De varende gemeente

Dit keer is het een brief van een schipper. U kent het spreekwoord: Als iemand verre reizen doet, dan kan hij veel verhalen. We laten hem eerst maar eens wat

vertellen. In een onzer grote steden had hij verschenen zomer gekerkt en hoorde op één avond een predikant uit de Hervormde Kerk en uit de Gereformeerde Gemeenten. En bovendien spraken zij op dezelfde avond nog over dezelfde Zondag uit de Catechismus ook. Nou dat was even een verschil zou men denken. Onze schipper zegt echter, dat er voor een groot deel weinig verschil was. , , 't Leek of ze elkanders boekje ingekeken hadden". Dat is niet waarschijnlijk natuurlijk. Misschien dat zij samen dezelfde oude of nieuwe schrijver hadden gelezen. Alleen was de Hervormde predikant wat erg kort van stof en daardoor weinig toepassing. Hoe zou dat komen, vraagt onze schipper. Is misschien de lengte van de dienst voorgeschreven, net als in Dordrecht in de Grote Kerk in de wintermaanden of wil de Hervormde dominee den Joden een Jood zijn? De vrouw van deze schipper zat naast een inboorling van die stad en deze kerkgangster acht de schipper een type van de grote stad, die uitmunt in godsdienstige onwetendheid. De buurvrouw van de schippersvrouw wist niet, waar zij de berijmde tien Geboden moest vinden. Nu, dat weet natuurlijk elk gereformeerd opgevoed mens. Wat doet zo'n onwetende dan bij zo'n Hervormd-Gereformeerde dominee, wat vond zij daar? Ziehier wat die buurvrouw sprak: Zo'n dominee hoor je niet hier in b., ik kan hem niet altijd begrijpen, maar je neemt toch altijd wat van hem mee. Maar hoe kon nu onze schipper zeggen, dat hij geen onderscheid hoorde tussen die twee bovengenoemde dominees?

Weet hij misschien niet, dat er groot onderscheid bestaat? Neen, dat is de reden niet, v/ant luister maar verder: , , Er zijn in zulke steden mensen, die geen onderscheid kennen en bij elke predikant kerken. Een kennis van mij, ook een schipper, zat in Alkmaar 's morgens en 's avonds naast dezelfde heer. 's Morgens preekte een vrijzinnig en 's avonds een rechtzinnig predikant, 's Avonds vroeg mijn kennis: „U hebt nu toch zeker wel onderscheid gehoord". Och, zei de buurman: „Ik ga altijd naar de kerk en ik vind 't allen goede dominees." Daarom is 't zo jammer, vind ik, dat er zo weinig gereformeerde predikanten in onze kerk zijn.

Daarvan is niet de midden-orthodoxie de schuld, maar de geestelijke dodigheid in onze kerkse gemeenten en in onze gezinnen. Dit mag wel tot een ontzettend grote verontrusting aanleiding geven. Wie een opzienersambt begeert, begeert een treffelijk werk, zegt de Schrift. En het is zeer droef, dat er zo weinig lust is gepaard met gave en doorzettingsvermogen om z'n doel te bereiken. Het woord, dat in 1 Tim. 3 : 1 wordt gebruikt betekent niet in de eerste plaats „met innerlijk verlangen begeren", maar betekent: voor anderen merkbaar streven naar het verkrijgen van het opzienersambt". Deze opmerkingen gelden zowel voor het ambt van predikant als voor dat van ouderling, want het is jammer, dat er zo weinig predikanten zijn voor onze gemeenten en het is ook beschamend, zelfs zeer beschamend, dat men in gemeenten van honderden doopleden onder ons dispensatie aanvraagt, dus vrijstelling van het moeten verkiezen van 3 ouderlingen en 3 diakenen, in een gemeente van honderden doopleden, zei ik. Men moet hier niet te licht over heen lopen. Maar wat blijkt nu uit het bovenstaande verder? Dat de gereformeerde prediking in onze steden of nog wel verstaan wordt of nog wel aanvaard wordt, en dat het niet nodig is een vrijzinnige of een midden-orthodoxe te beroepen, omdat de kerkgangers in de steden een gereformeerd prediking niet meer willen horen of niet kunnen verstaan.

Ja maar, zegt iemand, die dit leert, die schipper van u vindt natuurlijk alleen Gereformeerde Bonders gereformeerd en als ze dan maar geen gezangen zingen is het goed. We zullen hem weer eens het woord geven. „Kort geleden, in de adventstijd, hoorden we in de Betuwe een predikant, die sprak over: „Bekeert u, want het Koninkrijk der hemelen is nabij gekomen".

Hoe is deze oproep, zo vroeg de prediker, te rijmen met het Kerstevangelie. Zonder de bronzen stem van de Doper, zo antwoordde hij, zullen we nooit tot de ware kerstvreugde komen, maar slechts tot een kerstroes met wat lichtjes. Het was voor ons een ongewoon geluid in zo'n lichte gemeente, dat spreken over adderengebroedsels. Voor ons was het ook een blij geluid, want enige jaren geleden hoorden we 's morgens dezelfde predikant en zijn toen vanwege de magerheid 's avonds maar thuis gebleven. En dan schrijft onze schipper over de gezangen: „als hij altijd zo'n preek levert als Zondagavond mag hij mijnentwege als slotzang een gezang opgeven, zoals hij nu deed."

Maar nu komt de vraag van onze briefschrijver. Wij schippers ontvangen nog al eens aanvraag om steun te geven aan het werk van de z.g. Varende Gemeente. Wat ik zo al hoor en zie van dat werk kan mij weinig bekoren. Misschien kunt u mij helpen, want ik ben toch huiverig om alle steun te weigeren. Er staat in de Schrift: nochtans wordt Christus als onder een deksel gepredikt. Dat is wel in een ander verband, maar ik hoorde eens een heilsoldaat zeggen na een straatprediking: U zult in de dag der dagen geen verontschuldiging hebben, want u hebt het vanavond van een heilsoldaat gehoord.

Ziezo hier is de vraag. Wat moeten wij nu van die Varende Gemeente zeggen? Allereerst maar dit, dat het woord van de heilsoldaat van kracht is, als hij inderdaad het evangelie van Christus Jezus voor verloren zondaren, die niet kunnen en niet willen zalig worden in Gods weg, heeft gepredikt en wel de vrije genade, doch niet de vrije wil heeft verheerlijkt. En wat de tekst uit Fil. 1 betreft, daar is geen sprake van een min of meer onzuivere Christusprediking maar van onzuivere motieven. Daar zijn predikers, die Christus uit twisting verkondigen, doch dat wil niet zeggen, dat zij niet recht prediken. En wat nu de Varende Gemeente betreft, daarover heeft collega Timmer in „De Waarheidsvriend" van 8 Januari j.1. geschreven. Hij vertelt in dat stukje hoe er een Schippersraad is. die predikanten aanstelt in verschillende plaatsen, om de schippers geestelijk te verzorgen. Die Schippersraad heeft tegenover het Hoofdbestuur van de Geref. Bond de wens uitgesproken, dat er vele Bondsgemeenten voor die Raad zouden gaan collecteren. Uit dit contact is toen een voorstel geboren, om een predikant van de Geref. Bond aan te stellen voor de arbeid onder de schippers. Het Hoofdbestuur van de Bond heeft toen de Schippersraad voorgesteld om die predikantsplaats onder bepaalde voorwaarden geheel te financieren. En toen leek het een ogenblikje zo mooi. Er zou in Zwolle een geref. schipperspredikant komen en in Maasbracht zou er een beroepen worden en onze geref. gemeenten zouden hun schouders ook onder het synodale werk werk zetten op dit punt. Het bleken echter luchtkastelen. Ds. Timmer schrijft: „Onze predikant werd echter blijkbaar niet begeerd, noch door de Kerkeraad van Zwolle, noch door die van Maasbracht, maar men wil wel de collecten uit de bondsgemeenten!"

Zo staan de zaken. En zo staat het op alle gebied. Zelfs als men nog eens. een Geref. Bonder in bepaalde commissies moet plaatsen, wordt er heel nauwkeurig gekeken, welke personen men daarvoor vraagt. De maatstaven, die men daarbij aanlegt zijn echter nog niet gepubliceerd. En als men nu onze prediking voor de Varende Gemeente niet wil, is het dan behoorlijk, dat men wel de collecten wil en de steun van de geref. schippers? Dat zou ik onze schipper willen vragen en allen, die met deze dingen te maken hebben.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen