Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

“Blij dat ik in dit gezin geboren ben”

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

“Blij dat ik in dit gezin geboren ben”

“Thuis krijg je warmte en geborgenheid”

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

“Wacht eens even. Waar ga je naar toe?” “Effe weg, ben zo terug.” “Hoe lang duurt zo? En waar wil je heen?” “Zucht! Moet ik nou werkelijk van elke stap die ik zet, rekenschap geven? Altijd dat gezeur!” Wat geweldig om ouders te hebben die je in de gaten houden alsof je een kleuter bent. Maar niet heus. Dat gedoe over de rommel in nota bene je eigen kamer. En rekening moeten houden met jongere broertjes of zusjes. Hoe leuk is het eigenlijk om in een gezin te leven?

Toegegeven, het kan knap lastig zijn niet steeds je eigen zin te kunnen doen. Maar zou je, als je heel eerlijk bent, willen ruilen met Ricardo in Colombia? Hij heeft als straatjongere geen enkele verplichting. Hoogstens ten opzichte van de groep waarmee hij optrekt. Hij hoeft niet naar school. Eet wanneer hij iets gevonden heeft om zijn maag mee te vullen. Aan hem wordt nooit gevraagd op tijd thuis te zijn. Want hij heeft geen thuis. Hij slaapt wanneer hij wil en staat op als het hem uit komt. Misschien vind je dit een flauw voorbeeld. En vergelijk je jouw leven in jullie gezin liever met dat van je buurjongen. Ook hij kan zo ongeveer doen en laten wat hij wil. Hij is veel vaker dan jij alleen thuis. Heeft geen zeurende zusjes of oudere broers die ook op de computer willen.

Andere kant
Hoe je het ook bekijkt, het leven in een gezin geeft beperkingen. Je hebt er zelf niet voor gekozen om binnen dit gezin geboren te worden. Je moet rekening houden met anderen. Het zorgt voor verplichtingen. Regelmatig liggen er - vervelende - klusjes te wachten. Natuurlijk moet je ’s zondags mee naar de kerk… Je kunt de lijst voor je gevoel eindeloos uitbreiden. Nu de andere kant van het verhaal. Elke dag krijg je werkelijk alles wat je nodig hebt. Allerlei zaken die nodig zijn om goed onderwijs te kunnen volgen. En heel veel dingen die je, als het erop aan komt, best missen kunt. Daar hoef jij geen enkele moeite voor te doen. Oké, afgezien van een enkele corveebeurt. Wat veel belangrijker is en met geen geld te betalen: liefde. Onvoorwaardelijke liefde van je ouders. Liefde van je broers en zussen. Zo af en toe zou je ze achter het behang plakken. En kunnen ze je behoorlijk dwars zitten. Tot iemand van buiten het gezin jou te na komt. Dan nemen ze het zonder meer voor je op. Thuis krijg je warmte en geborgenheid. Daar mag je jezelf zijn. In het gezin leer je de spelregels van de maatschappij. In het gezin is, als het goed is, ook een leven met de Heere zichtbaar. Dat is al zo vanaf de schepping.

In het begin
Zodra God de mens heeft geschapen, laat Hij hem in een gemeenschap leven. God geeft Eva aan Adam. Samen krijgen zij kinderen en vormen zo het eerste gezin op aarde. In de Bijbel lees je heel veel over gezinnen. Prachtige dingen. Je leest van Mirjam, die op haar broertje Mozes past als hij in zijn biezen mandje op de Nijl drijft. Van Job, die, als zijn kinderen feest gevierd hadden, de volgende morgen vroeg opstond om voor zijn kinderen te offeren. “Want”, zo zei hij, “ Misschien hebben mijn kinderen gezondigd tegen God.” Paulus heeft in zijn brieven veel geschreven over het gezinsleven. Je leest ook over minder fraaie toestanden. Kaïn slaat zijn broer Abel dood. Ismaël spot met Izak. Jozef wordt als lievelingetje van zijn vader, door zijn broers verkocht naar Egypte. De zonen van David kunnen elkaar niet luchten of zien. Misschien meer slechte dan goede voorbeelden. En toch wil God kinderen in een gezin op laten groeien. Juist het gezin is de plaats waar God Zijn verbond laat zien.

Gods verbond
Je kent vast Psalm 105: 5. Een Psalm die vaak in een doopdienst wordt gezongen. Daarin zing je van God, Die vast houdt aan Zijn waarheid. Die eeuwig en altijd aan Zijn verbond denkt. Het verbond dat Hij met Abraham heeft gesloten. En dat Hij van kind tot kind wil bevestigen. Waarin God zegt dat Hij ook jouw God wil zijn. Toen je gedoopt bent, hebben jouw ouders beloofd dat ze jou op zullen voeden tot Gods eer. En dat proberen zij, met vallen en opstaan. Door elke dag de Bijbel open te doen en daaruit voor te lezen. Door met en voor jou te bidden. Door je dingen te verbieden die lijnrecht tegen Gods Woord ingaan. En daarom slecht voor je zijn. Maar ook door je te vertellen hoe goed de Heere is. Dan mag je blij zijn dat je juist in jullie gezin geboren bent.

Veilig
Het klinkt allemaal heel mooi. Het gezin als plaats van liefde, warmte en geborgenheid. Ouders, die je over God vertellen. Maar jij merkt er bitter weinig van. Bij jouw thuis is het, om welke reden dan ook, niet fijn. Dat is ontzettend verdrietig. Vertel het in de eerste plaats aan de Heere. Maar zoek ook hulp. Probeer iemand in vertrouwen te nemen die naar je wil luisteren. En jou wil helpen. Zodat ook voor jou het gezin een veilige plek mag zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2009

Daniel | 36 Pagina's

“Blij dat ik in dit gezin geboren ben”

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 september 2009

Daniel | 36 Pagina's