Als een lam ter slachting geleid

2

Jezaia 53 vers 7. Als dezelve geëischt werd. toen werd Hij verdrukt; doch Hij deed Zijn mond niet open: als een lam is Hij ter slachting geleid en als een schaap, dat stom is voor het aangezicht Zijner scheerders, alzoo deed Hij Zijnen mond 'niet open.

Ten derde zien wij Jezus' lijden voorgesteld onder een beeld.

„Als een lam is Hij ter slachting geleid en als een schaap dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzoo deed Hij Zijnen mond niet open."

Zeer teekenend wordt Zijn lijden vergeleken met dat van een lam en schaap. Het lam wordt ter slachting geleid, zonder zich te verzetten. Wanneer dit is opgemerkt oyer den grooten Lijder, die tevens leidt bij Zijn lijden, verandert de profeet het beeld en gaat over tot het schaap. Hij wil het dier ons voorstellen niet enkel bij de voorbereiding, maar ook op het oogenblik van het ondergaan van wat wordt aangedaan. Hiervoor past het beeld van het slachten niet meer en daarom bezigt de profeet het beeld van het scheren bij het schaap om Zijn geduldig lijden te toonen.

Het lam is hier zeker genoemd in verband en aansluiting met het Paaschlam (Ex. 12 : 3). Dit is de grondslag van de nieuw-testamentische aanduiding van den Heere Christus als het Lam Gods (Joh. 1 : 29; 1 Petrus 1 : 19).

Onze Heere werd gebracht bij de slachters en in anderen zin bij de scheerders. Bij den slachter om te sterven, bij de scheerders om beroofd'te worden van Zijn bedekking, eer en naam. Soms wordt het woord scheren en scheermes gebruikt voor uitdelgen. Te dien dage zal de Heere door een gehuurd scheermes, hetwelk aan gene zijde der rivier is, door den koning van Assyrië, afscheren het hoofd en het haar der voeten; ja, het zal ook den baard gansch wegnemen (Jez. 7:20).

Juda wordt door Assyrië beroofd van al zijn heerlijkheid en eer en sieraad. Hetzelfde instrument dat Achaz huurt om Juda te bevrijden, zal de Heere huren om het te verderven. Gehuurd wordt Assyrië omdat het toch eigenlijk vreemd is aan den Heere; niet des Heeren eigendom zooals Juda dat is. En toch wordt Assyrië door den Heere gebruikt. Ook in Nahum 1 vs. 12 wordt dit woord in overdrachtelijken zin gebruikt. Alzoo zegt de Heere, zijn zij voorspoedig, en alzoo velen, alzoo zullen zij ook geschoren worden en hij zal doorgaan...

Dit gerichtswoord slaat op Assyrië. Vrij weergegeven wil het zeggen: Al zijn ze in volle kracht en zóó talrijk, zij zullen zóó worden weggemaaid en verdwijnen.

Voor den slachter nu was onze Heere stil als een lam.

ge-Als een lam werd Hij ter slachting leid.

Na Zijn laatste bediening des Woords onderweg naar het kruis, hooren wij alléén nog van Zijn spreken aan het hout der schande op Golgotha met als slot: Vader in Uwe handen beveel Ik Mijnen geest. Een lam wordt geslacht, lamsvleesch en bloed van het lam waren noodig voor den Paaschmaaltijd. Bloed om te worden gestreken aan de posten van de deur, zij-en bovendorpel, opdat het verderf in de woningen van Israël niet zou binnendringen, maar voorbijgaan. En het lam werd gegeten, aan het spit gebraden, met ongezuurde brooden en bittere saus. Hoevele paaschlammeren zijn in den loop der eeuwen geslacht, hoevele lammeren ook werden ontzield bij het morgen-en avondoffer, en op de verdere feestdagen bij het oude bondsvolk, naar den mond des Heeren. Het lam viel onder het mes van den priester en stortte ter aarde met een traan in het oog en bloedde dood. Geslacht, dit woord roept in ons p lijden en dood door geweld. Het geslachte lam sterft niet zijn natuurlijken dood. De mensch slaat zijn hand eraan. Ook het lam is gegeven tot spijze, en in den offerdienst wees het heen naar het Lam Gods, dat door Zijn lijden en sterven de zonde verzoent, en een spijze des levens wordt. Als een lam werd Hij ter slachting geleid. Ter slachting geleid... En zij leidden Hem weg, nadat zij Hem gegrepen hadden, nadat Hij Zich had laten grijpen, om veroordeeld te worden ter dood, om overgegeven te worden straks aan de slachters, door God beschikt, en Hij werd weggeleid om gekruisigd te worden.

Gij weet toch hoe geduldig Hij was voor Annas en CajaphSs, voor Herodes en Pilatus. Hoe Hij Zich heeft laten nagelen aan het kruis, terwijl Zijn tong was gekloofd door dorst, Zijn rug doorploegd door de geeselslagen en Zijn hoofd vol bloed en wonden was, door de doornenkroon, waarop zij met den rietstok hadden geslagen, terwijl men Hem het haar van hoofd en baard had uitgeplukt.

Pijn en schande deden Hem niet ontsteken in toorn of opbruisen in grimmigheid, prikkelden Hem niet tot verzet. Dulden en lijden, buigen en bukken onder het oordeel Gods laten Hem ons zien als het onnoozele Lam, dat niet weerstaat.

En welk een verschil met een lam. Het lam weet niet wat de slachter gaat doen als het wordt heengeleid naar het slachthuis, weet niet wat dat mes beteekent en die nap om het bloed op te vangen. Het lam is onwetend, maar alzoo de Christus niet. Hij wist wat Hem zou wedervaren, wat de menschen Hem zouden aandoen, hoe wreed en onteerend Zijn dood zou zijn. Zie Hem aan den Paaschdisch het brood breken en den wijn vergieten, alzóó zal Hij sterven. Alles wat wij hooren is als het blaten en schreien van lam en schaap. Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen, zoo sprak Hij, opdat Ik der waarheid getuigenis zou geven.

En als Pilatus dan vraagt: wat is waarheid? dan zegt Jezus: wie uit de waarheid is, hoort Mijne stem. Hij is enkel geduld, lijdzaamheid en zwijgen, juist naarmate Zijn doodsure naderbij komt. Wij kunnen dat leed en lijden niet omvatten, maar staan er aanbiddend bij stil.

Als Hij Zijn vijanden aanziet, wordt Hij niet verbitterd, beschuldigt ze niet eens van wreedheid of onrechtvaardigheid. Neen, Hij zwijgt en lijdt en geeft Zich aan den slachter. Hij draagt Zijn eigen kruis waaraan Hij zal worden genageld, niet door overmacht daartoe gedwongen, maar door gewilligheid ertoe bereid.

Veelmeer woog op Zijn ziel de liefde tot den Vader, en de begeerte Zijn volk te verlossen van den vloek der wet en te bevrijden van het oordeel. Toch bleef Hij Rechter van levenden en van dooden, ja, werd het in dezen weg juist, want de Vader heeft Hem hiertoe verhoogd.

De apostel Paulus zeide eenmaal in drift ontstoken: God zal u slaan, gij gewitte wand, en hij bindt aanstonds in als hem wordt gezegd dat hij den hoogepriester vloekt. Neen, wij zullen Paulus niet hard vallen, maar kunnen hem toch hierin niet ten voorbeeld stellen. Hoe zwaar valt het schande en smaad te dragen voor onze natuur, wat is de wraak zoet voor het vleesch en de verdrukten door overmacht worden wreed als zij de kans krijgen om te vergelden. Hoe menigmaal is het ge-^ zegd in de oorlogstijd, als de kansen maar eens keeren, dan komt bijltjesdag!

Een mensch is wreed en hooghartig, zelfs als hij bukken moet. Alleen genade leert ons bukken voor geweld, zóó dat wij niet verbitterd worden. Gij kent het woord van den Heere Jezus, als men u op de linkerwang slaat, zoo keer de rechter toe. Wreekt uzelven niet beminden. Mij komt de wraak toe, Ik zal het vergelden.

Aan Jezus' lippen ontglipte geen ongepast woord. Tot Pilatus zeide Hij nog: die Mij aan u heeft overgeleverd heeft grooter zonde.

Toen zij in Zijn gezegend aangezicht spuwden deed Hij Zijn mond niet open. Wel klaagde Hij, naar den psalm: Mijn God, hoe zwaar valt dit lijden voor Mijn gemoed.

Hij zeide: Indien Ik kwalijk gesproken heb, betuig van het kwade, indien niet, waarom slaat gij Mij? Hij had Herodes door de wormen kunnen doen eten, den kruisheuvel kunnen maken tot een vuurspuwende berg om Zijn slachters te verderven. Maar neen, gelukkig neen, alzoo Hij de Zijnen heeft liefgehad, zoo heeft Hij hen lief gehad tot het einde.

Gij herinnert u wel die eigenaardige historie van Zippora, de huisvrouw van Mozes. Zij had haar kind besneden en in toorn sprak zij tot Mozes: ij zijt mij een bloedbruidegom (Ex. 4:25). Zippora wierp de voorhuid haars zoons voor de voet van den man Gods. Wat was gebeurd? Op den weg zocht de Heere Mozes te dooden. Maar Zippora nam een steenen mes en besneed de voorhuid van haar zoon. Bloedbruidegom zijt gij voor mij, sprak ze tot Mozes. De besnijdenis van haar zoon (wellicht Eliëzer) was wreed voor haar kind, en toch kon zij Mozes niet op andere wijze als man behouden. Toen liet de Heere af van Mozes, die in het leen wordt behouden door de bloedstorting heen in de besnijdenis zijns zoons.

Jezus had kunnen zeggen tot Zijn ruidskerk, gij zijt mij een bloedige bruid m Mij al die schande aan te doen, en ijn bloed te vorderen, om in het leven te lijven.

Ik leg Mijn leven al voor Mijne schapen. ij heeft het kruis verdragen en de schane veracht. Hij overzag de eeuwen met at met bloed doorloopen oog, was heideriender dan ooit. Hij zag onze onverschilligheid en koudheid des harten. Hij nam ons ongeloof en verachting waar met diepe ontroering en toch verkilde Zijne liefde niet. Hij betoonde wat het was te zwijgen in Zijne liefde, waarvan de profeet van ouds had gewaagd. Als een lam werd Hij ter slachting geleid en als een schaap dat stom is voor het aangezicht zijner scheerders, alzóó deed Hij Zijnen mond niet open. Hij was als een schaap voor zijne scheerders.

Zij beroofden Hem van alles, van Zijn bedekking en togen Hem naakt uit aan het kruis, verdobbelden Zijn kleed, beroofden Hem van Zijn eer en naam. We lezen in den offerdienst dat van de roode vaars geen asch mocht verloren gaan. Zoo is Jezus zelfs in deze berooving dierboor voor het geloof. Lees Psalm 22 en gij ziet de scheerders bezig, zij ontblootten Hem van alles. Ik kan mijn beenderen tellen, zoo klaagde Hij, Ik ben uitgegoten als water. Geen woord richt Hij tot Zijn Vader als verwijt dat Hem dit alles overkwam. Neen, Hij droeg de smarten bij de ontlading van den Goddelijken toorn over Zijne ziel. Job klaagde dat zijn lijden niet kon opgewogen worden, maar meer dan Job is hier.

De Vader verbrijzelde Hem. Wie kan dat ook maar ter helfte doorgronden? Alle uwe golven en baren zijn over Mij heengegaan en hoe wordt Ik geperst totdat het volbracht zij. Wij kennen de Klaagliederen van den profeet, maar niet van Jezus, slechts bij klachten blijft het en dan zonder opstand of murmureeren.

Het lam behoeft voor de slachting niet eerst gebonden te worden. En Jezus kwam uit, dragende de doornenkroon en het purperen kleed. Ziet den mensch!

Hij ging volkomen op in Zijn werk. Het schaap daar liggende onder de hand der scheerders denkt niet meer aan de grazige weiden en de zeer stille wateren.

De ijver van Gods Huis heeft Hem aldoor verteerd. Kom, neen, la'at ik heden geen vragen stellen, ze mogen opdringen in uwe ziel, om een antwoord of Hij u alzoo gansch dierbaar is en noodzakelijk in dit lijden en sterven.

De Jood Philo verhaalt dat bij groote hitte de schapen de scheerders opzochten.

Van Jezus is dit waar: Staat op en laat ons van hier gaan, hij die Mij verraadt is nabij.

Scheren en slachten!

In dit alles betoonde Jezus Zijn volstrekte gehoorzaamheid aan den Vader. Wiens Knecht Hij was. In dezen lijdensgang en stervensnood bracht Hij het offer Zijns levens, volbracht Hij Zijn borgtocht en stelde Hij eene eeuwige verlossing daar.

Hoe zullen wij hier toepassing maken? Mogen wij u heenleiden naar het Lam, dat beladen werd met den vloek der Zijnen, op Wien de Vader ons aller ongerechtigheid deed aanloopen! Hoe zullen wij deel hebben aan dit lijden en sterven? Door vereniging des geloofs alleen. Een dooden doemschuldige zondaar, die Gode recht en gerechtigheid toekent, kan hier terecht, gebogen over het Lam, met zijn last op Hem neergezegen. En nu wordt het mes bereid voor het lam. opdat de overtreder gered zal worden. Hij voor mij, daar ik anders den eeuwigen dood moet sterven.

Hoe dierbaar is dit Lam Gods, hoe algenoegzaam voor den zwaarsten zondaar, die het leven zijner hand verliest.

Maar het is niet genoeg dit lijden en sterven bewonderend te beschouwen, maar wij moeten ingaan in dit lijden en sterven, gedoopt worden in Zijn dood, opdat wij met Hem mogen leven en opstaan in gerechtigheid.

Door gemeenschap des geloofs is het als had ons het scheermes getroffen, als waren wij gegaan in den dood. Indien wij dan één plante met Hem geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zoo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner wederopstanding. Wat dunkt U hiervan, mijn lezer? Trekt het u aan, zegt ge, o als ik daar kwam, was ik gered, gered voor eeuwig? Hebt gij er uw leven voor over? Want alleen wie zijn leven zal verliezen om Zijnentwil, die zal het behouden. Laat los en gij zult losgelaten worden. Gij leeft wellicht onder den druk uwer zonden, en toch houdt gij de zonde vast in uw hart en wilt er niet van scheiden. Daarom blijft gij ongelukkig. Misschien gevoelt gij u droevig en kunt uw geluk in de wereld niet vinden en toch... gij blijft het leven zoeken op de velden des doods. Daarom is u noodig innerlijke verbreking, verbrijzeling door den Heiligen Geest, om God lief te krijgen in Zijn deugden, uw eigen leven te leeren haten om Christus te gewinnen.

Zalig wie Hem vindt en wordt geëigend om te ervaren dat Jezus een volkomen Zaligmaker is. Hem toe te behooren is de eenige troost in leven en sterven.

Maar nu willen wij onzen text ook nog van. een andere zijde bezien, voor de ware* christgeloovigen.

Laten we toepassing maken voor de schapen van Gods weide, die onder dezen oppersten Herder weiden en gelaafd worden uit de fonteinen des heils.

Zij werden stil voor God, onder het oordeel, en werden gered van den ondergang juist door dezen Jezus in Zijn bloed en wonden. Zij hebben op Hem gezien en zijn niet schaamrood geworden. Zij liepen als een stroom Hem aan. Hij deed hun angsten enden en hen het gevaar ontgaan.

Ja, zij zijn gemerkt met bloed aan oor en voet. Zij hooren de stem van den Herder en volgen Hem, gelijk zij ook liggen achter de bloedlijn, om door de kracht van Zijn bloed te strijden tegen de zonde, wereld en duivel en... te overwinnen. Zij hebben overwonnen door het bloed des Lams. Hij is onze schuldovernemende en gerechtigheid aanbrengende Borg en Middelaar. Mijne schapen hooren Mijne stem en zij volgen Mij, een vreemde zullen zij geenszins volgen, overmits zij zijne stem niet kennen.

Doch nu is Hij hun ook ten voorbeeld gesteld.

Het schaap van Jezus ontkomt aan de scheerders niet. Zij worden geplukt en ge-

drukt, maar hun bloed, hun tranen en hun lijden, zijn dierbaar in des Heeren oog. Hij legt hunne tranen in Zijne flesch, en schrijft ze in Zijn register. Het zijn bewaarde tranen, het is God-verheerlijkend lijden en hun dood is kostelijk in Zijne oogen.

Wij brengen geen offer voor anderen, maar zijn Gode dierbaar in hetgeen de scheerders ons aandoen in ons lijden om Zijnen Naam.

Immers is mijne ziel stil tot God, van Hem is mijn heil. Broeders, gij hebt lijdzaamheid van noode! Wij zijn geacht als slachtschapen. Zie, Ik zende u als schapen in het midden der wolven, weest dan voorzichtig als de slangen en oprecht als de duiven.

Helaas, dat wij betrokken moeten worden in de sententie: de kinderen dezer we-" reld zijn voorzichtiger in hunne geslachten dan de kinderen des lichts. De eersten houden hun doel in het oog en hebben daar alles voor over. De kinderen des lichts vergeten zoo vaak waartoe zij zijn verkoren! Zij worden geroepen hun roeping en verkiezing vast te maken, dat doende zullen zij nimmermeer struikelen, zegt de apostel.

De grondwet des Rijks luidt: in de wereld zult gij verdrukking hebben, doch hebt goeden moed. Ik heb de wereld overwonnen. En Petrus vermaant de verstrooide vreemdelingen: houdt u niet vreemd over de hitte der verdrukking, die over u komt. De dienstknecht is niet meerder dan Zijn Meester. Hebben zij Mij vervolgd, zij zullen ook u vervolgen. Daarom alleen, uit de vruchten van Zijn zwijgen, dulden en lijden, kunnen wij stil zijn in rtood en ellende, die ons overkomt door de vijanden des Rijks. Het kan zijn, dat uitwendige voorrechten ons ontgaan, omdat wij in den weg der gehoorzaamheid Hem mogen volgen. Stille onderworpenheid in kruis en druk is een vrucht van dit lijden en dulden en dragen.

Soms worden wij beroofd van onzen goeden naam door de scheerders, die niet nalaten ons te verwonden bij dat scheren.

En een goede naam is beter dan goede olie, zegt Salomo. En toch, zalig als zij liegende kwaad van u spreken om Zijnen Naam. Als Jezus eet met tollenaren en zondaren zijn de scheerders er aanstonds bij om hoonend te zeggen: deze ontvangt de zondaars en eet met hen. Welk een worsteling des geloofs om verzoend te raken met scheerders en slachters. Wij worden den ganschen dag gedood, en zijn geacht als slachtschapen.

Laat ik u herinneren mogen aan een bekende waarheid, die wij licht vergeten tot onze schade. Een schaap loont zijn bezitter door geschoren te worden.

Schande en smaad worden door den Heere - in ontvangst genomen en de scheerders krijgen den smaad Gods - en het schaap de eere, want Hij zal genade en eere geven, dengenen, die in oprechtheid wandelen. Hij zal hunne zielen van list en geweld bevrijden en hun bloed zal dierbaar zijn in Zijne oogen (Ps. 72 : 14).

List en geweld zijn de wapenen waarmede de schapen van Jezus' weide worden aangevallen. Wet en wetteloosheid worden aangewend om hen te berooven. De vos en de leeuw vereenigen zich tegen Christus' lammeren, maar de Herder zal hen verslaan, en de weerloozen uit hunne klauwen rukken.

Een ziel, die vervolgd en gekweld wordt door de verzoekingen en inblazingen der duivelsche boosaardigheid zal wel doen, zoo zij tot den troon van Jezus vlucht en zoekt te schuilen in Zijne wonden. Hij laat hen niet vergeefs geschoren worden.

Wereldveroveraars hebben millioenen menschenlevens als niets geacht. Zij hebben de velden doorweekt met het bloed der krijgers, alsof hun bloed water ware. Maar Jezus is, hoewel Hij Zijn eigen bloed heeft gestort, zeer spaarzaam met het bloed Zijner schapen en ook als zij voor Hem sterven als martelaars, dan is hunne gedachtenis Hem dierbaar en acht Hij hun leven zeer kostbaar.

Hoor nu het schaap spreken onder de handen der scheerders, die het niet ontzien, maar wonden, hierin beloon ik mijn Eigenaar. Gods kinderen zijn in actieven dienst, die wordt aangevuld met lijden en dulden. De wol is voor den Herder, het werk voor de scheerders, benevens den vloek Gods. De scheerders pijnigen zich in de heete, blakerende zon. Het is 't beste dat het schaap goed stil ligt, dan wordt het 't minst gewond. Petrus ging uit van den Joodschen raad, verblijd zijnde, dat hij om Christus' wil smaadheid had mogen dragen. Het was hem een eere voor en om Jezus te lijden.

Bovendien, scheren is ook nuttig voor het schaap, dan wordt het beroofd van veel vuile wol. Dan blijft het niet in de doornen steken en heeft minder last van de hitte. Hier is de lijdzaamheid der heiligen, hier zijn ze, die de geboden Gods bewaren en doen.

De schapen worden neergeworpen en de scheerder doet zijn werk. En wat de scheerders in dit geval doen in boosheid, verricht de Heere in genade en liefde. Er is een spreekwoord dat zegt: God tempert den wind voor het geschoren schaap. En als het in de handen van slachters mocht vallen, dan gaat in vervulling: zalig zijn de dooden, die in den Heere sterven.

Hij kastijdt ons tot ons nut. Hij is voor allen gestorven opdat degenen die leven niet meer zichzelven zouden leven maar dien, die voor hen gestorven en opgewekt is. De schuld is geëischt van Jezus, de zegening bestemd voor de schapen, die geschoren worden.

Wie zal ons scheiden van de liefde Gods, die daar is in Christus Jezus, onzen Heere?

Zoo zullen wij, de schapen Uwer weiden, In eeuwigheid Uw lof, Uw eer verbreiden, En zingen van geslachten tot geslachten Uw trouw, Uw roem, Uw onverwinb're T krachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen