Vitellus 2

Men heeft Vitellus gevangen genomen, op een nacht, met veel 'godsdienstig gespuis'. Toen de keizer het hoorde, liet hij hem komen, hij wou Christus niet vloeken; hij moest aan 't kruis

Men heeft hem slechts aan het hout gebonden, hij is jong en mooi, men liet hem graag vrij. Spijker maar vast mijn lijf vol zonden, sprak hij; Heere Jezus, denk aan mij.

Allen die aten van zijn wafels zien hoe een leeuw hem bespringt en verscheurt. Slaven verwijderen bloed en rafels, men praat en lacht of er niets is gebeurd.

Waar is Vitellus, de wafelverkoper? Waar is Vitellus, die snelle loper? Vitellus zag Christus, verliet zijn gewin en snelde de Heer' na, de hemel in.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen