Alleen uit genade zalig

We lezen van Paulus in de brief aan de Efeziërs, want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof: en dat niet uit u, het is Gods gave. Waren zij dat waard? De apostel bepaalt hen in de voorgaande verzen bij hun afkomst. Zij waren dood in zonden en misdaden. En dat door de zondeval. Daar lezen wij hoe God een mens heeft geschapen naar Gods beeld en gelijkenis in ware kennis, gerechtigheid en heiligheid. Ten dage als gij daarvan eet, zult gij den dood sterven. Adam heeft als vertegenwoordigend hoofd van het werkverbond gegeten. De straf is niet alleen uitgesproken, maar ook uitgevoerd en in alle mensen doorgegaan. De mens is een drievoudige dood gestorven. De geestelijke dood (wij verstaan de geestelijke dingen niet meer met ons hart) de tijdelijke dood (steeds maar weer: en hij of zij stierf ) en de eeuwige dood (zonder een nieuw hart eeuwig verloren).

Het is van nature niet zo dat een mens nog enig vermogen heeft in zichzelf om te ‘geloven’ of om naar God te vragen en zoeken. Lees dat maar in Psalm 53 vers 3 en 4. Maar Paulus zegt hier in dit hoofdstuk: toen gij dood waart. Dus hij spreekt hier tot een geestelijk levend gemaakt mens. Paulus gaat ook uitleggen hoe dat komt. Maar God, Die rijk is in barmhartigheid door Zijn grote liefde (vers 4). De oorzaak van de levendmaking ligt niet in de mens, maar aan Gods kant. Dat is Gods welbehagen en dat betekent, dat God van eeuwigheid een behagen had in het welzijn van een mens. Dat geeft ook het woordje ‘want’ in onze tekst aan. Uit genade, dat is uit onverdiende goedheid, zijt gij zalig geworden. En zalig worden is: verlost worden van het hoogste kwaad en gebracht worden tot het hoogste geluk. Paulus zegt hier in een paar woorden hoe het nu precies is. Als een mens (en dat kan zijn van een klein kind tot een oude grijsaard) een nieuw hart krijgt, is dat een daad en een werk van God. En dat onverdiend. Het is een gave van Zijn grote onmetelijke liefde, waarmede Hij ons (dat zijn de uitverkorenen) heeft liefgehad. Door het (ware) geloof staat er. We moeten goed lezen, er staat niet om maar door. Is dat dan belangrijk? Ja, want als het om het geloof is, dan zou het uit onszelf kunnen komen. Maar als het door het geloof is, komt het van een Ander. Zoals de tekst ook zegt: en dat niet uit u, het is Gods gave. In Efeze 2 vers 9 staat nog ter verduidelijking: Niet uit de werken (van de mens).

Maar hier staat in Efeze 2 dat we van nature dood zijn en het alleen uit de verdienste van Christus Jezus is en dus geschonken wordt. Opdat Hij zou betonen in de toekomende eeuwen den uitnemende rijkdom Zijner genade, door de goedertierenheid over ons (Gods volk) in Christus Jezus (vers 7). Dat heeft Hij gedaan. In de plaats van doodschuldigen. Zodat een doodschuldige de schuld vergeven wordt en weer recht krijgt op het eeuwige leven. Dus een mens kan en zal alleen uit genade zalig worden, door het geloof. Dat was bij Adam en Eva al zo, en dat zal ook nu, en totdat de laatste zal zalig worden, precies hetzelfde zijn. Want God blijft de onveranderlijke getrouwe Verbondsgod. Geliefde jonge vrienden blijf maar bij de eenvoudige waarheid van Gods Woord.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen