‘Gelukkig nieuwjaar’ of ‘Gods zegen’

Ter gelegenheid van nieuwjaar begroeten we elkaar anders dan op andere dagen. Dat is een goed gebruik. We doen elkaar de 'beste wensen' toekomen. Soms door middel van een kaart. Soms via een mailtje ofeen sms-je. Als we elkaar voor het eerst zien in het pas begonnen jaar, spreken we een wens uit. Wat moet je dan zeggen?

Alleen van cle Heere

We zijn het met elkaar eens dat het echte goede alleen van de Heere komt. Dat geldt uiteraard in geestelijk opzicht. Maar ook als we daarbij aan het dagelijkse leven denken. Dat het goed mag gaan met je gezondheid, in je studie, op je werk, in je contacten: dat kan uiteindelijk alleen de Heere geven. Natuurlijk moet je er je best voor doen, maar aan de zegen van de Heere is alies gelegen.

Moeten we dat dan maar niet meteen in de nieuwjaarsbegroeting tot uitdrukking brengen? ja, dat moeten we doen. En toch is erookeen andere kant. We moeten niet te pas en te onpas de Naam van de Heere gebruiken. Dan wordt het ijdel gebruik van de heerlijke Naam van de Allerhoogste. Als we bij wijze van voorbeeld zestig jonge leeftijdsgenoten begroeten in een enigszins opgeruimde sfeer, is het dan passend zestig keer de Naam van de Heere te gebruiken? We voelen een zekere spanning. Nu is het zo dat als er echt geen ruimte is voor een goed gebruik van de Naam des Heeren, we ons moeten afvragen of we dan op die plek wel thuishoren. Daar ligt een grens die we soms in overweging moeten nemen. Dat is de ene kant. Anderzijds moeten we een zekere gematigdheid en voorzichtigheid in acht nemen. Het belijden van de Heere moet met een eerbied en gepastheid gebeuren. De wijze kent tijd en wijze.

Wat is geluk?

Persoonlijk vind ik de uitdrukking 'Gelukkig nieuwjaar' niet zo'n goede. Geluk wordt meestal op de klank af zo werelds geïnterpreteerd. In de betekenis van: 'Veel succes'. Eigenlijk is dat helemaal niet zo'n beste wens bij het begin van een nieuwjaar. Misschien is 'vee! geluk, veel succes' voor deze of gene wel een gevaarlijke strik, waardoor hij nog verder in het materialisme terecht komt. Bovendien weten we niet, of zo'n uitdrukking bij de ander wel goed overkomt. Stel eens dat hij een ernstige ziekte bij zich draagt of iemand die hem heel na is, heeft een ernstige ziekte. Of hij heeft juist onlangs een sterfgeval van nabij meegemaakt. Is een wens als 'gelukkig nieuwjaar'dan niet een holle frase? Het kan een begroetingzijn die erg leeg en zelfs schrijnend overkomt. In de Bijbel wordt het woordje 'geluk' vaak verbonden met zalig, tot gelukzalig of welgelukzalig. Welgelukzalig die de God van jakob tot zijn hulp heeft. Dat geluk mogen we iedereen natuurlijk toewensen. Maar het is wel zeer de vraag of dat zo bedoeld en zo opgevat wordt als we tegen elkaar zeggen: 'Gelukkig nieuwjaar', of'Veel geluk'. Dan zal een ander woordgebruik ongetwijfeld beter zijn, zodat we begrepen worden. Er zijn uitdrukkingen die heel goed te gebruiken zijn. We kunnen elkaar 'Al het goede' toewensen. Of: 'Alles wat nodig is'. We mogen elkaar natuurlijk 'de beste wensen' doen toekomen, of'heil en zegen' wensen.

Stel je vragen

Ds. P. Mulder en de heer J.H. Mauritz beantwoorden vragen van jongeren. Heb je vragen? Mail naar steljevragen@cbgg.nl .Je kunt natuurlijk ook schrijven naar Redactie Daniël, Stel je vragen, Postbus 79, 3440 AB Woerden Voor deze rubriek hoefje niet persé je naam er bij te zetten, maar dan krijg je ook geen antwoord als je vraag niet in Daniël beantwoord kan worden.

Woorden en leven

Het is best goed eens na te denken ever wat we zeggen ter gelegenheid van nieuwjaar. Woorden worden zo vaak gewoon, slijten zo uit. Wat willen we tegen elkaar zeggen op nieuwjaarsdag? Hoe zijn de levensomstandigheden van degene tegen wie we iets zeggen? In welke context begroeten we elkaar? Het kan bijvoorbeeld zijn dat iemand in erg moeilijke levensomstandigheden verkeert. Het kan dan hee! goed zijn hem in hartelijke verbondenheid 'de ondersteuning van de Heere' toe te wensen. Maar zo'n op zich goede uitdrukking kun je ook weer niet algemeen maken en tegenover iedereen gebruiken op nieuwjaarsdag.

Er is ook een heel andere situatie denkbaar. Stel, iemand begint een nieuwe zaak. En in zakelijk verband begroet je hem. Zou je hem dan geen succes mogen toewensen? Tegelijk is het waar dat het zakelijke niet het enige is het leven. Zelfs niet het belangrijkste. Het is goed dat ook tot uitdrukking te brengen tegenover een zakenrelatie. Dat is een stukje belijden van het christen-zijn in de praktijk. Natuurlijk moet je daarbij het goede moment gebruiken. We krijgen daarbij ook een spiegel voorgehouden. Want als de ander ons alleen maar kent als een flinke zakenman, dan komt het wel erg vreemd over als we ineens een geestelijke dimensie ter sprake brengen. Ons leven, ook op ons werk, in onze studie en onder onze vrienden, moet een eenheid vormen. Moet helemaal doortrokken zijn van het leven naar het Woord. Als dat zo is, dan verwacht men van ons zelfs wel dat we een ernstiger notie bij gelegenheid ter sprake brengen. We mogen we! bidden of we daar een goede gelegenheid, de juiste toon en de passende vrijmoedigheid voor mogen krijgen. Want als wij het 'even zullen maken', gaat het niet goed.

Feliciteren of zegen wensen?

Nu we het over begroetingen hebben, mag ik misschien ook een ander moment van begroeting ter sprake brengen. En dan vooral hetgeen we daarbij zeggen. Het is op zich een goede zaak elkaar een hand te geven en iets te zeggen tegen elkaar bij bijzondere gelegenheden, zoals bijvoorbeeld bij het doen van openbare belijdenis of bij het laten dopen van een kindje. Zulke gebeurtenissen zijn grote momenten in ons leven. Het is goed dan te tonen dat je van elkaar afweet en met elkaar meeleeft. Onlangs vroeg een meisje aan mij wat je bij zulke gelegenheden moetzeggen. Is het goed elkaar dan te feliciteren, vroeg ze. Eerlijk gezegd vind ik dat niet zo'n gelukkige benadering. Zulke gebeurtenissen lijken mij bij uitstek aanleiding om elkaar de zegen van de Heere toe te wensen. Dat Hij Zelf maar zal willen bevestigen en schragen. Zijn zegen zal willen geven, in de diepste, geestelijke zin van het woord. Daar komt het immers op aan.

Maar we feliciteren elkaar toch ook bij onze verjaardag of bij de geboorte van een kleintje? Dat is een goed gebruik. Maardoop en belijdenis zijn toch wel bij uitstek geestelijk van aard. En laten we dat ook maar tot uitdrukking brengen in wat we daarover tegen elkaar zeggen. Dan is een felicitatie te menselijk, te vlak, en is een zegenwens meer passend.

Mag je het dan niet een groot voorrecht vinden dat de doop plaats mag vinden of dat belijdenis afgelegd mag worden? Dat mogen we zeker als bijzondere leiding en gave van de Heere opmerken. En daarover past ons op de juiste wijze verwondering. Voor 's Heeren aangezicht. Maar in dat licht is het juist zo goed elkaar de zegen van de Heere toe te wensen voor het toekomende. Want wat hebben we die zegen - dezaligmakende werking van Gods Geest in het bijzonder-nodig. Immers zonder die zegen zou doop of belijdenis nog eenmaal tegen ons kunnen getuigen. Maar door die zegen zullen zulke bemoeinissen van de Heere ons verbinden aan Hem en afhankelijk doen zijn van Zijn genade en leiding. En dat is de beste wijze van leven.

Ds.P.Muldei

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen