Elisa’s eerste wonder

Het is een tijd van hongersnood, als Elisa in Gilgal is, bij de zonen der profeten. Elisa geeft een wonderlijke opdracht: Zet de grote pot aan en zied – kookt – moes. Eén van de jongens gaat uit in het veld om te zoeken. Hij vindt een soort wilde struik, die op een wijnstok lijkt, waaraan ‘kolokwinten’ groeiden. Dat waren vruchten die op meloenen leken. Hij meent die kolokwinten te kunnen eten en neemt ze mee. De moes wordt bereid en de maaltijd begint. Dan hoort Elisa: De dood is in de pot! Eigenlijk krijgen de profetenzonen een ingrijpende les: Iets wat mooi lijkt, is enkel de dood. Zo kan het nu ook zijn in de prediking van Gods Woord. In deze tijd is er soms zoveel wat er op lijkt, maar het niet is. Dan horen we wel dezelfde woorden, maar er wordt heel wat anders mee bedoeld. Dan worden mensen opgeroepen om te geloven, maar er wordt verzwegen dat wij dood liggen in de zonden en het geloof een gave Gods is. Dan spreken mensen soms veel over Jezus, maar Hij heeft Zich nooit persoonlijk aan hun ziel geopenbaard. Wij mogen wel veel vragen om daarvoor bewaard te worden, want dan is het: de dood in de pot!

Meer dan Elisa
Ook Gods kinderen moeten leren dat er bij hen alleen maar de dood te vinden is. Soms mogen ze wel genieten van wat de Heere schonk, maar ze komen telkens weer in hun armoede terecht. Weet je waarom de Heere dat doet? Dat drijft hen telkens weer uit naar Hem, Die meer is dan Elisa, die grote Profeet. Wat gaan de profetenzonen nu doen? Proberen ze dit zelf maar op te lossen? Er zijn zoveel godsdienstige mensen, die zelf hun raadsels wel kunnen oplossen. Maar zo gaat het met deze profetenzonen niet. Ze gaan met hun nood naar Elisa. Elisa wijst een middel aan: meel. Hij werpt het in de pot en er was niets kwaads meer in te vinden (vers 41). Dat meel deed op zichzelf natuurlijk niets, maar de Heere gebruikte dat middel om Zijn kracht te tonen.

Eenvoudig middel
Dit wonder leert ons, dat de Heere uit het dodelijk kwaad het heilzaam goed kan voortbrengen. Denk maar eens aan Jozef. Wat moest hij een moeilijke weg gaan naar Egypte door het kwaad wat zijn broers hem hadden aangedaan. Maar later mag Jozef tegen zijn broers zeggen: Gijlieden wel, gij hebt kwaad tegen mij gedacht, doch God heeft dat ten goede gedacht. Zo doet de Heere alle dingen voor Zijn volk medewerken ten goede. Maar dit wonder leert ons nog iets. De Heere gebruikt een heel eenvoudig middel om de moes in de pot eetbaar te maken. De Heere gebruikt nog een eenvoudig middel om Zijn kinderen te onderwijzen, te bemoedigen of terug te brengen van een dwaalweg. En dat is Zijn heilig Woord!

Zijn Woord gebruiken
Denk maar aan David. Wat was hij ver afgedwaald van de Heere. Maar de profeet Nathan werd gezonden met het Woord des Heeren: Gij zijt die man! En toen werd David weer schuldenaar voor de Heere. Zo wil de Heere nog Zijn Woord gebruiken als een ‘heilzaam meel’. Daarom krijgen Gods ware kinderen Gods Woord zo lief. Zij mogen het de dichter van Psalm 119 wel nabidden: ‘Maak in Uw Woord mijn gang en treden vast, opdat ik mij niet van Uw paân moog’ keren’.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen