DE JEHOVA-GETUIGEN

XXI.

WAT BRENGT DE TOEKOMST? •

Dat is een vraag, die heden ten dage wel in het middelpunt der belangstelling staat. Daar vaart een siddering door de volken. Als ge een eeuw geleden bovenstaande vraag had gesteld, had men u geantwoord: De wereld ontwikkelt naar een betere en daardoor gelukkiger toekomst. De wereld, dat was toen vooral de wereld van het westen, waarin wij leven. Maar die verwachting van een gelukkige toekomst is in deze eeuw sterk verflauwd. Men ziet overal tekenen van verval en het boek van Oswald Spengler, dat tot titel droeg: „De ondergang van het Avondland . geeft weer, wat velen vrezen. Al deze theoriën raken ons echter niet. De wereld verandert telkens van verwachting, maar de Kerk heeft, zolang zij bestaat, maar één verwachting gekoesterd, nl. deze, dat Jezus Christus wederkomen zal om te oordelen de levenden en de doden. Het is misschien wel goed, nu we heel de week door de krant in onrust worden gehouden door oorlogen in Korea en spanningen overal om op de Zondag met bijzondere aandacht naar de oude geloofsbelijdenis te luisteren en voor zichzelf te herhalen: Ik geloof niet in de toekomst van Rusland, ook niet in de toekomst van Amerika, ik geloof in de toekomst van onzen Heere Jezus Christus. Dat is de hoofdzaak. Een van de oudste woorden, die gevorfnd zijn in de Kerk van het Nieuwe Testament luidt: Maranatha. Het betekent: Kom, Heere Jezus. Het kan ook betekenen: de Heere komt.. En hoe moeten wij nu leven in deze bezeten wereld, waar grote vreze ons telkens weer bevangt? Dan denk ik aan de bekende woorden van vader Jacob: Op uwe zaligheid wacht ik, Heere. Voor enige jaren sprak John Moth een gezelschap van Christenjongeren toe. Hij wilde vertellen van de levenswijsheid, die hij had geleerd in zijn ruim 80 levensjaren. Dat zijn eigenlijk maar twee dingen, zo zei hij aan het slot:

1. Mijn ziel wacht op den Heere. 2. Spreek Heere, uw dienstknecht hoort, 't Is genoeg, denk ik, voor het heden en voor de toekomst, mits wij door een waarachtig geloof Christus zijn ingelijfd.

Dus dat is de hoofdzaak van de toekomstverwachting der Kerk, dat wij de wederkomst des Heeren verwachten. Maar nu zijn er nog een menigte vragen te stellen, zoveel dat ik eerst dacht om aan dit artikel maar niet te beginnen, want ik zouernog wel 20 nodig hebben na deze.

Maar toen wc ons in de stof begonnen te verdiepen, kwamen we met zoveel dingen in aanraking, die onze overweging waard zijn, dat we geen vrijmoedigheid hadden om u over deze zaak niet van voorlichting te dienen.

Eerst vragen we dus maar weer, wat onze Getuigen over dit stuk te leren hebben. In hun toekomstverwachtingen speelt het woord Armageddon een grote rol. Dat woord is ontleend aan Openbaring 16 : 16:

„En zij hebben hen vergaderd in de plaats, welke in het Hebreeuwsch genaamd wordt Armageddon". Het is een gedachte, die in de Bijbel vaker voorkomt, dat de leidende volken der aarde een keer zullen optrekken tegen de gemeente Gods. Maar juist als dan de nood zeer hoog gestegen is, komt God zelf tussenbeide en dan is een nederlaag voor de heersers der aarde te wachten, die z'n voorafschaduwing vindt in hetgeen beschreven staat in Richteren 2 en 5. Armageddon betekent: erg Me giddo. Bij die berg heeft Israël een keer de Koningen van Kanaan onder Jabin en Sisera mogen verslaan, doordat de hemel voor Israël streed. Dat zal aan het einde der dagen nog een keer gebeuren. De Jehova-Getuigen hebben die beslissende slag reeds verwacht in 1918 en verwachten hem voorts elk ogenblik. In die strijd gaat het om hen, want zij zijn de enige Christenen op heel de wereld. De hoofdmaarschalk in deze strijd aan de kant van satan is Gog. Hier hebben we weer zo'n bekend bijbels woord. De profeet Ezechiël, die ook reeds van een grote eindstrijd spreekt, voert Gog reeds ten tonele. Ook Gog is m.i. een symboolnaam. De in Num. 24 : 7 genoemde koning van Amelek, Agag, heet in de Griekse vertaling Gog. Agag, de koning der Amelekieten, was immers de aartsvijand van Israël, van de woestijn af? Het is een naam om te onthouden, maar niet om er mee te doen wat H. C. Voorhoeve doet, de bekende Darbyst, die in Ezechiël 38 : 2 in het woord Mesech Moskou ziet en in Gog, de vorst van Ros (onze Statenvertaling heeft: oofdvorst, maar het kan ook vertaald worden: orst van Ros) en dan is Ros, u begrijpt het al, Rusland. Dat is een spelletje met woorden, die een beetje op elkaar lijken. Wij hoeven niet te weten, wie die Gog is, maar wel moeten we weten, dat de satan nog niet zo makkelijk zijn buit, n.1. deze aarde, af zal staan. Maar nu verder met de Getuigen. Voor hen is Gog de voornaamste vertegenwoordiger van satan. De valse profeet uit Openb. 16 : 13 zoeken zij echter in de Amerikaans-Engelse wereldmacht. Omdat ieder naar verkiezing namen kan toepassen ben ik altijd maar bang om in deze dingen verder te gaan dan de Schrift gaat. Wat de Heere voor ons wil verbergen, waarom moeten we daar altijd maar weer naar zoeken? Doch ter zake, in Armageddon komt dan bij elkaar hoofdmaarschalk Gog, ondersteund door een heirleger van goddeloze engelen, militaire legers en vloten en de gehele huichelachtige geestelijkheid der Christenheid. Deze allen worden door God vernietigd. De Getuigen hebben

het zichzelf daarbij niet moeilijk gemaakt, want zij hoeven niet mee te vechten. Maar als de strijd afgelopen is, zijn er op aarde geen andere menseliike wezens meer dan die aan de zijde van Jehova God en Zijn Koninkrijk staan". Kort gezegd, alleen de leden van de organisatie der Jehova-Getuigen blijven over. Rutherford schatte hun getal op „slechts enkele millioenen". Maar, merkt hij op, dat is altijd nog meer dan de acht personen, die na de zondvloed overbleven. Dan ligt daar dus deze grote aarde met zijn huizen en fabrieken, kastelen en paleizen ter beschikking der Getuigen. Deze gaan met grote voortvarendheid de aarde opnieuw bevolken. Op deze aarde zal vrede wonen, zij zal zijn als de hof van Eden en veel meer millioenen mensen kunnen voeden dan te voren. Wanneer dan de aarde met nakomelingen der Getuigen vervuld begint te raken, begint er een opstanding uit de doden. De oorspronkelijke gedachten van Russell waren, dat alle mensen weer zouden opstaan. Hij noemde zelfs als voorbeeld Nero, de befaamde keizer van Rome, die dan Jehova-Getuige zou worden. Doch in latere geschriften worden velen van die algemene opstanding uitgesloten. Die echter zich niet bijzonder goddeloos betoond hebben, staan op uit de doden. Zij krijgen dan eerst onderricht in de leer van Russell en als zij die leer aannemen, worden ze aan een proef onderworpen, om hun onkreukbaarheid te bewijzen. Dit alles geschiedt binnen een tijdsbestek van 1000 jaren. Die Armageddon overleefden hebben daarbij de leiding. Zij brengen kinderen voort, die niet als zuigelingen zullen sterven, maar wel als volwassenen kunnen worden weggenomen, als zij zich aiet goed gedragen.

Die uit de doden opstaan vormen een ondergeschikte klasse. Zij trouwen niet, maar gaan als 't ware op school en worden dan aan 't eind van die duizend jaren door hun examen gelaten of niet. De moordenaar uit Lucas 23 zal de gelegenheid krijgen om zijn onkreukbaarheid te bewijzen, want de aarde na Armageddon is het paradijs, waarin hij met Jezus zal zijn!! Zo, nu weet u'het meeste wel. De strijd van deze heilsverwachting met de H. Schrift is opvallend. Ten eerste brengt Armageddon in de Schrift niet de vernietiging van alle ongelovigen, die maar ergens op aarde zijn. Ware dat wel zo dan zouden aan het einde der 1000 jaren de volken niet meer verzameld kunnen worden ten einde tegen Jeruzalem te strijden, Openb. 7 : 10. Ten tweede bestaat de oordeelsdaad Gods niet in een tweede kans, zoals de opgestane „onrechtvaardigen" bij de Getuigen krijgen. Ten derde kent de Schrift geen vermenging van mensen, die nog leven in het lichaam der zonde en daarin trouwen, die opstaan uit de doden, ook nog hetzelfde lichaam der zonde na hun opstanding meedragen, doch uitgesloten zijn van de natuurlijke functies. De duim van de leiders der Getuigen heeft in dit stuk wel heel erg fantastisch gewerkt.

Het is echter opmerkelijk en daar moeten we tegelijk even bij stilstaan, dat de gedachte van een paradijs op aarde vóór die grote en doorluchtige dag des oordeels komt, zo'n bekoring op ons mensen uitoefent. Wat brengt de toekomst. Wel. zeggen de Getuigen, elk ogenblik kan het vrederijk aanvangen. Weg strijd in Korea, weg bedreiging van atoombom, weg gevaren van communisme en romanisme; we glijden ineens in de heerlijke staat van het paradijs. De Getuigen zien het op deze manier, de Maranatha-beweging van Joh. de Heer ziet het een klein beetje anders, en Voorhoeve, de man van de vergadering der geloven of Darbyster, ziet het weer anders. Hij ziet het zo: Eerst worden alle ontslapen gelovigen opgewekt en gaan samen met degenen, die in Christus gelove en nog op aarde leven, den Heere tegemoet in de lucht. Joh. de Heer gelooft dat tussen opstanding en opneming in de lucht enige tijd zal verlopen, in welke tussentijd de opgestane heiligen aan de gelovigen op aarde zullen verschijnen. Dan verandert snel de gedaante der aarde. De twee stammen gaan, hoewel nog ongelovig, naar Jeruzalem terug en herbouwen daar de tempel. Het oude Romeinse rijk wordt weer hersteld en dat wordt een statenbond van 10 koninkrijken. De keizer van Rome en de koning van Jeruzalem sluiten een verbond. De laatste treedt op als Antichrist. De verbasterde Christenheid wordt door de volken der aarde vernietigd. Enige jaren geleden achtte „Het Zoeklicht" dat Mussolini mogelijk wel een rol in deze dingen zou spelen. Gedurende deze tijd is de aarde vol oordelen en oorlogen. Vele uit Israël en uit de volken komen tot bekering en daardoor onder de vervolging.

Als de goddeloosheid haar toppunt bereikt heeft komt de Heere Jezus met Zijn vele duizenden heiligen ter redding. De duivel wordt gebonden. De heiligen, die onder de laatste oordelen gedood werden, staan op. De 10 stammen worden naar Palestina teruggevoerd. De levende volken worden door God geoordeeld. Terwijl een deel naar de hel gezonden wordt, beërft een ander deel het Koninkrijk Gods. Rusland komt met grote heirscharen om van Palestina bezit te nemen, doch vindt op Israëls bergen een smadelijken dood - Armageddon. Het duizendjarig vrederijk begint. De schepping wordt van de vloek ontheven. Gans Israël wordt zalig, de volken verheugen zich in het heil des Heeren. Daarna komt nog eens de loslating van de duivel en vervolgens de eeuwige gelukzaligheid.

„Het Zoeklicht" heeft dergelijke gedachten jaren lang vertolkt. Daar valt grote nadruk op de 6000 jaar, die de wereld zal bestaan, waarna een 1000-jarig vrederijk volgt. Wanneer de tijdsrekenkunde der H. Schrift dus op een jaar precies is na te rekenen, kunnen we gemakkelijk vaststellen, wanneer het paradijs weer op aarde wezen zal. Verder is de gang van zaken wel ongeveer als bij Voorhoeve. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik mij nog nooit zoo verdiept had in deze verwachtingen, maar nu kan ik begrijpen, dat er voor deze prediking der toekomst grote belangstelling bestaat. Zo'n relaas van toekomstige gebeurtenissen is boeiend en een exegese, die schrijft volgens de regel: bewijs maar eens, dat het niet waar is, kan heel wat uit de Bijbel halen, vooral wanneer men bereid is om te vergeten, wat men vroeger geschreven heeft.

Doch zou er toch niet iets van waar wezen, dat hier op aarde zo'n vrederijk komt, al is het maar voor eventjes? Die vraag wil ik met u overwegen, maar deze keer niet. Ik moet u ditmaal maar eens vertellen wat er wel gedacht en gehoopt werd en wordt. Daarom heb ik ook de raad opgevolgd, die een collega mij per brief gaf, n.1. om Brakel op dit punt eens na te lezen. Mijn collega is het niet eens met de Maranatha-kring, doch vindt wel in de hele Bijbel gesproken van een vredetijd over de wereld, voorafgaande aan de oordeelsdag, in welke tijd de hele wereld uitwendig christelijk zal zijn, wanneer „de aarde vol zijn zal van de kennis des Heeren". Hij meent dat inderdaad de voorstelling van de 1000 jaar juist is, al staat het nergens in de Schrift. Het feit dat er ook onder onze lezers iemand is, die het duizendjarig rijk op deze wijze verwacht en meent dat de 6000 jaar ongeveer voorbij zijn, is al aanleiding genoeg - om ons ernstig rekenschap van deze dingen te geven. Doch nu alleen nog maar de gedachten van vader Brakel. Hij verwacht een heerlijke staat der Kerk op aarde, in de laatste tijd. Dan zal de tijd van de Anti-christ voorbij zijn en deze vernietigd. De duivelse invloed zal gebroken wezen. De Turk zal niet meer de Joden kunnen verhinderen naar Palestina weer te keren. (Dat is ondertussen geschied, de macht van de Turken over het heilige Land is gebroken). Het gehele Joodse volk zal in die 1000 jaar de Heere Jezus erkennen als Messias. Onder de heidenen zal een wonderlijke ijver zijn om Christus te kennen. De Kerk zal buitengewoon toenemen in kennis der Goddelijke verborgenheden. Op aarde zal uitnemend heilig worden geleefd. De Heere Jezus is nog in de hemel en de heiligen heersen van uit de hemel met Jezus, maar de Heere Jezus zal zich buitengewoon aan Zijn Kerk openbaren. De Overheid zal de Kerk helemaal vrij laten. (Brakel had nog te strijden met de overlast van zijn Overheid). De aarde zal buitengewoon vruchtbaar zijn en de arme mensen zullen rijkelijk onderhouden kunnen worden. Ja maar, zegt iemand, voor Christus' wederkomst zal er een groot verval wezen! Dat klopt, zegt Brakel, want na de 1000 jaar zal het nog een hele tijd duren eer Christus komt om te oordelen. De Heere Jezus komt echter in het 1000-jarig rijk niet lichamelijk op aarde. Ook zullen in de Kerk nog onbekeerden naast bekeerden zijn, al zal de kerkelijke tucht heilzaam en stipt worden betracht, maar tegen het einde der 1000 jaar zal de wereld in de kerk weer de overhand hebben. Nog vele volken zullen niet bekeerd zijn, want anders kon Gog en Magog niet optreden. De Joden zullen niet heersen over de hele wereld. Het zal deze wereld zijn met al haar gebreken, doch buitengewoon gezegend, vooral in geestelijk opzicht. Dit is de zeer aangename schets, die Brakel geeft van het rijk der 1000 jaar. En wat kan er nu juist zijn in deze ververwachting? Daarover de volgende keer.

L. Vr.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen