Begrafenis ds. W.J. van Lokhorst

Op treffende wijze is Zaterdagmiddag in het licht getreden, welk een eminente plaats Ds. W. J. van Lokhorst in de Ned. Herv. gemeente te Hilversum heeft ingenomen. De belangstelling bij de begrafenis van dezen herder en leeraar was in overeenstemming met de verwachtingen: in grooten getale vulden de belangstellenden het kerkgebouw aan de Kerkbrink en na afloop van dezen dienst sloten velen, voorzoover dit althans mogelijk was en met de goede orde op de kleine begraafplaats niet in strijd was, zich bij de stoet aan.
Omstreeks kwart voor één werd de kist het kerkgebouw binnengedragen. Bij den aanvang van den dienst las Ds. G. Lans van Huizen 2 Corinthen 4:5—14 en ving hierop zijn toespraak aan met te zeggen, dat de overledene niet anders begeerde dan het eenvoudige Woord. Het was en kon ook zijn bedoeling niet zijn om hem als mensch te verheerlijken, maar alleen om met God te eindigen en Hem te danken voor wat Hij in dezen dienstknecht heeft geschonken en daarenboven elkander te wijzen op het vergankelijke van dit leven. Wij kunnen thans God danken voor de heerlijke gaven, die Hij in dezen Godsgezant heeft gegeven. Zijn werk heeft hij zoo lang mogelijk gedaan. Daarbij heeft hij ook veel strijd in zijn ziel gekend en de smart ondervonden van de waarheid van het woord: vest op prinsen geen betrouwen. Ds. v. Lokhorst spreekt niet meer, maar Gods werk blijft. Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde. Op verzoek zong de gemeente de lievelingspsalm van Ds. van Lokhorst: Ik roem in God, ik prijs 't onfeilbaar Woord; Ik heb het zelf uit Zijnen mond gehoord... (Ps. 5 6 : 5 ) . De rouwdienst werd besloten met het uitspreken van de geloofsbelijdènis.
Nadat allen zich op de begraafplaats rondom de groeve vereenigd hadden, trad Prof. Dr. H. Visscher naar voren, die er aan herinnerde, dat hij jaren geleden Ds. van Lokhorst als student heeft leeren kennen en zich toen verheugde over diens groote gaven naar geest en verstand. Nog eenige jaren geleden reisde spr. des nachts met den overledene en bij die gelegenheid sprak Ds. van Lokhorst over zijn diepste levensgeheimen en gaf hij getuigenis van hetgeen God aan zijn ziel gedaan had en hoe Gods genade zich in zijn lichamelijk lijden had groot gemaakt.
Aan deze groeve is er eenerzijds de ontroering: wij zijn vleesch en wij kunnen van het vleesch niet scheiden. Nochtans gaat over deze groeve op het licht van Gods ontferming in Christus.
Wij staan hier met gemengde gevoelens, maar in de zekere verwachting van een zalig weerzien.
Spr. zeide voorts de diepe smart te verstaan, maar in die smart ligt tevens de heerlijke vertroosting, dat de tijd is het stofgordijn, dat ons scheidt van de eeuwigheid. Daarom staan wij hier niet zonder vertroosting. Er is de zekerheid, dat God Zijn belofte zal vervullen, dat geen schepsel, ook de dood niet, ons kan scheiden van de liefde Gods. Dan kunnen wij ons ook geven in de hand van Hem, die gezegd heeft: Ontwaakt gij die "Slaapt en staat op uit de dooden en Christus zal over u lichten. Deze groeve, aldus besloot Prof. Visscher, spreke van de rust, die er overblijft voor het volk van God.
Een broer van den overledene, de heer D. B. van Lokhorst, sprak namens de familie een woord van dank, waarna deze plechtigheid met het uitspreken van het ,,Onze Vader" beëindigd werd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen