Om de reorganisatie.

Dat het reorganisatie-comité teleurgesteld is in haar hooggestemde verwachtingen wat betreft de uitslagen op de classicale vergaderingen, is heel goed te begrijpen. Men heeft ook zoo'n geweldige propaganda gevoerd, men heeft er zooveel tijd aan besteed, en zie, het resultaat is nog nihil. De Kerk moet zijn oordeel over het reorganisatie-ontwerp uitspreken, was de leuze voordat de synode de nieuwe reglementen voorloopig had aangenomen. Maar de verwarring is thans nog grooter geworden. Prof. Visscher heeft er terecht voor gewaarschuwd, maar men wilde niet gewaarschuwd worden. En thans hebben de predikanten het gedaan. De ouderlingen waren meer bewogen met de nood der kerk dan de predikanten, „die hun academische en kerkpolitieke richtinggevoeligheden maar al te gretig botvieren", zoo schrijft dit reorganisatie-comité in haar laatst verschenen nummer.
Of het verhaaltje, dat de ouderlingen over het algemeen meer voorgestemd hebben dan de predikanten in werkelijkheid wel waar is, willen we eerst bewezen zien. Onze gereformeerde ouderlingen hebben in elk geval samen met onze gereformeerde predikanten tegengestemd, juist omdat ze de nood der kerk zoo zagen, die steeds meer van haar belijdenis afwijkt, en waarin men de Schrift op de meest verschillende manieren uitlegt. Onze ouderlingen en predikanten hebben tegengestemd, omdat ze zagen, dat de belijdenis niet meer veilig zou zijn. Maar ja, als men tegen is, is men dat om „academische en kerkpolitieke richting-gevoeligheden te doen botvieren". Maar wij zouden de vrienden van de reorganisatie willen verwijzen naar Charlois en naar Zeist en naar zoovele andere plaatsen, waar zij de macht hebben. Ons gereformeerde volk kan er haar wijze lessen uit trekken. In Dordrecht zijn besprekingen gaande over opheffing van een predikantsplaats; daar staat ook een Kerkhersteller, Ds. van Ingen.
Niettegenstaande de teleurstellende uitslagen geeft het reorganisatie-comité de moed nog niet op. Zelfs is men niet mismoedig geworden door het feit, dat het peil der discussies op de classicale vergaderingen wel eens heel laag zakte, over het feit, dat er een Babylonische spraakverwarring heerschte. Want men moet niet denken, dat dit „een voorbode is van wat de kerkelijke vergaderingen in de toekomstig gereorganiseerde kerk te zien zouden geven". Straks zijn het toch immers allemaal apostelen en profeten, die predikanten en ouderlingen, die nu „laag-bij-de-grondsche discussies voeren". Men moet het maar gelooven! We hebben het al meer gezegd, apostelen en profeten ontstaan alleen door de werking van Gods Geest. Maar met dien Geest rekent men niet meer. Wel met de mond, maar niet in werkelijkheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen