Vijf reacties op vertrek Jeugdbonddirecteur

Bewogen met jongeren

Waar zag je hem niet? Waar hoorde je hem niet? Op bijna alle Jeugdbondactiviteiten kwamen we hem wel tegen. Was het niet op een bondsdag, dan wel op een Winterconferentie, een Paasappélavond, een Hervormingsavond. een Stafinstructiedag, een districtsavond, een Zomerkamp, in de Daniël... en had hij - ver van huis - tussendoor een warme hap nodig, dan schoof hij rustig bij ons aan de keukentafel.

Uit dit alles blijkt wel dat meneer Mauritz zich volledig heeft ingezet voor de Jeugdbond en je merkte aan alles dat het voor hem geen last, maar juist een lust was om dit mooie werk te mogen doen. De jongeren waren hem op het hart gebonden. Hij interesseerde zich in de jongeren, hij maakte tijd vrij vóór de jongeren, hij liet zich bevragen dóór de jongeren, hij wilde luisteren naar de jongeren, hij ging op vakantie mét de jongeren, hij stond niet boven maar juist naast de jongeren, hij kwam graag óp voor onze jongeren, hij stond volledig achter het werk voor de jongeren. Kortom: Jeugdbond 'staaf voor jongeren! Mauritz 'staat' voor jongeren! Door dit alles heen bleek zijn bewogenheid met het eeuwig zielenheil van de jongeren. Hij liet graag het lied zingen van ds. M'Cheyne: 'Nu ken ik die waarheid zo diep als gewis, dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.' Wat zou het groot zijn als al die jaren jeugdwerk daartoe gebruikt mogen worden. Meneer 'Jan' Mauritz: bedankt!

Rianne Brouwer

Vermeldenswaard

Meer dan 25 jaar heb ik met mijn collega en vriend Jan Mauritz samengewerkt in de redactie van Daniël. Als ik daaraan terugdenk, duikelen de herinneringen over elkaar heen. Zal ik melden van die eerste tien jaar pionieren, toen alles in het jeugdwerk groeide,

Daniël soms met meer dan duizend abonnees per jaar? Er was geen alternatief.

Zal ik melden van die redactievergaderingen zonder hoofdredacteur waar Jan leiding aan gaf en die tot diep in de nacht duurden. Na afloop gingen we dan nog geruime tijd door op straat. Het hele kerkelijk leven passeerde de revue.

Zal ik melden van die zaterdag toen we daar in Moerkapelle stonden, diepverslagen, omdat onze hoofdredacteur zijn functie had moeten neerleggen. We wisten niet hoe het verder moest. Zal ik melden van dat nummer van Daniël dat

Zal ik melden van dat nummer van Daniël dat gedeeltelijk overgedrukt moest worden omdat m'n immer bruisende collega te snel was gegaan. Een artikel was te voorbarig. Over dus! Zal ik melden van onze overeenkomsten en verschillen, felle discussies en enthousiasme? Het is voorbij... Voorgoed voorbij! Het meeste is nauwelijks meer meldenswaard.

Johan Leune, oud-eindredacteur van Daniël

Wat wel vermeldenswaard blijft, is dat twee nietige, zondige mensjes meer dan vijfentwintig jaar als twee in elkaar grijpende radertjes mochten samenwerken in het kerkelijk jeugdwerk en het bijzonder voor het jongerenblad Daniël met de bede: 'Uw Koninkrijk kome...'

"Mauritz op zijn best'

"Meneer Mauritz stoppen bij de Jeugdbond? Dat kan toch eigenlijk niet. Die sprak al op de Bondsdag toen ik 16 was. Die hoort er gewoon bij!" Zo reageerde onlangs een veertiger op het naderende afscheid. Dat gevoel kan ik helemaal plaatsen. De man die sprak op de Bondsdag, op talloze Zomerkampen en jongerenbijeenkomsten. En de appelavond op Tweede Paasdag in Woerden waar 'zijn' lied 'Eens was ik een vreemd'ling' van ds. Mc Cheyne altijd wordt gezongen.

De heer Mauritz maakt ook al jaren deel uit van de redactie van ons jongerenblad Daniël. Bijna alle redactieleden zijn door hem gevraagd. Als hij iemand ergens had ontmoet, volgde al snel een telefoontje. Als een echte ambassadeur van het jeugdwerk, wist hij je al snel voor Daniël over te halen. Binnen de redactie had hij zijn eigen plaats. Altijd een persoonlijk woord voor iedereen en tussendoor werden altijd nog even andere jeugdwerkzaken doorgesproken. Met name de laatste jaren was hij de man van de dubbele agenda. Met Jan Mauritz werd geen rekening gehouden bij het plannen van een vergadering. Bij hem kwam er altijd wel iets tussendoor. Maar ondertussen stokte zijn productie voor Daniël niet. De vragenrubriek werd altijd gevuld; in gesprek met jongeren is Mauritz op zijn best. En tussendoor werd ook regelmatig een interview of artikel uitgewerkt. Of zijn kopij altijd op tijd was, onttrok zich aan de waarneming van de meeste redactieleden... In zijn bijdrage aan Daniël en het jeugdwerk had hij de eenheid van onze gemeenten voor ogen, bleek zijn hart voor jongeren en benadrukte hij de binding met de Schrift en de belijdenis. Vaak wordt gezegd dat jongeren identificatiefiguren nodig hebben. Meneer Mauritz is dat. Bevlogen en betrokken op - het zielenheil van - jongeren die staan in de branding van deze tijd. We zijn hem - na de Heere - veel dank verschuldigd. We zullen hem missen!

Namens de redactie. Peter Kok

Vaste koers Jeugdbondschip

Na 33 jaar neemt Jan Mauritz afscheid als directeur van de Jeugdbond. Er zal waarschijnlijk geen plaats zijn waar dat meer impact heeft als op het bondscentrum zelf. Dagelijks stond Jan aan het roer van het Jeugdbondschip. Hij was een gedreven kapitein die een vaste koers voer. Daarbij zorgde hij ervoor altijd het roer recht te houden. Teveel afwijken naar links of naar rechts brengt een schip uit de juiste koers. Als collega's hebben wij veel van hem geleerd. Bijvoorbeeld om rekening te houden met alle verschillen die er in onze kerkelijke achterban zijn.

Ook de gedrevenheid van Jan was aanstekelijk. Na een avond in het land deed hij de volgende morgen enthousiast verslag bij de collega's. Dat was voor ons stimulerend. Hij wist ook anderen altijd te motiveren voor het jeugdwerk, zelfs als ze dat in eerste instantie niet waren!

Jeugdwerk was voor Jan meer dan zijn dagelijks werk. Zijn innerlijke motivatie kwam voort uit het verlangen dat het Woord kracht zal doen in de harten van kinderen en jongeren. Veel jongeren hebben op Zomerkampen en Winterconferenties gesprekken met hem gehad over geestelijke zaken.

We zullen Jan missen op het bondscentrum. Het werk onder kinderen en jongeren gaat echter door. Op bijeenkomsten zei Jan vaak: "De Koning van de Kerk zal niet zonder onderdanen zijn." In dat perspectief mogen we als Jeugdbond verder gaan.

Oertrude de Regt, namens het team

Voortgang jeugdwerk

Hoewel zijn vertrek ruim tevoren is aangekondigd, is het onwezenlijk om te denken aan een Jeugdbond zonder J.H. Mauritz. Zijn betekenis voor het jeugdwerk is immers enorm geweest. Mede door zijn betrokkenheid en gedrevenheid heeft het jeugdwerk in onze gemeenten een warme plek veroverd. Als directeur gaf hij het landelijk jeugdwerk structuur en richting. Duidelijk bleek daarbij zijn verlangen om jongeren te wijzen op dat éne Nodige. Vele jongeren heeft hij de afgelopen jaren gesproken óver en aangesproken óp het Woord van God. Generaties van leidinggevenden heeft hij toegerust. Een Jeugdbond zonder Mauritz: bijna onvoorstelbaar.

Wij mogen blij zijn met hetgeen hij voor ons jeugdwerk heeft mogen betekenen. Hiervoor past ons dank. Dank aan Mauritz zelf, voor wat hij gedaan heeft. Dank is zeker op z'n plaats aan zijn vrouw Jannie die hierin ook grote offers gebracht heeft. Dank bovenal aan de Heere, die krachten gaf.

Kijkend naar de toekomst vertrouw ik er op dat het jeugdwerk zijn voortgang zal blijven hebben. Niet alleen omdat er gemotiveerde werkers vanuit Woerden bezig zijn. Oók niet omdat wij - gelukkig! - een goede opvolger konden benoemen. Maar eigenlijk alleen omdat wij mogen geloven dat de Heere het jeugdwerk wil gebruiken voor de uitbreiding van Zijn koninkrijk. Gode tot eer en zondaren tot zaligheid!

M. W. van l/Vinkelen. namens het bestuur van de Jeugdbond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen