De kerk van alle tijden
De kerk van alle tijden
kent slechts één vaste grond:
't is Christus, die door lijden
Zijn volk aan zich verbond.
Om haar als bruid te werven,
kwam hij ten hemel af.
't Was Hij die door Zijn sterven
aan haar het leven gaf.
Uit ieder volk verkoren,
toch in haar Heiland één,
is zij door Hem herboren,
blijft dit haar kracht alleen:
één Geest, één vast vertrouwen,
één doop, één heil'ge dis,
één Heer, op wie te bouwen
haar troost en rijdom is.
God houdt Zijn kerk in leven,
hoe ook bespot, verdrukt,
door dwalingen omgeven,
verscheurd, uiteengerukt.
Al roepen van de tinnen
de wachters noch: Hoe lang?
Straks gaat de dag beginnen
en 't klagen wordt gezang.
In rampspoed, moeit' en zorgen,
in 't heetste van de strijd,
wacht zij de grote morgen,
de vrede voor altijd.
Tot eens haar hunkrend' ogen
aanschouwen, blij ontroerd,
hoe God haar komt verhogen
en tot victorie voert.
Nog weet zij zich verbonden
in haar drie-een'ge Heer,
met Wie zij trouw bevonden,
de strijders van weleer.
Een wolk van Godsgetuigen
omringt ons in de strijd,
tot wij met hen ons buigen,
gekroond met heerlijkheid.
S.J. Stone (1839-1900)
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 9 oktober 2001
Daniel | 34 Pagina's