Niet in tel, maar door God gekend

De laatste groep van vier discipelen is het minst bekend. Eén van hen, Simon Zelotes, is de vorige keer al besproken. De anderen uit deze groep zijn Jakobus de kleine, Judas (Thaddeüs) en Judas Iskariot. De laatste is natuurlijk wel bekend, omdat hij Jezus verraden heeft. De andere Judas is veel minder bekend. We weten eigenlijk niet zoveel van hem. In de evangeliën krijgt hij drie verschillende namen. Naast Judas wordt hij ook Thaddeüs of Lebbeüs genoemd.

Zachtaardig
De namen van Judas zeggen misschien wel iets over zijn karakter. Lebbeüs bijvoorbeeld betekent letterlijk ‘kind van het hart’. Het is een Hebreeuwse naam. Een bijnaam die veel gedachten oproept, die wijzen richting een zachtaardige, gevoelige man. Slechts een keer horen we Judas spreken. Johannes heeft het opgeschreven. Het gebeurt tijdens het lange gesprek dat Jezus met Zijn discipelen had aan de vooravond van Zijn lijden. Johannes schrijft: Judas, niet de Iskáriot, zeide tot Hem: Heere, wat is het dat Gij Uzelven aan ons zult openbaren en niet aan de wereld? (Joh.14:22). Deze vraag roept ook het beeld op van een zachtmoedige jongeman. De vraag is niet hoogmoedig of fel. Laat staan dat Judas hier de Meester ter verantwoording roept, zoals Petrus had gedaan. Judas kon niet geloven dat Jezus Zich zou openbaren aan een groep mannen zoals zij en niet aan de wereld. Er klinkt verwondering in door. Judas had waarschijnlijk een ander beeld van Jezus’ openbaring dan de Heere. Een openbaring aan de wereld op dit moment zou toch pas een teken van Zijn macht zijn!

Die Mij liefheeft
Jezus geeft Judas persoonlijk antwoord: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen en zullen woning bij hem maken (Joh.14:23). Wat een teer antwoord krijgt Judas. Wie Hem liefheeft, aan die zal Christus Zichzelf openbaren. Gods Koninkrijk is in de harten van mensen. Dat is het werk van de Heilige Geest. Dit is het geheim van het geloof. Wie Christus liefheeft, zal ook door de Vader bemind zijn als Zijn kind en door de Geest zullen zij wonen in het hart van een zondaar. Wie kan de diepte van dit antwoord begrijpen? Zoek de toevlucht bij deze Zaligmaker, want buiten Hem kun je niet voor God bestaan. Dan blijft Zijn toorn op je.

Gewone christenen
Vaak hoor je over belangrijke personen uit de Bijbel. Abraham, David, Daniël, Paulus… Hoe zou jij je ooit kunnen meten met hen? Natuurlijk lees je dat Elia een mens van gelijke bewegingen was als wij allemaal. Je leest over zonden in het leven van Abraham en David.
Gods Woord beschrijft geen heilige mensen, maar zondaren die alleen in Christus heiligen zijn. Tegelijk zou je kunnen denken dat Gods kinderen hele bijzondere mensen zijn. Je kunt daarbij ook denken aan belangrijke mensen in de kerk. Je kunt makkelijk een hele serie namen opnoemen: Paulus, Johannes, Augustinus, Luther, Calvijn, Bunyan, Boston, Comrie, Kersten, Vergunst.
Bekende namen. Ook vandaag zijn er kinderen van God die bekend zijn. Dat is niet verkeerd natuurlijk. God geeft sommige van Zijn kinderen de genade om leiding te geven. Maar vergeet niet dat heel veel van Gods kinderen gewone mensen zijn. Ze vallen niet op. Dat is ook niet belangrijk. Toch verheerlijkt God Zijn genadewerk in hen en dat wordt zichtbaar in hun leven. Ze zijn ootmoedig. Ze hebben de Heere lief en dragen die liefde ook uit in hun omgeving.

Woning bij God
Ook Paulus kende zulke christenen. Soms noemde hij ze niet eens bij naam. In de brief aan Filippi zegt hij: En de andere mijn medearbeiders, welker namen zijn in het boek des levens (Fil.4:3). Daar gaat het om. Is jouw naam bekend bij God? Heb jij Zijn stem gehoord? Ken je de Heere? Wij moeten niet streven naar het grootmaken van onze naam, ook niet in de kerk. Ook niet in het Koninkrijk van God. Het antwoord dat Jezus Judas gaf is genoeg: Zo iemand Mij liefheeft, die zal Mijn woord bewaren; en Mijn Vader zal hem liefhebben, en Wij zullen tot hem komen en zullen woning bij hem maken. Dan woont Christus door het geloof in het hart. De Heilige Geest werkt het geloof in de Heere Jezus. En de Heiland bereid voor hen een woning bij God (Joh.14:2).

De Heere leidt
De naam Judas heeft in onze oren niet zo’n mooie klank. We denken meteen aan Judas Iskariot die de Heere Jezus verried met een kus. De andere Judas draagt deze naam ook. Het is een hele mooie naam, want Judas betekent: de Heere leidt.

Jakobus de kleine
Naast Jakobus de zoon van Zebedeüs is er nog een Jakobus in de discipelkring. Markus noemt hem Jakobus de kleine (Mark.15:40). Hij droeg een hele bekende en gewone naam. Je leest deze naam vaak in het Nieuwe Testament. Hij wordt zelfs weleens verward met de andere discipel, of met Jakobus, de broer van Jezus en de schrijver van de algemene zendbrief.
Wij weten dat Jakobus de zoon van ene Alfeüs was en dat zijn moeder Maria heette. Deze Maria verkeerde ook dichtbij Jezus. Zij was bij de kruisiging en kwam om het lichaam van Christus te zalven met specerijen (Mark.16:1). Meer dan zijn naam en zijn afkomst weten we niet. We weten wel dat Jakobus door de Heere Jezus werd geroepen. Een hele nacht bad de Heere Jezus op de berg, toen riep hij de Twaalf. Hij bad voor hen, ook voor Jakobus, de kleine. De eeuwigheid zal zijn werk openbaren. Want ook Jakobus werd een apostel, geroepen om Christus’ werk te prediken in deze wereld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen