De Klevrwedstrijd (vervolg)

Het is avond. De juf zit achter haar bureau. Voor haar liggen allemaal kleurplaten. Wat een mooie zitten er bij! Kijk die van Martijn eens! Tjonge, die Martijn heeft echt zijn best gedaan! En de kleurplaat van Gerwin is ook al zo mooi! En van Karina, die ziet er ook prachtig uit! Maar ja, Karina kan nu eenmaal heel mooi kleuren. Zij heeft zelfs wel eens een prijs met een kleurwedstrijd gewonnen. "Karina? " denkt de juf opeens verbaasd. "Karina? Was dat...was dat Karin niet, die een prijs gewonnen had en die zo mooi kan kleuren? " Weet je wat, ze pakt de kleurplaat van Karin er ook eens bij. Eens even kijken. En ja, dan ziet de juf toch duidelijk verschil. Karin heeft lang zo mooi niet gekleurd als Karina. Ze is zeifs een paar keer flinkbuiten de lijntjes gegaan! Toch heeft de juf er een beetje een raar gevoel bij. Gek, ze dacht toch echt dat Karin altijd zo mooi kleurde in plaats van Karina. Maar ja, als ze zo deze twee kleurplaten ziet, dan is de kleurplaat van Karina toch echirveelmooier dan die van Karin! En Karina heeft met deze mooie kleurplaat echt een prijs verdiend! Samen met Martijn en met Gerwin! Snel ruimt de juf alle kleurplaten op. Zo, dat is geregeld. Wat zullen Gerwin en Martijn en Karina opkijken dat ze een prijs hebben gewonnen! Maar toch houdt de juf een beetje een raar gevoel over de kleurplaat van Karina...

Het is een paar dagen later. In de klas is het stil. ledereen is aan het werk. De juf kijkt eens naar haar kinderen. Wat waren ze nieuwsgierig, zeg! "Juf, juf, weet u al wie er gewonnen heeft? " "Juf, ik heb héél erg mijn best gedaan, heb ik gewonnen? " "Juf, wat is de prijs nu eigenlijk? " De juf had een beetje geheimzinnig gelachen. "Daar komen jullie vanzelf wel achter!" had ze gezegd. "Wacht maar rustig af!" En nu zit heel de klas stilletjes te lezen. Zal ze het nu gaan vertellen? Ja, ze doet het! "Ruimen jullie je boeken maar op en ga maar eens stil zitten, dan zal ik jullie vertellen wie er gewonnen hebben!" Nou, dat hoeft de juf geen twee keerte zeggen, in een mum van tijd is het muisstil in de klas. Dan gaat de juf weer praten. "Tja, jongens, het was echt héél erg moeilijk om uit te zoeken, wie de mooiste kleurplaat gekleurd heeft. Er waren zoveel mooie bij. En jullie hebben allemaal zó erg je best gedaan! Ik kon echt niet een kleurplaat uitkiezen die nu het allermooiste is. En daarom heb ik er in plaats van één drie uitgekozen. De drie prijswinnaars zijn..." Even blijft de juf stil. Maar dan praatzeweer verder. "Nou, ik zai het snel verklappen. De prijswinnaars zijn Gerwin, Martijn en Karina!" "Yes!" sist Karin. Ze geeft Karina een stomp tegen haar arm. "Yes, Karina, het is gelukt! Je hebt gewonnen!" "Ja, ik heb gewonnen, " zegt Karina zacht. Gek. Het is net of ze er opeens helemaal niet blij mee kan zijn. Ze had er zó op gehoopt en nu, nu is het eigenlijk helemaal nietzo leuk! Eigenlijk...is het gewoon helemaal niet eerlijk dat zij gewonnen heeft. "Ben je niet blij? " vraagt Karin verbaasd, '"k Weet niet, " fluistert Karina. * g^^g-W^ 'W "1 4 J u £ Karin en Karina merken allebei niet dat de juf naar hen kijkt. "Zie je wel!" denkt ze. "Er klopt iets niet. Karin is zo blij dat Karina gewonnen heeft en Karina zelf is helemaal niet blij." Opeens begint er iets bij de juf te dagen. Als het zo is wat de juf denkt, nou, dan zal dat er best straks uitkomen. "En nu zijn jullie natuurlijk nieuwsgierig wat de prijs precies is, geluksvogels!" zegt de juf tegen Gerwin, Karina en Martijn. "Nou, ik zal het snel vertellen. Het is weer bijna Kerstfeest hier op school. Kerstfeest voor alle papa's en mama's. En nu wordt er tijdens het Kerstfeest altijd een stukje uit de Bijbel voorgelezen. En de prijswinnaars, die mogen dat op deze avond doen. Nou, is dat niet leuk? " Enthousiast beginnen de kinderen weerte juichen. Dat is even een leuke prijs! Gerwin en Martijn juichen het hardst. En Karina? Met een bonk valt haar hoofd op haar bankje. Ze snikt het uit. "Ik wi! het niet, ik durf het niet!" sniktze. Dan weet de juf opeens zeker dat wat zij dacht, waar is. Karin en Karina hebben eikaars kleurplaten omgewisseld. Snel loopt ze naar Karina toe. "Stil maar, Karina, " zegt de juf. "Je hoeft niet te vertellen wat er gebeurd is. Ik weet het al. Het was Karins kleurplaat hè? " Verdrietig knikt Karina. "Weet je wat, blijf straks even samen met Karin zitten. We gaan nu eerst danken en dan kunnen de andere kinderen naar huis." Even latexzitten. Karin en Karina in een lege klas, samen met de juf. En Karina vertelt het hele verhaal. Dat zij helemaal niet mooi kan kleuren en Karin wel. En dat zij óók wel eens de prijs wilde winnen. Ja, de juf snapt dat best. Ze vindt het heel lief van Karin dat zij zo maar de kleurplaat voor Karina wilde kleuren. Maar het is niet goed! "En weetje, " zegt de juf, "vroeg of laat komt bedrog altijd uit. Want dat is wat jullie gedaan hebben. Jullie hebben de juf bedrogen. En Karina, je snapt nu natuurlijk ook wel dat jij jouw prijs niet kan houden. En dat jij de prijs ook niet krijgt, Karin." Ja, dat snappen de meisjes nu heel goed. Het is eigenlijk héél fout wat ze gedaan hebben. "Nou, " zegt de juf, "ik denk dat jullie nu je lesje wel geleerd hebben! Onthoud maargoed: je mag elkaar altijd helpen, maar niet eikaars werk maken en voor elkaar inleveren! Want dat is bedrog. Zullen jullie dat onthouden? " De juf kijkt de tweeling aan. "Ja juf, " fluistert Karin. "Ja juf, " fluistert Karina. "En nu, snel naar huis! Anders wordt jullie mama ongerust!" Daar hollen Karin en Karina, hand in hand. Snel naar huis. Naar mama toe. Zónder prijs, maar wel met een tevreden gevoel!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen