Het Koninkrijk Gods

(5)

Het Koninkrijk der hemelen komt vooral openbaar in de gestalte van de prediking van het evangelie. We hebben er bij stilgestaan, wat de inhoud van het evangelie is. Nu vragen we: welke resultaten heeft deze prediking? We antwoorden: Er wordt een Kerk gebouwd. Wat heeft de Heiland over de Kerk gezegd?

Velen hebben in de laatste eeuw gezegd, dat de Heere Jezus daar heel niet over gesproken heeft. De laatste 30 jaar wordt men echter meer en meer geneigd om de uitspraken in Matth. 16 voor echt te houden. Dit kunnen we laten rusten.

Is er verschil tussen Koninkrijk en Kerk? Daar zijn in de evangeliën wel plaatsen, die men zo wil verklaren. Calvijn wilde de gelijkenis van het onkruid onder de tarwe op de kerk toepassen. Dat is echter moeilijk aan te nemen, want er staat nadrukkelijk: de akker, is de wereld.

Maar al is de Kerk niet hetzelfde als het Koninkrijk, toch neemt de kerkgedachte in het evangelie een belangrijke plaats in. Dat kan moeilijk anders. Bij de Messias behoort een volk, Dat is punt één. Bovendien nu Israël als volk des verbonds verworpen wordt, moet er een nieuw volk

Gods worden geformeerd. We hebben dus eerst het Koninkrijk. Dat is het grote heilswerk, dat God doet. Hij leidt de volken tot aan de volheid des tijds. Hij zendt Zijn Zoon. Hij doet de Geest Gods nederdalen. Hij vervult en voleindigt alles in Christus. Zo wordt het Koninkrijk toebereid om het volk Gods te ontvangen. Wat is de Kerk? Dat is het volk Gods, door Hem verkoren en geroepen, dat in het heil van het Koninkrijk mag delen. Het Koninkrijk Gods heeft een veel wijdere inhoud dan de Kerk. Dit Rijk betekent de voleinding der geschiedenis, brengt genade én gericht, gaat over het ganse heelal, vervult tijd en eeuwigheid. In de Kerk openbaart zich de genade van het Koninkrijk, buiten de Kerk openbaart zich het uiteindelijk gericht van het Koninkrijk. Het Koninkrijk heeft met heel de wereld te maken, de Kerk alleen met het uitverkoren volk.

Wat heeft de Heere Jezus over de Kerk gezegd? , , Gij zijt Petrus en op deze petra zal Ik mijn Kerk bouwen." Mijn Kerk is hier niet een bepaalde organisatie, doch het volk, de gemeente van Christus. Wij zouden zeggen: de onzichtbare Kerk. Petra is hetzelfde als Petrus en betekent rots. Hoe kan Petrus de rots zijn waarop Christus zijn gemeente bouwt? Als apostel van Christus en als belijder van zijn heerlijkheid. Petrus is niet de eerste steen van het gebouw, doch de rots, waarop het hele gebouw rust. De Kerk zal worden gebouwd op de apostolische werkzaamheid van Petrus. Hij krijgt voorts de sleutelmacht. Daarmee wordt hij niet de portier, doch de huisbezorger. Hij krijgt een volmacht met betrekking tot de toelating tot en de ingang in het Koninkrijk. Hij mag uitspraken doen over wie wel en wie niet in het Rijk zullen ingaan. Dat is de betekenis ook van binden en ontbinden, d.i. met autoriteit verklaren. Petrus mocht veroordelende en vrijsprekende uitspraken doen met betrekking tot de ingang in het Koninkrijk der hemelen.

In hoeverre zijn de volmachten aan Petrus geschonken, geldig voor anderen? De roomse kerk meent dat de paus nu over deze volmachten beschikt.

In verband met andere uitspraken moet men zeggen, dat Petrus de andere discipelen vertegenwoordigt. Hij is niet alleen de rots. In Efeze 2:20 en Openb. 21 : 14 zijn er de anderen ook bij. De apostelen zijn samen het fundament. En niemand kan verder na hen fundament zijn. De plaats van het fundament is eenvoudig niet op anderen over te dragen.

Ook de volmachten van openen en sluiten komen al de apostelen toe. Matth. 18 : 18 b.v. spreekt hierover een duidelijke taal, ja vat de hele gemeente samen als drager van de volmachten. Wat de roomse kerk alleen aan de paus toekent, behoorde van ouds aan de hele gemeente of Kerk. Dat komt duidelijk naar voren in Matth. 18, bijzonder in vers 19. De gehele gemeente heeft de sleutelmacht. Dat blijkt ook uit 1 Cor. 5 : 2.—5. Wat betekenen die twee of drie uit Matth. 18 : 19? Zij be-

tekenen niet. dat elk willekeurig drietal de volmachten heeft. Het betekent dat. al zou de ware Kerk ergens ter plaatse tot twee of drie zijn ingekrompen of bepaald, zij toch verzekerd mogen zijn van Gods bijzondere bijstand.

Wat is dus de taak der apostelen? Het evangelie te verkondigen. De naam apostel wijst aan, dat ze uitgezonden zijn. Het woord duidt een gevolmachtigde aan, die namens een persoon of een kring van personen met bepaalde opdracht optreedt, hem of hen vertegenwoordigt en daartoe met volmacht en autoriteit is bekleed. De uitzendingen bedoeld in Matth. 10 en Lucas 10 zijn tijdelijk, doch geven reeds inzicht in de taak van de apostel.

De blijvende opdracht komt echter pas na de opstanding. De apostelen krijgen haar, doch bij uitbreiding is zij voor de hele Kerk. De apostelen vertegenwoordigen het nieuwe Israël. De Kerk blijft geroepen om aan de wereld het evangelie te • verkondigen en moet het evangelie niet alleen voor zichzelf horen en in praktijk brengen.

Het doel van de opdracht is: de toevergadering van het volk van Christus en het onderwijzen van dit toevergaderde volk in het onderhouden der geboden.

Dit evangelie moet aan alle volken worden verkondigd. Men heeft vaak ontkend, dat de Heere Jezus zelf zijn discipelen de zending heeft opgedragen. Maar dit ten onrechte. Reeds het Oude Testament weet van het heil voor de volkeren. En Simeon spreekt al dadelijk van het heil, dat voor de volken is bereid. De Heere Jezus ziet de kinderen des Koninkrijks uitgeworpen worden en daarvoor in de plaats velen komen van Oost en West.

Weliswaar gaf de Heere Jezus bij de uitzending genoemd in Matth. 10 en Lucas 10 bevel niet te gaan op de weg der heidenen, maar dit hield verband met het begrensde doel dezer zending.

De apostelen hadden echter niet alleen de opdracht der prediking. Hun was ook een doopbevel gegeven. Daar was eerst geweest de proselytendoop, waarmee de heidenen bij het joodse volk werden ingevoegd. De doop door Johannes sloot daarbij aan. Maar hij doopte binnen de kring van het joodse volk. Onder de zonen van Abraham kwam scheiding. Daar was nu een nieuw volk Gods. dat in de weg van bekering en doop zeker kon zijn van de vergeving der zonden in de dag des gerichts.

De doop. door Jezus bevolen, sloot zich weer bij de doop van Johannes aan. Ook deze doop beeldt de reiniging af en maakt alzo scheiding tussen mensen en mensen. Hij lijft in bij het nieuwe Israël in de weg van geloof cn bekering. De vergeving der zonden: die in deze doop wordt afgebeeld of gerepresenteerd, rust in het door Christus volbrachte werk. Zo is de doop een teken en een zegel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen