van seconden het nieuws over heel de wereld. Vandaar dat de Heere spreekt van geruchten van oorlogen...

Vermenigvuldigde ongerechtigheid Ook ongerechtigheid is er altijd geweest. Reeds de eerste wereld was verdorven voor Gods aangezicht en vervuld met wrevel (Genesis 6:11). Nu verhevigt zich dit: éél de aarde wordt één grote stad, die geestelijk genoemd wordt Sodoma en Egypte... (Openbaring 11 : 8). Wat dat betekent? Dat héél de wereld de kenmerken zal dragen van Sodom (tegennatuurlijke ontucht) en van Egypte (verdrukking van Gods Kerk). Gods kinderen zullen het zo moeilijk krijgen! Zij moeten zeggen: et is ons genoeg dat wij de voorgaande tijd des levens der heidenen wil volbracht hebben en gewandeld hebben in ontuchtigheden, begeerlijkheden, wijnzuiperijen, brasserijen, drinkerijen en gruwelijke afgoderijen, waarin zij zich vreemd houden als gij niet medeloopt tot dezelfde uitgieting der overdadigheid, en u lasteren... (1 Petrus 4 : 3, 4). Let in deze woorden op de oude drieslag: fgoderij, drank en ontucht!

Verkilde liefde

Juist ómdat de ongerechtigheid zal vermenigvuldigd worden, zal de liefde van velen verkouden (vers 12). Wat betekent dat? Er is sinds de zondeval nooit veel liefde onder de mensen geweest. Toch hadden ouders hun kinderen, mannen hun vrouwen veelal lief - en omgekeerd. Maar in 2 Timotheüs 3 noemt Paulus een paar woorden in één verband: liefhebbers van zichzelf, geldgierig, zonder natuurlijke liefde, zonder liefde tot de goeden, meer liefhebbers der wellusten dan liefhebbers Gods... Hij zegt ervan dat deze dingen in de 'laatste dagen' zullen voorkomen en dat dan 'zware tijden' zullen ontstaan. Dit behoeft niette betekenen dat er dan barbaarse tijden zullen komen: het zullen ook heel beschaafde tijden kunnen zijn. Wat wordt er zorgvuldig gedood vandaag de dag, in abortusklinieken en onder de injectie

spuiten van beëdigde artsen! Zorgvuldig is zelfs een trefwoord geworden in deze dingen. Maar ook een zorgvuldige moord is een moord...

Bijzondere tekenen

Van al de bovengenoemde dingen geldt dat zij er in feite altijd zijn geweest; wel zullen zij zich intensiveren. Maar er zijn ook andere tekenen der tijden - we noemen dat nu maar de bijzondere. Die zijn er niet altijd geweest. Zij roepen, wanneer zij komen, ons toe: zo weet dat het nabij is, voor de deur! We willen nu drie van de bijzondere tekenen noemen.

De prediking van het Evangelie Is dat een teken van de eindtijd en van Christus' wederkomst? De evangelieprediking is er toch wél altijd geweest? Zeker, maar we doelen nu op Mattheüs 24 : 14. Als de Ruiter op het witte paard de gehele wereld rond zal zijn gegaan, dan zal het einde komen. Niet dat alle volken dan zullen bekéérd zijn of dat in alle volken een kerk zal zijn: n vele landen zal de geplante kandelaar alweer lang zijn weggenomen. Maar het Evangelie zal wel gepredikt zijn aan alle volken tot een getuigenis!

De toekomst van Israël

Liggen er nog beloften voor net volk van de Joden? Ja, dat geloven wij. Maar bedenk een paar dingen goed: Romeinen 9-11 spreekt van het zalig worden van gans Israël! Het gaat erom dat de door God verkoren volheid uit het Joodse volk tot Christus zal worden bekeerd - en we geloven dat het er niet weinigen zullen zijn. Maar... velen zijn al tot Christus gekomen! En: laat de liefde voor Israël - die er mag en móet zijn - ons niet tot blinde dweperij brengen met de staat Israël van nü en nog veel minder tot sympathie voor Joodse stromingen die dromen van een herbouw van de tempel en nóg minder tot allerlei chiliastisch gedweep dat ons voor wij het weten terugbrengt bij de gevaarlijke uitwassen van de Weder-dopers in de zestiende eeuw.

De grote verdrukking en de antichrist Er zal een verdrukking zijn! Maar... verdrukkingen zijn er toch óók altijd geweest? Ja, maar Christus zegt van déze verdrukking: ant alsdan zal grote verdrukking wezen, hoedanige niet is geweest van het begin der wereld tot nu toe, en ook niet zijn zal (Mattheüs 24 : 21)! De zwaarte van deze verdrukking wordt in vers 22 getekend. Verkort zullen die dagen worden, dat wil zeggen: chielijk en onverwacht afgebroken, op een moment dat men zou denken dat zij nog eindeloos zullen duren. Die verdrukking zal worden ingeluid door twee dingen: e grote afval en de komst van de antichrist - zie 2 Thessalonicensen 2! Maar midden in die ontzaglijke verdrukking zal de Heere komen, als een dief in de nacht, wanneer de wereld van vrede droomt en zichzelf en elkaar gelukwenst met wat zij het einde van Gods kerk meent te zijn (Openbaring 11:10).

De toekomst tegemoet

Die toekomst gaan wij tegemoet. Bedenk toch veel hoe dat zijn zal, en lees Mattheüs 24 : 29 - 31. Hoe betrekkelijk worden dan toch zoveel dingen waarover wij ons nu zo druk kunnen maken! Het is van tweeën één: et zal ons een dag zijn waarop wij zullen bidden tot de bergen en de steenrotsen, of het zal voor ons zijn als gezegd wordt in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikel 37 Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen, om te volle te genieten de beloften G in Jezus Chris-OCJS, tus, onze Heere.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen