De vrijzinnigen in de Ned. Herv. Kerk

Van vrijzinnige zijde tracht men in den laatsten tijd den invloed in de kerk, die men in verschillende dorpen en steden verloren heeft, weer terug te winnen. Eén van de middelen, waarvan men zich bij deze actie bedient, is het stichten van afdeelingen van Vrijzinnig Hervormden, die preekbeurten organiseeren en dus werken als „vrijzinnige" evangelisaties. In sommige steden en groote dorpen benoemt men zelfs vanwege die afdeelingen predikanten, om de geestelijke verzorging van de leden der afdeeling waar te nemen, zoodat men als het ware een „vrijzinnige kerk" krijgt op zoo'n stad en op zoo'n dorp.
Toch willen deze vrijzinnigen lid zijn en blijven van de Ned. Herv. Kerk. Hoewel zij van de belijdenis der kerk niet weten willen, hoewel zij den Christus der Schriften niet belijden, willen zij toch deel uitmaken van een kerk, die toch altijd nog de Drie Formulieren van Eenigheid als haar belijdenis heeft.
Vooral in de steden voert men in den laatsten tijd nu een groote actie om een officieele plaats in de kerk te krijgen. Verzoekschriften werden gericht tot de kerkeraden van de Ned. Herv. Gemeenten te Rotterdam, Den Haag en Amsterdam. De kerkeraden dier gemeenten hebben echter alle geweigerd aan deze verzoeken gehoor te geven. Wat natuurlijk in overeenstemming is met den eisch van het Woord des Heeren. Of deze eisch bij de beslissingen wel altijd even zwaar gewogen heeft, weten we echter niet en betwijfelen we ook ten zeerste.
Toch heeft o.a. één argument uit het antwoord van den Amsterdamschen kerkeraad ons ten zeerste verbaasd. Er is daar een commissie benoemd en deze commissie heeft rapport over deze zaak uitgebracht. Ze was „eenstemmig van meening, dat de vrijzinnigen zich gedragen als een groep, die zich opzettelijk van de wettige leiding in de gemeente onttrekt, haar samenkomsten mijdt en de sacramenten niet begeert, dan op voorwaarde, dat zij zullen worden toegediend door een voorganger van haar eigen rienting."
Kerk en Wereld, het blad van de vrijzinnigen, teekent hierbij aan:
„Tot mijn niet geringe verbazing moest ik lezen, dat van de rapporteerende commissie o.m. deel uitmaakt de ethisch-orthodoxe predikant Ds. W. A. Hoek.
Bekend is toch, dat deze heer geregeld in Evangelisatielokalen in vrijzinnige gemeenten als voorganger optreedt. Minder bekend echter, dat hij eveneens bij tijd en wijle preek-, ja zelfs Avondmaalsdiensten vervult in samenkomsten van den „Evangelischen Kring" te Ermelo, een vereeniging, die voor het grootste gedeelte haar getrouwen telt onder de leden der Hervormde Gemeente, die in de prediking hunner eigen „wettig beroepen predikanten" geen bevrediging vinden.
Het bijzondere hiervan nu is, dat de Hervormde Gemeente te Ermelo orthodox is, zoo goed als Ds. Hoek zelf, al is het dan ook in wat meer ouderwetschen zin. Derhalve evangeliseert deze predikant zoowel tegen wat meer rechts dan wat meer links van hem staat. En maakt zich zoodoende in dubbele mate schuldig aan wat hij den vrijzinnigen in eigen gemeente zoo gruwelijk kwalijk neemt."
Tot zoover dit vrijzinnige blad. Met opzet hebben wij dit stukje overgenomen, omdat van ethisch-confessioneele zijde ons gereformeerden hetzelfde verwijt gedaan wordt. Wanneer wij een evangelisatie oprichten, zijn we ook scheurmakers, secte-stichters, opstandelingen tegen het wettig gezag, enz. Maar van die zijde sticht men ook evangelisaties, belegt men ook spreekbeurten in gereformeerde gemeenten. We denken nu aan Ermelo, Nijkerk, Schoonhoven, enz. Wij achtten het goed om hier eens de aandacht op te vestigen. Dat neemt natuurlijk niet weg, dat wij er van harte mee instemmen, dat de vrijzinnigen in onze kerk niet thuishooren. En daarom zijn we het eens met den kerkeraad van De Bilt, die aan de vrijzinnigen een predikant weigerde, omdat door hen de Christus niet beleden wordt als Gods Zoon en onzen eenigen volkomen Zaligmaker, Zijn bloed reinigend van alle zonde.
De afdeeling van Vrijzinnig Hervormden te De Bilt had haar verzoek om in de vacature van Dr. de Lind van Wijngaarden een vrijzinnig predikant te beroepen, o.a. gegrond op de volgende overweging: dat aldus gehandeld zou worden in den geest van den overleden leeraar, die in woord en geschrift meermalen als zijn opvatting had geuit, dat het in het belang dezer groote gemeente zou zijn als naast de beide thans overgebleven predikanten een vrijzinnig leeraar zou komen...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen