Kleur bekennen

"De baan die je hebt, biedt goede doorgroeimogelijkheden, " spiegelteen werkgever z'n jongste werknemer voor. "Voorwaarde is wel datje bereid bent overwerk te doen. De uren worden goed uitbetaald, maar wel zwart". Voor een boekhouder ligt een flitsende carrière klaar, mits hij in staat is om, met enige regelmaat, enkele dubieuze posten op een 'handige' manier weg te werken.

Ook Daniël wacht een schitterende carrière. Met enkele andere jonge mannen uit Israël, waaronder Hananja, Misael en Azarja, is hij geselecteerd voor een functie aan het hof van de koning van Babel. Bij de selectie wordt gelet op verschillende dingen. Van groot belang is het uiterlijk. Daarbij behoren deze jonge mannen ook een goed verstand te hebben. Ze moeten zich immers kunnen verdiepen in een nieuwe taal, een andere cultuur en een vreemde godsdienst. Alleen op die manier zullen zij de koning kunnen dienen. Ze krijgen er ruimschoots de tijd voor. Een periode van drie jaar is en/oor uitgetrokken. In deze periode zullen zij ook gebruik maken van het voedsel dat de koning van Babel hen voorschrijft.

De opdracht lijkt makkelijker dan hij is. Daniël zal zich moeten verdiepen in allerlei gewoonten en gebruiken, waar hij van huis uit niet mee opgegroeid is. Bovendien zal hij op allerlei manieren een godsdienst tegenkomen, die hij niet kent en erkent. De God van Israël wordt namelijk aan het hof van Babel niet gediend.

Wat zal je team-leider zeggen, als je je afmeldt voor een bedrijfsfeest waarop André van Duijn de smaakmaker is? Erg populair zul je ook niet worden als jij weer eerder weggaat op een receptie van een collega, waarbij alcohol het enige middel lijkt te zijn om de gezelligheid er goed in te krijgen. Wat moet je als je, in je nieuwe studie, geconfronteerd wordt met een levensbeschouwing die haaks staat op jouw bijbelse opvoeding? De problemen ontkennen? Ze uit de weg gaan? Of het nu gaat over je keuze voor muziek, je spreken over seksualiteit of de invulling van je vrije tijd. Het lijkt alsof er altijd iets uitgelegd moet worden.

Daniël erkent de bezwaarlijke kanten van zijn toekomstige positie en de weg die daaraan vooraf gaat. Voor hem is het echter geen reden om niet langer mee te doen. Als hij meedoet, zal hij zich wel telkens af moeten vragen: 'Wat kan wel en wat kan niet'? Lastige vragen, die soms makkelijker te stellen, dan te beantwoorden zijn. Bij Daniël staat echter van het begin af vast dat hij de Heere wil dienen. Daarom staat er in het eerste hoofdstuk dat Daniël zich in zijn hart voorneemt om zich met de spijzen van de koning niet te verontreinigen. Al meteen aan het begin van zijn opleiding, maakt Daniël zijn voornemen duidelijk. Het dienen van de Heere kan niet samen gaan met het nuttigen van de spijzen van de koning. Hiermee gaat hij in tegen één van de belangrijke eisen die de koning aan zijn toekomstige dienaars stelt. Daniël wil kleur bekennen.

Daarom gaat hij direct al naar de overste van de kamerlingen aan wie hij zijn bezwaren voorlegt. Het mee-eten met de maaltijd van de koning zou voor hem namelijk betekenen dat hij regelmatig eten moet van voedsel dat volgens de joodse ceremoniële wetten onrein is. Bovendien is het voedsel aan de goden van het Babylonische rijk opgedragen. De namen van de afgoden werden over dit eten afgeroepen. Hierdoor zou Daniël ingaan tegen de wetten van de Heere en daarmee zou hij zichzelf verontreinigen. Het feit dat Daniël kleur bekent, lijkt in eerste instantie niet gezegend te worden. Er dient zich gelijk al tegenslag aan. De overste is niet gelukkig met Daniëls wens. Hij is bevreesd voor zijn eigen positie. Als Daniël en zijn vrienden er straks slechter uitzien dan de andere toekomstige dienaren, dan zal de koning wellicht navraag doen. Het niet-opvolgen van de opdrachten van de koning is gevaarlijk; zeker als de gevolgen duidelijk zichtbaar zijn. Daniël heeft echter de verwachting dat het goed afloopt. Bovenal: Daniël heeft vertrouwen in zijn God. Hij zal zorgen voor een goede uitkomst. Omdat Daniël hiervan verzekert is, doet hij de overste van de kamerlingen een voorstel. Een proefperiode van tien dagen moet uitsluitsel geven. De Heere beschaamt het vertrouwen van Daniël niet. Daarom mag hij de hele periode van drie jaar ander voedsel gebruiken dan de anderen. De uitkomst is verrassend: aan het einde van de hele periode zien ze er zelfs beter uit dan de anderen. Bovendien zegent de Heere de vier vrienden met zeer grote wijsheid. Dit blijkt duidelijk als zij worden voorgesteld aan de koning. Over alle onderwerpen waarin de koning zijn dienaars om raad vraagt, zijn de antwoorden van deze vier vele malen wijzer en doeltreffender dan de andere wijzen.

Vanaf het begin maken Daniël en zijn vrienden duidelijk waar ze voor staan. Of beter, voor Wie ze staan. Uiteindelijk hebben zij zich te verantwoorden voor de Heere over al hun doen en laten. Daarom leggen ze verantwoording af over hun keuze. Ze willen maatschappelijk betrokken zijn, maar bijbels verantwoord. Anders niet.

Tegen de verwachting in van de overste van de kamerlingen worden deze vrienden gezegend door de Heere. Hij zegent hen boven eigen verwachting. Uit de handelwijze van Daniël blijkt duidelijk, dat de Heere het vertrouwen niet beschaamt. Dit betekent niet voor je uit staren met de armen over elkaar. Daniël neemt zijn verantwoordelijkheid op zich voor zijn eigen positie in de maatschappij. Een positie die ruimte laat voor overleg, maar niet voor aanpassing aan die maatschappij tegen bijbelse gegevens in. Op die wijze durft Daniël te handelen. Vol vertrouwen. Zeker van een goede, misschien onbekende, uitkomst. Want hij mag alles in de hand van de Heere geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen