Pastorale zorg: zorg voor zielen
'Waakt en bidt'. Het bordje naast de deur wijst het kantoortje aan van H.M. Lobbezoo. Twee dagen in de week is Lobbezoo pastoraal medewerker in zorgcentrum 'Beth-San' in Moerkapelle. Rond het gebouw van het zorgcentrum heerst rust, binnen is bedrijvigheid. Verzorgenden lopen af en aan. In een hoekje bij een aquarium zitten een paar bewoners met elkaar te praten. Een impressie van een middag op stap met de pastoraal medewerker.
Geestelijke gesprekken met ouderen in Beth-San
De pastoraal werker begint de middag met het brengen van drie bezoeken bij bewoners van het zorgcentrum. "Volgens een vast rooster bezoek ik alle negentig bewoners." Na een lange tocht over de trappen en gangen van het zorgcentrum staan we stil voor de kamer van het echtpaar De Pater. Lobbezoo hangt een bordje met de tekst 'pastoraal bezoek' op de deurpost. "Dan weten ze dat ik binnen ben."
De pastoraal medewerker wordt vriendelijk begroet en een gezellig gesprek ontstaat. Meneer De Pater is erg kwiek en werkt nog hele dagen buitenshuis in zijn tuin en boomgaard. Zijn grote stevige handen zijn hier de getuigen van. De laatste tijd gaat het echter wat minder. Mevrouw De Pater heeft veel last van vergeetachtigheid en kan niet goed lezen omdat haar ogen erg slecht zijn. Lobbezoo zegt tegen hen dat ze bij het ouder worden moeten ervaren dat ze steeds een stapje terug moeten doen. Gaande het bezoek komt het gesprek op de meditatie die het echtpaar een dag geleden gehoord heeft. Ondanks haar vergeetachtigheid weet mevrouw De Pater hier nog wat dingen over te vertellen. Als de pastoraal medewerker een adventgedeelte uit de Bijbel gelezen heeft en met het echtpaar gebeden heeft blijft de vraag hangen: "Is het ene nodige u nog een zorg? "
Leesbare brief
Het volgende bezoek is op hoogste verdieping, de kamer van de heer Van Noort, een weduwnaar. De man zit vlak bij de verwarming op zijn stoel voor het raam, vanwaar hij een mooi uitzicht heeft over de omgeving. Bij het binnenkomen van de kamer merkt de heer Lobbezoo op dat het er nogal warm is. De 92-jarige bewoner voegt de daad bij het woord en draait de verwarming een graadje lager. Tijdens het gesprek dat volgt, blijkt dat deze bewoner van het zorgcentrum erg begaan is met jongeren. "Als ik hier die groepen jongeren buiten zie, dan zou ik er zo
tussen willen stappen en vragen: waar zijn jullie nu eigenlijk mee bezig? " Op de tafel ligt de kerkbode. Van Noort heeft hier zojuist iets in gelezen wat hem getroffen heeft, maar hij kan er even niet meer op komen. Met behulp van de pastoraal medewerker komt het weer terug in zijn herinnering: "Juist ja, leesbare brieven die van het werk van de Heere getuigen; vroeger waren er van die leesbare brieven. Ik vraag me zo vaak af: hoe ben ik nu ook zo'n leesbare brief? Het gaat erom dat Hij in mijn leven verheerlijkt wordt. Hij moet de hoogste plaats innemen en ik de laagste, dan ben ik op mijn plek. Het zou een groot voorrecht zijn als er van Van Noort dan niets meer over blijft, dan komt Hij het meest aan Zijn eer."
De heer Van Noort benadrukt dat er "geen zaliger dienst is dan de dienst van de Heere." Na hier nog een poosje over gesproken te hebben is het al weer tijd om op te stappen. De pastoraal mede-
werker vraagt nog even naar de gezondheid van de bewoner. Die geeft aan dat hij het erg moeilijk vindt dat hij zo slecht ter been is. "Ik durf niet meer naar beneden en kom ook mijn kamer niet meer uit." Ook hier beëindigt de pastoraal medewerker het bezoek door te lezen en te bidden.
Tante Co
Mevrouw Moerman is de derde bewoner die deze middag een bezoek krijgt. De pastoraal medewerker
mag haar 'tante Co' noemen. Lange tijd is zij weduwe. Aan de kast hangen een paar tekeningen van kleinkinderen. De bewoonster heeft pas een operatie gehad aan haar linkeroog, Ze had last van staar. Mevrouw Moerman is blij met de gezondheid die ze nog heeft. "Er zijn mensen die alles vijf keer zeggen."
Lobbezoo vraagt of ze daar wel eens ongerust over is. "Ja. dat kan bij mij ook gebeuren." Daarom is het zo belangrijk de Heere te zoeken in de gezonde dagen, geeft de pastoraal medewerker aan. "Als de boodschap van het Woord echt doordringt, zal dat de boventoon in ons leven voeren." Hij sluit het bezoek af door te lezen uit Openbaring 3:14-18, waar gesproken wordt over ogenzalf.
Hierbij wijst hij op de geestelijke betekenis van deze ogenzalf. Nadat de pastoraal medewerker nog wat hartelijke woorden gesproken heeft, wordt haar kamer weer verlaten.
Bijbelstudie
Om half drie vertrekt Lobbezoo naar de 'huiskamer'. Hier verzorgt de pastoraal medewerker iedere week een Bijbelstudie voor de groep psychogeriatrische ouderen van het zorgcentrum. Lobbezoo gaat alle bewoners langs en schudt de handen. Uit de reacties blijkt dat de meeste bewoners hem herkennen, ledereen krijgt een blad met daarop het te overdenken Bijbelgedeelte. Na het zingen van Psalm 103:7 zegt de pastoraal medewerker: We gaan vanmiddag nadenken over het sterven van Mirjam, Aaron en Mozes. Er is een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven. Wij moeten ook sterven. Voor een onbekeerd iemand is dat erg, maar voor een kind van God is sterven de doorgang tot het eeuwige leven."
In de pauze krijgen de bewoners koffie. De pastoraal werker gaat naar een bewoonster toe en laat haar een plaat zien. Hij zegt: "Ik zie op deze plaat gras en een paar bloemen, ziet u dat ook? " De mevrouw kijkt naar de plaat en knikt instemmend. De pastoraal medewerker zegt: "Gelijk het gras is ons kortstondig leven."
Hij legt uit: "We gebruiken deze platen met Bijbelse voorstellingen zodat de ouderen met deze visuele ondersteuning de psalm herkennen." Na de pauze zingen de bewoners psalm 25: 'Wie heeft lust de Heer' te vrezen'. Veel bewoners kennen de psalm en zingen mee.
Na het bezoek aan het zorgcentrum blijft de indruk achter: n gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen en de jaren naderen, van dewelke gij zeggen zult: k heb geen lust in dezelve (Prediker 12:1). Pastoraal medewerker is geen alledaags beroep en Lobbezoo doet het ook niet zomaar. "Het is nodig dat je weet dat de Heere het op je handen heeft gelegd. Zonder dat te weten, zou ik het niet durven. Tegen jongeren zou ik willen zeggen: at groot als je in je jeugd de Heere leert kennen, dan kun je in de kracht van je leven vruchtbaar zijn in Zijn dienst. Zie het maar in het leven van Jozef. Dan zal er ook een zalig sterven zijn. Juist dat mocht ik soms zien bij het levenseinde van onze ouderen."
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 januari 2007
Daniel | 32 Pagina's