UIT HET BOEK DER RICHTEREN

SIMSON (11)

En het geschiedde, toen rij hem zagen, zo namen zij dertig metgezellen die bij hem zouden zijn.

Simson dan zeide tot hen: Ik zal nu ulieden een raadsel te raden geven: indien gij mij dat in de zeven dagen dezer bruiloft wèl kunt verklaren en uitvinden, zo zal ik ulieden geven dertig fijne lijnwaadsklederen en dertig wisselklederen.

En indien gij het mij niet zult kunnen verklaren, zo zult gijlieden mij geven dertig fijne lijnwaadsklederen en dertig wisselklederen. En zij zeiden tot hem: eef uw raadsel te raden en laat het ons horen. En hij zeide tot hen: pijze ging uit van de eter en zoetigheid ging uit van de sterke. En zij konden dat raadsel in drie dagen niet verklaren. Richteren 14:11 — 14.

Wanneer we de levensloop van de richter Simson zien, die door de Heere geroepen was tot dit ambt, dan verstaan we hoe voorzichtig ook Gods kinderen hebben te wandelen. Want we kunnen ook spelen met het heilige en onszelf daardoor in donkere diepten brengen. De Heere roept ons tot een bepaalde dienst en omdat we geen stenen zijn, geen stokken en blokken, die de Heere ergens neerlegt naar zijn wil, maar redelijke en zedelijke wezens met een eigen verantwoordelijkheid, kunnen wij die roeping verloochenen, of tenminste bevlekken. En dat laatste vinden we zo duidelijk in het leven van Simson. En dat spelen met

het heilige vinden we zelfs in deze geschiedenis. We zullen ons herinneren hoe Simson, toen hij naar Timnath ging met zijn ouders om daar het meisje van zijn keuze te ontmoeten, die ontmoeting had met die volwassen jonge leeuw en hoe hij het dier had verscheurd. De Heere heeft aan Simson in deze geschiedenis met die leeuw een teken gegeven, dat Hij met hem was. Simson mocht daaruit de gevolgtrekking maken, dat de Heere hem op dezelfde wijze zou bijstaan en hem bijzondere kracht zou verlenen in de strijd met de Filistijnen, de vijanden van zijn volk. Hij was immers geroepen om een begin te maken met de verlossing van Israël van deze Filistijnen. En daarom deed de Heere hem ervaren, wat hij zou vermogen in het geloof in zijn strijd tegen deze vijanden door de kracht des Heeren.

Dit teken droeg een persoonlijk karakter. Dat was een persoonlijke zaak tussen de Heere en Simson, dat was iets van die verborgen omgang met de Heere. Daar heeft Simson ook wel iets van verstaan, want hij heeft het zelfs niet aan zijn ouders verteld. Ook niet toen hij hen van de honing gaf, die hij later in het uitgedrooqde lichaam van de leeuw had gevonden.

Maar daarom moet het ons treffen, dat Simson op zijn bruiloft te Timnath met dit heilige gaat spelen. Hij geeft aan de Filistijnen een raadsel op, dat betrekking heeft op deze bijzondere gebeurtenis, waarin de Heere zo duidelijk tot hem gesproken heeft. We hebben de vorige keer nog vermeld, dat die bruiloft werd gehouden. De familie van de bruid heeft gezorgd voor dertig bruidsjonkers, die de bruiloft zouden meemaken. We weten niet waarom er juist dertig bruidsjonkers worden genodigd. Misschien was dit wel een vaststaand getal. Onder hen is de „metgezel van de bruidegom", die waarschijnlijk de leiding had van het feest. Over deze „vriend van de bruidegom" en zijn taak bij de bruiloft zullen we later nog schrijven, ook in verband met de verhouding van Johannes de Doper, de vriend van de Bruidegom, en de Heere Jezus, de Bruidegom bij uitnemendheid.

Wanneer Simson dus afgekomen is naar Timnath, worden de bruiloftsgasten uitgenodigd. En het geschiedde, toen zij hem zagen, zo namen zij dertig metgezellen, die bij hem zouden zijn (vers 11). Deze dertig bruidsjonkers hebben tot taak Simson bij te staan gedurende de feestwek in het onderhouden van de gewenste feestvreugde. Een van de middelen, om bij gelegenheden als deze de tijd prettig door te brengen, moet ook toen al hebben bestaan in het elkander opgeven van raadsels. En ook Simson zelf doet daaraan mee. Op zijn beurt geeft hij ook een raadsel op. En de 30 bruidsjonkers krijgen een volle week de tijd dit raadsel op te lossen. Wanneer het hen gelukt om de oplossing te vinden, dan zal Simson aan elk van hen een fijn lijnwaadskleed en een wisselkleed geven, een stel onderen bovenkleren derhalve. Maar wanneer ze de oplossing van het raadsel niet kunnen geven, dan moeten zij aan Simson elk zo'n stel kleren geven. Simson dan zeide tot hen: Ik zal nu ulieden een raadsel te raden geven: indien gij mij dat in de zeven dagen dezer bruiloft wèl kunt verklaren en uitvinden, zo zal ik ulieden geven dertig fijne lijnwaadsklederen en dertig wisselklederen. En indien gij het mij niet zult kunnen verklaren, zo zult gijlieden mij geven dertig fijne lijnwaadsklederen en dertig wisselklederen (vers 12—13).

Eigenlijk werpt Simson hier de handschoen reeds toe aan de Filistijnen. Hij neemt het alleen op tegên de dertig Filistijnen. En het gaat om een hoge prijs. Het is duidelijk dat Simson de vijanden van zijn volk zoekt. Hij zocht gelegenheid tegen hen, zo lezen we immers in de Schrift. Nu, dat komt hier wel duidelijk openbaar. En de bruidsjonkers nemen de toegeworpen handschoen op: En zij zeiden tot hem: geef uw raadsel te raden en laat het ons horen (vers 13b).

En dan geeft Simson het raadsel OD. Er bestaat verschil van mening over de vraag of het wel mogelijk was om de oplossing van dit raadsel te geven als men niet op de hoogte was van die ontmoeting met de leeuw. Er zijn er, die menen, dat er in de formulering van het raadsel toch wel aanwijzingen liggen om tot een oplossing te komen. Wij voor ons menen echter, dat het raadsel vrijwel onoplosbaar was. Het is na drie dagen daarom ook aan de Filistijnen duidelijk geworden, dat Simson hen zocht. En hij zeide tot hen: Spijze ging uit van de eter en zoetigheid van de sterke. En zij konden dat raadsel in drie dagen niet verklaren (vers 14).

Dit raadsel is op een dichterlijke wijze opgegeven en het bevat tevens een kunstzinnige woordspeling. De Statenvertalers hebben daar al op gewezen in hun bekende Kanttekeningen: Het woord „spijze" betekent namelijk letterlijk vertaald „eten". Daarom lezen we in de Kanttekeningen: „Of, om de aardigheid van het raadsel en de Hebreeuwse spraak wat nader te komen, aldus: Eten ging uit, of kwam voort uit de eter." Bovendien kan in de tweede regel „sterk" ook betekenen „zuur". Zodat naar de klank deze regel ook verstaan kan worden als: „Van het zure ging zoet uit". De Kanttekening zegt daarvan: „Het Hebreeuwse woord betekent niet alleen sterk, maar ook hard, wreed, scherp, enzovoorts, zuur, gelijk wij van zure azijn zeggen, dat zij zeer sterk is."

Het raadsel, dat door Simson werd opgegeven, droeg derhalve wel een kunstige vorm en stelde de bruiloftsgasten voor geen gemakkelijke opgave. In het vervolg zien wij dan hoe zij de bruid van Simson er in betrekken. Daardoor ontstaan weer allerlei moeilijkheden.

Het is duidelijk, dat Simson hier niet op de goede weg is. We hebben reeds gewezen op het spelen met het heilige, dat hier openbaar komt. Het gaan in deze zondige weg heeft in het leven van Simson zijn sporen achtergelaten. De bedoeling was wel goed. Hij moest immers de strijd aanbinden tegen de Filistijnen. Maar de weg was verkeerd. We mogen derhalve allen onze wegen wel onderzoeken bij ons werk ook op het erf van Gods Koninkrijk. Want met de beste bedoelingen kunnen we zulke kromme wegen gaan. En daar kan de Heere zijn zegen niet over gebieden. Wij moeten leren wandelen in de voetstappen van Christus. Dan gaan we op de rechte weg. Laten we vragen om de leiding van de Heilige Geest:

Heer', ai, maak mij uwe wegen Door Uw Woord en Geest bekend. Leer mij, hoe die zijn gelegen En waarheen g' uw treden wendt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen