Zondaar voor God worden is onmisbaar

Het begrip 'zonde' komt in de Bijbel op verschillende manieren voor. Ds. Van Manen: "Vier belangrijke Hebreeuwse woorden voor zonde zijn: 'chata', 'awon', 'pesja' en 'sjagah'. Het eerste woord, 'chata', betekent; missen, het doel missen. Wij hebben ons levensdoel waarvoor de Heere ons heeft geschapen, de verheerlijking van God, gemist.

'Awon' wil zeggen: rom zijn, verkeerd zijn, afbuigen van de goede weg. De betekenis van dit woord onderstelt kwade trouw, boos opzet, vijandigheid en innerlijke verkeerdheid. Het derde woord 'pesja' heeft meer de betekenis van: n opstand komen, rebelleren tegen het wettig gezag. De zonde betekent opstand tegen God. En 'sjaga' betekent eigenlijk: walen, zich vergissen. Het wordt gebruikt om allerlei onopzettelijke overtredingen mee aan te duiden; ook zonde die iemand uit onwetendheid bedreef. Een goed voorbeeld is Psalm 51:3 en 4. Daar worden door David drie van de vier woorden gebruikt. Zijt mij genadig, o God, naar Uw goedertierenheid; delg mijn overtreding (pesja) uit, naar de grootheid Uwer barmhartigheden. Was mij wel van mijn ongerechtigheid (awon), en reinig mij van mijn zonde (chata).

Uit het Nieuwe Testament is 1 Johannes 3:4 te noemen: ant de zonde is de ongerechtigheid. Voor het laatste woord staat in het Grieks: anomia', wat wetteloosheid betekent. Alles wat tegen de wet van God ingaat, is zonde. Voor het woord zonde gebruikt Johannes het Griekse woord 'hamartia' dat, net als het Hebreeuwse woord 'chata', doel missen betekent.

We kunnen ook denken aan Johannes 16:8 en 9 waar ook van zonde sprake is als doel missen: n Die (de Heilige Geest) gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen van zonde, en van gerechtigheid. en van oordeel. Van zonde, omdat zij in Mij niet geloven. Dus het niet geloven in Christus is zonde.

Komt het 'zondaar voor God' worden voor in de Bijbel?

Jazeker, denk maar aan wat David tot Nathan zegt: k heb gezondigd tegen den HEERE (2 Samuël 12:13). En denk verder aan de geschiedenis van Manasse. En als Hij hem benauwde, bad hij het aangezicht des HEEREN, zijns Gods, ernstiglijk aan, en vernederde zich zeer voor het aangezicht van den God zijner vaderen, en bad Hem; en Hij liet Zich van hem verbidden, en hoorde zijn smeking, en Hij bracht hem weder te Jeruzalem, in zijn koninkrijk.

Toen erkende Manasse, dat de HEERE God is (2 Kronieken 33:1 3). De kanttekeningen zeggen bij 'vernederde zich' dat dit betekent: met bewijs van berouw over zijn voorgaand leven en belofte van betering in het toekomende'.

Nog een voorbeeld lezen we in Lukas 19: de geschiedenis van Zachéüs die door de Heere Jezus uit de boom geroepen werd. En Zachéüs stond, en zeide tot den Heere: Zie, de helft van mijn goederen, Heere, geef ik den armen; en indien ik iemand iets door bedrog ontvreemd heb. dat geef ik vierdubbel weder. Denk ook aan de Samaritaanse vrouw die door Christus op haar zonde werd gewezen: Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus? (Johannes 4). Tot slot kunnen we denken aan de gelijkenis van de verloren zoon. En tot zichzelven gekomen zijnde, zeide hij: Hoevele huurlingen mijns vaders hebben overvloed van brood, en ik verga van honger. Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen den Hemel, en voor u.

Hoe noodzakelijk is het om zondaar voor God te worden?

Dat is onmisbaar tot zaligheid! Denk maar aan de tweede vraag van de Heidelbergse Catechismus: Hoeveel stukken zijn u nódig te weten, opdat gij in dezen troost zaliglijk leven en sterven moogt? We kennen het antwoord wel. Het is dus nodig te weten hoe groot mijn zonden en ellenden zijn. Let op, het gaat daarbij om een bevindelijk, een zaligmakend weten! Want dan gaan wij zoeken hoe wij van onze zonden verlost kunnen worden.

Maar waarom moeten mensen zondaar voor God 'worden'? leder mens is toch een zondaar?

We zijn allemaal zondaren. Maar zondaar voor Gód 'worden', dat is vrucht van de verlichtende, bovennatuurlijke werking van de Heilige Geest. De rechte kennis van de zonde is er niet zonder de zaligmakende kennis van God. Beide - de kennis van de zonde en de kennis van God - zijn vrucht van het hartvernieuwende werk van God de Heilige Geest. Echte kennis van de zonde, is dus een vrucht van de wedergeboorte. En dat hebben we allemaal nodig! Dan zien we dat we tegen God gezondigd hebben en gedaan hebben wat kwaad is in Zijn oog.

Hoeveel zondekennis moet iemand hebben?

Het gaat niet om de hoeveelheid. Het komt er op aan of de zondekennis echt is. oprecht, waar. Of we zien dat we tegen God gezondigd hebben. Zijn wet overtreden en daarom schuldig staan en onderworpen zijn aan de vloek van de wet en of we leren aanvaarden de straffen van

onze ongerechtigheden. Dat komt dan ook in de vrucht openbaar. Dan belijden we de zonde, dan bewenen we de zonde, haten we de zonde, vluchten we van de zonde en roepen we met de tollenaar: O God, wees mij zondaar genadig.

Heeft alleen de wet een functie in de overtuiging van zonde?

Door de wet is de kennis der zonde, zegt Paulus in Romeinen 3:20. En even later schrijft hij: k kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: ij zult niet begeren (7:7). De wet is dan als een spiegel. Als het licht van de Heilige Geest erop valt, zien we wat God van ons eist in Zijn wet en zien we wie we zelf zijn: en wetsovertreder, een zondaar. We moeten hier wel op een misverstand wijzen. Velen zeggen dat we onze zonden leren kennen aan de voet van het kruis van Christus. Dat in het licht van de liefde van Jezus de werkelijke zondekennis ontstaat. Eerst de Heere Jezus kennen en dan het kennen van de zonde. Maar dan keren we de heilsorde om. Denk maar aan de volgorde van de drie stukken uit het antwoord op de tweede vraag van de Catechismus.

Maar wél wordt de zonde bitter en smartelijker en leidt het tot meer verootmoediging als ik zie dat mijn zonden Christus aan het kruis hebben gebracht. Als ik leer dat ik - om met McCheyne te spreken - door mijn schuld Zijn kroon heb gevlochten en Zijn beker gevuld.

Kan zondekennis overschat worden?

Het is zo dat Gods kinderen nooit uitgeleerd komen in de kennis van hun zondig en ellendig bestaan. De zondeval is onpeilbaar diep. Maar Paulus mocht zeggen dat hem, de grootste van de zondaars, barmhartigheid is geschied. En zelfs een Manasse ontving genade.

Wel kan in algemene overtuiging een zondaar menen dat zijn zonden te veel zijn om vergeven te worden. Kaïn zei: Mijn misdaad is groter, dan dat zij vergeven worde. Vraag steeds om een zaligmakende overtuiging, opdat je ook mag leren: Het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.

En het omgekeerde, kan zondekennis onderschat worden?

Ja, de rijke jongeling bijvoorbeeld, hij kende zichzelf niet zoals God hem zag. Hij kende de geestelijkheid van de wet niet. Hij miste de zondekennis in het licht van Gods deugden. En ten slotte verliet hij zelfs de Zaligmaker!

I/I/at moet een jongere die met deze dingen worstelt doen?

Ik zou zeggen: Neem trouw de genademiddelen waar die de Heere geeft. Luister naar de Boodschap van Zijn Woord, onderzoek de Schrift, ga op je knieën en vraag de Heere om hartvernieuwende genade, om het werk van Zijn Geest. En vraag de Heere om het werk van Zijn Geest, om rechte kennis van Hem, om ware kennis van onszelf en van de weg der zaligheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen