Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wonen in de ruimte

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wonen in de ruimte

Nederlandse astronaut halfjaar in het ISS

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In anderhalf uur een rondje om de aarde. In een razend tempo scheer je op 400 kilometer hoogte over het aardoppervlak. Een droom voor elke jongen? Voor de astronauten in het ISS een werkelijkheid. Zij wonen er voor een korte periode. Ruimtevaart blijft boeien, maar laat ook iets zien van Gods grootheid.

Prachtige foto’s maakt hij van de aarde. André Kuipers, de Nederlandse astronaut die op dit moment in het International Space Station (ISS) verblijft. Via Twitter stuurt hij elke dag een paar foto’s naar de aarde. Dan fotografeert hij de Straat van Gibraltar, of Kaap de Goede Hoop, dan maakt hij weer een prachtige plaat van de Zeeuwse eilanden of de Waddeneilanden. Regelmatig komt het ISS boven Nederland. Op heldere avonden of vroege ochtenden is het enorme gevaarte zelfs met het blote oog zichtbaar. Een stip die in snel tempo langs de hemel beweegt. De snelheid van het ISS is onvoorstelbaar. De snelheid is 28.000 kilometer per uur. Slechts 90 minuten duurt het en dan heeft het station een ronde om de aarde gemaakt. André Kuipers en de andere astronauten in het ISS maken dus acht keer per dag een zonsopgang en een zonsondergang mee. Dat brengt ook nog eens gigantische temperatuurverschillen. In de zon is het ongeveer 150 graden. In de schaduw van de aarde vriest het juist 150 graden. Door de goede isolatie schommelt de temperatuur binnen het ISS tussen 20 en 30 graden Celsius.

Lancering
Op 21 december 2011 werd Kuipers gelanceerd, vanuit Baikonur in Kazachstan. Misschien heb je het wel gevolgd via de krant, of via het internet. Behoorlijk spannend zo’n raketlancering. Er komen ontzettend veel krachten vrij. Eerst hoor je een stem aftellen tot ‘zero’ en dan komt de grote Soyuz-raket langzaam in beweging. Steeds sneller. De mensen op de grond zien de raket steeds kleiner worden, tot het nog maar een stipje is. Onderweg verliest de raket telkens een laag. Brandstoftanks vallen één voor één weg. Na slechts 9 minuten zit de Soyuz-capsule in een lage baan om de aarde. De bestemming wordt pas na twee dagen bereikt: het internationale ruimtestation.
Verschillende ruimtevaartorganisaties nemen deel aan het ISS.
Bijvoorbeeld de Amerikaanse NASA en de Europese ESA. En daarnaast natuurlijk de Russen. Het plan voor zo’n groot ruimtestation is al best oud. President Ronald Reagan van de Verenigde Staten bedacht dit plan als eerste. Er moest een groot ruimtestation komen onder de naam ‘Freedom’. Maar, in 1998 startte de bouw echt. Steeds werden er kleine stukjes bij gebouwd.
Vanaf 2000 wordt het station permanent bewoond. De Amerikanen lanceerden Spaceshuttles naar het ISS en de Russen Soyuz-raketten.

Prachtige planeet
Heel de aarde is goed te zien vanuit het ruimtestation. “De hele wereld is mooi”, aldus André Kuipers: “prachtig zijn de woestijnen en de eilanden in de Stille Zuidzee.” Als je de foto’s van de aarde vanuit het ruimtestation bekijkt kom je echt onder de indruk van de schoonheid van de aarde. Prachtige azuurblauwe oceanen, uitgestrekte woestijnen, indrukwekkende rotspartijen.
Maar wat ook opvalt is de hand van de mens. Kuipers: “Je ziet ontbossing, heiigheid boven grote steden, luchtvervuiling, dat soort zaken kan je wel zien.”
In mei komt Kuipers weer terug naar de aarde. Toch vindt hij het prima om voor een lange tijd in het ruimtestation te wonen. André Kuipers blijft ongeveer een half jaar in de ruimte. Tot mei 2012. Hij doet er allerlei wetenschappelijke proefjes.
En natuurlijk stuurt hij steeds weer prachtige kiekjes van de Aarde.
Soms raak je er diep van onder de indruk. Zie jij hierin ook de hand van de God van de Bijbel als Schepper van hemel en aarde?

---
Geldverspilling
Ruimtevaart spreekt tot de verbeelding. Absoluut. Door het ruimtevaartprogramma hebben wij ook een aantal gemakken. Denk hierbij aan communicatiemiddelen en ontwikkelingen op medisch gebied.
Dat is mooi, maar er zitten ook schaduwkanten aan. Zeker vanuit christelijk oogpunt. Vaak wordt ruimtevaart gezien als een grote stap van de mens in de geschiedenis. Een beeld van de vooruitgang. Maar dat is waanzin. Ruimtevaart verandert niets aan de nietigheid van de mens ten opzichte van de eeuwige God, die een ontoegankelijk licht bewoont.
Vaak is ruimtevaart ook een wedstrijdje geldverspilling.
Wat is de winst van ruimtevaart als je de miljarden tegenover de uiteindelijke resultaten zet? Bovendien heeft ruimtevaart ook levens gekost. Het zijn toch dingen om goed over na te denken.

Laatste spaceshuttle
De Russen hadden en hebben hun eigen ruimtevaartuigen, zoals de Soyuz en zogenaamde ‘Progress’ (een onbemand vaartuig voor bijvoorbeeld bevoorading. De Amerikanen hadden de Spaceshuttle. Vorig jaar werd de laatste Spaceshuttle gelanceerd. Op 21 juli werd de ruimteveer ‘Atlantis’ gelanceerd met als bestemming het ISS.
Een spaceshuttle is vaker bruikbaar. Zo heeft de ‘Atlantis’ maar liefst 32 missies in de ruimte volbracht. Er zijn ooit vijf Spaceshuttles geweest. Twee zijn er verongelukt.
De andere drie zijn museumstukken geworden.

‘God niet gezien’
De Rus Yuri Gagarin was de eerste mens die een ruimtereis maakte. Voor de Sovjet- Unie was dit een unieke prestatie. Iets waarmee ze de machtige Verenigde Staten te slim af waren geweest. Op 12 april 1961 was Gagarin in de ruimte.
Als je in Google zijn naam intikt kom je ongetwijfeld tegen dat Gagarin ongeveer zoiets gezegd heeft als: “Nee, ik heb God niet gezien. Ik heb gezocht en gekeken, maar God niet gezien.” Hij zou dit gelijk na zijn ruimtereis, op 14 april 1961 gezegd hebben. Dit blijkt een geslaagd voorbeeld van een regelrechte leugen. Wat is het echte verhaal? Deze uitspraak komt van de toenmalige leider van de Sovjet-Unie Nikita Chroetsjov. De communisten waren fel tegen religie. Het regime was heel atheïstisch.

Prestige
In de tweede helft van de vorige eeuw was ruimtevaart een belangrijk onderdeel van de strijd tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie. Beide landen waren in een heel ingewikkeld conflict verwikkeld dat we de Koude Oorlog noemen. Tot een echte oorlog tussen beide wereldmachten kwam het niet. Wel werd er in de zogenaamde Derde Wereld hard gevochten. De Amerikanen vochten in Korea en Vietnam. De Russen vochten ook, bijvoorbeeld in Afghanistan. Het ging om het indammen van het communisme. Of, voor de Sovjet-Unie, de verbreiding ervan. Wie was de sterkste? Dat wist men eigenlijk niet van elkaar. Maar er werd veel hoog gehouden. Een onderdeel daarvan was het ruimtevaartprogramma van beide landen. Puur een prestigekwestie.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 februari 2012

Daniel | 36 Pagina's

Wonen in de ruimte

Bekijk de hele uitgave van donderdag 9 februari 2012

Daniel | 36 Pagina's