Weerwolven: een duister spel
Wil je voor helderziende of heks spelen?
Regelmatig als ik ergens ben, wordt het spel ‘De Weerwolven van Wakkerdam’ gespeeld. Is dat een verantwoord spel? Een jongere
De ‘Weerwolven van Wakkerdam’ is een gezelschapsspel met kaarten. Het is al verschillende jaren op de Nederlandse markt en wordt steeds populairder. Onder jongeren, studenten, maar zelfs op verjaardagen van volwassenen wordt er ‘geweerwolfd’! Op zichzelf is het positief wanneer er een gezelschapsspel gedaan wordt. We leven in een individualistische beeldcultuur. Het doen van spellen met elkaar is dan een soort tegengif. Belangrijk om te stimuleren, en fijn om te doen als vrienden en als gezin. Natuurlijk is dat geen reden om dan maar niet te kijken of een spel door de beugel kan. Ook in onze vrije tijd gelden Gods heilzame geboden. Ook dan leven we voor Gods heilig Aangezicht. We gaan op zoek naar een eerlijk antwoord op je vraag.
List
Wat is ‘De Weerwolven van Wakkerdam’ eigenlijk voor spel? In dit spel neem je met een groepje medespelers een rol aan. In het dorpje Wakkerdam wonen namelijk eerzame burgers, maar ook weerwolven. Elke speler krijgt een kaart waarop zijn rol staat: weerwolf, ziener, heks, onschuldig meisje, Cupido, jager, dief of burger. Het doel van het spel is dat de burgers de weerwolven ontmaskeren. De weerwolven proberen op hun beurt de burgers uit te schakelen. Het spel is een soort afvalrace. ‘s Nachts ontwaken de wolven, en schakelen ze een burger uit. Overdag proberen de burgers op middeleeuwse wijze – roddel en achterklap – iemand als weerwolf aan te wijzen. Is er iemand beschuldigd, dan wordt deze ter dood gebracht – uit het spel gezet –, en moet hij zijn speelkaart laten zien. Het kan dus gebeuren dat de burgers een onschuldige medeburger uitschakelen. Toont het kaartje echter het weerwolvenlogo, dan hebben ze er dus eentje te pakken. Door slim spel, list en bedrog moet dus worden voorkomen dat je ter dood wordt gebracht en het spel overleeft.
Verscheuren
Tja, wat moet je met zo’n spel… Valt het in de categorie ‘onschuldige spellen’? Of moeten we er meer achter zoeken? Helemaal onschuldig komt mij dit spel in ieder geval niet over. Hoe leuk het spel ook kan zijn, het ademt een wat duistere sfeer. De weerwolf is een volksfabel waarbij een mens ‘s nachts in een wolf verandert en dieren, mensen of lijken verscheurt voordat hij tot zijn menselijke vorm kan terugkeren. In allerlei varianten komt de weerwolf terug in boeken, films en spellen. Onder invloed van onder andere de heksenvervolging is het geloof in de weerwolf ook in verband gebracht met de duivel. De weerwolf zou, net als de heks, een persoon zijn die een verbond heeft gesloten met de duivel. Ook de zogenaamde ‘wolfsangel’ zou daarmee te maken hebben. Dit symbool werd niet alleen door de Nazi’s gebruikt in de jaren ’30 en ’40, maar wordt ook door de satanskerk gebruikt. Zie je de duistere sfeer die eromheen hangt?
Cupido
Daarnaast moet je je afvragen of je voor ziener, heks – die met een toverdrank spelers dood of levend kan maken – of cupido moet spelen. Een ziener wordt ook wel helderziende genoemd, een heks heeft alles met magie te maken en een cupido – je weet wel , zo’n dik jongetje met vleugeltjes en pijl en boog - is een mythologische figuur: de zoon van Venus, godin van de liefde. In de Griekse mythologie heet hij Eros, god van de liefde. Het lijkt me niet goed om zulke rollen aan te nemen. Zeker niet als dit gepaard gaat met list en bedrog. Het is dan wel een spelletje, maar waar ligt voor een christen dán de grens?
Spelletje
De Bijbel leert ons duidelijk om ver bij de zonde vandaan te blijven: Onthoudt u van alle schijn des kwaads (1 Thessalonicensen 5: 22), (…) en haat ook de rok die van het vlees bevlekt is (Judas: 23). Dit vind ik typisch een geval waarbij je vandaan moet blijven. Ook het doen van een spelletje is niet vrijblijvend. In je spel kun je zondigen. Zeker als we beseffen dat wij mensen nu eenmaal naar de zonde hangen: ‘geneigd tot alle kwaad’. Moet je dan spelen met de werken der duisternis (Efeze 5: 11)? Satan heeft niets liever dan dat we een spelletje met hem spelen, al is het in onze onnozelheid. Satan is niet iemand om mee te spelen, maar om tegen te strijden (zie Efeze 6). Gaan we niet vaak veel te gemakkelijk om met zijn macht, list en bedrog? Velen van ons leven alsof hij er niet is. Dat is heel gevaarlijk. Doorzie zijn listen. Blijf bij hem vandaan, ook in je spel. Er is geen terrein waarin de zonde niet is doorgedrongen. Dat is het aangrijpende gevolg van onze zondeval. Zelfs ons ‘onschuldige’ spel is erdoor bevlekt. Ook als je een spel als Kwistet speelt – om maar iets te noemen… – kun je boos worden omdat je verliest. We hebben de verlichting van de Heilige Geest nodig om scherp te onderscheiden tussen goed en kwaad. Zijn werk in ons leven is noodzakelijk om te strijden tegen het kwade in ons en buiten ons.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 november 2009
Daniel | 32 Pagina's