Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

CORRESPONDENTIE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

CORRESPONDENTIE

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

N. N. te K. Uw vraag houdt verband met de christelijke levensstijl. Door de toenemende wereldgelijkvormigheid in onze dagen, is het des te meer nodig om de wacht te betrekken bij die christelijke levensstijl en gereformeerde zede, omdat ze van wezenlijk belang zijn voor het bewaren ook van onze kinderen bij de dienst des Heeren. Er zijn in onze dagen christelijke kringen waar zo goed als alles geoorloofd is, waar men voorheen meende als christen een afstand te moeten bewaren. Maar het is ook duidelijk, dat daarmee gepaard gaat een oppervlakkigheid in de geestelijke dingen, dat men er van schrikt. Het „ernstige leven" ontbreekt maar al te veel. De noodzakelijkheid der bekering komt geheel op de achtergrond. Van een wandel voor Gods aangezicht naar zijn geboden wil men niet weten. En er is haast geen onderscheid meer tussen een christen en een wereldling. En dat moet ons en onze kinderen geestelijke schade berokkenen.

Het bovenstaande heb ik eerst geschreven om uw vraag in zijn goede verband te zetten. U schrijft over uw zoon, die in militaire dienst is, waar op de kamers veel met kaarten wordt gespeeld. Uw zoon kende het kaartspel niet, maar tot uw spijt heeft hij dat nu geleerd en terwijl u er niet van weten wil, is uw zoon ervoor gewonnen, zodat hij het kwaad er eigenlijk niet van inziet.

Vroeger noemde men het kaartspel „des duivels prentenboek". Het is wel erg scherp gezegd, maar vroeger was men niet zo teerhartig in het afwijzen van zedelijke en geestelijke gevaren voor oud en jong. De bezwaren die men vanouds tegen het kaartspel heeft gehad, zijn van allerlei aard. Hoe leeg en hol moet het leven van ouderen en jongeren zijn, die een hele avond zitten te kaarten. Bovendien wordt er dikwijls om geld gespeeld en daarom heeft men zich in christelijke kringen tegen het kaartspel steeds verzet vanwege de prikkeling van de hartstocht en de winzucht door het kaartspel.

Het kaarten vond men van oude tijden in herbergen onder het genot van drank, terwijl het meestal gepaard ging met vloeken en liederlijke taal. Maar al zou dat er niet bijkomen, dan is het kaartspel nog te veroordelen, omdat het de mens omlaag trekt, geestelijk omlaag, daar we hier te maken hebben met een geluksspel met zo'n lege inhoud, dat het een mens wel af moet stompen. Op het verloop van het gewone kaartspel kan de deelnemer vrijwel nimmer enige belangrijke invloed oefenen, de wisselvalligheid bepaalt wie er wint. Het kansspel, waarbij de afloop van de te spelen partij uitsluitend van het lot afhankelijk is, is niet goed te keuren. Dat stompt geestelijk af, dat roept alleen maar ijdele hartstocht op en dat laat niets achter dat opheft.

Daarom zijn we ook besliste tegenstanders van het kaartspel. Er zouden nog wel allerlei andere dingen aan te voeren zijn, maar we zouden willen pleiten voor een eigen christelijke levensstijl. Laten we niet te gemakkelijk wereldse gewoonten en gebruiken overnemen. Er zit nog zoveel heidendom in al die dingen zoals in het kaartspel en in het algemeen in alle kansspelen, zoveel heidendom en zoveel vleselijkheid.

Daarmee is niet gezegd, dat alle spelletjes veroordeeld moeten worden. U schrijft ook over het biljart-spel. Wanneer dit in herbergen of café's gespeeld wordt, zullen we ons daartegen hebben te verzetten. Dat zijn immers geen plaatsen voor onze kinderen. Op zichzelf is er natuurlijk geen reden om dit spel in een militair tehuis, om een voorbeeld te noemen, te verbieden. Voor ons gevoel is dit spel veroordeeld omdat het in café's wordt gespeeld, maar het spel zelf kan men geen zonde noemen. Overigens mag men wel voorzichtig zijn om wereldse gewoonten en gebruiken te annexeren. We zijn als christenen wel in de wereld, maar we mogen niet van de wereld zijn. En dat wordt in onze tijd maar al te vaak vergeten. Redactie.

Redactie.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 januari 1959

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

CORRESPONDENTIE

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 januari 1959

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's